بررسی بازی GoldenEye 007: Reloaded

اواخر نسل هشتم،بسیاری از سازندگان و ناشران به یاد عناوین قدیمی افتاده و گاها نیز آنها را بازسازی کرده اند. سال گذشته شرکت Activision به کمک Eurocom یکی از عناوین کلاسیک و اکشن N64، با نام 007 Golden Eye را برای کنسول Wii بازسازی کرد. مراحل و شخصیت های جدیدی که به بازی اضافه شده بودند، باعث شدند که نظرات مساعد سایت ها و مجلات به سمت این بازی روانه شود و حتی بازسازی این عنوان از سمت گیمر ها نیز با استقبال خوبی روبرو شد. این مهم تا جایی پیش رفت که باعث ایجاد شایعات زیادی پیرامون عرضه این بازی بر روی کنسول های HD شود.
سر انجام پس از شایعه های فراوان در همایش Comic-Con سال جاری، Activision نسخه جدیدی از این بازسازی را برای کنسول های HD یعنی Xbox 360 و PS3 تایید کرد. این نسخه که 007 Golden Eye :Reloaded نام دارد از مراحل اضافی تر و بخش جدیدی نسبت به نسخه Wii، با نام Mi6 OPS برخوردار می باشد. هم اکنون این نسخه عرضه شده و ما نیز قصد داریم مروری داشته باشیم بر نقاط ضعف و قوت این عنوان.
تغییرات اندکی در داستان این نسخه نسبت به نسخه N64 بوجود آمده است. البته بجای “پیرس برازنان”، “دنیل کریگ”در نقش جیمز باند در این نسخه ایفای نقش می کند. بعد از جنگ سرد، اتحاد جماهیر شوروی از یکدیگر پاشیده شده و روسیه جای آن را می گیرد. اما هنوز هم افراد متعصبی پیدا می شوند که قصد دارند به سفارت انگلستان در روسیه با سلاح های شیمیایی حمله کنند. مامور 006 نیز برای رسیدگی به این مسئله به روسیه اعزام میشود. اما او به تنهایی از پس این کار بر نمی آید و 007 یا همان جیمز باند به کمک او می شتابد. پس از کمی پیشروی در بازی در میابید که این گروه تروریستی دارای هلیکوپتر های مجهز به EMP نیز هستند که… . داستان بازی از پیچ و خم های زیادی برخوردار است که اگر پیش از پایان آن، از آن ها خبر ها نداشته باشید حتما عامل محرکی برای به پایان رساندن بازی برای شما به شمار خواهد رفت. ضعف هایی نیز در بخش شخصیت پردازی وجود دارد. برای مثال زن روسی که در اواسط مرحله سیبری به 007 ملحق می شود، تاثیر زیادی در داستان ندارد و فقط در بعضی مراحل او را همراهی می کند که بطبع شما هیچ چیزی از اون نخواهید فهمید و احتمالا با چند سوال بی جواب شما را تنها خواهد گذاشت. بازی در نقاط مختلفی از جهان جریان می پذیرد، اما چون اغلب در فضا های بسته قرار دارید از این محل ها، چیزی به جز اسمشان نصیبتان نمی شود! روایت داستان گاهی اوقات به خوبی صورت نمی گیرد. در طول بازی شاهد هیچگونه Cut-Scene برای روایت داستان بازی نیستید و گاها باعث سردرگمی در آن خواهید شد. در نهایت میتوان گفت روند داستانی بازی به لطف فیلمنامه این فیلم در 1995 از هیجان کافی برخوردار است و بازی تقریبا خوب دنیل کریگ نیز بر جذابیت آن می افزاید.,,بنظر میرسد Activision حالا حالا ها قصد ندارد از موتور جدیدی، در بازیهای اول شخص خود استفاده کند! در این بازی نیز برای بخش گرافیکی از موتور معروف استودیو Infinity Ward استفاده شده که پیش از این نیز در مجموعه بازیهای CoD از آن استفاده شده بود و البته همچنان نیز استفاده می شود. سازنده و ناشر، پیش از انتشار بازی مانور بسیار زیادی بر روی پیشرفت گرافیکی این نسخه نسبت به نسخه Wii می دادند. اما هم اکنون که بازی منتشر شده و شاهد یکی از ضعیف ترین بازیهای نسل از لحاظ تکنیکی و بصری هستیم. گرافیک بازی هیچ نقطه قوتی ندارد. بلکه تمام آن نقطه ضعف است! کل اضافه کاری سازندگان در این نسخه، در اضافه کردن تعدادی چند ضلعی و بالا بردن فریم بازی خلاصه شده است. انفجار ها بسیار مصنوعی می باشند. اسلحه ها اصلا طراحی خوبی ندارند و در حد بازیهای نسل قبل هستند. لرزش سایه ها در بازی به شدت آزار دهنده است. تمامی اجسام در محیط لبه دار هستند. اکثر بافت ها نیز از کیفیت ضعیفی برخوردار هستند. با تمامی این تفاسیر جالب است بدانید که دشمنان پس از کشته شدن از روی زمین محو میشوند! طراحی شخصیت اصلی یعنی دنیل کریگ نیز به بدی دشمنان خود اوست. میتوان گفت سازندگان همه چیز را فدای 60 فریم بودن بازی کرده اند. البته بازی یک نقطه قوت در بخش گرافیکی دارد و آن هم تخریب پذیر بودن کاور ها در محیط بازی است. بخش گرافیکی بازی نه تنها انتظارات را برآورده نمی کند بلکه در بسیاری از موارد نیز در حد و اندازه بازی های این نسل نیست.
