بررسی بازی The King of Fighters XV

بازی‌های مبارزه‌ای را می‌توان از جمله تنها عناوینی در نظر گرفت که با وجود گذشت چندین سال از نسخه‌های ابتدایی از زمانی که منتشر شده‌اند، همچنان در مسیر خط تولید قرار دارند و به قول معروف هنوز وجود دارند و به فراموشی سپرده نشده‌اند. خوبی عناوین فایتینگ در این است که همیشه جای پیشرفت و ترقی برای جذاب‌تر شدن را دارند و همیشه در یک خط نوسان ثابت جلو می‌روند. سری بازی‌های The King of Fighters نیز به همین شکل هستند. به همان اندازه که نزول و افت نمی‌کنند بلکه به همان اندازه هم اوج نمی‌گیرند. جدید‌ترین نسخه از این سری با شماره 15 با نسخه‌های قبلی کمی فرق می‌کند، در نسخه جدید خبری از اوج نیست اما بازی به شکل عجیبی با افت روبرو شده است. برای بررسی نسخه جدید از این بازی با بازی‌سنتر همراه باشید.

جدیدترین نسخه از سری The King of Fighters یک عنوان مبارزه‌ای دو بعدی است که به خاطر ویژگی‌های منحصربه‌فردی که از گذشته معرفی و ارائه می‌دهد از جمله بازی‌های مبارزه‌ای خاص و محبوبی به شمار می‌رود که طرفداران مخصوص به خودش را دارد. جدیدترین نسخه از این مجموعه با شماره پانزده منتشر شده است که در یک نگاه کلی فرق آنچنان زیادی با نسخه قبلی خود یعنی چهارده نکرده است و بازی با اندک تغییراتی در قسمت کنترل و تنظیم بالانس همان ویژگی‌های نسخه قبلی را به شماره جدید منتقل کرده است. اما همین اندک تغییرات شکل گرفته بازی را بسیار سخت یا اعصاب خرد کن کرده است و مهم‌ترین نکته‌ی که بیشتر از هر چیزی نظر من را جلب کرد، عدم استفاده مناسب از دی‌ژد‌ها یا دکمه‌های جهت؛ در بازی است.

بیشترین فنونی که در سری KOF زده می‌شود براساس کمبوها و ضربات ترکیبی است. این خاصیت جدید تقریبا از سه الی چهار نسخه قبلی به صورت خیلی پیشرفته و جدی در بازی قرار گرفته شد. یکی از تفاوت‌ها نسخه‌های قدیمی یا کلاسیک امکان مبارزه با ضربات ساده و زدن کمبو با ضربات ساده مثل مشت و لگد بوده که به مرور این روند تغییر کرده که در جدیدترین نسخه به اوج خود رسیده و البته به بازی آسیب شدیدی وارد کرده است.

اگر به پیشینه سبک مبارزه‌ای نگاهی باندازیم نکته مهمی که هیمشه در این بازی‌ها وجود دارد رعایت بالانس قدرت بین شخصیت‌ها است، اما در KOF این موضوع بیشتر از طرف مخاطب صورت گرفته است و بازی عملا عدم هماهنگی‌های خود را با عملکرد مخاطب به رخ می‌کشد. عمده توجه بازی روی ضربات کمبو به مانند Special Moves متمرکز شده است. و همین کمبو به صورت‌های ویژه، نهایی یا Super Special Moves خلاصه شده است که تا اینجا همه چی خوب و مرتب شکل گرفته است اما نکته قابل توجه در نوع و شکل زدن این ضربات است. همان‌طور که اشاره کردم در نسخه‌های کلاسیک مبارزات حتی با D-Pad‌ها به سادگی انجام می‌گرفت اما در نسخه جدید اکثر توجه سازنده روی آنالوگ‌ها متمرکز شده است که همین موضوع هم به خودی خود ایارد ندارد اما ایراد قضیه در بالانس نبود ضربات است.

