بررسی بازی Psychonauts 2

بازی Psychonauts اولین عنوان استودیو دابل فاین، عنوانی بود که در سال ۲۰۰۵ خلق شد. عنوانی در سبک پلتفرمر که علی رغم کیفیت بالایش موفق نبود تا در زمینه فروش نتیجه مطلوبی را کسب کند و به یک شکست تجاری برای ناشرش Majesco Entertainment تبدیل شد و حتی باعث ورشکستی این شرکت گشت. با این حال سایکوناتز عنوان بدی نبود و همین امر سبب گشت تا تیم شفر و استودیو دابل فاین در طول شانزده سال گذشته به دنبال فرصتی مناسب برای احیا و ساخت ادامه این عنوان باشند. با این اوصاف در سال ۲۰۱۵ مراحل توسعه بازی با کمک بازیکنان توسط یک کمپین کیک‌استارتر شروع شد. هر چند دابل فاین موفق شد تا حدود ۳ میلیون دلار را برای توسعه بازی جمع‌آوری کند، اما همچنان هزینه ساخت بازی بسیار بیشتر از مبلغی بود که آن‌ها به دست آورده بودند و همین امر باعث شد تا توسعه بازی در ابعاد بسیار کوچک‌تری دنبال شود. با این حال این پایان ماجرا ساخت شماره دوم نبود و در سال ۲۰۱۹ شرکت مایکروسافت با خریداری استودیو دابل فاین، حق نشر این عنوان را به دست آورد و با همین حال باعث شد تا بودجه کافی برای ساخت یک عنوان بلند پروازانه را تامین کند. حال در سال ۲۰۲۱ شماره دوم بازی عرضه شده. عنوانی که مدت زمان زیادی را در مراحل توسعه خودش طی کرده و با این اوصاف ما در مطلب پیش‌رو قصد داریم تا به نقد و بررسی آن بپردازیم.

بازی Psychonauts 2 دقیقا ازهمان جایی آغاز می‌شود که شماره اول پایان یافته بود. بعد از نجات ترومان زناتو، حال رز و گروه سایکوناتز تصمیم می‌گیرند تا با ورود به مغز دکتر لباتو پرده از اصرار و هدف او برای دستگیری ترومان زناتو را پیدا کنند. با توجه به آن که شماره اول بازی شانزده سال قبل عرضه شده و احتمالا هیچ‌کس نمی‌تواند وقایع شماره اول و شخصیت‌ها را به خوبی به یاد آورد، به همین صورت دابل فاین سعی کرده تا چند ساعت اولیه بازی را تنها به همین آشنایی بازیکنان با شخصیت‌ها و دنیای سایکوناتز اختصاص دهد و به خوبی هم از پس این عمل بر آمده‌است. در عمل ما در نقش رز به عنوان یک دانشجو تازه‌کار در دنیای سایکوناتز پا به دنیای فوق‌العاده این عنوان می‌گذاریم و حتی می‌توان گفت تا نیمه اول بازی را هم فقط مشغول آشنایی با شخصیت‌ها و دنیای متفاوت بازی هستیم. این که پدر و مادر رز چه کسانی هستند، چه کسانی سایکوناتز را کنترل می‌کنند و یا نقش دکتر فورد در دنیای بازی چیست، در طول همین چند ساعت اول به بهترین شکل ممکن برای بازیکن بازگو می‌شود. حتی شاید بتوان گفت دنیای بازی در نگاه اول به شدت یادآور دنیای هری پاتر و هاگوارتز است. همکلاسی‌های رز هر کدام دارای قابلیت‌های مختلفی هستند و حتی در شروع داستان با نگاه یک تازه وارد با او رفتار می‌کنند. استادان رز هم هر کدام از شخصیت‌پردازی منحصر به فردی بهره می‌برند و از علایق و نگاه خودشان نسبت به دنیای اطراف صحبت می‌کنند. در عمل با محیطی به شدت پویا طرف هستیم که می‌توان با تمام شخصیت‌ها صحبت کرد و از حال و روزشان با خبر شد.  همین موارد باعث شده تا به عنوان بازیکن به خوبی بتوانیم با دنیای بازی و شخصیت‌ها و اهداف آن‌ها ارتباط بر قرار کنیم و در عمل این خلا شانزده سال به خوبی پوشش داده می‌شود.

