بررسی بازی Neo: The World Ends with You

در این سال‌های اخیر گیمرها و به‌خصوص دوستداران نقش‌آفرینی‌های ژاپنی تجربه‌ی قدم زدن – البته به‌صورت مجازی – در منطقه‌ی شیبویا را داشته‌اند و در اثری همچون پرسونا 5 لحظه‌های خاطره‌انگیزی را در آن تجربه کرده‌اند. با این وجود، بازگشت به چهارراه شیبویا آن هم در قالب بازی Neo: The World Ends with You هیجان و جذابیت خاص خودش را دارد و می‌تواند نویددهنده‌ی یک ماجراجویی تازه و بسیار جذاب باشد.

بازی The World Ends with You یک اثر نقش‌آفرینی ژاپنی است که در سال 2007 برای کنسول نینتندو دی‌اس (Nintendo DS) منتشر شد. یکی از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد آن بازی، استفاده‌ ویژه از دو صفحه‌نمایش کنسول دی‌اس بود. اکنون پس از چیزی حدود 14 سال از عرضه‌ی بازی قبلی دنباله‌ای با نام Neo: The World Ends with You برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن 4، نینتندو سوییچ و کامپیوترهای شخصی عرضه شده است. هرچند این اثر یک دنباله به حساب می‌آید اما هوشمندی سازندگان این بوده است که آن را به گونه‌ای خلق کنند که روایت آن به‌صورت مستقل هم قابل‌فهم باشد. البته، طبیعی است که اشاره‌های فراوانی از قسمت قبل خواهیم داشت و حتی شخصیت‌های آشنای آن اثر هم نقش مهمی در داستان ایفا خواهند کرد. به همین خاطر، افرادی که قسمت قبلی را تجربه کرده باشند، درک به مراتب بهتری از داستان و بعضی از اتفاقات آن خواهند داشت.

همچون قسمت پیشین، بازی Neo: The World Ends with You در شیبویای امروزی جریان دارد. شیبویا یکی از مناطق مهم شهر توکیو است که نه‌تنها اهمیت تجاری دارد، بلکه یکی از شناخته‌ترین منطقه‌های ژاپن برای مُد و تفریحات برای جوانان است. با این وجود، تفاوتی میان شیبویای واقعی و شیبویای درون بازی وجود دارد. در این بازی دنیایی واقعی (Realground) وجود دارد که زندگی عادی انسان‌ها در آن جریان دارد اما علاوه بر آن‌ها دنیای زیرینی (Underground) هم وجود دارد که اکثر ماجرای بازی در آن جریان دارد.

Neo: The World Ends with You ماجرای نوجوانی به نام ریندو (Rindo) را روایت می‌کند که در اوایل بازی ناگهان خودش و دوستش فِرت (Fret) را در یک بازی عجیب به نام Reapers’ Game گرفتار می‌بیند. بازی عجیب‌وغریبی که در جهان زیرین و پس از مرگ جریان دارد. اگرچه در اوایل بازی همه‌چیز مبهم و ناشناس به نظر می‌رسد و ریتم نیمه‌ی اول بازی کمی کند پیش می‌رود اما داستان بازی کم‌کم واقعیت‌های خود را برای مخاطب آشکار می‌کند. شخصیت‌های بازی هم به‌ همین شکل دل مخاطب را به دست می‌آورند. شاید برخی از آن‌ها در ابتدا همانند تیپ‌هایی کاملاً آشنا باشند اما به‌مرور جنبه‌های بیشتری از آن‌ها آشکار می‌شود. در مدت‌زمان هفت‌روزه‌ی بازی Reapers’ Game شما باید با تیم‌های دیگر رقابت کنید تا برنده‌ی این بازی شوید و شانسی برای خلاص شدن از چیزی که در آن گرفتار شده‌اید، پیدا کنید. در این راستا، شما با اشخاص مختلفی از تیم‌های دیگر و همین‌طور ریپرها آشنا خواهید شد که برخی از آن‌ها شخصیت‌پردازی قابل‌توجهی دارند و می‌توانند به شخصیت‌های محبوب مخاطبان تبدیل شوند. طراحی ظاهری فوق‌العاده‌ی شخصیت‌ها هم در این زمینه تأثیرگذار است. البته، این برای همه‌ی شخصیت‌ها صدق نمی‌کند و برخی از آن‌ها در تیپ‌های خود یا کلیشه‌های تکراری باقی می‌مانند.