اگر از طرفداران اصلی جیمز باند باشید، حتما موسیقی همیشگی فیلم ها و بازی های آن را هم می شناسید. اشتباه نکنید. در این بازی حتی یکبار هم این موسیقی را نخواهید شنید! البته آقای “کوین کینر” قطعات هیجان انگیزی را در بازی قرار داده که با جو بازی هماهنگی کامل دارد. هنگامی که دشمنی متوجه حضور شما میشود، اگر سریعا او را از پا در بیاورید صدای ضربان قلبی شنیده شده و سپس قطع میشود؛ ولی اگر موفق به کشتن او نشوید موسیقی آرام بازی سریعا تغییر ریتم می دهد. متاسفانه افکت هایی که برای این بخش قرار گرفته اند نیز گوش نواز نیستند. صدای انفجار ها اصلا به ابهت نامشان نیستند. تمامی اسلحه ها (شاتگان ها صدای بَم تری دارند) صدای یکسانی دارند و بجز شکل ظاهریشان هیچ تفاوت دیگری در آنها دیده نمی شود.,,شخصیت های جدید بازی نتوانسته اند از پس کار صداگذاری خود بر آیند و به نظر میرسد که در حال کتاب خواندن هستند. هیچگونه هیجان یا احساس خاصی در صدای آنها شنیده نمی شود. البته زن ناشناس روسی که در اواسط بازی به باند اضافه میشود کار خود را نسبت به سایرین بهتر انجام می دهد. صداگذاری و موسیقی بازی از بد هم بدتر هستند و حتی در حد و اندازه های یک عنوان HD شده هم نیستند.
قسمتی که Golden Eye: Reloaded در آن حرفی برای گفتن دارد، گیم پلی است. البته همین بخش نیز یک تقلید کامل از روی CoD است. شما برای به پایان رساندن بعضی مراحل دو راه دارید. 1-این که با کمک P99 جیمز باند همه افراد را به آرامی و بدون جلب توجه سایرین از پای در بیاورید. 2-قویترین اسلحه ها را انتخاب کنید و همه را به تیر ببندید!
نبرد های سریع همگی وام گرفته ازCoD هستند و سیستم کاور گیری از Crysis تقلید شده است. اگر بخواهید همه مراحل را با مخفی کاری به پایان برسانید مطمئنا شکست می خورید. ولی اگر بخواهید با اکشن و کاور گیری مراحل را پیش ببرید باز هم شکست خواهید خورد، زیرا دشمنان همانند شما کاور نمی گیرند و دائما در حال پیشروی و حمله هستند. بنابراین پشت کاور هم در امان نخواهید بود. در درجات سختی بالاتر ماموریت های جانبی به شما محول میشود که با انجام تمامی آنها تنها صاحب اچیومنت خواهید شد. البته پیدا کردن و انجام دادن این ماموریت ها کار ساده ای نیست. زیرا محل آنها در نقشه مشخص نشده، ولی زمانی که به محل آنها نزدیک می شوید علامت تعجبی در کنار نقشه ظاهر میشود که باید با گشتن محیط آن را پیدا کنید.
مُد Mi6 OPS که به این نسخه اضافه شده، شباهت بسیار زیادی به Special OPS مجموعه MW دارد. در این مُد که فقط بعضی از ماموریت های آن در حالت آفلاین قابل انجام است، شما باید از محلی مشخص دفاع کنید. بعضی مناطق را بدون دیده شدن توسط دشمنان پاکسازی کنید یا طی مدت زمان مشخصی، تعدادی از دشمنان را از پای در بیاورید. هر چه درجات سختی را بالاتر ببرید ستاره های بیشتری کسب می کنید. مدت زمان به اتمام رساندن بازی نسبتا زیاد است. شما میتوانید در درجه سختی هارد بازی را در 8 ساعت و در درجه سختی نُرمال در 6 ساعت به پایان برسانید. در کل، مُدها و ماموریت های جانبی نسبتا جالب، بر ارزش تکرار بازی می افزایند.,007 Golden Eye: Reloaded اصلا در حد و اندازه های نسخه کلاسیک نیست و دارای نقاط ضعف بسیاری است. گرافیک منقضی شده، گیم پلی تقلیدی و … از جمله عواملی هستند که باعث میشوند این عنوان در زمره عناوین خوب جیمز باند دسته بندی نشود.