بررسی بازی Watch Dogs: Legion – Bloodline

بدون هیچ تردیدی، سری بازی های Watch Dogs، یوبیسافتی ترین عناوینی هستند که توسط کمپانی یوبی سافت ساخته شده‌اند.  منظورمان این است که همواره پیش از عرضه هر قسمت، سازندگان وعده انتشار یک بازی با گیم پلی و گرافیک انقلابی را داده‌اند و هربار پس از عرضه بلوف‌های دروغیشان مشخص شده. بازی Watch Dogs Legion هم از این قاعده مستثنی نبود و وعده‌های سازنdدگان مبنی بر جذابیت‌های گیم پلی این قسمت عملا توخالی درآمدند و این بازی چیز جز یک بازی متوسط رو به بالا از آب درنیامد. با این حال اولین بسته الحاقی این عنوان با نام بازی Watch Dogs: Legion Bloodline تاحد زیادی آبروی نصف و نیمه نسخه اصلی را خریده و بسیاری از ایرادات آن را برطرف نموده است.

در نسخه اصلی بازی  Watch Dogs Legion، یکی از نکاتی که سازندگان مانور گسترده‌ای روی آن دادند، توانایی استخدام اهالی لندن به عنوان مامور و بازی کردن در نقش آنان بود. المانی که سازندگان از آن به عنوان یک ویژگی انقلابی و جذاب نام می بردند، عملا نقطه ضعف بازی از آب درآمد و بازیکنان توخالی بودن شخصیت پردازی بازی گله مند بودند. این بار یوبی سافت در بسته الحاقی Bloodline، قهرمان اصلی سری یعنی ایدن پیرس را وارد داستان کرده تا نقطه پایانی بر یکی از بزرگترین ایردات نسخه اصلی بگذارد. شاید بزرگترین نقطه قوت این نسخه از لحاظ شخصیت پردازی، صداگذاری حرفه‌ای کاراکترهای اصلی باشد که سازندگان تمرکز بسیاری روی کیفیت بالای آن کرده‌اند. این بار برخلاف نسخه اصلی خبری از صداگذاری بی کیفیت و اعصاب خرد کن NPCهایی نیست که در خیابان آن ها را استخدام می‌کنیم.

ایدن در این نسخه پیرتر و صد البته باتجربه تر شده و برای نجات خواهرزاده اش جکسون، وارد داستان می‌شود. او پس از سفر به لندن برای انجام یک ماموریت و یافتن فرصتی برای نزدیکی دوباره به جکسون، متوجه یک هکر حرفه‌ای می‌شود که می تواند او را دچار چالش سازد. این هکر حرفه‌ای کسی نیست جز Wrench که در نسخه دوم با او آشنا شدیم. رابطه و رقابت‌های ایدن و رنچ به هیچ عنوان کلیشه‌ای و مصنوعی نبوده و بسیار قابل باور هستند. این بار به جای کنترل تمامی ساکنین شهر لندن، تنها دو کاراکتر ایدن و رنچ قابل کنترل هستند که همین موضوع موجب بالا رفتن ارتباط بازیکنان با رشد و روابط این دو کاراکتر طی بازی می شود. هر کدام از دو کاراکتر قابلیت ها و تسلیحات منحصر بفرد خود را دارند که طی بازی، گیمرها قادر به آپگرید کردن هر کدام هستند. به عنوان مثال سلاح اصلی ایدن یک رولور قدرتمند و یک باتون بلند است. علاوه بر تسلیحات فیزیکی، ایدن قادر است با استفاده از قابلیت System Crash، به طور ناگهانی تمامی لوازم اطراف خود را هک کرده و هرج و مرج ایجاد کند.

این بسته الحاقی از 12 ماموریت اصلی و جانبی تشکیل شده که در نگاه اول بسیار کوتاه به نظر می‌رسد با این حال به پایان رساندن آن‌ها زمانی بین شش الی هفت ساعت می طلبد که برای یک بسته الحاقی زمان خوبی است. نقشه این بسته الحاقی تنها قسمت‌های محدودی از شهر لندن را در بر می گیرد تا بازیکنان تمرکز بیشتری روی داستان داشته باشند. از سوی دیگر بسیاری از قابلیت های قدیمی و آشنای سری Watch Dogs در این عنوان بازگشته‌اند تا موجبات خوشحالی طرفداران قدیمی که از بازی Watch Dogs: Legion دل خوشی ندارند را نیز خوشحال کنند.

گشت و گذار در لندن این بسته الحاقی که داستان خوبی هم دارد می‌تواند برای گیمرهای قدیمی که با سری The Getaway هم خاطره داشتند حکم یک نوستالژی جالب را داشته باشد.

بسیاری از قابلیت‌ها و آپگریدهای دیوانه وار موجود در نسخه اصلی، اینجا غایب هستند تا حس واقع بینی داستان را بیشتر کنند. با این حال بسیاری دیگر از آپگریدهای موجود در Watch Dogs: Legion اینجا هم حضور دارند و در ماموریت‌های مخفی کاری بسیار به کمک گیمرها می آیند. برخلاف بسیاری از بسته‌های الحاقی، در این عنوان نیازی به تمام کردن نسخه اصلی یا رسیدن به نقطه‌ای مشخص برای دسترسی به محتوای افزوده نیست. بخش Bloodline از همان لحظه ورود به بازی و در منوی اصلی قابل انتخاب و آغاز است.

سازندگان این بسته الحاقی را به نحوی توسعه داده‌اند که حتی اگر ثانیه‌ای هم نسخه اصلی را تجربه نکرده باشید، باز هم قادر به یادگیری سریع مکانیزم هایش خواهید بود.

یوبی سافت با عرضه Watch Dogs: Legion Bloodline تلاش کرده نقطه ضعف اصلی نسخه اصلی یعنی داستان و شخصیت پردازی ضعیف را برطرف کند و در این زمینه هم کاملا موفق شده اما از جهت دیگر همین تمرکز اساسی روی داستان و محدود کردن نقشه و المان‌ها مبارزه، موجب شده گیم پلی در حد و اندازه نسخه اصلی ظاهر نشود.