بررسی نسخه OPEN BETA بازی UFL

برای سال‌هاست که تجربه یک بازی فوتبالی به دو انتخاب یعنی EA Sports FC و eFootball یا همان FIFA و PES سابق خلاصه می‌شود. رقبایی که برای مدتی طولانیست که حتی یکدیگر را به چالش نکشیده و در مسیری تکراری و رو به افول قرار گرفته‌اند. همین موضوع باعث شد تا حضور یک رقیب و شرکت‌کننده جدید در بازار بازی‌های فوتبالی به خودی خود جذاب و مورد انتظار باشد. چند سالی است که بازی UFL مراحل ساخت خود را توسط استودیو Strikerz پشت سر می‌گذارد و حالا فرصت تجربه نسخه بتا آن را به دست آورده‌ایم. عنوانی که سعی دارد از غفلت ساخته‌های EA و Konami استفاده کرده و حرفی برای گفتن داشته باشد. با این حال باید دید که آیا سازندگان UFL توانسته‌اند ضعف‌های تکراری آثار مشابه را برطرف کرده و حرفی تازه برای گفتن داشته باشند یا خیر.

این تجربه نگاهی جامع به پتانسیل بازی، کاستی های فعلی آن و مسیری که باید برای به چالش کشیدن سلطه رقبای تثبیت شده خود طی کند، ارائه کرده است. این بررسی جنبه‌های مختلف بازی UFL در نسخه Open Beta از جلوه‌های بصری گرفته تا مکانیک‌های گیم‌پلی و موارد دیگر را تحلیل می‌کند و ارزیابی کاملی از آنچه بازی به تصویر می‌کشد را پیش روی شما قرار می‌دهد. قبل از هر چیز این نکته را به یاد داشته باشید که اینجا با نسخه Open Beta بازی سر و کار داریم که به صورت هدفمند برای ارائه بازخورد به تیم توسعه دهنده در جنبه های گوناگون منتشر شده. در نتیجه فعلا با نسخه نهایی این بازی سر و کار نداریم و کیفیت آن می‌تواند تغییرات بسیاری به خود ببینید؛ تغییراتی شاید ناچیز و شاید هم چشمگیر !

رابط کاربری

UFL با یک رابط کاربری که برای چشم آسان است از شما استقبال می‌کند. منوها تمیز، سریع و آسان برای پیمایش هستند که راه اندازی اولیه را بدون دردسر کرده. کیفیت رابط کاربری UFL در قیاس با EA Sports FC 24 به شکل مثبتی ارزیابی می‌شود که لزوما در تمامی اوقات نمی‌تواند تجربه‌ای مناسب را ارائه کند. در حالی که صفحه تنظیمات اسکواد تیم ها در UFL در ابتدا شما را جذب خود نمی‌کند، پس از مدتی با اضافه شدن لباس تیم‌ها و بازیکن‌ها به سرعت زنده شده و کارایی خود را نشان می‌دهد. هرچند طرح کلی بخش‌های مختلف رابط کاربری همچون جزئیات تاکتیکی تیم‌ها به ساخته EA شباهت دارد اما بهتر بود که از تیم توسعه دهنده در این زمینه نوآوری هایی را می‌دیدیم و طراحان تجربه منحصر به فردی را برای کاربران ارائه می دادند تا شکل و شمایل بازی UFL می توانست DNA مختص به خودش را داشته باشد. با این حال ساختار فعلی به واسطه شباهت به دیگر عناوین موجود می‌تواند شرایط را برای برقراری ارتباط با گیمر آسان‌تر از همیشه کند.

