بررسی بازی Deliver Us the Moon

کمتر کسی را می‌توان یافت که عاشق فیلم Interstellar ساخته آقای کریستوفر نولان نباشد. کمتر کسی را می‌توان پیدا کرد که از تعلیق و هیجان موجود در فیلم Gravity با بازی زیبای خانم ساندرا بلاک به وجد نیامده باشد. در همین راستا فیلم‌های زیادی در این مدت با تم فضا و فضانورد بودند که در سینماهای جهان اکران شده و ملتی را به وجد آوردند که نام بردن تک تک آنها در این بحث نمی‌گنجند. اما سوال این است که آیا در بین عناوین موجود در بازی‌های ویدئویی عنوانی را داریم که به آن شکل که نام بردیم مخاطب را غرق در فضا و سیارات کرده و به یادماندنی باشد؟ جواب سوال برای ما گیمرها عنوانی به جز بازی Deliver Us the Moon نیست. استودیوی KeokeN Interactive با کمک تیم کوچکی که در اختیار دارد توانسته است به بهترین شکل ممکن اتمسفری از فضا را برایمان به ارمغان بیاورد. با بازی‌سنتر برای بررسی بازی Deliver Us the Moon همراه باشید.

عنوان Deliver Us the Moon یک بازی در سبک ماجراجویی/پازل است که بنا به موقعیت‌های مختلف در حال اول و سوم شخص قرار می‌گیرد. شاید تصور این که یک بازی در سبک ماجراجویی چطور می‌تواند تغییر زاویه دوربین بدهد و دردسری نداشته باشد که باید گفت این کار را تیم سازنده در Deliver Us the Moon به خوبی به انجام رسانده‌اند. تغییر زاویه دید مستقیما به گیم‌پلی بازی مربوط می‌شود. تغییر زاویه دوربین نسبت به موقعیتی که در آن حضور داریم و کارهایی که باید انجام دهیم، شرایط را برای حل کردن معما و رد کردن مراحل مهیا می‌کند. اساس گیم‌پلی به مانند سایر بازی‌های موجود در این سبک پیشروی و حل کردن پازل‌های مختلف است. تمامی پازل‌ها به خوبی با جو و اتمسفر دنیای بازی یعنی فضا و حضور بر کره ماه استوار است و ترکیب امکانات موجود با موقعیت‌هایی که در آنها جاذبه وجود دارد و ندارد، باعث شده تا به جذابیت بازی اضافه شده و از طرفی نیز به پاشنه آشیل بازی نیز تبدیل شده است.

اجازه بدهید از داستان شروع کنیم. به مانند اکثر عناوین این چنینی که داستان در فضا رخ می‌دهد (چه در سینما و چه در بازی‌های ویدئویی) دنیا – کره زمین – به انتهای کار خود رسیده است و منابع طبیعی به اتمام رسیده است. تامین انرژی با مشکل روبرو شده است و انسان‌ها توانسته‌اند در کره ماه به انرژی دست پیدا کنند و سازمانی به نام World Space Agency که به اختصار WSA نام دارد، تاسیساتی در کره ماه ایجاد کرده است که انرژی استخراج شده را به کره زمین ارسال می‌کند. نزدیک به 4 دهه این روش به خوبی جواب می‌دهد تا این که یک روز ماه خاموش شده به دنبال آن تامین انرژی از ماه قطع می‌شود. سازمان WSA تاسیسات خود را تعطیل و نیروهای خود را برمیگرداند اما در این میان تعدادی کمی و تنها یک نفر باقی می‌ماند تا علت را جستجو کرده و به دنبال حل این معمای بزرگ که چه بر سر این انرژی آمده است، برمی‌آیند. با وجود این که شروع داستان به مانند بسیاری از سناریو‌های مشابه تکراری و کلیشه‌ای است اما روند پرداخت داستان به خوبی جلو می‌رود. هر اندازه که در بازی پیشروی می‌کنیم جوانب تازه و جدیدی از اتفاقاتی که در داخل تاسیسات WAS رخ داده است برای ما روشن می‌شود که همین مورد به داستان شاخ و برگ داده و برای مخاطب جذاب‌تر نیز می‌شود.

