گرچه شور و اشتیاق و ایدههای جالب برای ساخت یک اثر شرطی لازم است، اما قطعاً کافی نیست. بازی Fallen Legion: Revenants تقریباً به چنین سرنوشتی دچار شده است و علیرغم مشاهدهی بعضی از ایدههای قابلتوجه، نتوانسته این ایدهها را کاملاً عملی کند و به پتانسیل کامل خود دست یابد.
بازی Fallen Legion: Revenants جدیدترین قسمت از سری بازی اکشن نقشآفرینی ژاپنی Fallen Legion است که شرکت YummyYummyTummy آن را توسعه داده و شرکت NIS America آن را روی کنسولهای پلیاستیشن 4 و نینتندو سوییچ منتشر کرده است.
وقایع بازی در قلعه وِلکین (Welkin Castle) رخ میدهد؛ جایی که در دورانی که سراسر جهان آلوده به بخاری سمی شده است، به آخرین پناهگاه انسانها تبدیل شده است. از آنجایی که این قلعه بر فراز آسمانها بنا شده، از تهدیدات کشندهی جهان زیرین در امان است. شخصیتهای زیادی در بازی وجود دارند اما تمرکز اصلی بازی و روایت آن بر پایه دو شخصیت Lucien و Rowena است.
از همان ابتدای کار و بدون مقدمه، Fallen Legion: Revenants شما را وارد مبارزات و بخش اکشن خود خواهد کرد. نکتهی عجیبی که از همان بدو ورود به بازی و اولین لحظههای آن خودنمایی میکند و در ادامهی آن هم همچنان دیده میشود، جدایی میان بخش داستان و بخش مبارزات است. این قضیه در کنار ضربآهنگ نامناسب میان گیمپلی و داستان، شدت این موضوع را بیشتر کرده است. بخواهیم کمی دقیقتر نگاه کنیم، اتفاقاً داستان یکی از مواردی است که روی آن تا حدی فکر شده و زمینههای مختلفی برای آن در نظر گرفته شده است تا جایی که حتی با انتخابهای خود در طول بازی میتوانید عواقب و پایانهای مختلفی را دریافت کنید. با این حال، مشکل دقیقاً در این عدم پیوستگی است که باعث شده اختلالهایی در روند داستانی ایجاد شود و برخی اوقات حتی با فاصلهی زیاد زمانی میان گیمپلی و داستان مخاطب کمی از جریان داستانی بازی دور شده یا اشتیاق آن کمتر شود. همین باعث میشود تا داستان نتواند از پتانسیل کامل ایدههای خود استفاده کند و حداقل تا مدتی طول میکشد که خودش را پیدا کند.
نکتهی مثبت و قابلتوجهی که در این بخش وجود دارد، شخصیتها و دیالوگنویسی بازی است. با وجود مشکلاتی که نگذاشتهاند داستان توان کاملش را نشان دهد، جذابیتهای حدودی بعضی از شخصیتها و بهخصوص دیالوگنویسی بازی یکی از نکات برجستهای است که در روند داستانی بازی Fallen Legion: Revenants دیده میشود؛ بهویژه طنزی که در برخی از این دیالوگها وجود دارد تا حد خوبی ظریف ظاهر شده است و گاهی حتی میتواند لبخند کوچکی بر چهرهتان مجسم کند. در واقع، همین دیالوگنویسی در کنار صداپیشگی نسبتاً خوب انگلیسی بازی که این هم خود در مقایسه با بسیاری از بازیهای مشابه دیگر غنیمت است، باعث شده شخصیتها هم مقداری جذابتر شوند و درحالیکه ریتم داستان نمیتواند آنها و ماجرای اصلی را در یک مسیر محکم قرار دهد، حداقل این دو عامل باعث میشود تا بتوانیم شخصیت آنها را در بازی لمس کنیم و ارتباط بیشتری با آنها بگیریم.
