بررسی بازی Jump Force

حتی کسانی که اهل کشور ژاپن نیستند و با خواندن مجله Weekly Shōnen Jump بزرگ نشدند هم به واسطه تب فراگیر انیمه‌ها با داستان‌ها و شخصیت‌هایی که در طول این سال‌ها به صفحات معمولاً سیاه و سفید این مجله رنگ و لعاب دادند، آشنایی کامل دارند. ماه آگست سال گذشته میلادی این مجله پنجاهمین سالگرد انتشار خود را جشن گرفت و به همراه این سالگرد بازی Jump Force هم معرفی شد که قرار بود در داستانی هیجان‌انگیز، شخصیت‌های دوست داشتنی این مجله مصور را در کنار هم جمع کند و به گیمرها این فرصت را بدهد که در قالب شخصیتی که خودشان خلق می‌کنند، به این شخصیت‌ها کمک کرده تا دنیا را نجات دهند. این اولین باری نیست که شخصیت‌های WSJ در یک بازی رایانه‌ای در کنار هم قرار می‌گیرند و همین مسئله کمی نگران کننده بود چون بازی قبلی برند Jump، که از قضا توسط همین استودیوی Spike Chunsoft ساخته شده بود، از کیفیت قابل قبولی برخوردار نبود ولی شرایط جشن پنجاه سالگی باعث می‌شد تا امیدوار باشیم که این بار قرار است تا با اثری در خور نام Jump رو به رو شویم. با بررسی بازی Jump Force همراه شوید تا ببینیم آیا جشن پنجاه سالگی WSJ در قالب بازی‌های رایانه‌ای جشنی باشکوه بوده یا نه؟

Frieza از میان صفحات داستان به دنیای واقعی پا گذاشته و به شهر نیویورک حمله کرده، Goku به همراه دیگر همرزمانش در تلاش هستند تا جلوی آسیب بیشتر فریزا به دنیای واقعی را بگیرند اما در میان این مبارزه، یک شهروند عادی آسیب جدی می‌بیند و Trunks با استفاده از Umbras cube جان این فرد را نجات می‌دهد و این مکعب آمبراس به این فرد قدرت‌هایی مانند دیگر قهرمانان داستان‌های جامپ می‌دهد؛ نکته مهم اینکه این قهرمان تازه شما هستید! گوکو و ترانکس قهرمان جدید که از اسم تا طراحی تمامی جنبه‌های ظاهری او به طور کامل در دستان شماست را با خود به مقر فرماندهی Jump Force می‌برند و در اینجا فرمانده عملیات یعنی Director Glover شما را از تلاقی دنیاهای مختلف داستان‌های مجله WSJ با دنیای واقعی با خبر می‌کند و از اینجا شما در کنار دیگر اعضای JF برای نجات دنیا و بازگردانی نظم به همه دنیاها مبارزه خواهید کرد.
کلیت داستان و نوع روایت آن بدترین چیزیست که می‌شد برای این بازی در نظر گرفت. کمترین میزان خلاقیت برای نوشتن داستانی که این همه شخصیت و این همه دنیا را در کنار هم قرار دهد، به کار گرفته شده و در انتخاب سبک و سیاق روایی کاملاً یادآور انیمه‌هاییست که به داستان نسخه چاپی رسیدند اما به جای استراحت دادن به تیم انیمیشن‌سازی، به هیچ دلیل موجهی دست به ساخت قسمت‌های برنامه پرکن زدند. حتی در فصول نهایی بازی که عملاً داستان به نقطه انفجار خودش رسیده، باز هم مجبور به انجام مأموریت‌هایی می‌شویم که هیچ تأثیری در پیشبرد داستان ندارند و طنز به کار رفته در آن‌ها نه تنها بامزه نیست بلکه شدیداً ابلهانه به نظر می‌رسد. به این مسائل کاتسین‌های سطح پایین و مشخص بودن چرخش‌های داستانی از صدها کیلومتر دورتر را هم که اضافه کنیم، هیچ نکته مثبتی در بخش داستانی Jump Force دیده نمی‌شود.