هسته گیم پلی UFL

اگر از بازیکنان eFootball بپرسید، UFL حسی مشابه با EA FC را منتقل می‌کند و اگر از بازیکنان EA FC بپرسید، بازی تجربه‌ای شبیه به PES را پیش روی شما قرار می‌دهد. در واقعیت، UFL جایی در این بین است و عناصر هر دو را در بر می‌گیرد و در عین حال چرخش منحصر به فرد خود را به ژانر اضافه می‌کند. طراحان گیم پلی UFL به طرز جسورانه و با ریسکی بالا، مکانیزم های دفاعی بازی را به سمت دفاع دستی ( manual defending ) سوق داده و آن را در اولویت قرار داده‌اند. هوش مصنوعی دفاعی در حالی که هر چند محدود کارایی خود را نشان می‌دهد، تقریبا به اندازه EA FC و  یا eFootball درگیر نیست. در حالی که این می تواند در ابتدا چالش برانگیز باشد و زمانی که طرفداران یک بازی آنلاین محور رقابتی، با آن کنار بیایند بسیار لذت بخش است؛ اما روی دیگری از سکه وجود دارد و می توان مطمئن بود برای گیمر های آفلاین باز و طرفداران یک بازی فوتبالی شبیه ساز این شکل از مکانیزم های دفاعی اصلا رضایت بخش نیست و کاملا نا امید کننده است. این دست مخاطب‌ها دوست دارند بخش بزرگی از ساختار دفاعی بازی توسط هوش مصنوعی اداره شده و علاوه بر مهارت های سبک بازی شما، شاهد مهارت های دفاعی هوش مصنوعی بازیکنان هم تیمی باشید. کاملا مشخص است طراحی مکانیزم های دفاعی UFL برای یک بازی آنلاین رقابتی طراحی شده است؛ چیزی که در حال حاضر اولویت سازندگان UFL است.

موتور فیزیک در UFL

گنجاندن یک موتور فیزیک پیشرفته در هسته گیم پلی بازی و صد البته برای بازی های ورزشی شبیه ساز از نان شب هم واجب تر است. حتی اگر تصور کنیم ما با یک بازی نیمه شبیه ساز سر و کار داریم باز هم نیاز به یک موتور فیزیک پیشرفته احساس می‌شود. در حال حاضر و در این نسخه Open Beta که تست کردیم، اصلا و ابدا با یک موتور فیزیک پیشرفته سر و کار نداریم. برخورد های فیزیکی در حد و اندازه های یک بازی ورزشی نسل هشتمی هستند و در جریان گیم پلی تعاملات و برخوردهای فیزیکی که مابین بازیکنان مشاهده می‌کنید از هیچ جذابیت بصری خاصی برخوردار نیست و در بخش فنی هم خروجی بالایی از خود نشان نمی‌دهند.

البته این نقطه ضعف به برخوردهای فیزیکی ختم نمی‌شود و این کاستی معنا دار در بخش «فیزیک توپ» هم کاملا حس می‌شود. برای اطمینان از تعاملات واقعی در گیم پلی یک بازی فوتبالی سطح بالا، «یکپارچگی ارتباط مابین توپ و بازیکن» اهمیت بسیاری دارد. فیزیک توپ به ویژه برای رفتار طبیعی‌تر در جریان کلی بازی نیاز به اصلاحات اساسی دارد و نوع حرکت توپ در مناطق مختلف زمین چه از لحاظ بصری و چه از لحاظ تاثیرات فنی در هسته گیم پلی دارای ایرادات اساسی است و به پیکره کلی بازی صدمات شدیدی وارد کرده. فیزیک توپ کاملا بی جان است و روند حرکتی توپ در اکثر زمان‌های بازی به صورت خطی و قابل پیش بینی حس می شود و هیچ آزادی در زمینه روند حرکتی توپ در زمین مشاهده نمی کنید. سرعت بیش از حد توپ در زمین باعث شده، انتقال توپ از دفاع به میانه زمین و در انتها به خط حمله به طرز زننده ای سریع انجام شود و همین امر باعث شده شما هیچ درگیری فیزیکی در میانه زمین مابین بازیکنان دو تیم مشاهده نکنید. در این زمینه به واسطه سرعت بالای توپ، بازیکنان اصلا نمی‌توانند جلوی انتقال آن به نقاط مختلف زمین را بگیرند و همین موضوع آسیب جدی‌ای به گیم پلی فنی بازی وارد کرده است.

در زمینه شوت‌ها، شوت‌های فنی از بیرون محوطه بسیار قوی و با دقت هستند؛ اغلب تنها روش امتیاز دهی قابل قبول از همین راه به نظر می‌رسد؛ در حالی که شوت های استاندارد اغلب به راحتی از سوی دروازه بان ها مهار می‌شوند. این عدم تعادل، تنوع استراتژی‌های هجومی را برای مخاطب محدود کرده و باعث قابل پیش بینی شدن ضربات شوت به سوی دروازه شده. همین موضوع باعث کاسته شدن هیجان بازی و در انتها قابل پیش بینی بودن UFL شده. در یک بازی فوتبالی «غیر قابل پیش بینی بودن جریان منطقی بازی» یکی از مهم‌ترین پارامترهای گیم‌پلی است. موضوعی که نه تنها بار ایجاد تنوع را به دوش می‌کشد بلکه به عمر بیشتر بازی و دوری آن از روندی کسل‌کننده کمک بسیاری خواهد کرد.

