بررسی بازی God of war

نزدیک به چهار سال از انتشار اولیه God of War برای پلی استیشن 4 گذشته و همچنان ساخته Santa Monica به عنوان یکی از بهترین و شاید بهترین اکشن ماجراجویی سوم شخصی باشد که می‌توانید آن را تجربه کنید. اثری که به جای دنبال کردن مسیر قدیمی مجموعه، وارد مسیری جدید شد و توانست جان دوباره‌ای به مجموعه بازی God of War دهد. حالا با گذشت سال‌ها نوبت به انتشار نسخه بهبود یافته بازی برای PC رسیده. اثری که از دید گیم‌پلی، روایت داستان و صداگذاری و موسیقی همچنان در بالاترین سطح ممکن قرار داشته و گرافیک آن نیز به لطف سخت‌افزار بهتر کامپیوترهای شخصی ارتقا یافته. ارتقایی که هرچند به نسبت نسخه اصلی چشم‌گیر نیست اما تعادل مناسبی را در زمینه نحوه اجرا شدن و خروجی کیفی در اختیار دارد. با همه این تفاسیر اینجا با اثری چهار ساله روبرو هستیم و باید دید با گذشت زمان آیا همچنان God of War را در می‌توان در میان بهترین‌ها قرار داد یا خیر.

برای تماشای بررسی ویدیویی در یوتوب کلیک کنید

داستان بازی God of War روایت‌گر اتفاقاتی است که سال‌ها بعد از سه‌گانه اصلی رخ می‌دهد. جایی که کریتوس اسپارتا را ترک کرده و به سرزمین‌های شمالی رفته. خانواده‌ای تشکیل داده و در آرامش زندگی می‌کند. همسر کریتوس جان خود را از دست داده و آخرین وصیت او این است که کریتوس همراه با پسرشان آتریس، خاکسترش را در بلندترین نقطه این سرزمین پخش کنند. سفری که گیمر را با بخش تازه‌ای از ابعاد شخصیتی کریتوس آشنا کرده و از سویی نشان می‌دهد که قهرمان داستان در طول این سال‌ها تغییرات زیادی کرده و البته در این ماجراجویی هم قرار است شاهد تحول او به عنوان یک پدر باشیم. روایت در این نسخه از God of War بیش از هر چیزی از ساختار فیلم‌های جاده‌ای تاثیر گرفته. جایی که شاهد سفر یک یا دو شخصیت هستیم و این سفر است که باعث می‌شود شخصیت‌ آنها پرداخته شده و وارد مرحله‌ای تازه شود. در این بازی ما با کریتوسی روبرو می‌شویم که با آن شخصیت آشنای سه‌گانه اصلی تفاوت‌های زیادی داشته و بیش از انجام هر کاری به پیامد‌های آن فکر می‌کند. در مقابل بخش دیگری از داستان و روایت آن به رابطه کریتوس و آتریس ارتباط پیدا می‌کند. رابطه‌ای که در جریان بازی تبدیل به هسته اصلی آن شده و مهم‌ترین موضوعی است که گیمر را با خود همراه می‌کند.

تغییرات ایجاد شده در داستان و تبدیل آن به روایتی شخصی گیم‌پلی را نیز وارد همین مسیر کرده. شاید در نگاه اول تغییرات ایجاد شده در بخش‌های مختلف گیم‌پلی همچون محل قرارگیری دوربین، طراحی مبارزات یا المان‌های نقش‌آفرینی را می‌توان به شروعی تازه و دوری از فرمول قدیمی مجموعه مرتبط کرد اما از سویی نباید فراموش کرد که تمام این نکات انعکاسی در گیم‌پلی دارند. حالا دوربین به کریتوس نزدیک‌تر شده و به جای نشان دادن دنیایی تاثیر گرفته از خشم او،‌ سعی در به تصویر کشیدن دنیایی ناشناخته دارد. تغییر رویکرد بازی و جایگزینی دوربین ثابت با سوم شخص باعث شده گیمر در زمان ورود به هر کدام از محیط‌ها حسی شبیه به غریبگی را تجربه کند. کریتوس مانند گیمر در میدگارد یا دیگر قلمروهای بازی غریبه است و اطلاعات خاصی از آنها ندارد. تاکید کارگردان بازی روی طراحی این نسخه از God of War به صورت تک سکانس پلان نیز در همین راستا قرار گرفته. در سه‌گانه اصلی بارها دیده بودیم که دوربین از کریتوس جدا شده و شاید در محیطی کاملا متفاوت بخش دیگری از بازی را روایت می‌کرد اما اینجا دوربین شاید در بدترین حالت برای چند ثانیه و چند متر از قهرمان داستان فاصله گیرد.

