نقد و بررسی Guardians of the Galaxy – Episode 1: Tangled Up In Blue

 همه شما با استودیو داستان‌سرای Telltale و عناوین آن‌ها آشنا هستید. همان‌طور که می‌دانید این استودیو به ساخت عناوین ماجرایی اقتباسی از سریال‌ها، فیلم‌ها و کمیک‌های معروف مشهور است و الحق که همیشه آثاری درخور نام این عناوین را خلق کرده است. استودیو TT این بار به سراغ یکی از کمیک‌های ابرقهرمانی کمپانی «مارول» (Marvel)؛ یعنی مجموعه محبوب «نگهبانان کهکشان» (Guardians of the Galaxy) رفته است و می‌خواهد با یک بازی اپیزودی، شما را برای ساعتی سرگرم نماید. عنوان نگهبانان کهکشان مانند دیگر عناوین استودیو TT از موتور بازی‌سازی اختصاصی این استودیو بهره برده و در پنج قسمت به بازار عرضه خواهد شد. آنچه شما ادامه می‌خوانید نقد و بررسی قسمت اول این بازی است.

پاسداری از کهکشان | نقد و بررسی اپیزود اول بازی Guardians of the Galaxy: The Telltale Series
این گروه عجیب و غریب محافظان کهکشان هستند!

به جرئت می‌توان گفت که مهم‌ترین بخش بازی‌های ساخته شده توسط TT بخش داستانی آن است. داستانی زیبا، روایتی قدرتمند و شخصیت‌پردازی جذاب از ویژگی‌های بخش داستانی این عناوین هستند. آخرین ساخته این استودیو هم از این قاعده مستثنی نیست. داستان بازی از جایی شروع می‌شود که پنج قهرمان اصلی مجموعه؛ یعنی استار-لرد (Star-Lord)، گامورا (Gamora)، راکت راکون (Rocket Raccoon)، درکس (Drax) و گوروت (Groot) در کنار یکدیگر به پاسداری از کهکشان می‌پردازند. آن‌ها در مسیر پیش روی خود مجبور می‌شوند با «تانوس» (Thanos) مبارزه کنند. در حین این مبارزه آن‌ها به یک شیء باستانی به نام «فورج ابدیت» (Eternity Forge) دست پیدا می‌کنند. غافل از اینکه این قطعه باستانی چه ویژگی‌های دارد آن را به مرکز فرماندهی خود برده و داستان بازی پیرامون تصاحب این شیء عجیب شکل می‌گیرد.

روایت داستان بازی مانند دیگر عناوین این استودیو به بهترین شکل ممکن انجام شده است. هرچه که از یک داستان خوب نیاز دارید را در این قسمت از بازی می‌توانید مشاهده کنید. اوج، فرود، کشمکش و تعلیق، همه در داستان بازی به خوبی هرچه تمام‌تر پیاده شده‌اند و مطمئن باشید شما را به خود جذب خواهند کرد. داستان بازی برای پیشبرد اهداف خود از چند فلش بک در مورد زندگی استار-لرد استفاده می‌کند تا بازی باز بتواند به هدف وجودی فورج ابدیت پی ببرد. شخصیت‌پردازی در داستان از دیگر نقاط قوت داستان‌پردازی این عنوان است. تمام شخصیت‌ها، قهرمان‌ها و ضدقهرمان‌ها، همه به بهترین شکل پرداخته شده‌اند و مخاطب با آن‌ها ارتباطی قوی برقرار می‌کند. تمام صفات شخصیت‌های مجموعه در کاراکترها پیاده‌سازی شده است. مثلاً شخصیت گوروت بسیار مهربان است و این مهربانی را دو طول بازی به راحتی می‌توانید حس کنید. یا راکت راکون که شخصی سودجو است و در طول بازی گاهی دلتان می‌خواهد سر به تن او نباشد! آن‌قدر شخصیت‌های بازی خوب پرداخت شده‌اند که برای چند ساعت شما را درگیر خود کرده و وادار به واکنش احساسی می‌کنند.

