بررسی بازی Salt and Sacrifice

بعد از موفقیت‌های قابل‌توجه Salt and Sanctuary در سال 2016، چندان دور از انتظار نبود که استودیوی مستقل Ska Studios بخواهد یک بار دیگر از همان فرمول قبلی استفاده کند؛ Salt and Sacrifice به‌عنوان جدیدترین ساختۀ این استودیوی یک‌نفره، نه‌تنها تمام جذابیت‌های نسخۀ اول بازی را حفظ می‌کند، بلکه سعی دارد پا را از آن هم فراتر گذاشته و اثری به‌مراتب کامل‌تر و پرداخته‌تر را تحویل مخاطب دهد.

در این روزهای شلوغ دنیای ویدئوگیم که بازارِ الگوبرداری و الهام گرفتن از بازی‌های بزرگ حسابی گرم است، استودیوهای مستقل و کوچک‌تری که سال‌ها قبل صرفاً به خلاقیت و نوآوری شناخته می‌شدند هم نمی‌خواهند فرصت را از دست بدهند؛ نمی‌توان این موضوع را انکار کرد که صرف وجود برچسبِ souls-like روی یک بازی می‌تواند تا حد زیادی موفقیت آن را تضمین کند! اما سؤال این‌جاست که در این رقابت بزرگ، چه چیزی باعث می‌شود که یک بازی بیشتر از بازی‌های دیگر دیده شود؟ معیار برتری یک اثر در این آشفته‌بازار چیست؟ احتمالاً واضح است که فاکتور تعیین‌کننده برای موفق شدن بازی‌های مستقلی که بر مبنای الگوبرداری از آثار بزرگ دیگر ساخته می‌شوند، پیاده‌سازی درست و متناسب ویژگی‌ها و اِلِمان‌های مختلف مربوط به «بازیِ مادر» است؛ دقیقاً همان کاری که Salt and Sacrifice تمام تلاش خود را برای اجرای آن به‌کار می‌گیرد و البته تا حد زیادی در آن موفق عمل می‌کند. بازی محتوای ساده و البته آشنایی دارد؛ سرزمینی افسانه‌ای که توسط جادوهای اهریمنی تسخیر شده و در آن فساد و تباهی موج می‌زند. حال کاراکتر شما که یک زندانی کم‌ارزش و بی‌هویت است، به‌عنوان یک Marked Inquisitor انتخاب می‌شود تا جادوگرها را دنبال کرده، هیولاها را شکار کند و این سرزمین باستانی را از نابودی نجات دهد.

احتمالاً برجسته‌ترین قسمت Salt and Sacrifice که هویت بازی بر اساس آن تعریف می‌شود، گیم‌پلی سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیزی است که در طول تجربۀ خود درگیرش خواهید بود. در نگاه اول، world-design بازی تا حد زیادی یادآور ویژگی‌های مترویدوینیایی بازی‌هایی مثل Dark Souls و Hollow Knight است؛ محیط‌های وسیع و پرجزئیات، مسیرهای پیچیده و متصل به‌هم، توانایی‌ها و قابلیت‌های خاصی که برای ادامۀ پیشروی در داستان به آن‌ها نیاز خواهید داشت، باس‌فایت‌های متعدد، و مجازات‌های سنگین برای هر نوع بی‌دقتی و مرگ در بازی که فضای چالش‌برانگیز و دشواری را برایتان خلق خواهد کرد. البته طراحی‌های هنری و گرافیکی در سطح نسبتاً متوسطی قرار دارد و به‌نظر می‌رسد که بازی از تمام پتانسیل‌های خود استفاده نکرده است. این موضوع باعث می‌شود که با وجود جزئیات زیاد محیط‌ها، غرق شدن در دنیای بازی کار ساده‌ای نباشد و ارتباط برقرار کردن با آن از لحاظ بصری نیاز به توجه بالایی داشته باشد.

