بررسی بازی SIFU

اگر جز آن دسته از گیمر‌ها باشید که به فیلم‌های رزمی علاقه دارند، بدون شک با نمایش بازی SIFU بسیار هیجان زده شدید. این بازی ساخته استودیو Sloclap است که اثری همچون Absolver را در کارنامه خود دارد. بر اساس اطلاعات ارائه شده توسط تیم سازنده، SIFU با الهام‌گیری از فیلم‌های بازیگر معروف یعنی جکی چان و هنر رزمی کنگ فو ساخته شده است. از همین رو نیز با نمایش‌های اولیه بازی بسیاری از گیمر‌های قدیمی به یاد بازی جکی چان افتادند که برای کنسول PS1 عرضه شده بود.

برای تماشای بررسی ویدیویی در یوتوب کلیک کنید

داستان سیفو در شهری در کشور چین پیگیری می‌شود. جایی که پنج فرد رزمی کار به مدرسه‌ آموزش هنر‌های رزمی حمله می‌کنند. این گروه توسط فردی به نام Yang کنترل می‌شود. هدف Yang از حمله به این مدرسه، تقابل با استاد بزرگ و دسترسی دانشی نامعلوم است. در این تقابل استاد بزرگ جان خود را از دست داده و Yang متوجه حضور کودکی در محیط می‌شود که در واقع پسر یا دختر استاد بزرگ است. او سپس به یکی از دستیاران خود دستور نابود کردن این کودک را می‌دهد که در واقع شخصیت اصلی داستان به شمار می‌رود. این کودک با استفاده از قدرت جادویی دوباره به زندگی باز می‌گردد و قسم می‌خورد تا انتقام پدرش را از Yang و گروه تبهکار همراهش بگیرد. هشت سال بعد شخصیت اصلی که خود به نوعی استاد هنرهای رزمی شده و تصمیم می‌گیرد تا به دنبال Yang برود. باید گفت که داستان SIFU در نهایت در همین پیش درآمد خلاصه می‌شود. بعد از قسمت ابتدایی داستان، روایت در پس زمینه قرار گرفته و شاید حتی بعد از مدتی  فراموش شود. بدون شک پس زمینه داستانی نکته عجیبی برای ارائه ندارد و بسیاری از بازی‌ها و فیلم‌ها از منطق انتقام بارها استفاده کردند اما چیزی که می‌توانست سیفو را در این زمینه متفاوت کند، روایت خاص بود که متاسفانه به سطحی ترین شکل ممکن انجام شده.

اگر SIFU در بخش داستانی نکته خاصی برای ارائه نداشته باشد اما در بخش گیم‌پلی می‌تواند بسیار مقتدر ظاهر شود. در ابتدا باید گفت که سیستم کلی این بازی همانند دیگر بازی‌های سبک Rogue-like است. بدین ترتیب که بازی از مراحل مختلفی تشکیل شده و گیمر با هر بار مردن بازی را از ابتدا آغاز کند. گرچه سیفو در این بخش کمی مهربان‌تر ظاهر شده و با اتمام هر مرحله میزان پیشروی گیمر ذخیره سازی می‌شود. بدین ترتیب اگر مرحله اول را به پایان رسانده و در مرحله دوم جان خود را از دست بدهید، دیگر نیازی نیست که مرحله اول را دوباره از ابتدا بازی کنید. همچنین میان‌برهای مختلفی نیز در مراحل بازی گنجانده شدند. بدون شک قدرتمند‌ترین بخش SIFU مربوط به مبارزات آن است. تیم سازنده از سبک مبارزاتی Bak Mei برای طراحی مبارزات بازی استفاده کرده. آنها همچنین برای اینکه مطمئن شوند حرکات و ضربات در بازی به واقعی‌ترین شکل پیاده سازی شدند از یک استاد Bak Mei برای تایید مبارزات و حرکات مشاوره گرفتند. نتیجه اینکار، مبارزاتی بسیار هیجان انگیز و نفس‌گیر است. درگیری‌ها بسیار طبیعی به نظر می‌رسند و هر ضربه حسی بسیار طبیعی را به گیمر القا می‌کند. دشمن‌ها در بازی همواره حالت تهاجمی خود را حفظ می‌کنند و اگر گیمر اصول دفاع از خود را به درستی یاد نگیرد، تجربه SIFU بسیار سخت خواهد شد. در سمت مقابل نیز تعداد کمبو‌های حاضر در بازی بسیار زیاد نیست و پیاده سازی آنها نیز نیاز به یادگیری و تمرین دارد. البته تعداد کم کمبو‌ها نکته منفی نخواهد بود چون ترکیب دفاع یا جا خالی دادن و همراه کردن آن با حرکات حجومی به اندازه کافی دشوار به نظر می‌رسد و افزایش تعداد کمبو‌ها کمکی به بهتر شدن گیم‌پلی نخواهد کرد.