یکی از دیگر از نقاط قوت بازی همین حرکت و مسیر دوربین است. نه تنها دوربین در زمان مبارزات حتی شلوغ دچار مشکل خاصی نمی‌شود بلکه حرکتی کاملا سینمایی و درگیرکننده‌ای دارد. لحظات ثبت شده در God of War به اندازه کافی برای مخاطب غریبه و البته جذاب هستند اما حرکت دوربین ارزش بیشتری به آنها داده. روایت جدید God of War دیگر نگاهی از سوی گایا به سرگذشت کریتوس نیست. اینبار روایتی پیش روی ما قرار گرفته که از سوی شخصیت اصلی بازگو شده و دیگر راوی جداگانه‌ای سعی در بازگو کردن آن ندارد. تجربه کردن God of War به واسطه طراحی تک سکانس پلان باعث شده شما درست در زمان تعامل مستقیم با بازی، نظاره‌گر روایتی داستانی و سینمایی باشید که به بهترین شکل ممکن پیاده‌سازی شده. زاویه دید متفاوت دوربین، مبارزات را وارد فاز جدیدی از اجرا کرده. اینبار حرکات کریتوس شاید نسبت به گذشته کندتر و سنگین‌تر باشند اما به همان اندازه قدرت و وزن بیشتری را در زمان اجرا به نمایش در می‌آورند. محدودیت‌های گستره دید گیمر در God of War یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که شما اینبار نیاز به تامل بیشتری برای انتخاب استراتژی مبارزه دارید. هر ضربه، ترکیب آن با ضربه بعدی، توقف‌های اجباری یا حتی پرتاب کردن اسلحه اصلی، مجموعه‌ای بزرگ از فرمول‌های مبارزه‌ای را شکل می‌دهد. چیزی که دستیابی به آن در این تعداد محدود اسلحه یکی دیگر از مهم‌ترین دستاوردهای تیم سازنده محسوب می‌شود.