نکته‌ای که در رابطه با طراحی دنیای بازی لازم به ذکر است، عدم وجود یک نقشه و طرح کلی از محیط‌هاست که مشکلات نسبتاً قابل‌توجه‌ای را در تجربۀ Salt and Sacrifice ایجاد می‌کند. باید توجه داشته باشیم که نسخۀ قبلی بازی، یک روایت خطی با محیط‌های پشت‌سرهم داشت که معمولاً نیازی به بازگشتن به مراحل قبل یا گشت‌وگذار در محیط‌های مختلف نداشتیم. این موضوع باعث می‌شد که «نقشه» فاکتور مهمی در تجربۀ بازی محسوب نشود. اما در Salt and Sacrifice، ما با یک دنیای وسیع و محیط‌های متصل به‌هم با ویژگی‌های مترویدوینیایی طرف هستیم که ایجاب می‌کند در هر نقطه از بازی به مراحل مختلف بازگردیم، در محیط‌ها به گشت‌وگذار بپردازیم، و البته تسلط خوبی روی مسیرها داشته باشیم. انجام این کارها بدون داشتن نقشه، تبدیل به فعالیتی خسته‌کننده و طاقت‌فرسا می‌شود که بارها و بارها گیمر را مجبور می‌کند تا بی‌هدف در محیط‌ها به جست‌وجویی بی‌حاصل بپردازد تا شاید بتواند بالأخره چیزی که دنبالش است را پیدا کند.

سیستم مبارزات بازی خصوصیات هک‌-اند-اسلش دارد و با الگوبرداری از مکانیک‌های دوبُعدی آثاری مثل Dead Cells، توانسته است گیم‌پلی هیجان‌انگیز و نفس‌گیری را تحویل مخاطب دهد. تنوع سلاح‌ها در بازی بسیار بالاست و هر کدام از آن‌ها ویژگی‌های منحصربه‌فرد و خاصی دارند که باعث می‌شود به‌راحتی بتوانید سبک مبارزات خود را شخصی‌سازی کنید و هر طور که دوست دارید دشمنان را از سر راه بردارید. خبر خوب دیگر این است که این موضوع در ارتباط با دشمنان بازی و باس‌فایت‌ها هم صادق است؛ در واقع همۀ محیط‌ها در Salt and Sacrifice تعداد زیادی دشمن مخصوص‌به‌خود با تنوع بسیار بالا و مکانیک‌های مبارزۀ خاص و چالش‌برانگیز دارند که هیچ‌گاه اجازه نمی‌دهد مبارزات حس تکراری بودن پیدا کنند یا ریتم پیشروی بازی کُند شود. در زمینۀ طراحی باس‌فایت‌ها، Salt and Sacrifice یادآور تعقیب‌وگریزهای Monster Hunter است و برای از بین بردن هر جادوگر اهریمنی باید تا جایی به آن ضربه بزنید و دنبالش کنید تا بالأخره به نقطۀ نهایی مبارزه برسید و یک تقابل چالش‌برانگیز با آن داشته باشید. البته در کنار این جادوگرهای بزرگ، هیولاهای دیگری هم در سرتاسر دنیای بازی پراکنده شده‌اند که می‌توانید از مکانیک‌های مبارزۀ خاص هر کدام لذت ببرید و یک مبارزۀ کامل را تجربه کنید! ولی مواظب باشید، احتمالاً در طول تعقیب‌وگریزها به‌دفعات شاهد این خواهید بود که هم‌زمان با چند باس‌فایت در یک محیط درگیر شوید و سپس بدون این‌که کوچک‌ترین فرصتی برای دفاع کردن یا فرار از مبارزه داشته باشید، همۀ پیشروی خود را از دست بدهید و مجبور شوید دوباره از چک‌پوینت قبلی تا همان نقطه بازگردید. این موضوع احتمالاً در بلندمدت می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد و گاهی پیشروی در بازی را ناامیدکننده نشان بدهد.

به‌طور کلی، Salt and Sacrifice ترکیب مناسبی از برجسته‌ترین ویژگی‌های عناوین نام‌آشنایی مثل Dark Souls و Monster Hunter است که می‌تواند پتانسیل خوبی برای خلق یک تجربۀ سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز داشته باشد. هر چند، سیستم گیم‌پلی و مبارزات به‌عنوان مهم‌ترین رُکن بازی، چندان هم بی‌نقص نیست و احتمالاً در طول آن با مسائل آزاردهنده‌ای مثل درجه سختی بالا و موانع خسته‌کننده‌ای در مسیر بازی مواجه خواهید بود.