انیمیشن ها در UFL

شاید بتوان گفت یکی از سخت‌ترین، پرهزینه‌ترین و چالش برانگیز ترین قسمت های توسعه یک بازی ویدیویی، طراحی انیمیشن‌های آن بازی باشد و اهمیت آن برای یک بازی ورزشی دو چندان می‌شود. با توجه به گفته های یوجین نشیلوف کارگردان بازی UFL تیم توسعه دهنده در طی مراحل توسعه انیمیشن ها، تنها دوبار مجبور به بازسازی و دوباره سازی بخش انیمیشن ها شدند تا بعد از آزمون خطاهای بسیار، بتوانند به انیمیشن هایی دست پیدا کنند که جوابگوی نیاز های بازی باشد. در UFL به قطع یقین می توان گفت که انیمیشن های انقلابی و متحول کننده ای را مشاهده نخواهید کرد. بعد از دیدن انیمیشن های بازی شگفت زده نخواهید شد؛ اما برای رویکردی که تیم توسعه دهنده نسبت به هسته گیم پلی بازی دارد و UFL که یک بازی آنلاین محور آرکید است، می‌توان مجموعه آنها را در سطحی استاندارد طبقه‌بندی کرد.

بر خلاف EA FC 24 در UFL شما کم ترین میزان لیز خوردن بازیکنان در زمین را مشاهده می کنید و کاشت پا (foot planting) در بازی به درستی اجرا شده و از این نظر ثبات خوبی داشته و حتی در این مرحله از توسعه بازی انیمیشن های پا به توپ UFL به مراتب از EA FC24 طبیعی تر و واقع گرایانه تر به نظر می رسد. البته تنوع انیمیشن ها هنوز کم است و به انیمیشن های متنوع‌تری در جریان گیم پلی بازی نیاز است و این بخش همانند مابقی قسمت‌های UFL نیاز به توسعه وسیع تر و پیشرفت های اساسی دارد.

جلوه های بصری، مدلینگ بازیکنان و پرزنتیشن ها

توسعه دهندگان برای ساخت UFL از موتور گرافیکی Unreal Engine 4 استفاده کردند و به تازگی انتقال توسعه بازی به موتور گرافیکی Unreal Engine 5 را شروع کرده‌اند اما هنوز این روند به پایان نرسیده و نمی‌توان انتظار دیدن قابلیت‌های تکنولوژی جدید Epic Games را در آن داشت. در همین نسخه Open Beta اما با یک گرافیک قابل قبول و بهینه سر و کار داریم. شاید بتوان گفت پایدار ترین بخش UFL همین قسمت گرافیک بصری و فنی بازیست که از ثبات و کیفیت خوبی برخوردار است. Stade Louis II تنها ورزشگاه دارای مجوز در نسخه بتا UFL است و طراحی این ورزشگاه در سطح کیفی بالایی قرار دارد. از بافت های استادیوم بگیرید تا بازتاب نور روی سطوح مختلف، زمین چمن بازی، شیدر های پوست بازیکنان، لایه های گرافیکی مختلف در قسمت های مختلف بازی و بسیار موارد دیگر در حال حاضر به یک استاندارد قابل قبولی رسیده‌اند.

البته شاید ایرادی که بتوان به تیم توسعه دهنده گرفت، رنگ بندی بازی از نمای گیم پلی است که شباهت بسیاری به EA FC 24 دارد. این شباهت چه در رنگ بندی زمین چمن و چه رنگ بندی کلی بازی را می توان به صورت معنا داری مشاهده کرد. تا جایی که در همان نگاه اول فکر می‌کنید که با ساخته EA سر و کار دارید و نه یک بازی فوتبالی دیگر؛ از بسیاری این یک اشتباه استراتژیک برای پیش بُرد بازی در آینده است و تیم توسعه باید در هر بخشی DNA و استایل مخصوص به خودش را انتخاب کند و گاهی شباهت های عجیب و غریب این بازی به EA FC واقعا آزار دهنده می‌شود.

