بررسی بازی Scars Above

در روزهایی که داستانهای علمی تخیلی با المانهای فضائی با اقبال سازندگان روبرو شده، عرضه یک اثر ماندگار چالش بسیار سختی به شمار می رود. با همین رویکرد بررسی خواهیم داشت از بازی Scars Above اثر شرکت Mad Head Games.

داستان بدون هیچگونه پیش زمینه‌ای ، به بررسی سفر اکتشافی گروهی از دانشمندان در فضای میان ستاره می‌پردازد و بازیباز را در نقش دانشمند جوانی به نام کیت قرار می دهد که همراه تیمی عازم مکانی نامشخص است. در ادامه سفینه فضایی به طور ناگهانی دچار حادثه شده و به مکانی نامعلوم واقع در سیاره‌ای مرموز سقوط می کند. از این لحظه به بعد شما در نقش کیت جوان با چالش‌های گوناگونی روبرو خواهید شد از جمله گشت و گذار در سیاره ای ناشناخته که میزبان گونه‌های مختلفی از موجوادت جهش یافته است. حال می بایست در این آشفته بازار ضمن بقا ،اعضاء تیم را که مشخص نیست چه کسانی هستند و چه بلائی بر سر آنها آمده است را نیز پیدا کنید. در بخش داستانی بازی اساسا فاقد جزئیات است به گونه‌ای که حتی با گشت و گذار در محیط‌ها و یافتن مستندات مختلف تا پایان هم قادر به کشف گذشته افراد حاضر در بازی نخواهید بود. در این بین از طرق مختلف نظیر یافتن دست نوشته‌ها ، اشیای باقی مانده از سفینه ، تصاویر هلوگرافیک و غیره  اطلاعات مختلفی به بازیباز در خصوص سیاره ، موجودات ساکن در آن و حتی حل برخی معماها داده می‌شود که کمک خوبی به شمار می رود.

در بخش گیم پلی پتانسیل عظیمی مشاهده می شود.بازی در سبک سوم شخص شوتر ساخته شده و مطابق انتظار در ابتدا کیت فاقد تجهیزات مورد نیاز برای مقابله با حوادث ناشناخته سیاره است ، ولی به مرور زمان و با پیشروی در مراحل ، سلاح های جدیدی یافت می شوند که شکست دادن دشمنان بدون حضور این سلاح‌ها و البته ارتقاء انها غیر ممکن خواهد بود. به طور کلی تا انتهای بازی 4 نوع سلاح مختلف در اختیار شما قرار خواهد گرفت که هر یک گره گشای مشکلات حاضر در بازی خواهد بود. سلاح‌هایی با توانائی شلیک گلوله‌های الکتریکی ، انفجاری ، سمی و یخی.

برخی از المانهای گیم پلی با عوارض محیطی پیوند خورده‌اند از جمله سلاح یخی که در بخش هائی از بازی بدون آن امکان عبور از باتلاق‌های خطرناک میسر نخواهد بود. یا سلاح انفجاری که در محیط‌های سرد علاوه بر نابودی دشمنان شما را از گزند سرمای کشنده محیط نجات خواهد داد.اصولا تعامل با محیط نقش مهمی در گیم پلی بازی دارد. گاه با آتش کشیدن اشیاء محیطی یا ایجاد صفحه‌های یخی و حتی استفاده از گیاهان مختلف می‌بایست مسیر خود را به سمت جلو باز کنید. در ابتدا گیم پلی بازی سختی‌های زیادی را به بازیباز تحمیل می کند اما در ادامه با استفاده از مکانیزم ارتقا سلاح‌ها ، قدرت مقابله با دشمنان افزایش می‌باید و هر چه به انتهای بازی نزدیک‌تر می شوید میزان قدرت سلاح‌ها افزایش و به همان نسبت از سختی بازی کاسته می شود به حدی که دیگر چالشی در مواجهه با دشمنان احساس نمی شود. این یکی از نقاط ضعف مهم گیم پلی بازی به شمار می رود. تنوع دشمنان نسبتا خوب است گرچه بعد از مدتی تکراری می‌شوند و از همه بدتر مکان‌های ظاهر شدن آنها نیز به سرعت قابل پیش بینی می گردند. در جریان بازی تعدادی مینی باس نیز دیده می شوند که به گیم پلی عمق بیشتری می بخشند اما به سرعت تکراری می شوند. طراحی مکانیسم مبارزه با باس ها هر چند نکته خاصی ندارند اما فاقد جذابیت هم نیستند. به طور کلی در بخش گیم پلی ، آن پتانسیل نهفته قربانی بی تدبیری و شاید هم تجربه نسبتا کم سازنده شده است. شایان ذکر است هر آنچه در این بازی دیده می شود پیشتر نیز وجود داشته است.