با وجود فضاحتی که سازندگان به اسم داستان تحویل ما دادند، در بخش گیم‌پلی عملکرد بسیار بهتری را شاهد هستیم، البته با ذکر این نکته که به هیچ وجه نمی‌شود این عنوان را در بین بهترین بازی‌های مبارزه‌ای سه بعدی قرار داد. هسته کلی بازی را می‌توان به صورت یک اثر مبارزه‌ای 2 دکمه‌ای با تیم‌های سه نفره توصیف کرد که استفاده از قدرت‌های ویژه نقشی تعیین کننده در پیروزی شما دارند. از یک دکمه برای ضربات سریع و از دکمه دیگر برای ضربات سهمگین استفاده می‌شود و نکته مهم اینجاست که در این دو خصوصیت، برخلاف تقریباً تمامی بازی‌های سبک مبارزه‌ای از ابتدای تاریخ تا به امروز، همه شخصیت‌ها کاملاً با هم مشترک هستند و هیچ تفاوتی بین آن‌ها وجود ندارد! اما جای نگرانی نیست چون این بازی برپایه مشت و لگد زدن و اتصال آن‌ها به هم برای تولید چندضرب‌های طولانی ساخته نشده بلکه جاخالی دادن، دفاع، استفاده به موقع از قدرت‌های ویژه و تبدیل شدن به ورژن ابرقدرت شخصیت‌هاست که تفاوت بین شکست و پیروزی را رقم می‌زند. هر شخصیت 3 حرکت ویژه نیمه قدرتی و یک حرکت ویژه بسیار پرقدرت دارد که استفاده از این قدرت‌ها باید با توجه به رفتار دشمنی که با او رو به رو می‌شوید انجام گیرد چون با وجود قدرت بالای این حرکات، دشمنان شما ممکن است از قدرت‌هایی بهره ببرند که کار شما را در همان ابتدای راه بی‌اثر کنند و یا حتی با یک جای خالی به موقع به شما ضربه هم بزنند.
برخلاف اکثر بازی‌های مبارزه‌ای تیمی، میزان سلامتی هر شخصیت جداگانه نیست و کل اعضای تیم یک خط سلامتی مشترک با یکدیگر دارند که این مسئله هم به سرعت و ریتم کلی مبارزات کمک کرده و هم جا به جایی به موقع بین شخصیت‌ها را تبدیل به یک استراتژی مهم کرده است. دسترسی به شخصیت‌های بیش از ده IP مختلف WSJ و زمین‌های مبارزه‌ای که براساس این آثار طراحی شدند تجربه خوشایندی است، اما آثار پوشش داده شده در Jump Force نسبت به پیش درآمد معنوی خودش یعنی J-Stars Victory VS، کاهش محسوس و قابل توجهی داشته که یک نکته منفی بسیار بزرگ برای اثری به حساب می‌آید که قرار بوده سالگرد پنجاه سالگی WSJ را جشن بگیرد و قاعدتاً باید بیشترین تعداد ممکن از آثار این مجله را پوشش می‌داد. در مجموع هسته گیم‌پلی به راحتی آموخته می‌شود اما در راه استاد شدن در این سیستم باید تمرینات بسیاری را سربگذرانید، وجود شخصیت‌های مختلف با قدرت‌های مختلفی که سال‌های سال در قالب انیمه‌ها دیدیم باعث شده تا بتوانیم در جریان مبارزات خارج از بخش داستانی صحنه‌های حماسی و هیجان‌انگیزی خلق کنیم که روایت بازی به شدت از فقدان آن‌ها رنج می‌برد.

طراحی بصری بازی حتی از بخش داستانی هم بدتر است، ظاهراً گروهی که مسئولیت بخش گرافیک بازی را برعهده داشتند از بین تمامی گزینه‌هایی که برای طراحی در دسترس داشتند، گزینه «زشت» را انتخاب کردند. این مسئله در حالیست که سازندگان امکان دسترسی به 50 سال طراحی‌های مختلف بصری در قالب مانگاها و انیمه‌ها را داشتند و مطمئناً هر راه دیگری که انتخاب می‌کردند به این کابوسی که با آن رو به رو هستیم منتهی نمی‌شد. صداگذاری بازی توسط دوبلورهای نسخه انیمه شخصیت‌ها صورت گرفته که یکی از بزرگترین نقاط قوت بازی برای طرفداران WSJ به حساب می‌آید. یک مجموعه‌ای از قطعات مختلف هم به عنوان موسیقی متن در بازی وجود دارد اما چه از نظر کیفیت موسیقایی و چه از نظر انتقال حس و هیجان حتی نزدیک به چیزی که معمولاً در انیمه‌ها می‌شنویم نمی‌شود.
به طور کلی، بازی Jump Force با توجه به مناسبت ساخت و اسم و رسم مجله Weekly Shōnen Jump و تجارب Bandai Namco در ساخت عناوین مختلف مبارزه‌ای، اثری ناامید کننده از آب درآمده است. بخش کمپین بسیار ضعیف و انتخاب‌ طراحی بصری به شدت چشم آزار باعث شده تا جشن پنجاه سالگی مجله WSJ به واسطه تجربه JF به کاممان زهر شود. هسته گیم‌پلی مبارزات قابل قبول بازی در کنار استفاده از صداهای شناخته شده شخصیت‌هایی که سال‌ها با آن‌ها زندگی کردیم، باعث شده تا کمی از ناراحتی کمبودهای واضح و کیفیت پایین این عنوان کاسته شود اما به عنوان یک طرفدار این گروه از شخصیت‌ها و این برند، به هیچ وجه از اثری که تجربه کردم راضی نیستم و معتقدم که جشن پنجاه سالگی WSJ لایق بازی بهتر و سطح بالاتری است.

بررسی بازی Jump Force بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازی‌سنتر نوشته شده است.