بررسی بازی The Good Life

بازی سازان بسیاری کمی وجود دارند که بتوان آن‌ها را به عنوان یک نویسنده/کارگردان صاحب سبک معرفی کرد. اما کارگردان ژاپنی «هیدتاکا سوهیرو» ملقب به «سوئری» (Swery) یکی از آنهاست. سوهیرو کارگردانی خاص با روشی منحصر به فرد در به تصویر کشیدن بازی‌های خود است. بازی‌ هایش قالب سنتی را با ایده‌ های جدید تطبیق می‌دهند و ایده‌ ها و ارجاعات بی شمار شخصی و ویژگی‌ های هنری عمیقی را در عناوین خود جای می‌ دهد که آنها را  تقریباً از هر چیز دیگری در بازار متمایز می‌ کند. بازی The Good Life که اولین عنوان از استودیوی مستقل تازه تأسیس White Owls به شمار می‌ آید، درباره شهر کوچکی است که در میان اسرار تاریک و یک قتل اسرار آمیز تسخیر شده و در ادامه یک قهرمان عجیب و غریب به نام نائومی به آن جا فرستاده شده تا بررسی کند که دقیقا چه اتفاقی در حال رخ دادن است. شما وظیفه دارید اسرار عجیب و غریب شهر کوچک Rainy Woods واقع در بریتانیا که معروف به شاد ترین شهر جهان است را کشف کنید. در حالی که نائومی بیشتر یک عکاس است تا یک کارآگاه، او باید کلاه تحقیقاتی خود را برای حل معما های شهر به سر بگذارد.

نائومی و شهر کوچکی به نام Rainy Woods

وقتی نائومی وارد شهری کوچک  Rainy Woods می شود، زیبایی و آرامش منحصر به فرد این شهر او را تحت تاثیر قرار می‌ دهد. او به جایی نقل مکان کرده که کمتر درگیر آن زندگی پر مشغله‌ی شهرهای بزرگ می‌شود و دیگر خبری از شلوغی‌های سرسام آور و آلودگی‌ های صوتی شهر‌های بزرگ نیست. نه خبری از هوای آلوده است و نه دیگر خبری از استرس‌ های موجود در یک زندگی شهری مدرن. نائومی وارد شهری می‌شود که فضایی بسیار کلاسیک دارد و تقریباً تحت تأثیر فناوری‌های دنیای مُدرن به صورت افراطی قرار نگرفته است. در خانه جدیدی که به آن نقل مکان کرده یک رایانه قدیمی مشاهده می‌کند که در گوشه‌ای از اتاق است. کامپیوتری انقدر قدیمی است که سیستم عامل ویندوز 95 روی آن نصب شده است. همچنین او یک عکاس است و برای اشتراک گذاری عکس‌های خود به یک رایانه احتیاج دارد. همین رایانه قدیمی کار او را راه انداخته، زیرا او در یک سایت اشتراک گذاری عکس عضو است و از طریق عکس هایی که می گیرد کسب درامد می‌کند و گذران زندگی او از طریق عکاسی دنبال می‌ شود.

سبک و سیاق بازی چگونه است؟

اولین پرسشی که برای شما به وجود می آید این است که  بازی The Good Life در چه سبکی طبقه بندی می‌شود؟ در جواب باید گفت می‌توانید آن را به طور کلی به عنوان یک بازی ماجراجویی طبقه بندی کنید. شما باید غذا بخورید، بخوابید، به نظافت خود اهمیت دهید و حمام کنید. در حقیقت بیشتر کارهایی که در طول جریان گیم پلی بازی انجام می‌دهید انجام کار های شخصی نائومی در رابطه با داستان اصلی و علایق شخصی اوست و همین طور مراحل فرعی گوناگونی که باید پیش ببرید. مراحل فرعی که با توجه به اتفاقات و حواشی پیرامون شخصیت های دوست داشتنی بازی در جای جای شهر کوچک Rainy Woods رخ می‌دهد و با توجه داستان‌ها و حواشی پیرامون هر شخصیت و درخواست‌هایی که آن‌ها از شما دارند مراحل فرعی بازی را پیش ببرید و با پایان رساندن هر مرحله فرعی پاداش های خوبی برای شما در نظر گرفته می شود. از اشیاء جدید گرفته تا مبالغی که شخصیت های شهر در عوض کاری که شما برای آن ها انجام می دهید، پرداخت می کنند.

