بررسی بازی Ghostbusters: The Video Game Remastered

تاکنون بازی‌های زیادی بر اساس فیلم‌های محبوب هالیوودی ساخته شدند. اما هرچقدر این فیلم‌ها موفق بودند به همان مقدار بازی‌هایشان ناموفق از آب درآمدند. البته بعضا استثناهایی هم وجود دارد. مثلا عناوین ابرقهرمانی همانند بتمن و مردعنکبوتی و همچنین South Parks توانستند خود را به عنوان یک بازی کامپیوتری خوش‌ساخت و موفق معرفی کنند. سری فیلم‌های شکارچیان روح (GHOSTBUSTERS) در دهه 1980 و 1990 میلادی مخاطبان زیادی را عاشق خود کردند. شاید یکی از دلایل موفقیت شکارچیان روح ترکیب عجیب و غریب آن بود. تصور کنید یک فیلم با موضوعی مرتبط با ارواح اما با تم کمدی. به هر ترتیب طبق معمول از همان ابتدا با موفقیت فیلم وسوسه‌هایی برای ساخت بازی از روی آن به سراغ سرمایه‌گذاران آمد. نتیجه این وسوسه انبوهی از بازی‌های بی‌کیفیتی بود که بر روی جلدشان نام GHOSTBUSTERS نقش بسته بود. بازی‌هایی که از پلتفرم‌هایی همانند آتاری تا پلی‌استیشن چهار را به خود دیدند اما دریغ از یک عنوان موفق! شاید بهترین بازی ویدیویی شکارچیان روح را بتوان نسخه 2009 (Ghostbusters: The Video Game) آن دانست. یک بازی اکشن سوم شخص که توانست تا حدودی خود را از دیگر عناوین بی‌کیفیت این مجموعه جدا کند. حالا نسخه ریمستر این بازی پس از ده سال بر روی ویندوز و کنسول‌های نسل هشتمی عرضه شده است. باید دید با گذشت یک دهه چه تغییراتی در این بازی رخ داده و فرمول نسبتا موفق سال 2009 در 2019 هم جواب می‌دهد یا خیر.

داستان این بازی همانند دیگر نسخه‌های آن داستانی چند خطی و بی محتوا است: روح‌های فراری امنیت نیویورک را به خطر انداخته‌اند. در نتیجه تیمی از شکارچیان روح مامور می‌شوند تا این ارواح خبیث را شکار کنند. کل داستان همین است. در واقع هنوز هم در روی همان پاشنه می‌چرخد. قرار نیست اینبار داستان پیچیده‌تر و عمیق‌تری از این مجموعه ببینید. انگار سازندگان به شدت عجله داشتند تا به بخش گیم‌پلی برسند و بازیکنان را با آن سرگرم کنند به همین خاطر وقت زیادی برای داستان و شخصیت پردازی نگذاشتند. شناخت شما از شخصیت‌های مختلف بازی در ابتدا و انتهای بازی تقریبا هیچ تفاوتی نخواهد کرد. اصولا چیزی به عنوان شخصیت پردازی در این بازی به چشم نمی‌خورد.