باید گفت که بازی سیفو به گونه‌ای طراحی نشده که تجربه آن آسان باشد. هسته اصلی گیم‌پلی شامل یادگیری مبارزه به بهترین شکل، دفاع کردن در زمان مناسب و استفاده از کمبو‌های مختلف است. در مبارزات، شخصیت اصلی بازی و دشمن‌های مختلف دارای نوار سلامتی و نوار ساختار (Structure) هستند. نوار ساختار شباهت بسیار زیادی به بازی Sekiro دارد. بدین ترتیب که ضربات گیمر به دشمن می‌تواند سطح این نوار را افزایش داده و در نهایت با پر شدن آن با یک ضربه دشمن خود را نابود کند. گرچه امکان از بین بردن دشمن‌ها با تمام کردن نوار سلامتی نیز وجود دارد. SIFU برای توجیه سبک Rogue-like خود از منطقی بسیار جالب استفاده کرده. گیمر بازی را با 20 سال سن آغاز می‌کند اما هر بار که جان خود را در مبارزات از دست می‌دهد. این سن افزایش پیدا می‌کند. گیمر با استفاده از قدرت جادویی می‌تواند به زندگی باز می‌گردد اما افزایش سن تبعاتی را نیز به همراه دارد. با افزایش سن میزان سطح سلامتی کاهش پیدا می‌کند اما قدرت ضربات بیشتر خواهد شد. سن شخصیت اصلی می‌تواند تا هفتاد سالگی پیش برود اما از دست دادن جان در این سن باعث پایان بازی می‌شود و گیمر باید همه چیز را از ابتدا آغاز کند. برخی از دشمن‌ها در بازی بعد از پایان نوار ساختار خود، از نابود شدن با حرکات مخصوص سر باز می‌زنند و با سطح سلامتی کامل و قدرتی بیشتر به گیمر حمله می‌کنند. اگر گیمر بتواند این دشمن را شکست دهد می‌تواند از میزان افزایش سن که با شکست بعدی همراه می‌شود، بکاهد. همچنین باید گفت تنها راه بازگرداندن نوار سلامتی استفاده از حرکات مخصوص برای از بین بردن دشمنان است. بدین ترتیب سیستم ریسک و پاداش به صورت کامل پیاده سازی می‌شود که در نوع خود بسیار جالب است. در SIFU امکان افزایش قدرت و یادگیری کمبو‌های جدید نیز وجود دارد. گیمر با انجام مبارزات سطح تجربه خود را افزایش داده و با استفاده از آنها می‌تواند قدرت جدیدی را در منو بازی یاد بگیرد. گرچه تاثیر این بخش در هسته اصلی گیم‌پلی بسیار محدود است. گیمر می‌تواند بدون یادگیری حتی یکی از این قدرت‌ها بازی را به پایان برساند. در نهایت باید گفت که گیم‌پلی SIFU بسیار هیجان انگیز است اما به شرطی که گیمر پشتکار کافی برای یادگیری و پیاده‌سازی آن را داشته باشد، در غیر این صورت گیمر با اثری بسیار دشوار و شاید غیر قابل تجربه رو‌به‌رو شود.

تیم Sloclap برای ساخت SIFU از موتور بازیسازی Unreal Engine 4 استفاده کرده. نباید از این اثر، انتظار گرافیکی خیره کننده را داشته باشید اما همه چیز با کیفیت بسیار قابل قبول طراحی و پیاده سازی شده است. گرافیک بازی به صورت کلی حالتی فانتزی دارد و محیط‌ها با دقت بسیار خوبی طراحی شدند. اولین چیزی که در بخش بصری توجه گیمر را به خود جلب می‌کند، روان بودن انیمیشن‌ها در حین مبارزه و واقعی بودن آنهاست. SIFU به شکل باورنکردنی در این بخش زیبا به نظر می‌رسد. حرکات شخصیت اصلی در حین مبارزه و واکنش او به محیط بازی بسیار چشم‌نواز است. کافی است که در حین مبارزه گیمر یک سلاح سرد را از روی زمین بردارد. شکل گیری و تبدیل انیمیشن‌ها بدون شک با دقت و وسواس خاصی انجام شده. یکی از بزرگترین مشکلات SIFU در بخش دوربین است. در بسیاری از مواقع در حین مبارزه دوربین در بدترین حالت ممکن قرار می‌گیرد و دید گیمر را مختل خواهد کرد. بدین ترتیب مبارزه بسیار دشوار شده و ممکن است گیمر حتی شانس خود را برای پیروزی از دست بدهد. صداگذاری و موسیقی در SIFU نقش مهمی را ایفا نمی‌کنند. در بخش مبارزات باید گفت که صداگذاری به خوبی انجام شده اما موسیقی آنچنان که باید و شاید در ذهن گیمر باقی نخواهد ماند.

SIFU بدون شک می‌تواند یک بهشت گم شده برای طرفداران هنرهای رزمی در دنیای بازی‌های ویدیوئی باشد. گیم‌پلی روان، مبارزات لذت بخش و انیمیشن‌های بسیار خوب می‌تواند هر گیمری را سرگرم کند. گرچه SIFU برای بسیاری از گیمرها دشوار خواهد بود. گیمر باید هسته اصلی بازی را به خوبی درک کرده و آن را به بهترین شکل پیاده سازی کند. ساختار Rogue-like و سیستم افزایش سن و در نهایت مرگ، میزان اشتباهات گیمر را محدود می‌کند. اگر گیمر بتواند هسته اصلی گیم‌پلی را یاد گرفته و به بهترین شکل از آن استفاده کند، SIFU می‌تواند به تجربه بی‌نظیر تبدیل شود.