بررسی بازی Indika

بلندپروازی در امروز صنعت بازی‌های ویدیویی می‌تواند با هزینه‌ای هنگفت همراه شود و از این رو به خصوص توسعه‌دهندگان مستقل باید برنامه درستی برای اختصاص منابع خود داشته باشند. کاری که به نظر می‌رسد استودیو Odd Meter به خوبی از عهده انجام آن برآمده است. توسعه دهنده‌ای که جدیدترین خروجی خود یعنی بازی Indika را به تازگی روانه بازار کرده و با تجربه آن به خوبی می‌توان متوجه شد که گروهی از افراد بااستعداد تصمیم گرفته‌اند تا بهترین استفاده ممکن از منابع در اختیار خود را صورت دهند. رویکردی که به ساخت یکی از متفاوت‌ترین بازی‌های ماجراجویی چند سال اخیر منتهی شده. اثری که می‌تواند برای ساعاتی کوتاه شما را درگیر داستان و نتیجه‌گیری جذاب خود کند. بازی Indika هرچند اثری بی‌نقص نیست و در بسیاری از زمینه‌ها با مشکلات ریز و درشتی درگیر است اما در برخی اوقات لحظاتی را پیش روی شما قرار می‌دهد که شاید کمتر نمونه مشابه آن را بتوان در آثار پرهزینه و بزرگ روز دید. موضوعی که ناخودآگاه باعث شده تا مخاطب با کیفیتی فراتر از انتظارات خود روبرو شده و بازی را تا انتها دنبال کند.

قرن نوزدهم در روسیه به اندازه کافی می‌تواند به عنوان فضایی غریب برای یک بازی ویدیویی شناخته شود و Indika از آن به بهترین شکل ممکن استفاده کرده است. هرچند تاکنون بارها شاهد بازی‌های مختلفی در فضای روسیه بوده‌ایم اما ساخته Odd Meter یکی از عجیب‌ترین آنهاست. فضایی سرد که در تمامی بخش‌های خود میزبان نشانه‌هایی از نفوذ شدید مذهب است و تبدیل به بهترین محیط برای روایت داستانی شده که پیچیده‌تر از چیزی است که انتظارش را داریم. بازی شما در نقش راهبه‌ای به نام ایندیکا قرار می‌دهد که در ابتدا با وظیفه رساندن یا نامه کار خود را شروع می‌کند. شروع ماجراجویی ایندیکا اما از همان ابتدا با چالش‌های بسیاری همراه شده و در ادامه به بهترین شکل ممکن، اتفاقات گذشته او را روایت می‌کند. با اینکه بازی سعی دارد تا به شکل کلی یک داستان منسجم را مطرح کند اما از سویی توانسته تا جریان اتفاقات را با هویت و گذشته شخصیت اصلی گره زده و در میانه راه، هدف‌گذاری را به شکل کلی تغییر دهد. داستان Indika جدای از اینکه با ریشه‌های ترس همراه است و سعی کرده نگاهی تند و متفاوت را به مسیحیت در قرن نوزدهم مطرح کند. جایی که خشونت به بالاترین حد خود رسیده بود و مرجع‌های دینی بیشترین کنترل را در جوانب مختلف زندگی مردم عادی داشتند. هرچند نمی‌توان ابعاد داستانی بازی را برای جلوگیری از لو رفتن آن باز کرد اما خالی از لطف نیست به این موضوع اشاره کنیم که Indika یکی از متفاوت‌ترین پایان‌بندی‌های اثری این چنینی را در اختیار دارد. جایی که تکامل شخصیت اصلی به اوج خود رسیده و بسیاری از مفاهیمی که شاید امروز هم درگیرشان باشیم، با سوال‌های بسیار بزرگی به حاشیه کشیده می‌شوند.