گفتیم ظاهرا سازندگان برای ارائه گیم‌پلی عجله داشتند. حالا باید شرایط گیم‌پلی را بررسی کرد. بررسی گیم‌پلی عناوین ریمستر کمی متفاوت از دیگر بازی‌ها است. گیم‌پلی یک المان ثابت نیست و به مرور زمان سطح کیفی آن دچار تغییر می‌شود. اما داستان یک فیلم یا بازی کمتر شامل چنین حالتی می‌شود. اگر یک اثر داستانی در سال 2019 به موفقیت برسد احتمالا چند سال بعد هم همچنان برای مخاطب جذاب خواهد بود همانطور که در حال حاضر خیلی از شاهکارهای سینمایی اوایل قرن بیست یکم یا حتی پیش از آن همچنان برای ما جذاب هستند. اما گیم‌پلی یک بازی شرایط متفاوتی دارد. گیم‌پلی Ghostbusters: The Video Game در سال 2009 برای مخاطبان آن روز جذابیت داشت و با بازی موفقی مواجه بودیم. البته در همان زمان هم با یک اثر شاهکار و فوق‌العاده مواجه نبودیم و حتی در آن زمان هم ایرادات زیادی به بازی وارد بود اما به نسبت امروز، مخاطبان در سال 2009 بیشتر می‌توانستند از گیم‌پلی این بازی لذت ببرند. بی‌پرده باید گفت که پس از ده سال همان میزان جذابیت هم از بین رفته است. واقعا بعید است بازیباز سال 2019 چیز جدید و هیجان انگیزی در این عنوان بیابد. بازیبازی که عناوین پر زرق و برقی مثل Call of Duty و Titanfall  با آن گیم‌پلی جذاب را تجربه کرده بعید است به بازی همانند Ghostbusters رضایت دهد. کل بازی خلاصه شده در تله گذاری و جستوجو برای روح‌های سرگردان در نیویورک و دستگیر کردن آن‌ها. برای جستوجوی روح‌ها باید از اسکنر PKE  استفاده کنید. با استفاده از این ابزار دوربین وارد حالت اول شخص شده و باید با اسکن محیط اطراف به دنبال سیگنال‌هایی برای مشخص کردن جای ارواح باشید. پس از این که جای یک روح را پیدا کردید باید با استفاده از سلاح Proton Stream ارواح را ضعیف کرده و در نهایت آن‌ها را در تله‌ی ارواح زندانی کنید. با پیشروی در بازی می‌توانید سلاح خود را تقویت کرده و شلیک‌های گوناگونی را به آن اضافه کنید. نکته دیگری که باید در طول بازی به آن توجه کنید این است که همواره باید تلاش کنید در حین تعقیب ارواح کمترین خسارت را به محیط وارد کنید و این ویژگی کمی به جذابیت بازی افزوده است. همانطور که اشاره کردیم چنین سیستمی شاید در سال 2009 برای بازیکنان جذاب بوده باشد اما مخاطب امروزی واقعا بعید است با چنین گیم‌پلی‌ای سرگرم شود.

گرافیک بازی در حد نسخه HD همان بازی ابتدایی است. البته همین HD شدن هم تصویر بازی را بسیار چشم‌نوازتر از نسخه نسل قبل خود کرده است. تصور موقعیت‌ها و مکان‌های معروف این مجموعه با کیفیتی بالاتر قطعا برای طرفداران Ghostbusters هیجان‌انگیز خواهد بود. طراحی ظاهری روح‌ها و شکارچیان آن‌ها نیز بسیار کم نقص و پر جزئیات است و از این لحاظ مشخص است که بازی پیشرفت قابل توجهی داشته است. موسیقی‌هایی که در بازی استفاده می‌شوند همان قطعاتی هستند که در فیلم‌ استفاده شدند. همچنین صداپیشگی بازیگران اصلی فیلم نیز می‌تواند برای طرفداران Ghostbusters بسیار جذاب باشد.

 در مجموع گیم‌پلی بازی حرف چندانی برای گفتن ندارد اما وضعیت بازی از نظر گرافیکی و جلوه‌های صوتی تا حدودی بهتر است. همه‌ی این‌ها به علاوه‌ی این نکته که فیلم‌های Ghostbusters طرفداران زیادی دارند باعث شده تا نتوان نسخه‌ی واحدی برای این بازی پیچید! نمی‌توان در یک نتیجه گیری کلی تکلیف بازی را روشن کرد. اگر نسخه 2009 را تجربه کردید که کارتان تا حدودی راحت است: اگر از آن نسخه لذت بردید، قطعا از ریمستر آن هم نهایت لذت را خواهید برد. اما اگر آن نسخه را تجربه نکرده باشید شرایط کمی پیچیده‌تر می‌شود. در این صورت باید دید از طرفداران مجموعه Ghostbusters هستید یا نه. GHOSTBUSTERS: THE VIDEO GAME REMASTERED عنوانی است که نهایت لذت را برای طرفداران دوآتشه این مجموعه به ارمغان می‌آورد. اما اگر رابطه خوبی با فیلم‌های Ghostbusters ندارید بعید است لذت چندانی از این بازی ببرید و چیزی به جز اعصاب خوردی از آن دریافت کنید. تکلیف طرفداران مجموعه که روشن است. اما پیشنهاد ما برای کسانی که هیچ آشنایی با این سری ندارند این است که اول فیلم‌های آن را ببینند. اگر با فیلم‌ها ارتباط برقرار کردند، شانس تجربه بازی را به خود بدهند. در غیر این صورت این عنوان را از لیست خود خط بزنند.