بررسی بازی MX Vs ATV Legends

 امیرعلی قبادیان – به طور کلی ادامه دادن یک سری از بازی‌ها بدون توجه به مشکلات آن‌ها و تنها استفاده از سابقه گذشته و هزینه پایین موضوع مرسومی در صنعت بازی است و بازی MX Vs ATV Legends دقیقا در همین دسته قرار میگیرد. حتی با وجود ورود به نسل جدید، کیفیتی که ارائه میشود بدون هیچ رنگ و چاشنی هیجان انگیزی است. شروع، روند و امکانات ارائه شده در بهترین حالت حتی باعث سرگرمی نیز نیستند و اینکه سازندگان با چه دیدی به ساخت آن پرداخته اند، معلوم نیست.

شروع بازی با قسمت آموزشی است که NPC ها در محیط بازی پخش شده اند و باید با هرکدام از آنها صحبت کرد، سپس بازی وارد مرحله اصلی خود میشود که به سه بخش MX، UV و ATV تقسیم شده است. برای راهیابی به هر قسمت ابتدا باید قسمت قبلی را پشت سر گذاشت که در اینجا با MX (موتور خاکی) شروع میشود. بدون شک بدترین قسمت بازی. همه چیز از کنترل تا فیزیک و هنلینگ جوری ساخته شده‌اند که باعث کوچکترین هیجان و یا حتی کمی لذت بردن نمی‌شوند. مخصوصا کنترل و نحوه قرارگرفتن دکمه‌ها بر روی گیم پد و یا کیبورد. در هر دو حالت به جای دادن عمق چه برروی زمین چه در هنگام پرش، هندلینگ اصلا واکنش خوبی ندارد و در مواردی تنها باعث اذیت شدن است. پس انجام تعداد مشخصی مسابقه و دریافت امتیاز مورد نیاز، مرحله دوم و UV (موتور چهار چرخ) در دسترس قرار میگیرد. تمام مشکلات MX ها در اینجا نیز بدون هیچ تغییری وجود دارد. درواقع به نظر میرسد که تنها شکل ظاهری وسیله و کمی از نظر وزنی تغییر پیدا کرده است. تمام ایرادات گیم پلی، هندلینگ و فیزیک وسایل در اینجا نیز پیداست. اما در مرحله سوم، ATV ها قرار دارند. بهترین قسمتی که بازی ارائه میدهد. البته نه اینکه انتظار تجربه خیلی بهتر و جالب تری داشت، بلکه تنها نسبت به دو قسمت اول پیشرفت دارد. و این پیشرفت نیز محدود به هندلینگ آنهاست. اما فیزیک بازی همچنان تاثیر منفی زیادی بر روی تمام تجربه دارد. به حدی محدود ساخته شده که یکی از دلایل اصلی ضعف های عمده گیم پلی است. مخصوصا که از جمله وعده های داده شده قبل از عرضه بازی، ارائه و تغییر اساسی سیستم فیزیک بوده است. علاوه تاثیر فیزیک بر هندلینگ، برخورد ها نیز به طرز عجیبی بد هستند و هوش مصنوعی که در اکثر موارد بهترین راه را در برخورد با پلیر یا دیواره های پیست میبیند، بیشتر باعث میشود تا مشکلات اساسی آن به وضوح دیده شود.

طراحی و دیزاین پیست ها شاید متنوع ترین قسمت بازی باشد. که پر شده اند از انواع و اقسام موانع و پیچ های متعدد. همین ساخت موازی که باعث تنوع در نوع پرش ها و کنترل سایل میشود، تنها نکته ای است که میتوان مثبت در نظر گرفت. اما اگر نقشه پیست ها را فاکتور بگیریم، از نظر طراحی تکنیکی و هنری، با یکی از ضعییف ترین بازی های موجود در بازار روبرو هستیم. همه چیز حتی در نسل 7 و دوره Xbox 360 و Ps3 نیز بهتر ظراحی شده بودند. ولی MX Vs. ATV Legends موفق شده حتی در این زمینه نیز پایین ترین استاندارد موجود را ارائه دهد. مخصوصا در دوره حاضر که بسیاری بازی های AA و Indie وجود دارند که شاید از نظر تکنیکی پکیج خاصی ارائه ندهند، اما تجربه های لذت بخشی هستند که تا مدت ها نمیتوان آنها را فراموش کرد.

قسمت شخصی سازی و Customize کردن وسایل در بازی وجود دارد که شامل تغییرات در قسمت های فنی مثل کمک فنرها، ارتفاع و … در کنار موارد ظاهری مثل رنگ و طرح میشود. ولی حتی در مقایسه با بقیه بازی های AA و یا Indie  نیز بشدت با کمبود تنوع و امکانات روبرو هستیم.

به طور کلی جز ضعف های گفته شده چیز زیادی برای تعریف بازی وجود ندارد. بازی در تمام قسمت های موجود پایین تر از استاندارد و یا در بهترین حالت متوسط است. هیچگونه تنوع و هیجانی وجود ندارد، فیزیک بازی از بدترین موارد ساخته شده در طول دهه گذشته است و در کنار AI و کنترل بسیار بد و باگ های متعدد تجربه ای را رقم میزند که از نظر بد بودن قابل چشم پوشی نیست. حتی روند قسمت Career و تک نفره اصلا هدف مشخصی و یا روند خاصی را طی نمیکند که پلیر را علاقه مند نگه دارد. در کنار قسمت مولتی پلیر که در تجربه من حتی یکبار نیز کامل پر نشد. در هر صورت MX Vs. ATV Legends موارد و گزینه های جایگزین زیادی برای پر کردن وقت و یا سرگرمی وجود دارند.