بررسی بازی Darkest Dungeon II

کنار هم قرار گرفتن اصطلاحاتی مانند «روگ لایک»، «نقش‌آفرینی» و «مبارزات نوبتی» در یک بازی می‌تواند بسیاری گیمرها را بترساند و مانعی باشد بر سر راه تجربه آن بازی خاص. ممکن است برخورد اولیه شما با بازی Darkest Dungeon II نیز چنین باشد. ما در ادامه این مطلب سعی می‌کنیم با بررسی جوانب مختلف بازی Darkest Dungeon II ببینیم که آیا مواجهه با این بازی واقعاًً ترسناک است یا هر گیمری می‌تواند به راحتی از آن لذت ببرد. پس با بازیسنتر همراه باشید.

در سال ۲۰۱۶ استودیو Red Hook بازی‌ای با عنوان Darkest Dungeon را عرضه کرد که علی‌رغم ساز و کار نسبتاً پیچیده‌ای که داشت توانست نظر مثبت بسیاری از منتقدین را به خود جلب کند. از طرفی Darkest Dungeon در بین علاقه‌مندان به سبک نقش‌آفرینی نیز بازی محبوبی شد؛ به طوری که سازندگان این بازی تصمیم گرفتند تا علاوه بر عرضه یک بازی رومیزی از این سری، به سراغ ساخت نسخه دوم Darkest Dungeon نیز بروند. در نهایت بازی Darkest Dungeon II در سال ۲۰۲۱ برای پلتفرم PC عرضه شد و اخیراً نیز نسخه کامل آن برای کنسول‌های خانگی در دسترس قرار گرفته است. هسته اصلی بازی Darkest Dungeon II همان چیزی است که در نسخه اول شاهد آن بودیم. شما در این بازی نیز وظیفه کنترل تعدادی از بهترین قهرمان‌های دنیای این بازی را بر عهده دارید. هدف اصلی شما در بازی Darkest Dungeon II این است که با درس گرفتن از اشتباهات‌تان، در نهایت به کوه زیگورات – که منبع وجود شر و تاریکی جهان است – برسید و دنیا را از وجود شیاطین پاک کنید. هسته اصلی داستان بازی به کلیشه‌ای‌ترین شکل ممکن انتخاب شده است. شما و یاران‌تان – که در جبهه خیر و نیکی قرار دارید – باید به جنگ شیاطین رفته و دنیا را از تاریکی نجات دهید؛ به همین سادگی! اما نکته‌ مثبتی که در خصوص داستان Darkest Dungeon II وجود دارد، نوع روایت جذاب همین داستان کلیشه‌ای در طول بازی است. با این که ابتدا و انتهای داستان از همان دقایق اولیه تجربه این بازی قابل پیش‌بینی است اما مواجهه با روند داستانی‌ که شما را در دل تاریکی‌های این جهان قرار می‌دهد، تا حد قابل قبولی جذاب و گیرا است.

مبارزات در این نسخه نیز همچنان به شکل نوبتی انجام می‌شود و همین موضوع باعث می‌شود تا برای موفقیت در مبارزات نیازمند یک برنامه‌ریزی دقیق باشید. گیمر باید در Darkest Dungeon II چهار قهرمان‌ برگزیده‌ را انتخاب کرده و آن‌ها را به ترتیب دلخواه‌ در چهار ردیف قرار دهد. نیروهای دشمن نیز در چهار ردیف در مقابل شما قرار خواهند گرفت. هر یک از قهرمان‌های بازی قابلیت‌ و مهارت‌های منحصر به فردی دارند که می‌تواند در شرایط مختلف به کار گرفته شوند. برای مثال شخصیتی به نام Grave Robber با این که ضرباتش دمیج بالایی را به دشمنان وارد نمی‌کند اما می‌تواند با چاقوهای پرتابی‌اش دشمنان حاضر در خطوط انتهایی را مورد هدف قرار دهد. البته ضربات Grave Robber از دقت بالایی نیز برخوردار است و کم‌تر پیش می‌آید که ضرباتش اصطلاحاً Miss شود. در مقابل قهرمان دیگری به نام Man-at-Arms قابلیت‌های دفاعی منحصربه‌فردی دارد و می‌تواند از سایر قهرمان‌های شما در مقابل ضربات دشمنان نیز دفاع کند. حال تصور کنید که در بازی بیش از ۱۲ قهرمان کاملاً متفاوت از هم و با توانایی‌های منحصربه‌فرد وجود دارند. در نتیجه شما می‌توانید تعداد بسیار زیادی استراتژی متفاوت را برای خودتان در نظر بگیرید که می‌توان از آن‌ها در مراحل مختلف بازی استفاده کنید. انتخاب درست ترکیب تیم و نحوه استفاده از مهارت‌ها نقش مهمی در موفقیت شما در Darkest Dungeon II ایفا می‌کند. در این بازی، حتی یک اشتباه کوچک می‌تواند به عواقب وخیمی منجر شود؛ بنابراین اتخاذ استراتژی درست و تصمیم‌گیری‌های شما در لحظات حیاتی اهمیت بسیاری در این بازی دارند.

