بررسی بازی Death’s Door

از دیر باز تا به حال، سوژه مرگ بارها مورد استفاده هنرمندان مختلف قرار گرفته است و هرکس تلاش کرده تا از زاویه دید خود به این موضوع بپردازد. از آنجا که نسبت به مرگ و اتفاقات پس از آن اطلاعات دقیقی وجود ندارد، در نتیجه هنرمندان به شکل‌های متفاوتی آن را ترسیم می‌کنند.

استودیوی Acid Nerve در بازی جدید خود به سراغ همین مورد رفته و اثری عجیب عرضه کرده است. بازی Death’s Door تلاش می‌کند تا از دریچه جدیدی به مرگ بپردازد و آن را بررسی کند. با یک نگاه ساده شاید به این نتیجه برسید که این عنوان یک بازی ساده و به دور از پیچیدگی باشد که نهایتا با گیم‌پلی بخواهد چند ساعت مخاطبش را سرگرم کند اما واقعیت این است که Death’s Door یک پکیج کامل را به مخاطبش تحویل می‌دهد.

داستان بازی در مورد یک کلاغ است که ماموریت دارد تا جان دیگران را بگیرد. او که در یک اداره خاص کار می‌کند، در یکی از ماموریت‌هایش دچار مشکلاتی می‌شود و از اینجا حوادث اصلی شکل می‌گیرد. قهرمان داستان باید برای گرفتن یک روح به خصوص، سفری دور و دراز را آغاز کند که صد البته ماجرا به همین سادگی پیش نمی‌رود. در طول بازی، چهار محیط کاملا متفاوت وجود دارد که به تدریج و با آزاد کردن توانایی‌های به خصوص، می‌توان سراغشان رفت. هرکدام از این مناطق داستان مجزایی دارند که در نهایت به پلات اصلی مربوط می‌شوند و به درک بهتر جهان بازی کمک شایانی می‌کنند.

بخش داستانی پرداخت بسیار خوبی دارد و با اینکه قصه پیچیده‌ای روایت نمی‌شود، اما می‌توان از جزئیاتش لذت برد و به آن نمره قبولی داد. شخصیت‌هایی که در طول بازی مشاهده می‌کنید، هرکدام قصه‌ای برای نقل کردن دارند و از یک NPC ساده فراتر می‌روند.

اگر اهل بازی‌های مستقل باشید، به خوبی با موتور گرافیکی Unity آشنایی دارید؛ موتور پایه‌ای که به بهشت بازی سازان مستقل تبدیل شده و به خوبی نیاز آن‌ها را برطرف می‌کند. Death’s Door هم از همین موتور گرافیکی بهره می‌برد و باید اذعان داشت که دنیای آن فوق‌العاده زیبا و چشم نواز طراحی شده است. دقت کنید که تمام مراحل ساخت این عنوان توسط دو نفر انجام شده و شاید سخت بتوان پذیرفت که جزئیات بی‌نظیر گرافیکی را فقط یکی از این دو بازی‌ساز پدید آورده است.

طراحی دشمنان جذاب بوده و تنوع آن‌ها در هر منطقه، بازیکنان را به وجد می‌آورد. این اتفاق سبب شده تا به هیچ وجه احساس خستگی و تکرار نکنید؛ به خصوص که با اتمام بخش داستانی، امکان گشت و گذار و البته کشف مناطق مخفی فراهم می‌شود. خوشبختانه عملکرد دوربین به واسطه ایزومتریک بودن، نه تنها شما را اذیت نمی‌کند، بلکه زمینه شکل‌گیری برخی محیط‌های مخفی را هم مهیا می‌سازد تا جس ماجراجویانه‌تان حسابی تحریک شود.

Death’s Door تعریف واقعی یک عنوان اکشن ماجراجویانه است که تعادل مناسبی میان هر دو بخش برقرار می‌کند. مبارزات ساده اما نفس‌گیر طراحی شده‌اند و شما می‌توانید از بین ۶ سلاح که هرکدام سرعت و قدرت مخصوص به خود را دارند، به جنگ با حریفانتان بروید. البته به دست آوردن سلاح، مستلزم حل کردن معماهایی است که برای حل کردن هرکدام، باید محیط را به خوبی بگردید. بازی طراحی نقشه ندارد ولی این مورد به هیچ وجه ضعف محسوب نمی‌شود. در طول بازی، به کرات باید برگردید و مناطق قبلی را جستجو کنید و همین مورد سبب می‌شود تا تسلط قابل قبولی روی مراحل پیدا کنید.

در هر محیط یک توانایی به خصوص وجود دارد که برای شکست دادن باس فایت آن منطقه به کار می‌آید. این توانایی‌ها در مجموع به ۴ عدد می‌رسند و استفاده از آن‌ها برای حل معماها و حتی شکست دادن دشمنان ضروری خواهد بود. البته امکان ارتقای این توانایی‌ها هم وجود دارد که اگر بخواهید، برای تصاحب آن‌ها باید با یک سری باس فایت مبارزه کنید. چالش این باس فایت‌ها زیاد است و تنها برای آن دسته از بازیکنانی که اهل چالش باشند، توصیه می‌شود.

موسیقی از برجسته‌ترین نقاط مثبت Death’s Door به حساب می‌آید؛ اثری شنیدنی و به غایت ملودیک که حتی پس از اتمام بازی هم برخی از قطعاتش را زمزمه می‌کنید. دقت آهنگساز (یکی از دو بازی‌ساز) در خلق ملودی و سازبندی بی‌نظیر است و بدون شک ساندترک بازی، از بهترین موسیقی‌های خلق شده در سال ۲۰۲۱ به شمار می‌رود. برخی قطعات به صورت سولو و با ساز پیانو اجرا می‌شوند و برخی دیگر فرم ارکسترال دارند که البته بیشتر آن‌ها با نرم افزار اجرا شده‌اند و خبری از گروه ارکستر نیست.

در مجموع باید گفت که بازی جدید خالقان Titan Souls یک پیشرفت همه جانبه و اثری شایسته احترام است که به مخاطب خود احترام می‌گذارد و او را دست کم نمی‌گیرد. از حالا مشتاق هستم تا پروژه بعدی استودیوی Acid Nerve را تجربه کنم؛ آن‌ها شایستگی‌های خود را دوبار به اثبات رسانده‌اند.