رابط کاربری جذاب و قابلیت پرواز استار-لرد از ویژگی‌های جالب بازی است

گیم پلی بازی، مانند عناوین گذشته استودیو TT، ترکیبی از فیلم تعاملی (Interactive Movie) و اشاره و کلیک است. گیم پلی نسبت به عناوین قبلی این استودیو بهبود پیدا کرده است؛ ولی با این وجود تفاوت زیادی با عناوین گذشته ندارد. در بخش تعاملی کنترل نشانه اسلحه برای شلیک به راحتی انجام می‌شود. عکس‌العمل‌ها به راحتی صورت می‌گیرد و مثل همیشه از شیوه QTE در بازی استفاده شده است. در بخش اشاره و کلیک بازی که شما کنترل کاراکتر اصلی را بر عهده دارید، باید به دنبال اشیاء و نشانه‌ها، گفتگو با دیگر شخصیت‌ها و حل پازل‌های بازی باشید. متأسفانه گیم پلی بازی در این حالت چندان چنگی به دل نمی‌زند. فرآیند جستجو که یکی از مهم‌ترین مکانیزم‌های این سبک گیم پلی است بسیار سطحی بوده و شما به راحتی می‌توانید پازل‌های نه چندان سخت بازی را حل کنید. همین موضوع باعث می‌شود که مدت زمان گیم پلی بازی کوتاه باشد. کنترل شخصیت در این حالت با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند که از یک استودیو بازی‌سازی مانند TT بعید است. به طور مثال وقتی قرار باشد کنترل کاراکتر را به دست بگیرید برای مدتی کوتاه حرکت شخصیت با وقفه مواجه شده و پس از سپری شدن زمان کوتاهی، کاراکتر شروع به حرکت خواهد کرد. هرچند از یک عنوان با سبک فیلم تعاملی انتظار یک گیم پلی عمیق نمی‌رود اما در نمی‌توان اشکالات مذکور را نادیده گرفت چراکه در تجربه بازی تأثیر معکوس دارد.

در بخش گرافیک این بار TT دست از سر ساخت عناوین سل شید برداشته است. گرافیک بازی در نگاه اول چشم‌نواز و رنگ‌ها به بهترین شکل استفاده شده‌اند و بازی باز در حین انجام بازی از دیدن تصاویر پیش چشم خودش لذت زیادی خواهد برد. کاراکترها به بهترین شکل طراحی شده‌اند. طراحی آن‌ها به شکلی است که هم طراحی شخصیت‌های سری حفظ شده است و هم یک طراحی اصیل را ارائه می‌دهند. انیمیشن‌های بازی و هم‌زمانی حرکت لب‌ها، بر خلاف عناوین بزرگی که در این زمینه شاهکار کرده‌اند! به خوبی طراحی شده‌اند. طراحی رابط کاربری بازی به بهترین شکل انجام شده به نحوی که هیچ‌گاه اطلاعاتی را بر روی تصویر از دست نمی‌دهید.

کنترل لرد-استار در حالت سوم شخص

اما بیاید با نگاهی کمی موشکافانه‌تر گرافیک بازی را بررسی کنیم. اولین چیزی که به چشم می‌آید و به امضای این استودیو در عناوین خود تبدیل شده، افت فریم در جای‌جای بازی است. هیچ صحنه‌ای از بازی را پیدا نمی‌کنید که با افت فریم آزاردهنده مواجه نشوید. سؤالی که اینجا مطرح است این سات که چنین استودیویی که سال‌ها است در حال ساخت بازی بوده و عناوین خوبی را روانه بازار کرده است، آیا نمی‌تواند موتوری طراحی کند که این‌قدر افت فریم را به خورد مخاطبش ندهد و برای یک بار هم که شده، مخاطب، بدون درگیری با افت فریم‌های مضحک به بازی بپردازد؟