اما به همان اندازه که داستان تلاش می‌کند جذاب باقی بماند اما گیم‌پلی آن‌طور که باید با داستان همراه نیست و عملا بخش اعظمی از بازی را در یک مسیر با اتفاقات تکراری ادامه می‌دهیم. در ساعات ابتدایی حل کردن معماها جذاب و پیدا کردن راه حل‌ها کشش خوبی در بازی ایجاد می‌کنند اما به مرور حتی با وجود اضافه شدن امکانات مختلفی از جمله یک ربات همراه، روند بازی کند شده و تکراری می‌شود. این در حالی است که اگر روی حل کردن پازل‌ها زیاد معطل نشویم به راحتی می‌توان بازی را در طول مدت 5 ساعت به پایان رساند که برای یک بازی در این سبک خوب و معمولی به شمار می‌رود. در کل مدت بازی شخصیت اصلی بازی را که هیچ اسمی ندارد، خطر آنچنانی تهدید نمی‌کند و با کمی دقت در برخی مراحل و انجام عکس‌العمل‌های سریع می‌توانیم شخصیت اصلی را سالم به سرانجام داستان برسانیم. با این که اکثر معماهای بازی جالب و در نوع خود مراحل حل و اکتشاف برای یافتن آنها به واسطه استفاده از امکانات محیطی و مهم‌تر از همه حضور در مکان‌هایی که جاذبه وجود ندارد؛ حل کردن پازل‌ها را جالب و در نوع خود هیجان انگیز کرده است.

به مرور یک ربات یا Dron به عنوان یار کمی به ما ملحق می‌شود که به جذابیت‌های بازی اضافه کرده و البته در حل کردن معما به ما کمک می‌کند. در برخی از مواقع ما در کالبد ربات قرار گرفته و با جاهایی می‌رویم که دسترسی به آنها فقط با استفاده از آن امکان‌پذیر است. این در حالی است که در اندک مواردی در مراحل انتهایی با ربات‌های کوچکی نیز روبرو می‌شویم که در کالبد دشمن قرار گرفته و در صورتی که متوجه حضور ما شوند، حمله کرده و به شخصیت اصلی در بازی آسیب می‌زنند. همین مورد باعث شده تا بازی در اندک مواردی وارد سبک مخفی‌کاری شود.

اما می‌رسیم به مهم‌ترین و زیباترین بخش از بازی، موسیقی و گرافیک از جمله شاخصه‌هایی هستند که به تنهایی کل بار بازی را به دوش کشید‌اند. هرچقدر از موسیقی در فیلم Interstellar لذت برده‌اید، در Deliver Us the Moon نیز به همان اندازه شگفت زده خواهید شد. قطعات مختلف پیانو در مواقع مختلف و در نماهای مختلف درست و به موقع زمانی نواخته می‌شوند که نه تنها با آرامش و سکوت موجود در فضا روبرو خواهید شد بلکه گرافیک بازی با جلوه‌های بصری زیبایی که ارائه می‌دهد، شما را غرق در دنیای بزرگ و عظیمی روی کره ماه می‌کند که در پاره‌ای از موارد حس ترس را نیز به شما منتقل می‌کند. انسان‌ها به سرعت در حال نابود کردن کره زمین هستند و این موضوع بر هیچ کسی پوشیده نیست، و ما باید بدانیم که آینده‌ای تیره و تاریک در انتظار کره زمین و مردمانش است.

نتیجه‌گیری:

عنوان Deliver Us the Moon از نظر شنیداری و بصری یک عنوان زیبا و در خور توجه است. جو و اتمسفر زیبای این بازی شما را به یاد آثار مشهور هالیوودی خواهد انداخت و اگر از اندک ایرادات بازی در بخش گیم‌پلی چشم پوشی کنیم باید گفت که سفر روی کره ماه ارزشش را دارد.