اکتشاف، هسته اصلی گیم پلی بازی

اگر چیزی به عنوان هسته اصلی گیم پلی در The Good Life وجود داشته باشد، اکتشاف در Rainy Woods است. شما برای سفر یک روزه به نقاط دور دست این شهر نیاز به جمع آوری آذوقه دارید و باید وسائل مورد نیاز یک سفر را به همراه داشته باشید. اکتشاف در  سراسر این شهر تا لبه های دور نقشه حقیقتا سرگرم کننده و لذت بخش است و همین طور برای سفر کردن گوسفندی است که می توانید سوار آن شوید. بله گوسفندی دوست داشتنی که شما را برای رساندن به نقاط مختلف Rainy Woods همراهی می کند. همان طور که همه بازی‌های جهان باز این روزها انجام می‌دهند، The Good Life به شما اجازه می‌دهد در یک محیط عظیم به جست‌ و جو بپردازید و اهداف اصلی خود را با سرعت دنبال کنید.

امرار معاش از طریق عکاسی

فعالیت های بسیار متنوعی وجود دارد که می توان گفت اصلی ترین بخش گیم پلی The Good Life را مینی گیم ها تشکیل می دهند. همه آنها نسبتاً ساده و در عین حال سرگرم کننده هستند. از گوسفند خود مراقبت کنید و یا به کِشت محصولات کشاورزی در باغچه خود بپردازید و همین طور باغچه و خانه خود را ارتقا دهید و وسائل جدید برای خانه و باغچه خود خریداری کنید و صد البته با استفاده از توانایی برای تبدیل شدن به سگ یا گربه در صورت تمایل، به مبارزه با حیوانات بپردازید، در غار ها کاوش کنید و یا از ساختمان های شهر بالا بروید و وسائل مختلف در سقف خانه ها پیدا کنید و ماموریت های فرعی دیگری هم وجود دارد که برخی از آنان لذت بخش است و برخی دیگر در طول جریان گیم پلی بازی حوصله شما را سر می برد و عطایش را به لقایش می‌ بخشید.

طراحی زیبای سبک هنری بازی قربانی گرافیک بصری بازی شده است

شاید بتوان گفت بخشی که می توانست کیفیت بهتری داشته باشد گرافیک بصری است. با توجه به سبک و سیاق بازی طراحی گرافیک بصری و خلق جلوه های بصری و هنری میتوانست در پیش برد داستان و غوطه ور شدن دنیای بازی کاربردی اساسی داشته باشد.، روی هم رفته گرافیک بصری بازی نسبت به بازی های مُدرن امروزی کهنه به نظر می رسد. سبک هنری بازی به طور کلی همانند یک بوم نقاشی، چشم نواز طراحی شده. اما در سوی دیگر گرافیک بصری بازی می توانست ارزش این بازی منحصر به فرد را چندین برابر کند. در بخش گرافیک فنی انتظار بالایی از چنین عنوانی مستقل نمی‌توان داشت ولی توسعه دهندگان بازی می‌ توانستند در بخش گرافیک بصری بازی بهتر عمل کنند. همین طور موسیقی های متن بازی از کیفیت بسیار بالایی برخوردار هستند و کاملا در خدمت جو و اتمسفر بازی ساخته و پرداخته شده‌اند. صدا گذاری محیط در سطح کیفی نسبتا خوبی قرار دارد، صدای خِش خِش برگ ها، وزش باد، صدای باران، صدای حیوانات و حشرات، و بسیار موارد دیگر در سطح کیفی خوبی قرار دارند.

سخن پایانی

بازی های هیدتاکا سوهیرو بسیار منحصر به فرد و خاص هستند و در عین سادگی، جذابیت بی نهایتی با خود به همراه دارند. داستان سرایی قوی در کنار جلوه‌های بصری پر نوسان و گیم‌ پلی ساده و روتین که، صادقانه بگویم در عین ناباوری منجر به جذابیت بیشتر در کلیت بازی می شود. در نهایت The Good Life یک جواهر  دوست‌ داشتنی دیگر از Swery65 است و در بَطن خود آرامشی به همراه دارد که در کم تر بازی شما آن را مشاهده می کنید. این بازی را برای کسانی که به دنبال آرامش هستند شدیدا توصیه می کنم.