بررسی بازی Sonic x Shadow Generations

در 20 سال گذشته سالی نبوده که شاهد عرضه حداقل یک بازی ویدیویی از مجموعه بازی سونیک نبوده باشیم. اخیرا هم با موفقیت فیلم‌های سینمایی خارپشت دوست‌داشتنی، توجه سگا روی انتشار بازی‌هایی با ابعاد بزرگتر از سونیک رفته و برای مثال، دو سال پیش عرضه بازی Sonic Frontiers را داشتیم که اولین عنوان جهان باز و AAA سونیک خارپشت بود که البته با موفقیت همراه نشد. شاید بتوان بازی Sonic x Shadow Generations را بزرگ‌ترین عنوان این مجموعه بعد از Frontiers نام نهاد. این عنوان در اصل دو بازی مختلف را در خود جای داده؛ یکی ریمستر بازی Sonic Generations و دیگری هم بازی جدید Shadow Generations که شاید بتوان دومی را بازی اصلی دانست و اولی را بیشتر به عنوان یک هدیه به طرفداران قدیمی اسم گذاشت. در این مطلب به بررسی دو بازی مذکور که در قالب Sonic x Shadow Generations منتشر شده‌اند می‌پردازیم.

بگذارید از Sonic Generations شروع کنیم و بعدا سراغ اصل مطلب برویم. همانطور که احتمالا می‌دانید سال 2011 و در دوران نسل هفتم کنسول‌های بازی بود که Sonic Generations منتشر شد و توانست تبدیل به یکی از بهترین بازی‌های مجموعه سونیک شود. این عنوان همان موقع هم از جلوه‌های بصری خوبی برخوردار بود و تنوع مراحل، کاری می‌کرد که مدام به تجربه این بازی برگردید. ریمستر بازی Sonic Generations به خودی خود بازی بدی نیست، چون بنیاد اصلی بازی که در سال 2011 تشکیل شده بود، از کیفیت بالایی برخوردار است، اما اگر بخواهیم به چشم یک بازسازی به این عنوان نگاه کنیم، باید گفت که Sonic Generations هیچ چیز خاصی برای اضافه کردن به تجربه شما ندارد.

برخلاف وعده‌هایی که داده شده بود، بازی Sonic Generations نه از افزایش رزولوشن خاصی برخوردار است، نه مدل‌های دو بعدی و سه بعدی دچار تغییر شده‌اند، و نه مکانیک‌های منحصر به‌فردی به گیم‌پلی اضافه گشته‌اند (توجه داشته باشید که سگا وعده این موارد را قبل از عرضه بازی داده بود). با اینکه تجربه نسخه ریمستر شده بازی خالی از لطف نیست، اما اگر می‌خواهید به امید تجربه این ریمستر اقدام به خرید بازی Sonic x Shadow Generations کنید، بهتر است تصمیم‌تان را عوض کنید چون بازی عملا تفاوتی با نسخه اوریجینال ندارد و حتی سقف 60 فریم بر ثانیه هم از بازی برداشته نشده است. البته که برخی مکانیک‌های طراحی شده برای بخش Shadow به این ریمستر هم اضافه شده‌اند، اما آنقدر کوچک و تقریبا بی‌اهمیت هستند که از دست دادن‌شان اصلا کار سختی نیست. با وجود همه این گفته‌ها دوباره تکرار می‌کنم که تجربه بازی Sonic Generations خالی از لطف نیست و اگر وقت اضافه داشتید، حتما سری هم به آن بزنید.

حال که بررسی ریمستر کم‌جان Sonic Generations را کنار گذاشتیم، بیایید از Shadow Generations صحبت کنیم که موضوع اصلی بحث‌مان نیز هست. بازی Shadow Generations داستانی موازی با قصه Sonic Generations را روایت می‌کند. همان روزی که دوستان سونیک برای جشن تولد او آماده شده‌اند و Time-Eater همه‌شان را می‌دزدد، Black Doom هم که در اصل منبع انرژی و آفریش Shadow است، دوباره پیش خارپشت سیاه برمی‌گردد تا او را تبدیل به یکی از نیروهای خود کند. شدو از این اتفاق راضی نیست و سعی بر این دارد که با شکست دادن Black Doom، هم دشمن دیرینه‌اش را نابود کند و هم به آخرین خواسته‌های ماریا عمل کند.

