بررسی بازی Granblue Fantasy Versus

شاید اگر زمان را به عقب بازگردانیم و به قبل از عرضه‌ی اولین بازی فرنچایز Granblue Fantasy روی گوشی‌های همراه برگردیم، گمان اینکه روزی این سری قرار است به یک فرنچایز مهم تبدیل شود، کمی غیرمحتمل به‌نظر می‌رسید. شرکت سای‌گیمز (Cygames) اثبات کرد که با سیاست و برنامه‌ی بلندمدت مناسب و سپردن فرنچایز به دستان افراد بااستعداد و باتجربه می‌توان این امر را به واقعیت تبدیل کند. اکنون، علاوه بر آثار عرضه شده برای گوشی‌های همراه، یک انیمه سریالی، یک بازی نقش‌آفرینی که در آینده قرار است عرضه شود و البته بازی Granblue Fantasy Versus همگی جزئی از خانواده‌ی بزرگ این فرنچایز هستند. فرنچایزی که به‌نظر می‌رسد حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و به‌مرور زمان‌ می‌تواند برجسته‌تر و پررنگ‌تر هم شود. هرچند بسیاری منتظر بازی نقش آفرینی Granblue Fantasy: Relink هستند، اما سرنوشت به‌گونه‌ای رقم خورد که اولین بازی این فرنچایز روی کنسول‌های خانگی یک بازی مبارزه‌ای ساخته شده توسط آرک سیستم ورکس باشد.

این روزها استودیو آرک سیستم ورکس به نامی آشنا در بازی‌های مبارزه‌ای تبدیل شده است. اگر از طرفداران بازی‌های فایتینگ باشید، تقریباً محال است که نام سری بازی‌هایی نظیر گیلتی گیر، بلیز بلو و اخیراً دراگون بال فایترز را نشنیده باشید. سبک طراحی خاص انیمه‌مانند آثار این استودیو یکی از دلایل جذب شدن یا جذب نشدن گیمرها به آن‌ها است. علاوه بر جذب مخاطبان حرفه‌ای و آشنا با این ژانر، یکی از ویژگی‌های اصلی آثار آرک سیستم ورکس که حداقل در چند بازی خاص به‌طور ملموس خودنمایی می‌کند، جذابیت آن برای مخاطبان تازه‌وارد در بازی‌های فایتینگ است. این ویژگی بیش‌تر از همیشه در Granblue Fantasy Versus تجلی پیدا کرده است. به خاطر این ویژگی، چه طرفدار فرنچایز گرنبلو و آثار ژانر مبارزه‌ای باشید یا نه، بازی این قدرت را دارد که شما را درگیر خود کند.

Granblue Fantasy Versus یک بازی مبارزه‌ای 2 بعدی است که از نظر ظاهری در میان آثار این استودیو بیش‌ترین شباهت را به بلیزبلو دارد اما کمی ساختار گیم‌پلی‌ آن در مواردی با ساخته‌های قبلی آرک سیستم ورکس تفاوت دارد. سرعت گیم‌پلی نسبت به دیگر بازی‌های این استودیو کمتر است و بیش‌تر به استریت فایتر نزدیک است البته، از آن سریع‌تر است. حتی سبک مبارزات برخی از شخصیت‌ها هم می‌تواند یادآور کرکترهای استریت فایتر باشد. خوشبختانه گرافیک دو بعدی و امضای خاص گیم‌پلی بازی‌های آرک سیستم ورکس، تجربه‌ی Granblue Fantasy Versus را متفاوت و منحصربه‌فرد کرده است. مثل بسیاری از فایتینگ‌های دیگر برای هر شخصیت، سه حرکت تهاجمی با شدت سبک، متوسط و سنگین وجود دارد. یک حرکت دیگر هم که با کلید ضربدر است بین شخصیت‌های مختلف تفاوت دارد. این قابلیت جالب با توجه به خصوصیات شخصیت‌های مختلف در بازی گنجانده شده و باعث تنوع بیش‌تر آن‌ها شده است. هرچند می‌تواند به‌مرور بازی را به‌خوبی فرابگیرید اما بازی یک بخش آموزشی بسیار مناسب در خود جای داده که به‌درستی مکانیک‌های کلی گیم‌پلی را به مخاطب آموزش می‌دهد.