به همان اندازه که Indika می‌تواند در زمینه داستان و روایت آن عملکردی خوب را از خود به جا بگذارد، در بخش گیم‌پلی حرف خاصی برای گفتن ندارد. اینجا هم با یکی از همان بازی‌های ماجراجویی استاندارد چند سال اخیر سر و کار داریم که توانایی جذب مخاطب از طریق گیم‌پلی را در اختیار ندارد و تمام بار این مسئله را بر دوش داستان قرار داده‌اند. ساخته Odd Meter در بخش گیم‌پلی یک اثر سوم شخص است که در آن خبری از درگیری نیست، تنها برای یک بخش کوتاه چیزی به تعقیب و گریز را تجربه کرده و به شکل کلی تا انتهای کار با چند پازل محدود و ساده روبرو می‌شوید. این تمام آن چیزی است که از دید گیم‌پلی در بازی Indika رخ می‌دهد و به هیچ‌وجه نمی‌توان آن را مورد قبول دانست. هرچند مشخص است که سازندگان بازی تمام تمرکز خود را روی داستان قرار داده‌اند اما همین سادگی بیش از حد گیم‌پلی می‌تواند حتی در برخی اوقات به پیاده‌روی‌هایی طولانی، بی‌جهت و حتی بدون پیشبرد روایتی تبدیل شود که از ارزش‌های بازی به شکل قابل توجهی کاسته. برخی اوقات حتی شاهد برش‌های متوالی در گیم‌پلی و تبدیل جریان به میان‌پرده داستانی هستیم که از هم گسیختگی مشکل‌زایی را به وجود می‌آورد. با اینکه چند پازل طراحی شده برای بازی ساده و بدون چالش خاصی دنبال می‌شوند اما این پتانسیل در آنها وجود دارد که با پرداختی بهتر، Indika را از یک میان‌پرده تعاملی به بازی‌ای تبدیل می‌کردند که حداقل‌های مورد نیاز در زمینه گیم‌پلی را ارائه می‌کند. در این بین باید به بخش‌های مربوط به پیش‌زمینه داستانی هم اشاره کرد که گیم‌پلی را دچار تغییری اساسی کرده و چیزی به مینی گیم‌‌های دو بعدی را یادآور می‌شوند. بخش‌هایی که هرچند از لحاظ داستانی دارای اهمیت بالایی هستند اما از دید گیم‌پلی، عجیب، خارج از چارچوب و نهایتا ضعیف ظاهر می‌شوند.

هرچند در انتها مشخص است که با یک بازی مستقل سر و کار داریم اما سازندگان Indika تمام تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا از دید ارائه بصری و دستاوردهای گرافیکی، عملکردی درخشان را نمایش دهند. با اینکه در گوشه و کنار جلوه‌های بصری بازی می‌تواند کمبود‌هایی را مشاهده کرد اما مشخص است تیم سازنده با دیدی تازه به سراغ مسائلی مختلف در این زمینه از جمله قاب‌بندی،‌ استفاده از جلوه‌های ثانویه و طراحی انیمیشن‌ها رفته‌اند. میان‌پرده‌های Indika دست کمی از آثار سینمایی باکیفیت ندارد و بعضا حتی خلاقیت‌های جالب توجهی را در این زمینه به نمایش می‌گذارند. همین شرایط در زمینه انیمیشن‌های مورد استفاده در میان‌پرده‌های سینمایی هم صدق می‌کند. جایی که شاهد کیفیت به مراتب بهتری نسبت به جریان گیم‌پلی هستیم و خروجی کلی به بهبود روایت داستانی بازی کمک بسیاری کرده. تمامی این نکات با قرار گرفتن در کنار یکدیگر به ایجاد اتمسفری کمک کرده‌اند که در خدمت داستان‌سرایی و قرار گرفتن گیمر در موقعیتی آزار‌دهنده کمک به‌سزایی کرده. چیزی که مشخصا سازندگان بازی به دنبال آن بوده و توانسته‌اند تا حد خوبی به آن دست پیدا کنند. در این میان شاید لازم باشد به موسیقی بازی هم اشاره کنیم. بخشی از ارائه محتوایی Indika که می‌توان گفت کمی از حدی که باید جلوتر رفته و در منطقه گوش‌خراش حضور دارد. به جز چند لحظه استثنا، عملا موسیقی بازی را می‌توان ترکیبی نامناسب از ملودی‌های در هم ریخته، توصیف کرد. مشخصا نتیجه نهایی بازی در قالب موسیقی، یک اتفاق یا اشتباه نیست و با تصمیم قبلی به این حالت در آمده اما بدون شک نمی‌توان آن را در میان نکات مثبت بازی قرار داد. ترس و دلهره در روسیه قرن نوزدهم که زیر سلطه رویکردهای تندرو مذهبی قرار گرفته، در Indika به بهترین شکل ممکن قابل تجربه است. بازی‌ای که هرچند در زمینه گیم‌پلی حرف خاصی برای گفتن ندارد اما توانسته با داستانی متفاوت و ارائه‌ای باکیفیت گیمر را در تا انتها همراهی کند.