اکثر Super Special‌ها در 90درصد شخصیت‌ها یک فرم دارند لذا انجام یک حرکت در هنگام مبارزه به صورتی که حتی همان روش در طرف مقابل وجود دارد با شکلی دیگر سطح مبارزه را به شکل قابل توجهی پایین می‌آورد. اما در زدن حرکات سطح بالاتر مثل Super Special Moves این موضوع با این که تفاوت‌ها را رقم می‌زند اما در نحوه انجام آن یعنی اجرای کمبو با استفاده از آنالوگ واقعا کار سخت می‌شود. اصلا معلوم نیست چرا تیم سازنده همچین سیستمی برای بازی انتخاب کرده‌اند و برای شخص من که سال‌ها عناوین مبارزه‌ای را با D-Pad‌ها انجام دادم، باید چنین سیستمی را تحمل کنم. در اکثر مبارزات حتی با وجود زدن کمبو‌های ویژه، حتی با رعایت اصول دقیق بالانس و ترکیب شخصیت‌ها همچنان با مشکل آسیب زدن به دشمن روبرو بودم. چه در زمان دفاع کردن و چه در برنامه‌ریزی برای حمله به خاطر این که مجبور بودم یک پروسه عجیب برای زدن یک Super Special Moves را طی کنم، عملا به یک بازنده تبدیل می‌شدم.

هسته اصلی مبارزات به زدن کمبو خلاصه شده است. با این که این اتفاق از ابتدا در این سری وجود داشت اما در نسخه‌های اخیر به‌خصوص در دو نسخه اخیر بازی کلا به کمبو و سوپر کمبو خلاصه شده است و استفاده از تکنیک‌های حرکتی فقط با اجرای ساده دکمه‌ها عملا از بین رفته است. بنابراین دراکثر مواقع در حین بازی به سختی مخاطبی دیده می‌شود که با برنامه‌ریزی به مبارزه بپردازد. حتی در تجربه مبارزات چند نفره با مخاطبین آنلاین که داشتم این مورد رو مشاهده کردم و عملا بازی به یک میدان زدوخورد با سرعت بیشتر و دقت کمتر تبدیل شده بود. این قضیه شامل حال بخش تک‌نفره و البته بخش داستانی بازی نیز می‌شود. برخلاف عناوین مبارزه‌ای روز که تیم سازنده سعی می‌کنند روی داستان بازی و روایت شخصیت‌ها تمرکز داشته باشیند، در KOF چنین چیزی وجود ندارد و بازی به صورت عناوین کلاسیک خیلی سطحی از این مرحل عبور می‌کند.

مثل گذشته توانایی انتخاب سه شخصیت همزمان در بازی وجود دارد که این اتفاق مثبت از ویزگی‌های خوب در این مجموعه به شمار می‌رود. خوشبختانه شخصیت‌های زیادی از همان ابتدا در دسترس هستند و به مرور با به پایان رساندن خط داستانی که در بخش تک‌نفره وجود دارد شخصیت‌های جدید دیگری نیز برایمان باز و قابل انتخاب می‌شوند. قسمت‌های مختلفی از جمله بخش چند نفره از مد‌های خوبی بهرهمند است که از جذابیت‌های بازی به راحتی می‌توان بخش چند نفره را مثال زد.

با وجود کمبو‌های متعددی که برای هر شخصیت در نظر گرفته شده است، تیم سازنده بازی انیمیشن‌های زیبا و به همان اندازه متعددی برای شخصیت‌ها ساخته و پرداخت کرده‌اند که دیدن تک تک آنها خالی از لطف نیست. هر شخصیت با تکیه بر تکنیک و قدرتی که در اختیار دارد کمبو‌های مخصوص به خودش را می‌زند و در این میان ما شاهد انیمیشن‌های زیبایی از ضربات و سوپرکمبو‌های شخصیت‌ها هستیم که نه تنها توانایی مبارزان را نشان می‌دهد بلکه جزییات گرافیکی زیبا ز نظر بصری را برایمان به ارمغان می‌آورد. مثل گذشته صداگذاری شخصیت‌ها همگی در یک سطح بسیار بالایی قرار دارد. در کنار دوبله بسیار تاثیرگذاری که روی شخصیت‌ها انجام شده است ما شاهد افکت‌های صداگذاری ناشی از ضربات مختلفی هستیم که در حین مبارزه شنیده می‌شوند که توجه تیم سازنده به کوچکترین حرکت در حین مبارزه قابل ستایش هست.

نتیجه‌گیری:

اگر به عنوان کسی که از طرفدار بازی‌های سبک مبارزه‌ای هستم، جدیدترین ساخته استودیوی SNK را به شما توصیه نمی‌کنم. اما اگر از طرفداران این مجموعه هستید و با تغییرات جزیی بازی کنار خواهید آمد The King of Fighters XV عنوانی است که شما را راضی کرده و از آن لذت خواهید برد.