در ابتدا اشاره کردم که این عنوان سهل‌ترین بازی آرک سیستم ورکس است، هرچند فهمیدن و تسلط بر عمق گیم‌پلی آن مثل بسیاری از آثار هم سبک هنوز به ساعت‌ها تمرین و وقت نیاز دارد اما اگر می‌خواهید بدانید که چرا این ادعا را می‌کنم، باید شما را به حرکت‌های ویژه (Special Move) هر شخصیت ارجاع دهم. چیزی که این ویژگی را برای بازی به ارمغان آورده، نحوه‌‌ی اجرای این حرکات ویژه است. هر کدام از این حرکت‌ها به دو شکل قابل اجراست. حالت اول، حالت عادی است که مثل اکثر بازی‌های ژانر از ترکیب چند دکمه انجام می‌شود؛ اما حالت دوم، که نکته‌ی تمایز آن است، استفاده از تک دکمه‌ای (به‌صورت پیش‌فرض R1) است که در حکم شورتکات عمل می‌کند و با استفاده از آن و همین‌طور ترکیبش با جهت‌های چندگانه قادر هستید این حرکت‌های ویژه را به‌صورت ساده و راحت انجام دهید. این کار برای گیمرهای ناآشنا با ژانر به‌شدت مفید است و البته گاه شاید برای گیمرهای حرفه‌ای‌تر هم کاربردی باشد. البته تقریباً مشابه‌ چنین چیزی در بعضی از آثار دیگر این استودیو وجود دارد اما در این بازی کاری که انجام شده، به‌شدت هوشمندانه بوده و تعادل را در جریان گیم‌پلی حفظ کرده است. درست است که انجام حرکت‌های ویژه به این روش ساده‌تر است و شاید بسیاری تصمیم بگیرند که چنین کاری را انجام دهند اما در‌ صورت استفاده از این حرکت‌ها تنبیهی برای بازیکن در نظر گرفته شده است. اگر از روش ساده انجام حرکت‌های ویژه استفاده کنید، نمی‌توانید پشت سر هم این کار را انجام دهید، چراکه با استفاده از آن مدت‌زمانی طول می‌کشد تا دوباره قادر باشید از آن بهره بگیرید. این کار حتی می‌شود شاهد اسپم کردن یک حرکت به‌خصوص توسط گیمرهای تازه‌کارتر نباشیم. در ضمن، وقتی حرکت‌های ویژه خود را استفاده کرده‌اید و نتوانید آن حرکت را دوباره و بلافاصله به‌صورت ساده انجام دهید، این قضیه مجالی به بازیکن می‌دهد تا اهمیت دفاع کردن را به شما یادآور شود. چنین تعادلی باعث می‌شود هم مخاطبان غیرحرفه‌ای به‌خوبی با بازی ارتباط برقرار کنند و هم مخاطبان حرفه‌ای از آن زده نشوند. البته که عمق و سرعت گیم‌پلی به آثاری مثل گیلتی گیر و بلیزبلو نمی‌رسد اما همچنان جذبه‌ی خود را دارد.

طبیعتاً یکی از مهم‌ترین موارد در بازی‌های مبارزه‌ای، شخصیت‌های قابل بازی آن است. 11 شخصیت در Granblue Fantasy Versus وجود دارد که از ابتدا در دسترس هستند. هر کدام از شخصیت‌ها کاملاً متفاوت هستند و سبک خاصی دارند و این می‌تواند در نحوه‌ی بازی بازیکنان مختلف تاثیر داشته باشد اما راستش را بخواهید، هرگونه که حساب کنیم 11 شخصیت برای یک بازی فایتینگ امروزی کم است. البته، اگر گرنبلو فانتزی ورسس یک فرنچایز کاملاً جدید بود یا اینکه وضع دی ال سی‌های بازی این چنین نبود، به این اندازه از تعداد شخصیت‌ها شکایت نمی‌کردم. مسئله این است که در این فرنچایز با کمبود کرکتر مواجه نیستیم و قبل از عرضه بازی هم دو سیزن پس برای آن معرفی شد که شامل کرکترهای جدید و به‌شدت جذابی است و دوتا از آن‌ها شخصیت‌ها هم‌اکنون در دسترس هستند. این عملاً نشان‌دهنده‌ی کم‌کاری و ادامه‌ی سیاست غلط عرضه‌ی بسته‌های الحاقی نسبتاً گران آرک سیستم ورکس است. این قضیه به‌شدت در ذوق می‌زند و باعث می‌شود تا مخاطب آزرده خاطر شود. باز جای خوشحالی وجود دارد که تنوع شخصیت‌های موجود بسیار خوب و راضی‌کننده است و تقریباً شاهد بالانس جالبی هم میان آن‌ها هستیم.

Granblue Fantasy Versus در ارائه‌ی محتوای بخش‌های مختلف هم دست پر بوده است. بخش آرکید بازی شاید چندان چنگی به دل نزند اما بخش RPG mode که عملاً بخش داستانی آن است، یکی از جذابیت‌های اصلی و برجسته بازی به‌شمار می‌رود. علاوه بر روایت داستان که کمی بعد به آن اشاره خواهم کرد، گیم‌پلی آن هم بسیار جالب است. شکل گیم‌پلی در RPG mode از یک بازی فایتینگ کمی فاصله گرفته و به یک اثر Beat ’em up ساید اسکرولینگ نزدیک شده است. البته، تمام حرکات و ویژگی‌های مبارزات مثل همان مبارزه عادی در بخش‌های دیگر است و از این نظر به فایتینگ‌های دیگر شباهت دارد اما شیوه‌ی کنترل شخصیت و مواجه شدن با سیلی از دشمنان این تفاوت سبک را شکل داده است. طولانی بودن مدت زمان این بخش که حداقل و بدون به‌دست آوردن تمام آیتم‌های فرعی حدود 7 یا 8 ساعتی می‌شود و همچنین جذابیت گیم‌پلی بازی شما را بسیار سرگرم می‌کند و تجربه‌ی نابی را برایتان رقم زند. یکی از ویژگی‌های جالب این بخش قابلیت سپری کردن مراحل در حالت کو آپ است. کنترل شخص دوم را هم می‌تواند دوستانتان به‌صورت آفلاین یا آنلاین در دست داشته باشند یا حتی کنترل آن بر عهده‌ی CPU باشد. علاوه بر این، بی‌دلیل نیست که اسم این بخش RPG mode است. منظورم این نیست که با یک بازی نقش آفرینی مواجه هستید اما المان‌هایی از بازی‌های نقش آفرینی در این بخش گنجانده شده که در تجربه‌ و تکرارپذیری آن تاثیر خوشایندی داشته است. باز کردن تمام سلاح‌ها، ارتقا و ترکیب آن‌ها با سلاح‌های مشابه و ویژگی‌های ریز و درشت این بخش تنوع و گستردگی قابل توجهی را در اختیار شما قرار داده می‌دهد که می‌توانید از آن لذت ببرید.