در بخش گرافیک ، مشکلات ریز و درشتی به چشم می خورد گرچه به لحاظ تنوع ، شاهد محیط‌های جذابی هستیم اما گرافیک بازی از هر دو منظر طراحی هنری و تکنیکی دچار کم و کاستی‌های بسیاری است. در بخش تکنیکی باگ‌های متعددی مشاهد می‌شود از جمله تغییر ناگهانی نورپردازی و کم و زیاد شدن شدت نور در برخی مکانها. مشکل دیگر نامشخص بودن منبع نور است که مشخص نیست از چه زاویه‌ای تامین می شوند. بخش طراحی شخصیت‌ها کاملا نا امید کننده به نظر می رسد به گونه‌ای که در نسخه نسل نهم این بازی هم کوچکترین اثری از جزئیات یافت نمی‌شود.چهره شخصیت‌ها بسیار بی کیفیت و فاقد هر گونه حالات احساسی است به گونه‌ای که یاد آور میمیک چهره‌ها در بازی‌های نسل ششم و با کمی ارفاق هفتم هستند. بافت‌ها در اغلب مناطق قابل قبول هستند گرچه در بخشهائی از بازی هم بی کیفیت به نظر می رسند.

طراحی برخی از دشمنان جذاب است اما می توانست بهتری از این نیز انجام شود.انیمیشن‌های بازی به طور کلی قابل قبول هستند البته مشکلاتی نیز به این بخش وارد است از جمله پرش کیت از ارتفاعات برروی سطح زمین. مشخص نیست در سال 2023 چرا سازندگان این بازی کمی در خصوص نحوه فرود آمدن انسان‌ها از ارتفاع تحقیق نکرده‌اند تا همچنان شاهد انیمیشن‌های دهه 2000 میلادی در این بخش باشیم. همچنین در قسمت ارتقا سلاح شاهد پخش انیمیشنی هستیم که در آن نحوه ارتقا سلاح توسط دستگاه خاصی به نمایش در میاد حال سوال این است که در بحبوحه نبردها این دستگاه چگونه سر وکله اش پیدا می شود تا عمل ارتقاء را انجام دهد؟

در بخش هنری هم بازی حرفی برای گفتن ندارد. ساختار خطی بازی آسیب بسیاری به این بخش وارد کرده است به گونه‌ای که طراحی مراحل به شدت سطحی و منهای برخی صحنه‌ها به دور از خلاقیت هستند. نکته دیگر به ایرادات بخش دوربین باز می‌گردد. در اکثر مواقع دوربین عملکرد درست و مثبتی دارد اما سر بزنگاه و در حین مبارزه با مینی باس‌ها ، باس‌ها یا در رویاروئی با تعداد کثیری از دشمنان به خصوص در نماهای بسته عملکرد مایوس کننده ای به همراه دارد.

در بخش صدا گذاری کمی اوضاع بهتر است. موسیقی متن بازی به خصور در هنگام نبردها ریتم تندتری به خود می‌گیرد به گونه‌ای که احساس تنهائی و ترس کاملا به بازیباز منتقل می شود.هر چند بازی دارای تم ترسناک نیست اما صحنه‌های جامپ اسکیری کمی هم در آن دیده نمی‌شود.این صحنه‌ها عموما با صداگذاری بسیار خوبی همراه شده که  حس وحشت را به بازیباز منتقل می کند و کمبود های بخش گرافیک را تا حد ممکن پوشش می‌دهد.ذکر این نکته هم ضروری است در بخش صدا گذاری مشکلات نیز وجود دارند که اکثرا به موجودات لزج مانند مستقر در باتلاق ها مربوط هستند.در بخش لیپ سینک هم گاها مشکلات دیده می شود و عدم هماهنگی صدا و لب ها نا امید کننده است.

در مجموع ایده سازندگان Scars Above جذاب و زیبا به نظر می رسد اما وجود نواقص بسیار در بخش‌های مختلف بازی ، پتانسیل های نهفته آن را عملا از بین برده و بازیباز را با اثری مواجه ساخته که نکات منفی آن بر نکات مثبتش برتری جسته است. با توجه به پایان مبهم بازی می توان ساخت قسمت بعدی بازی را هم متصور شد. جایی که باید امیدوار باشیم سازندگان نقاط ضعف آنرا به نقطه قوت بدل سازند.