هستهی گیمپلی بازی Fallen Legion: Revenants هم همچون داستان با ایدههای قابلتوجهی طراحی شده که سرانجامش به نتیجهی بسیار مطلوبی نرسیده است. همانند قسمتهای قبلی بر خلق مبارزات نوبتی اما با ریتمی سریع تمرکز کرده است. هرکدام از شخصیتها قابلیتهای خاص خودشان را دارند و در طول بازی میتوانید طبق نیاز خود از ویژگیهای آنها استفاده کنید. همچنین نکتهی مهم دیگر این است که پس از هر نبرد، قدرتهایی را میتوانید انتخاب و دریافت کنید و با آنها قابلیتهای شخصیتهای خود را ارتقا دهید. نکتهی قابلتوجه مبارزات این است که علیرغم سریع بودنش، به نوبتی بودن خود وفادار مانده و میتوان بهوضوح تفاوت میان فشار دادن پشت سر هم و بدون دقت دکمهها و فشار دادن دکمهها با در نظر گرفتن برنامه و تاکتیکهای مشخص را مشاهده کنید. همین موارد باعث شده که گیمپلی و مبارزات در هسته و ایدههای خود بهتنهایی جذابیت و چالشهایی خود را پیدا کنند، بهخصوص در مواجه با بعضی از باسفایتها یا دشمنان قویتر که شما را وادار میکند تا از شخصیتهای خود و قابلیتهای آنها به شکلی دقیقتر بهره ببرید و تاکتیکهای بهتری را پیادهسازی کنید اما باز هم همان مشکل به وجود میآید که آن ایدههای اولیهای که پتانسیل بالاتری دارند، در این میان بخش زیادی از توانایی خود را از دست میدهند. در اینجا بیش از همه شاید روند تکراری این مبارزات بهخصوص در بخشهایی از بازی به چشم بیاید و بخش زیادی از هیجان و اندوختههای مکانیکهای مبارزات را تضعیف و در مسیر بدی قرار دهد.البته، گاهی اوقات در هنگام مبارزهها به قلعهی ولکین باز میگردید و برای اینکه بازی را ادامه دهید، نیاز دارید در نقش شخصیت Lucien با دیگر افراد درون قلعه صحبت و اطلاعاتی را از آنها دریافت کنید تا بتوانید دنبالهی مسیر Rowena را برای پیشروی در ادامهی بازی و رسیدن به هدف خود دنبال کنید. این قضیه منجر به انتخابها مختلف درون بازی میشود و همچنین گاهی شاید گیمپلی Fallen Legion: Revenants را از یکنواختی دربیاورید اما در نهایت چیزی که شما در ادامه شاهد آن هستید، ادامهی همین پروسه است که بهصورت کلی تداعیگر همین روند تکراری میشود. البته، انتخابهای مختلف در طول مسیر بازی و همینطور انتخابهایی که باعث پایانبندیهای متفاوت داستانی میشوند، نکتهی امیدوارکنندهای است که میتواند اهمیت این بخش و داستانش را تا حدی بیشتر نشان دهد.
در کنار اینها، یکی از موضوعاتی که میتواند هیجان مبارزات بازی Fallen Legion: Revenants را در مواقعی حفظ و به ایدههای اصلی آن کمک کند، موسیقیهای بازی است که سعی میکنند در جریان مبارزات همیشه شور و حالی را منتقل کنند. این کار شاید باعث شود، در بعضی موارد آن روند تکراری مراحل دیرتر نمایان شود.بازی Fallen Legion: Revenants مجموعهای از ایدههای موفق و ناموفقی است که به ترکیبی متناسب و دلچسب منجر نشدهاند. بهجز برخی از بخشهای داستانی یا شخصیتها و دیالوگهایشان که در مواردی قابلتوجهاند و در آمدهاند، بسیاری از قسمتهای بازی اگرچه شاید در لایههای زیرین ایدههای جالبی داشته باشند، اما متأسفانه به دلیل عدم برقراری رابطهی مناسب میان اجزا در انجام بعضی از آن خواستههای اولیه ناکام مانده و ماحصل آن ایدهها به موفقیت محکمی تبدیل نشده که بتوان از آن بهخوبی دفاع کرد.
امتیاز بازی سنتر - 5.5
5.5
امتیاز بازیسنتر
نقاط قوت: برخی ایدههای اولیه جالب و قابلتوجه است شخصیتها و دیالوگهای داستانی بازی موسیقی و صداپیشگی انگلیسی نقاط ضعف: روند گیمپلی ممکن است تکراری شود از پتانسیل ایدهها بهخوبی استفاده نشده و اجرای آنها ناموفق بوده است تناسب میان اجزا بهخصوص گیمپلی و داستان پسرفت نسبت به قسمت قبل این بازی بر اساس نسخه ارسالی سازنده بر روی پلتفرم PS4 بررسی شده است