موضوع دیگری که حس کنجکاوی گیمر را تقویت کرده و او را در مسیر شناخت بیشتر این دنیای جدید قرار می‌دهد، المان‌های نقش آفرینی و ساختار کوئست‌هاست که پیش از در مجموعه God of War با این جزئیات سابقه نداشتند. تبدیل شدن پیشرفت و ارتقا شخصیت اصلی به یکی از هدف‌های بازی، گیمر را به سمت جستجوی بیشتر تشویق می‌کند. موضوعی که در کنار داستان‌های جانبی اما جذاب بازی قرار گرفته و ترکیبی قدرتمند را شکل می‌دهد. گیمر برای پیشرفت در گیم‌پلی به خارج شدن از مسیر اصلی داستان تمایل پیدا کرده و در این راه با داستان‌های کوچک‌تر اما باکیفیت پاداش خود را می‌گیرد. ملاقات با شخصیت‌های جدید، پیدا کردن آیتم‌های جدید و رسیدن به جزئیات بیشتری از پیش‌زمینه داستانی سرزمین‌های شمالی در کنار یکدیگر، گشت و گذار در محیط بازی را تبدیل به یکی از جذاب‌ترین فعالیت ممکن کرده‌اند. در God of War لحظاتی به نظر بی‌اهمیت همچون سوار شدن به قایق می‌تواند با داستانک‌هایی جالب توجه از سوی میمیر همراه شود. موضوعی که روشی برای حرکت در محیط را تبدیل به نکته‌ای قوت برای این اثر کرده. با تمام این تفاسیر بخش عمده‌ای از علاقه‌مندان به God of War توسط کسانی تشکیل شده‌اند که اکشن را اولویت قرار می‌دهند. حتی اگر کریتوس در ماجراجویی جدید خود دیگر آن شخصیت مبارزه‌جوی سابق نباشد اما اینجا و در سرزمین‌های شمالی هیچکس با غریبه‌ها آن هم از این نوع خاصش رابطه‌ خوبی ندارد. اینبار آنها هستند که کریتوس را به مبارزه دعوت می‌کنند و در همین لحظات است که مجموعه‌ای از بهترین مبارزات سینمایی ژانر اکشن شکل می‌گیرد. باس‌های این نسخه از God of War شاید از کمیت در جایگاه پایین‌تری نسبت به گذشته قرار گیرند اما در مقابل کیفیت بالایی در طراحی داشته و معمولا سعی شده پرداخت سینمایی بدون هیچ وقفه‌ای در میان آنها قرار گیرد. موضوعی که تاثیرگذاری آنها را چند برابر کرده و لحظاتی را به تصویر می‌کشد که هیچ مدیوم دیگری نمی‌توانیم به آنها دست پیدا کنیم.

بخش عمده‌ای بار این مسئله بر دوش گرافیک و جلوه‌های بصری بازی قرار گرفته. نزدیک به چهار سال از انتشار God of War گذشته اما هنوز هم می‌توان آن از دید گرافیک در میان بهترین‌ها قرار داد. شاید دیگر جزئیات فنی بازی به نسبت به آثار جدیدتر آن درخشش سابق را نداشته باشند اما طراحی هنری بازی بخش عمده‌ای از ضعف‌ها را پوشش می‌دهد. کارگردانی هنری این اثر به قدری قدرتمند است که در هر لحظه می‌تواند گیمر را تحت تاثیر قرار دهد. با این وجود نباید فراموش کنیم که نسخه PC بازی با پیشرفت‌هایی همراه شده که بزرگ‌ترین آنها به سایه‌پردازی ارتباط پیدا می‌کند. اینبار محدودیت‌های سخت‌افزاری برداشته شده‌اند تا سایه‌پردازی به خصوص در محیط خارجی بیش از پیش به واقعیت و استانداردهای امروزی نزدیک شود. همین موضوع باعث شده برخی از لحظات بازی اینبار نمایی متفاوت و بهتر را پیش روی شما قرار دهند. چنین دستاوردی در دیگر بازی سونی برای PC یعنی Horizon Zero Dawn نیز محقق شده بود اما ساخته Guerrilla Games از مشکلات فنی زیادی در خانه جدید خود رنج می‌برد. افت فریم و باگ‌های متعدد عملا تجربه بازی در روزهای ابتدایی را تبدیل به کاری سخت کرده بودند. اینجا اما همه چیز فرق می‌کند و God of War از دید عملکرد فنی در شرایطی ایده‌آل قرار دارد. حتی اگر علاقه‌ای به استفاده از تکنولوژی انویدیا یعنی DLSS نداشته باشید، باز هم به احتمال فراوان برای اجرای God of War با تنظیماتی قابل قبول مشکلی نخواهید داشت. تجربه یکی از مهم‌ترین انحصاری‌های تاریخ پلی‌استیشن روی PC شاید چند سال پیش موضوعی غیرممکن به نظر می‌رسید اما حالا با شرایطی ایده‌آل در دسترس است. با اینکه نزدیک به چهار سال از عرضه God of War گذشته اما این بازی هنوز هم یکی از بهترین‌های ژانر‌ اکشن ماجراجویی است و تجربه آن روی PC با بهبودهای قابل قبولی همراه شده.