بررسی بازی Kill it With Fire

در نقاط مختلف دنیا مردم سالیانه هزاران دلار هزینه کرده و به در جلسات روان‌درمانی حضور پیدا می‌کنند تا موفق به شکست ترس از حشرات شوند. حشراتی که اتفاقا نوع خاصی از آنها بسیاری از ایرانی‌ها را درگیر کرده و احتمالا می‌توانست تبدیل به سوژه‌ مناسبی برای یک بازی تولید داخل شود. با این وجود استودیو بازیسازی Casey Donnellan Games با در نظر گرفتن این سوژه موفق به ساخت و توسعه بازی Kill it With Fire شده که در شرایطی مشابه اینبار به گیمر وظیفه کشتن تعداد زیادی عنکبوت را می‌دهد. جانوری که انواع بسیاری داشته و یکی از پرتعدادترین ساکنین کره زمین است. عنکبوت‌ها برای سال‌ها در صنعت سرگرمی به عنوان یکی از شخصیت‌های منفی ثابت شناخته می‌شوند و معمولا هیچ مخاطبی از رودرو شدن با آنها دل خوشی ندارد. اینبار و در Kill it With Fire  فرصتی منحصر به فرد را در اختیار دارید تا تمام طول یک بازی را به شکار و از بین بردن عنکبوت‌ها اختصاص دهید.

در Kill it With Fire که به صورت اول شخص دنبال می‌شود، گیمر با استفاده از تعداد زیادی ابزار و اسلحه باید به مبارزه با عنکبوت‌ها رفته و در محیط‌های متنوع با آنها درگیر شوید. از تخت شاسی که در آن وظایف تعیین شده نوشته می‌شود گرفته تا ماهی‌تابه، شعله‌افکن، C4 و حتی RPG مجموعه‌ای از ابزارها و تجهیزات را تشکیل می‌دهند که شما می‌توانید با آنها به سراغ انواع مختلف عنکبوت‌های حاضر در هر کدام از مراحل بروید. به شکل کلی سازندگان بازی سعی کرده‌اند به همین ایده سال شاخ و برگ داده و آن را برای تبدیل شدن به یک بازی کامل رشد دهند اما واقعیت ماجرا این است که Kill it With Fire با وجود کوتاه بودن به سرعت تکراری شده و ترفند‌های استفاده شده از سوی سازندگان برای دوری کردن از این موضوع نیز چاره‌ساز نبوده. از جمله این ترفند‌ها می‌توان به وظایفی اشاره کرد که در طول هر کدام از مراحل برعهده گیمر قرار می‌گیرد. وظایفی همچون کشتن تعداد مشخصی از یک عنکبوت خاص یا انجام فعالیتی متفاوت از جریان بازی در محیط‌ها، مجموعه‌ای جالب از وظایف را شکل می‌دهند که بازی در قبال انجام آنها جوایز و قابلیت‌های جدیدی را پیش روی گیمر قرار می‌دهد.

به طور کلی هسته اصلی گیم‌پلی Kill it With Fire پیرامون از بین بردن عنکبوت‌ها قرار می‌گیرد و سازندگان بازی برای ایجاد تنوع در این زمینه سعی کرده‌اند انواع مختلف عنکبوت‌ها با رفتار‌های مختلف را در بازی قرار دهند. از جمله این موارد می‌توان به عنکبوت آلوده به رادیواکتیو اشاره کرد که توانایی زنده کردن عنکبوت‌های کشته شده در قالب زامبی را دارد. شاید چیزی بیش از یک 10 عنکبوت مختلف در بازی حضور داشته باشد که هرکدام توانایی خاصی را در اختیار دارند اما واقعیت ماجرا این است که درگیر شدن با آنها به شکل کلی از یک ساختار ساده و ثابت پیروی می‌کند و حتی توانایی‌های مختلف آنها چالش آنچنانی را برای مخاطب ایجاد نمی‌کند. از سوی دیگر ابزار و اسلحه‌های بسیاری در بازی قرار گرفته‌اند که هر کدام برای مقابله با نوع خاصی از عنکبوت توانایی خود را نشان می‌دهند اما بدون نیاز به هیچ‌کدام از آنها و تنها با چند ابزار خاص می‌توان اکثر عنکبوت‌ها را به راحتی شکست داد. به طور کلی هسته اصلی گیم‌پلی یعنی کشتن عنکبوت‌ها با وجود قابلیت‌ها و جزئیات بسیار اما تنوع اندکی دارد و به سرعت باعث تکراری شدن جریان کلی Kill it With Fire می‌شود. اتفاقی که در همان چند ساعت گیم‌پلی کوتاه به به شکل واضحی خود را نشان داده و ضعف اصلی گیم‌پلی را نمایان می‌کند.

در طرف دیگر ماجرا یعنی وظایف تعیین شده برای گیمر، باز هم شاهد تنوع آنچنانی نیستیم و به جز یک مرحله خاص در اکثر مراحل شاهد روندی تکراری هستیم. به طور کلی باید گفت که Kill it With Fire ایده اولیه گیم‌پلی جالب توجه و جذابی دارد اما در گسترش آن ناموفق ظاهر شده و نتوانسته طول کلی چند مرحله محدود خود را با وضعیت خوبی پشت سر بگذارد. نتیجه‌گیری نهایی درباره گیم‌پلی را اینگونه می‌توان انجام داد که Kill it With Fire تنها در شرایطی توانایی جذب شمای مخاطب را در اختیار دارد که به از بین بردن حشرات و به خصوص عنکبوت علاقه عجیبی دارید.

نهایتا همچون بسیاری از آثار مستقل، زمانی که به سراغ گرافیک و صداگذاری Kill it With Fire می‌رویم با رویکردی آشنا روبرو می‌شویم. رویکردی که طی آن هر دوی این بخش‌ها در اولویت قرار نمی‌گیرند و تنها به شکلی طراحی می‌شوند که اصول گیم‌پلی در آنها به بهترین شکل ممکن پیاده‌سازی شود. همین موضوع تاثیر قابل توجهی روی کاهش تنوع بصری و صوتی بازی گذاشته و نتیجه نهایی را به هیچ‌وجه نمی‌تواند مورد توجه کسانی قرار دهد که به هر شکلی نسبت به هر کدام از این قسمت‌های اصلی یک بازی ویدئویی حساسیت بیشتری دارند. بازی Kill it With Fire از آن دست‌ آثار مستقلی است که تجربه کوتاه آن می‌تواند برای تعداد اندکی از گیمرها جذاب باشد اما به هیچ‌وجه توانایی جلب نظر تعداد زیادی از مخاطب‌ها را در اختیار نداشته و ایده اولیه گیم‌پلی را به شکل مناسبی گسترش نمی‌دهد.