داستان گیرا و روایت درگیر کننده یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های Neo: The World Ends with You است که شما را برای دنبال کردن بازی بسیار مشتاق می‌کند. همچون قسمت قبلی، شاهد پیچش‌های داستانی فراوانی در جریان بازی خواهیم بود که همواره به شکل خاصی در جریان داستان غافل‌گیری ایجاد می‌کنند. این پیچش‌های داستانی در کنار ضرب‌آهنگ قابل‌قبول بازی باعث شده‌اند تا جذابیت‌های داستان همواره حفظ شود و به‌خصوص در ادامه‌ بیشتر خودنمایی کند.

از آنجایی که دیگر خبری از کنسول دی‌اس نیست، طبیعی است که تغییراتی در ساختار گیم‌پلی و مبارزات ایجاد شده باشد اما این دنباله همچنان همان چیزی است که می‌توانستیم در تصورمان از دنباله‌‌ی این اثر داشته باشیم. همان‌طور که گفته شد، در Neo: The World Ends with You شما درون یک بازی عجیب و خطرناک گرفتار شده‌اید. شما باید در طول هفت روز درون این بازی با دیگر تیم‌ها مسابقه دهید و سعی کنید آن‌ها را شکست دهید.

هر روز مأموریت خاصی به تمامی تیم‌ها داده می‌شود که باید با استفاده از قدرت شخصیت‌های گروهتان تلاش کنید آن‌ها مأموریت‌ها را قبل از دیگر گروه‌ها پشت سر بگذارید. هر کدام از شخصیت‌ها قدرتی منحصر‌به‌فرد دارند که در پیشروی مأموریت‌ها به شما کمک خواهند کرد. ریندو می‌تواند زمان را عقب و جلو کرده و سرنوشت را تغییر دهد، فِرِت می‌تواند کاری کند که دیگران چیزهایی که فراموش کرده‌اند را به خاطر آورند و ناگی (Nagi) هم می‌تواند به ذهن دیگران نفوذ کند. این تنوع در ویژگی‌ شخصیت‌ها قابل‌توجه است اما این قابلیت‌ها به غیر از قابلیت ریندو عمق و پیچیدگی خاصی ندارند.

 این بار بازی کاملاً سه‌بعدی شده است و شما در جریان مبارزات با Noise ها می‌توانید به‌صورت هم‌زمان تمامی شخصیت‌ها را کنترل کنید. طراحی مبارزات به‌گونه‌ای بوده که شما می‌توانید به‌خوبی از تمامی شخصیت‌هایتان بهره ببرید. در واقع، هر کدام از دکمه‌های دسته به یک شخصیت اختصاص داده می‌شود که از این طریق می‌توانید بدون سردرگمی و دشواری خاصی در مبارزات از تمامی شخصیت‌ها استفاده کنید. پین‌هایی (pin) در بازی وجود دارد که قدرت‌های ویژه‌ای برای مبارزه به شخصیت‌ها می‌دهد. در واقع، تمامی حرکت‌هایی که در مبارزات بازی Neo: The World Ends with You دیده می‌شود، حاصل این پین‌ها است. واقعیت این است که پایه‌ی مبارزات ساده است و پس از مدتی ممکن است تکراری به نظر برسد اما تنوع و تعداد بسیار زیاد پین‌ها – بیش از 300 پین در بازی وجود دارد – این گمان را به‌مرور از بین می‌برد و شما به‌راحتی جذب گیم‌پلی خوش‌دست و هیجان‌انگیز آن خواهید شد. البته، سطح دشواری بازی همچنان آسان نیست و علیرغم جذاب بودن روند مبارزات اما چالش خیلی زیادی برای شما ایجاد نخواهد کرد. در انتخاب پین مناسب برای شخصیت‌های مختلف باید با دقت فکر کنید و مهم‌تر از آن در جریان مبارزه هم باید برای استفاده از آن‌ها باید استراتژی داشته باشید؛ زیرا نمی‌توانید بی‌وقفه از تمامی آن‌ها استفاده کنید. در واقع در حین مبارزات هر کدام از آن‌ها پس از استفاده برای مدتی مشخص، غیرقابل استفاده شده و کمی بعد دوباره شارژ می‌شوند. به همین خاطر، باید به‌گونه‌ای از آن‌ها استفاده کنید که همیشه حداقل یک یا دو حرکت برای مقابله با دشمنان داشته باشید. در این میان، گاهی فقط ممکن است مبارزات اینقدر شلوغ شود، که موقعیت شخصیت‌ها و دشمنان برایتان آشفته به نظر برسد.