روایت داستان در RPG mode همانند دیگر آثار آرک سیستم ورکس ترکیبی از ویژوال ناول‌ها و میان‌پرد‌ه‌ها است. شاید روایت داستان به عمق و پیچیدگی بلیزبلو نرسد اما همچنان جذابیت دارد و می‌تواند شما را وارد دنیای گرنبلو فانتزی کند. همان چند دقیقه آغازین، به‌خوبی برای افرادی که این فرنچایز را نمی‌شناسند زمینه‌سازی می‌کند و یکی از حوادث مهم داستانی را که پیش‌زمینه‌ بسیاری از ماجراهای بعدی داستان است، بازگو می‌کند. مشکل اساسی در شخصیت‌پردازی شخصیت‌ها در داستان است. درست است که به خاطر طراحی فوق‌العاده و حس خوب مبارزه با شخصیت‌های مختلف می‌توانید با آن‌ها ارتباط برقرار کنید اما داستان در مورد برخی از شخصیت‌ها چندان جزییات کافی را نمی‌دهد و نمی‌تواند حق کامل مطلب را ادا کند. قبل از تجربه‌ی این بخش و به‌خاطر آشنایی بیش‌تر با داستان فرنچایز، به تماشای انیمه سریالی گرنبلو فانتزی نشستم. بعد از پایان بخش داستانی بازی حس کردم که اگر آن انیمه وجود نداشت و از ماجرای اصلی جهان بازی آگاهی نداشتم، شاید با بسیاری از شخصیت‌ها ارتباط مناسب را برقرار نمی‌کردم. البته، به‌صورت کلی چنین کاری برای یک بازی فایتینگ چندان آسان نیست و اگر اثری مثل بلیزبلو موفق به چنین کاری می‌شود، به خاطر مدت زمان طولانی‌تر داستان و همینطور گسترش داستان در طی آثار متوالی بوده است. داستان از الگوهای ساده‌ روایی فراتر نمی‌رود اما با این حال جذابیت خود را حفظ می‌کند، به‌ویژه اینکه در بازی‌های فایتینگ غالباً داستان چندان اولویتی ندارد.

یکی از بهترین نکات بازی‌ که از دیده کسی پوشیده نیست، طراحی و گرافیک فوق‌العاده بازی است که بسیار در نظر مخاطب چشم‌نواز ظاهر می‌شود. چه طراحی کرکترها و چه گرافیک فوق‌العاده دو و نیم بُعدی و طراحی دیدنی بازی همگی لذتی فوق‌العاده دارند. حتی میان پرده‌های بازی هم کیفیت بسیار بالایی دارند و مخاطب را به وجد می‌آورند. البته، آرک سیستم ورکس قبلاً هم توانایی خود را در طراحی گرافیک فنی و هنری بازی‌هایش نشان داده بود. نبود آهنگساز اصلی و مشهور فرنچایز یعنی Nobuo Uematsu در ابتدا نگران‌کننده بود اما آهنگسازان بازی موفق شده‌اند خلاء او را پر کنند و از پس وظیفه‌ی خود به‌خوبی بربیایند و در بازی شاهد آهنگ‌های متعدد پرشوری هستیم.

در ادامه‌ی بازی‌های ممتاز مبارزه‌ای آرک سیستم ورکس، Granblue Fantasy Versus یک تجربه‌ی درخشان و نغز دیگر به حساب می‌آید. مکانیک‌های گیم‌پلی شاید به پختگی و وسعت بعضی از آثار دیگر ژانر نرسد اما جذابیت و دل‌چسبی گیم‌پلی گیرای بازی در کنار بخش RPG mode، آن را به انتخابی مناسب برای دوستداران قدیمی ژانر و حتی تازه‌وارد‌ترها تبدیل می‌کند. ای‌کاش سیستم خرید و قیمت سیزن‌پس‌های بازی اینگونه نبود و شاهد شخصیت‌ها و محتوای بیش‌تری در زمان عرضه بازی بودیم.