 در خصوص بررسی داستان هم با یکی از جذاب‌ترین، مرموز ترین و البته خنده‌دار ترین آثار استودیو دابل‌فاین همراه می‌شویم. در گوشه و کنار بازی رد پای این استودیو و شوخی‌های آن‌ها به چشم می‌آید. از حضور جک بلک به عنوان یک خواننده وحشت‌زده در طول داستان گرفته تا علاقه شدید فراستی به پول و ثروت به عنوان یکی از استادان رز از جمله مواردی هستند که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد. در عمل بعید است که بازی را تجربه کنید و در هر لحظه آن شاهد دیالوگ و شوخی‌های شخصیت‌‌ها نباشید. وقایع داستانی هم تا انتها به خوبی پیش‌رفته و تا پایان بازی به قول معروف سوپرایز اصلی خودش را لو نمی‌دهد و همین امر باعث شده تا پیگیری داستان هم دارای جذابیت‌های فراوانی باشد. حضور شخصیت‌هایی مثل جک بلک، ریچارد استیون هورویتز  و نیک جامسون در نقش شخصیت‌های بازی و دیالوگ‌ها و اکت خنده‌دار آن‌ها به خوبی بار کمدی بازی را پوشش داده‌است.

همانند شماره اول، ما به عنوان یک سایکیک یا فردی که توانایی های روانی مثل کنترل زمان و یا ایجاد آتش را دارد به عنوان یکی از دانش‌آموزان سایکوناتس، به ذهن شخصیت‌های مختلفی که در طول داستان با آن‌ها رو به رو می‌شویم، ورود خواهیم کرد و در عمل ذهن هر کدام از این شخصیت‌ها، دنیا ها و فضا های متفاوتی هستند  که مراحل بازی در آن‌ها جریان پیدا می‌کند. قطعا بهترین بخش سایکوناتز ۲ به طراحی و لول دیزاین فوق‌العاده هر کدام از این مراحل اختصاص دارد و هر لحظه تجربه آن می‌تواند مخاطبش را به خوبی غافلگیر کند. به عنوان مثال به همان شخصیت فراستی اشاره کنیم. از همان شروع داستان متوجه خواهیم شد که او به دنبال پول و ثروت می‌گردد و به همین صورت زمانی که به ذهن او وارد می‌شویم، دنیای بازی تبدیل به یک کازینو خواهد شد و حال ما در یک محیط کازینویی با انواع و اقسام ماشین‌های قمار و حتی دشمنان و غول آخری طرف خواهیم بود که از حس خساست و ثروت فراستی شکل گرفته‌اند یا در یک مرحله دیگر به مغز یک آشپز که دارای اعتماد به نفس پایینی است سفر خواهیم کرد و در آن در مسابقه آشپزی شرکت می‌کنیم. به همین شکل کلیت مراحل و بخش پلتفرمینگ مراحل با توجه به فضای داخلی مغز هر کدام از این شخصیت‌ها، فضایی متفاوت و به شدت جذاب را شکل داده‌اند و هر کدام از آن‌ها دارای پیام و فضایی مثل حس ترس، خشم، غرور و… هستند.

کلیت گیم‌پلی سایکونات تشکیل شده از بخش‌های پلتفرمینگ و مبارزات که هر کدام دارای نقات قوت و ضعف مختص به خودشان هستند. شاید بتوان گفت بزرگترین نقطه ضعف سایکوناتس ۲ را هم همین بخش‌ها به خصوص کامبت ساده آن تشکیل داده‌اند. با این که شماره دوم در سال ۲۰۲۱ منتشر شده، اما همچنان شاهد مواردی هستیم که یادآور شماره اول این عنوان هستند و تا حدودی با استاندارد عناوین روز فاصله دارند. مبارزات بازی تشکیل شده از رویارویی با تعداد انگشت شماری از دشمنان در بخش‌هایی از مراحل که هر کدام از آن‌ها تنها با چند ضربه و به ساده‌ترین شکل ممکن شکست خواهند خورد. هر چند ما در طول مبارزات می‌توانیم از قابلیت‌های مختلف رز برای شکست دشمنان استفاده کنیم، اما در عمل تنوع پایین دشمنان و حرکات تکراری آن‌ها در اواخر بازی تا حدودی آزار دهنده می‌شود. در کنار این دشمنان که بخش اندکی از بازی‌ را هم شکل داده‌اند، غول آخر هایی وجود دارند که برای شکست آن‌ها نیازمند به کارگیری مکانیزم های مختلفی خواهیم بود که به خوبی توانسته‌اند تنوع خوبی را در بازی ایجاد کنند.