مدلینگ بازیکنان هنوز جا برای پیشرفت بسیاری دارد و طراحی مدلینگ های بازیکنان از تنوع کافی برخودار نیست و شاید در بازی با چند نوع محدود مدلینگ سر و کار داشته باشیم که روی بازیکنان مختلف سوار شده باشد. از سوی دیگر طراحی چهره‌هایی که برای بازیکنان در نظر گرفته شده به صورت دستی طراحی شده اند که از کیفیت بسیار خوبی برخودارند و در این زمینه شاهد عملکرد خوبی از سوی تیم توسعه UFL هستیم. در زمینه ارائه بصری نسخه Open Beta واقعا باید سازندگان را تحسین کرد که محتوای بسیار خوبی را پیش روی مخاطب قرار داده‌اند. در جریان گیم پلی و اتفاقات مختلفی که در بازی رخ می‌دهد شما شاهد کات-سین های بسیاری خواهید بود که حواشی مسابقه و اتمسفر بازی را به زیبایی به تصویر می‌کشند. موضوعی که باعث شده UFL در این زمینه از کیفیت خوبی بهره ببرد.

سیستم درآمدزایی و پیشرفت

یکی از ویژگی های برجسته نسخه بتا UFL به دوری کردن آن از المان‌هایی ارتباط دارد که با پرداخت پول شرایط پیروزی شما را بهبود می‌دهند. شما مجاز هستید بازیکنان مورد نظر خود را بدست آورید و برای این کار باید بازی های بیشتری را برای کسب پول نقد (CP) و امتیاز شهرت (RP) برنده شوید. در این بین بسته‌های Random برای پوسته‌ها رزرو شده‌اند و در راستای سفارشی‌ سازی بازیکنان خاص استفاده می‌شوند. شما برای این که بتوانید بازیکنان بزرگی را در اختیار بگیرید باید درجه شهرت (RP) خود را با برد ها و نتایج خوب بالا برده و در ادامه نسبت به درجه شهرتی که کسب کرده‌اید، ستاره‌ها را وارد ترکیب خود کنید. توسعه دهندگان UFL مد آنلاین بازی را طوری طراحی کرده اند که شما برای پیشرفت در بازی نیاز به پرداخت های درون برنامه ای نداشته باشید و به عبارتی بهتر بازی از حالت Pay To Win تا جایی که توانسته دوری کرده است.

سخن پایانی

جریان ساخت UFL هنوز ادامه دارد و نمی‌توان در حال حاضر نسبت به سرنوشت آن نتیجه‌گیری خاصی کرد. استودیوی Strikerz Inc یک تیم توسعه دهنده جوان است که قبلا هیچ تجربه ای از ساخت بازی های فوتبالی نداشته و فقط با هیجان و انگیزه ای مثال زدنی و با ریسکی بالا وارد ساخت اثری این چنینی شده تا بتوانند در صنعت گیم نامی برای خود دست و پا کنند. بازی UFL در این نسخه Open Beta که تجربه کردیم، شکل و شمایل بازی‌ای که باعث و بانی تحول و انقلاب در بازی های فوتبالی شود را ندارد و البته نمی‌توان از آن انتظار دیگری داشت.

بسیاری از مکانیزم های اصلی در قسمت‌های مختلف گیم پلی فنی ناقص هستند و در برخی از قسمت ها بسیار خام به نظر می رسند و نیاز به یک بازبینی اساسی دارند. مشخصا سازندگان بازی در جریان چند سال اخیر توانسته‌اند تا پیشرفت‌های قابل توجهی را شکل دهند. موضوعی که حالا بعد از تجربه نسخه بتا UFL به خوبی مشهود است. با این حال بازی پیش رو همچنان فاصله زیادی تا تبدیل شدن به یک رقیب جدی برای ساخته‌های EA و Konami دارد. آثاری که سال‌هاست در فضای رقابتی بازار بازی‌های فوتبالی حضور دارند و به واسطه تجربه بیشتر توانسته‌اند جایگاهی ثابت را به خود اختصاص دهند. از سوی دیگر UFL کار سختی را پیش روی خود می‌بیند. آنها نه تنها باید استانداردهای بسیاری را پیش روی مخاطب قرار دهند بلکه باید فرمول EA FC و eFootball را ارتقا دهند تا مخاطب آنها را به سمت خود جذب کنند. هدفی که تنها راه رسیدن به آن اختصاص زمان توسعه بیشتر است.