بررسی بازی Evil Genius 2 World Domination

عرضه یک ادامه بعد از 17 سال به خودی خود انتظارات مخاطب‌ها را از بازی مورد نظر افزایش می‌دهد. آنها انتظار دارند که بعد از گذشت چنین زمانی طولانی‌ای شاهد تغییرات بسیار و ارتقاهای متعدد در بازی مورد علاقه خود باشند. مسئله‌ای که به هیچ‌وجه در Evil Genius 2: World Domination رخ نداده. ساخته استودیو Elixir که سال 2004 منتشر شد، توانست با ترکیب اصول اولیه گیم‌پلی آثاری همچون Dungeon Keeper و شخصیت‌های منفی جیمز باندهای قدیمی به نتیجه قابل توجهی دست پیدا کند. مسئله‌ای که اینبار نیز بدون ارتقا خاصی در بازی Evil Genius 2 تکرار شده. اینبار و در سال 2021 برای بار دیگر شاهد عنوانی هستیم که تفاوت آنچنانی با Dungeon Keeper ندارد و از سویی نتوانسته فرمول موفق قسمت اول را ارتقا دهد.

اگر برای تجربه داستانی با رگه‌های طنز به سراغ Evil Genius 2 می‌روید، باید بگوییم که احتمالا تجربه‌ خوبی را از این بازی کسب نمی‌کنید. هرچند امکان انتخاب چهار شخصیت اصلی با ماموریت مخصوص به هر کدام در اختیار گیمر وجود دارد اما در نهایت شما یک هدف یعنی سلطه بر دنیا و ساخت اسلحه‌ای را دنبال می‌کنید که تمامی دولت‌ها و کشورها را به زانو در آورد. مسیر هر کدام از چهار شخصیت قابل بازی در رسیدن به این هدف انتهایی متفاوت است امام این تفاوت به هیچ‌وجه نمی‌تواند روی کیفیت نهایی محصول تاثیری مثبت بگذارد. این شخصیت‌ها به شکل واضح براساس کلیشه‌های قدیمی سینما برای طراحی دشمن‌ فیلم‌های جاسوسی طراحی شده‌اند. هرکدام از آنها به یکی از دشمن‌های فیلم‌های باند شباهت دارند و به شکل کامل صداگذاری شده‌اند. این در حالی است که معمولا داستان در قالب میان‌پرده‌هایی به شدت ساده روایت می‌شود که حتی از نعمت انیمیشن دهان بی‌بهره‌اند. با این تفاسیر داستان به هیچ‌وجه نمی‌تواند در میان نقاط قوت آخرین ساخته Rebellion Developments قرار گیرد.

در همان ابتدای کار به گیمر فرصتی داده می‌شود که از میان چند جزیره مختلف یکی را انتخاب کرده و پایگاه اصلی خود را در آن احداث کنند. این جزیره‌ها به جز تغییر ظاهری عملا تاثیری روی گیم‌پلی نداشته و امتیاز ویژه‌ای را در اختیار گیمر قرار نمی‌دهند. مسئله‌ای که از همان ابتدا به احتمال فراوان بسیاری از مخاطب‌ها را با مشکلی جدی مواجه می‌کند، طراحی بخش آموزشی است. بازی Evil Genius 2 پر است از نکات ریزی که هرکدام می‌توانند تاثیر قابل توجهی روی روند بازی شما داشته باشند. نکاتی که به شکل کلی از بخش آموزشی بازی جا مانده و این گیمر است که بعد از بارها آزمون و خطا باید متوجه آنها شود. مسئله‌ای که باید در نظر گرفت این است که اکثر بخش‌های غایب از آموزش بازی شاید در ابتدای کار گیمر را درگیر نکنند اما کافیست کمی در بازی پیشروی کنید تا متوجه شوید که هیچ ایده‌ای درباره نحوه عملکرد آنها ندارید. اثری که در ژانر Base Building و مدیریت قرار دارد و مسلما تعداد زیادی عملگر مختلف را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد، باید روندی مناسب را در آموزش گیمر به کار گیرد. موضوعی که Evil Genius 2 ضعف غیرقابل جبرانی را در رابطه با آن احساس می‌کند. با وجود توضیحات ارائه شده اما گیمر به احتمال فراوان طی چند ساعت ابتدایی به خوبی سرگرم شده و این ضعف‌ها خود را در نیمه دوم بازی نمایان می‌کنند.

رویکرد اصلی بازی در مقابله با گیم‌پلی باعث شده گیمر به شکل مستقیم از درگیر شدن با اجزای مختلف آن محروم باشد. محرومیتی که البته در اصول طراحی بازی قرار دارد و به عنوان ضعف شناخته نمی‌شود. با این حال عملکرد نیروهایی که هرکدام با نقشی خاص در پایگاه اصلی حضور پیدا می‌کنند، در بسیاری از مواقع در بهترین شکل خود قرار نگرفته و می‌تواند دردسرهای بسیاری را شکل دهد. این دردسرها بیشتر زمانی خود را نمایان می‌کند که دشمنی خاص (اینجا قهرمان‌های عدالت) به پایگاه شما حمله می‌کند. اینجاست که متوجه می‌شوید تکیه کردن به نیروهای پایگاه برای مقابله با این  دشمن‌ها فایده‌ای نداشته باید تمرکز اصلی خود را روی استفاده از تله‌ها بگذارید. ساز و کاری که بیش از پیش بازی را به Dungeon Keeper شبیه می‌کند. با وجود توضیحات ارائه شده Evil Genius 2 برای طرفداران حرفه‌ای ژانر Base Building می‌تواند با جزئیاتی همراه باشد که شاید در دیگر عناوین امروزی این سبک دیده نمی‌شوند. نکاتی که مخاطب را در مسیر طراحی پایگاهی هدایت می‌کند که به بهترین شکل ممکن از منابع خود استفاده می‌کند.

s