 بخش‌های پتلفمرینگ را می‌توان به عنوان بخش اصلی گیم‌پلی سایکوناتز در نظر گرفت. با آن که این از لحاظ میزان پالیش و تنوع در بخش‌های پلتفمرینگ با عنوانی مثل سوپر ماریو ادیسی و یا رچت طرف نیستیم و همچنان حس و حال یک عنوان کلاسیک در این عنوان به چشم می‌خورد، اما به لطف لول دیزاین و طراحی فوق‌العاده این مراحل، نمی‌توان انتقادی از بخش پلتفرمینگ بازی وارد کرد. دابل فاین سعی کرده تا مواردی مثل وجود ریل‌ها و یا امکان استفاده از آبجکت‌های مختلف را برای ایجاد تنوع و به روز رسانی پلتفرمینگ بازی به کار گیرد که این موارد تا حدودی مشکلات کهنه بودن این بخش را بر طرف کرده‌اند. همانند شماره اول، وجود کالکتبل‌های مختلف در بخش‌های محیطی هر مرحله و جمع‌آوری آن‌ها یکی از مواردی است که بازیکن می‌تواند به وسیله‌ آن شخصیت رز را آپگرید و به خریداری آیتم ها و موارد ظاهری برای او بپردازد. وجود این بخش به خوبی بازیکن را مجاب می‌کند تا دوباره به مراحل قبلی بازگشته و با استفاده از قابلیت‌های جدید، به قسمت‌هایی از مراحل که قبلا در دسترس نبود، دسترسی پیدا کند و بدین صورت ارزش تکرار مراحل افزایش یافته است.

دنیای سایکوناتز همانند یک تابلو نقاشی زیبا و ستودنی است. از همان شروع بازی پا به یک ماجراجویی جادویی و منحصر به فرد خواهیم زد که هر لحظه آن به بهترین شکل ممکن در جلوی چشمانمان رقم می‌خورد. هر کدام از مراحل بازی در دنیایی متفاوت با طراحی و فضایی خاص خودشان جریان دارند. مرحله‌ای را در یک کتاب‌خانه همراه با شخصیت‌هایی کاغذی از دل کتاب‌ها مثل اژدها و شوالیه یا شکسپیر  و به عنوان بخشی از یک کتاب به صورت دو بعدی تجربه خواهیم کرد و در مرحله‌ای دیگر بر روی یک توپ بولینگ بر روی آسمان‌ خراش‌هایی عظیم همراه با شخصیت‌هایی ژله‌ای که در صورت برخورد ما با آن‌ها نابود خواهند شد، قدم خواهیم زد. در یکی از مراحل آرت استایل بازی به سبک عناوین سل‌شید تغییر می‌کند و در مرحله‌ای دیگر تنها منبع نور است که مسیر را به ما نشان می‌دهد. تمام این موارد با موزیک‌هایی همراه شده که هر کدام با توجه به فضای مراحل دارای سبک مختلفی هستند. به عنوان مثال در مرحله‌ای که جک بلک به عنوان خواننده حضور دارد، در بخشی از مرحله او شروع به خواندن می‌کند یا در یکی دیگر از مراحی موزیکی شبیه به موزیک تم جمز باند پخش می‌شود. در عمل این‌ها گوشه‌ای از دنیا و شخصیت‌های فوق‌العاده و متفاوت سایکوناتز هستند که در طول بازی آن را تجربه خواهیم کرد. هر چند از منظر هنری بازی به شدت عالی عمل می‌کند، اما از منظر فنی با عنوان پر زرق و برق و یا به عبارتی با عنوانی طرف نخواهیم بود که بخواهد از تکنیک‌هایی مثل ری‌تریسینگ و یا تکسچر هایی با کیفیت برای به نمایش گذاشتن قدرت‌ کنسول‌های جدید استفاده کند و در مجموع تنها وضعیت این بخش قابل قبول است. هر چند باز هم دابل فاین سعی کرده تا با توجه به جزئیات و تعریف فیزیک مجزا برای هر کدام از آبجکت‌ها وضعیت بخشی فنی بازی را بهبود ببخشد.

نتیجه‌گیری:

شماره دوم سایکوناتز یکی از بهترین عناوین ساخته شده توسط استودیو دابل فاین و قطعا یکی از بهترین عناوین عرضه شده در سال ۲۰۲۱ است که از همین حالا می‌توان آن را به عنوان یکی از نامزد های اصلی کسب جایزه بهترین عنوان سال نام برد. هر چند پروسه طولانی ساخت بازی به بخش‌هایی از گیم‌پلی آن ضربه وارد کرده‌است، اما همچنان این موارد به هیچ عنوان از ارزش‌های این عنوان کم نکرده و به لطف داستان، شخصیت پردازی و لول دیزاین فوق العاده این عنوان می‌توان ساعت‌ها از آن لذت برد. تجربه‌ای جادویی که شاید بتوان تنها در آثار شرکت نینتندو آن را تجربه کرد و حال توسط استودیو دابل فاین برای ما تداعی شده‌است.