علاوه بر مأموریت‌ اصلی و داستانی هر روز بازی، در سراسر محیط فعالیت‌های فرعی متعدی هم وجود دارد که البته عمق خاصی ندارند و بسیاری از آن‌ها ممکن است تکراری شوند. با این حال، این فعالیت‌ها می‌توانند از جنبه‌ی دیگری مهم باشند و همین موضوع آن‌ها را ارزشمند کرده است. وقتی فعالیت‌های بیشتری را از افراد مختلف می‌پذیرید، شبکه‌ی ارتباطات خود را گسترش می‌دهید و به‌مرور با کسب امتیازهای خاصی قادر هستید تا ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاصی را دریافت کنید که روی گیم‌پلی تأثیرگذار است. این یعنی علیرغم ضعف بعضی از این مأموریت‌ها، این عامل می‌تواند دلیلی باشد تا شما به سراغ آن‌ها بروید.

این تنها راه کسب مهارت‌ها یا ویژگی‌های جدید نیست. مانند هر بازی نقش‌آفرینی دیگری، شما می‌توانید مهارت‌ها و مشخصات گوناگون شخصیت‌های گروهتان را ارتقا دهید. این ارتقا به شیوه‌ی جالبی امکان‌پذیر شده است که حالتی مضمونی به آن داده است. بعد از مبارزه‌ها و فعالیت‌های مختلف شخصیت‌ها رفته‌رفته خسته و البته گرسنه می‌شوند و به همین خاطر باید به سراغ رستوران‌های مختلف بروید تا خوراکی‌ها یا نوشیدنی‌های مختلفی برای آن‌ها خریداری کنید. با این حال، علاوه بر رفع گرسنگی هر کدام از این خوراکی‌ها می‌تواند مشخصات شخصیت‌ها را مقداری ارتقا و افزایش دهد.

وقتی در مورد بازی Neo: The World Ends with You صحبت می‌کنیم، نمی‌توانیم از اهمیت جنبه‌های بصری و صوتی صحبت نکنیم زیرا بخشی جداناپذیری از بازی هستند. هم طراحی شخصیت‌ها و هم معماری و نمای شیبویا بسیار چشم‌نواز است. قدم زدن در چهارراه شیبویا و مشاهده‌ی بناهای مختلف آن بسیار لذت‌بخش خواهد بود. جالب است حتی طراحی غذاهای بازی هم وسوسه کننده طراحی شده است. دقیقاً موسیقی پرشور و امروزی بازی همسو با فضا و حس ‌و حال مخاطب حرکت می‌کند. موسیقی‌های بازی به‌قدری برجسته‌ است که در جریان بازی توجه شما را به‌صورت کامل جلب خواهد کرد و تلاش می‌کند که حتی برای یک لحظه شما را از جریان بازی خارج نکند.

بازی Neo: The World Ends with You شاید نوآوری‌های قسمت اول را نداشته باشد اما یکی از ایده‌آل‌ترین دنباله‌هایی است که می‌توانستیم برای قسمت قبلی انتظار داشته باشیم. توسعه‌دهندگان با حفظ اصالت و روح قسمت قبلی و ارائه‌ی یک ماجرای جذاب دیگر اثری خلق کرده‌اند که نه‌تنها طرفداران The World Ends with You را بسیار خشنود می‌کند بلکه می‌تواند گزینه‌ی مهمی برای تمامی دوستداران بازی‌های نقش‌آفرینی ژاپنی باشد.