اما افت فریم تنها مشکل بخش گرافیکی بازی نیست. به نظر می‌رسد سازندگان بازی آن‌قدر وقت خود را صرف داستان‌سرایی کرده‌اند که از دیگر بخش‌ها غافل شده‌اند. دوربین بازی در بخش‌هایی که مشکلات هرچند کوچک مواجه است و گاهی اوقات باعث می‌شود که دید خوبی نداشته و بر محیط مسلط نباشید. از طرفی اگر به بافت‌ها دقت کنید می‌بینید که بسیاری از آن‌ها بسیار کهنه و قدیمی بوده و انگار با ابزارهایی از سال‌های گذشته طراحی شده‌اند. در نهایت گرافیک بازی دم‌دمی‌مزاج است! گاهی چشم‌نواز است و از دیدن رنگ‌ها لذت خواهی برد و گاه با افت فریم و دقت در بافت‌ها به طراحان گرافیکی بازی شک خواهید کرد.

از اشکالات بخش گیم پلی و گرافیک بازی که بگذریم، در بخش صدا بازهم با یک عنوان بی‌نقص طرف هستیم. صداگذاری شخصیت‌ها تحسین‌برانگیز است. هرچند از بازیگران نسخه سینمایی این عنوان برای صداگذاری استفاده نشده است؛ اما استفاده از بازیگرانی مانند «نولان نورث» (Nolan North) در نقش راکت راکون، «امیلی اُبرایان» (Emily O’Brien) در نقش گامورا و «اسکات پرتر» (Scott Porter) در نقش استار-لرد باعث شده است بخش صداگذاری شخصیت‌ها کامل و بی‌نقص باشد. نه تنها صداگذاری شخصیت‌ها بلکه جلوه‌های صوتی بازی هم بسیار خوب ساخته شده‌اند. موسیقی «راک اند رول» گوش‌نواز این عنوان از دیگر نکات مثبتی است که می‌توان در بخش صدا به آن اشاره کرده. ترک‌های شنیدنی و شاد راک اند رول که با فضای بازی همخوانی کامل دارند و مطمئناً شما را به وجد خواهند آورد.

هرچند عنوان نگهبانان کهکشان یک عنوان داستان محور تک‌نفره است؛ اما به دلیل انتخاب‌های متفاوتی که بازی باز در طول بازی با آن مواجه می‌شود، این عنوان ارزش تکرار بالایی دارد چراکه هر تصمیم در سرنوشت شخصیت‌ها و اتفاقات پیش رو تأثیر بسزایی داشته و پس از انجام بازی می‌توانید با دوباره انجام دادن آن و تصمیم‌گیری‌های متفاوت از انجام دوباره بازی لذت ببرید.

در انتخاب‌های خود دقت کنید! گامورا بسیار احساساتی است

کلام پایانی

عنوان نگهبانان کهکشان مانند دیگر عناوین استودیو TT یک عنوان داستانی و اقتباسی قدرتمند با شخصیت‌های دوست داشتنی است. هرچند بازی دارای اشکالاتی در گیم پلی و گرافیک است و افت فریم اندک در جای‌جای بازی می‌تواند کمی آزاردهنده باشد؛ ولی به‌هیچ‌وجه باعث خدشه‌دار شدن تجربه بازی نمی‌شود. داستان قوی، ارزش تکرار بالا به دلیل تصمیمات متفاوت، صداگذاری و موسیقی گوش‌نواز بازی از مهم‌ترین عواملی هستند که مشوق شما برای خرید و تجربه این بازی خواهند بود. در پایان باید بگویم اگر شما هم مانند من به یک تروفی پلاتیونیوم سهل و آسان علاقه دارید به‌هیچ‌وجه تجربه این بازی را از دست ندهید.

مجموع امتیاز - 7

7

امتیاز بازی‌سنتر

نقاط قوت: داستان سرایی جذابشخصیت‌های دوست داشتنیصداگذاری عالیموسیقی گوش‌نوازتروفی‌های آساننقاط ضعف:افت فریمبافت‌های قدیمی و کهنهگیم پلی نه چندان چالشیکوتاه بودن

User Rating: Be the first one !
خروج از نسخه موبایل