داستان بازی دقیقا همان چیزی است که از یک بازی سونیک انتظار داریم: قصه‌ای در مورد نبرد خوب و بد، همراه با طنز مضحک و دیالوگ‌های عمدا ابلهانه که مدام کاری می‌کنند که یادتان بیاید در دنیای سونیک حضور دارید و نباید هیچ چیز را خیلی هم جدی بگیرید. با وجود داستان تقریبا آبکی، هر از گاهی شاهد اوج گرفتن قصه در برخی نقاط خاص هستیم که به خودی خود جای تحسین دارد و نشان می‌دهد که اگر سازندگان بخواهند و بهشان اجازه داده شود، می‌توانند حتی برای خلق یک بازی سونیک با لحن بزرگسالانه و تُن جدی هم اقدام کنند و در آن موفق ظاهر شوند.

داستان بازی مثل Sonic Generations طی مراحلی روایت می‌شود که همه از طریق هاب White Space قابل دسترسی هستند. برخلاف فضای سفید در Sonic Generations، در بخش شدو شما محدود به دوربین دو بعدی نیستید و می‌توانید با Shadow، کل White Space را زیر پا بگذارید و از چالش‌های مختلف لذت ببرید. با پیشروی در مراحل اصلی، شدو قدرت‌های جدیدی هم به دست می‌آورد که پرواز و اسکی روی آب دو مورد از آنها هستند که هر یک به شما اجازه می‌دهند ابعاد جدیدی از گشت و گذار را باز کنید و بتوانید در محیط تقریبا سند باکس White Space، تجربه سرگرم‌کننده‌ای داشته باشید.

این مکانیک‌ها در مراحل اصلی هم حضور پررنگی دارند و هر یک باعث می‌شوند که از تجربه مراحل مختلف خسته نشوید و برای باز کردن قدرت‌های جدید و را‌ه‌های بیشتر اشتیاق بیشتر هم داشته باشید. همانطور که همه از شدو انتظار داریم، مراحل داستانی بازی از خشونت بیشتری نسبت به مراحل اصلی سونیک برخوردارند. چالش‌هایی نظیر جمع کردن سکه، رسیدن به پایان در زمان معین، تمام کردن مرحله بدون آسیب دیدن و… کاری می‌کنند که داستان تقریبا 5 ساعته بازی برای شما لذت بخش باشد. البته برخی از مراحل کمی بیش از اندازه خطی هستند و آن آزادی عملن سبی‌ای که برای دیگر مراحل طراحی شده، در آنها دیده نمی‌شود. سختی بعضی از چالش‌ها هم بیش از اندازه است و در طرف دیگر، بعضی چالش‌ها نیز به شدت ساده هستند و بالانس بازی را به هم می‌زنند. برای مثال مراحلی که در آنها باید با باس‌فایت بجنگید به شکل عجیبی ساده طراحی شده‌اند و با تکرار چند الگوی ثابت و انجام چند QTE می‌توانید به راحتی غول آخر مرحله را شکست دهید و وارد منطقه بعدی شوید.

گیم‌پلی بازی هم با اینکه به دشت ساده طراحی شده، اما همچنان سرگرم‌کننده است و مکانیک‌های جدیدی مثل حملات دور برد باعث می‌شوند ابعاد جدیدی از کنترل شخصیت به روی بازیکن باز شود. نکته‌ دیگری که شاید اشاره به آن برای کاربران رایانه‌های شخصی بد نباشد هم این است که بازی با کیبورد قطعا برای شما عذاب آور خواهد بود و بهتر است برای تجربه Sonic x Shadow Generations از کنترلر استفاده کنید. البته که سازندگان می‌توانستند با صرف کمی زمان کنترل بازی را روی کیبورد هم بهینه کنندُ اما متاسفانه این اتفاق نیفتاده و کاربر به ناچار مجبور به استفاده از دسته خواهد شد. در طرف دیگر اما طراحی محیط‌ نیز در هر مرحله به خوبی انجام شده و باعث خلق جهانی زیبا و رنگارنگ شده که دقیقا همان چیزی است که از محصولات با محوریت سونیک انتظار می‌رود. جلوه‌های بصری زیبا و کارتونی هم در کنار این طراحی محیط تبدیل به ترکیبی جذاب می‌شوند و اوج این ترکیب زمانی فرا می‌رسد که کات‌سین‌های بازی را تماشا می‌کنید. صداپیشگی‌ها مثل همیشه خنده‌دار و خوب است، و همانطور که بالا هم اشاره شد، با دیالوگ‌های طنز قاطی می‌شند تا چیزی خلق کنند که همیشه از سونیک می‌خواستیم. موسیقی بازی هم ریتم تند و خشنی دارد که به خوبی با شخصیت شدو عجین شده و تفاوت حال و هوای ماموریت‌های سونیک با شدو را نشان می‌دهد. در نهایت باید گفت بازی Sonic x Shadow Generations به لطف بخش Shadow Generations تبذیل به بهترین بازی سونیک در چند سال گذشته شده است.