پیش از شروع بازی سازندگان در پیامی به بازیکنان اعلام می‌کنند که: «Darkest Dungeon به طور کلی درباره گرفتن بهترین تصمیمات در بدترین شرایط است. این انتظار از شما نمی‌رود که در اولین تلاش‌تان به موفقیت برسید. قهرمانان شما می‌میرند و بارها شکست را تجربه می‌کنید. پس شجاع باشید، تسلیم نشوید و با ترس‌های‌تان روبه‌رو شوید تا در نهایت به رستگاری برسید».طبیعاتاً از یک بازی روگ لایک چنین انتظاری نیز می‌رود. در نظر گرفتن این نکته که شکست و شروع دوباره یکی از ارکان اصلی بازی‌های این سبک است، چیزی عجیبی نیست. نکته عجیب Darkest Dungeon II پیچیدگی بیش از حد و ناتوانی بازی در توضیح این پیچیدگی به بازیکنان است. جدای از تعداد زیاد قهرمان‌ها و قابلیت‌های متفاوت هر یک از آن‌ها، در بازی تعداد بسیار زیادی آیتم وجود دارد که هر کدام به شکل مختلفی می‌تواند در روند بازی تاثیرگذار باشند. حتی استفاده از برخی آیتم‌های خاص علاوه بر تاثیر روی یک قهرمان، ممکن است روی سایر شخصیت‌های بازی نیز تاثیر داشته باشد. اما در کمال تعجب سازندگان تصمیم گرفتند تا بخش زیادی از ساز و کار بازی را به صورت یک متن ساده در بخش Tutorial بیاورند. نتیجه احتمالی چنین تصمیمی نیز این است که بسیاری از گیمرها حوصله خواندن ده‌ها صفحه متن آموزشی خسته‌کننده را نداشته باشند و به راحتی از خیر تجربه بازی بگذرند. البته ناگفته نماند که اگه کمی حوصله کنید و حتی شده با آزمون و خطا هم ساز و کار بازی را یاد بگیرید، Darkest Dungeon II می‌تواند تجربه منحصربه‌فردی را به شما ارائه دهد که در کم‌تر بازی‌ای می‌توانید نمونه‌اش را پیدا کنید.

در نسخه اول Darkest Dungeon وظیفه شما این بود که با انتخاب قهرمان‌ها و اتخاذ استراتژی مد نظرتان به سیاه‌چاله‌های مختلف سفر کرده و این محل‌ها را از وجود دشمن‌ها پاک‌سازی کنید. اما Darkest Dungeon II شرایط کمی متفاوت است. سازندگان بازی در این بخش ابتکار جالبی به خرج دادند که تا حدودی گیم‌پلی بازی را نیز تحت تاثیر قرار داده است. شما و قهرمانان‌تان در طول بازی در یک کالسکه قرار دارید و خودتان باید با هدایت این کالسکه به محل‌های مختلف بروید. البته بیشتر مسیرهای پیش روی شما مسیرهای از پیش تعیین شده است و شما تنها در برخی مکان‌ها باید از بین دو مسیر یکی را انتخاب کنید. این مسیرها مشابه درهای معروفی است که در بسیاری از بازی‌های سبک روگ لایک شاهدشان هستیم. یک نکته جالبی که در این بخش وجود دارد این است که برای انتخاب مسیر، علاوه بر در نظر گرفتن جوایزی که در انتهای هر کدام از این مسیرها به شما تعلق می‌گیرد، باید به دیالوگ‌های رد و بدل شده بین قهرمان‌های‌تان نیز توجه کنید. در واقع اگر یکی از قهرمان‌های شما چند بار یک مسیر خاص را پیشنهاد دهد و شما به حرفش عمل نکنید، این شخصیت دچار استرس شده و ممکن است این استرس بر عملکرد او نیز تاثیر بگذارد. در مجموع یکی از مکانیک‌های برجسته Darkest Dungeon II، سیستم استرس بازی‌ست که به شکل جالبی توسعه یافته است. شخصیت‌ها در طول مسیر با انواع فشارهای روانی و جسمی روبه‌رو می‌شوند و این استرس می‌تواند به کاهش عملکرد آن‌ها منجر شود. همچنین، سیستم روابط بین شخصیت‌ها نیز به گونه‌ای طراحی شده که تعاملات بین اعضای تیم تأثیر مستقیمی بر روحیه و کارایی آن‌ها دارد. اگر یکی از اعضای تیم بیش از حد تحت استرس قرار بگیرد، ممکن است به دیگران نیز آسیب برساند و روابط تیمی را دچار اخلال کند.

بدون شک بزرگ‌ترین نقطه قوت Darkest Dungeon طراحی بصری این بازی بود. این ویژگی مثبت به Darkest Dungeon II نیز منتقل شده و تا حدی بهبود نیز پیدا کرده است. سبک طراحی هنری خاص بازی به بهترین نحو به قرار گرفتن بازیکن در دل یک دنیای تاریک کمک می‌کند. علاوه بر این استفاده از رنگ‌های تیره و متضاد در Darkest Dungeon II اتمسفری سنگین و ترسناک را خلق می‌کند که به خوبی با تم داستانی بازی همخوانی دارد. این تم تاریک در بخش‌های کالسکه‌سواری بازی – که در این نسخه اضافه شده است – نیز وجود دارد. تمامی محیط‌های بازی با جزئیاتی چشمگیر طراحی شده‌اند؛ از جنگل‌های تاریک و بیابان‌های سوزان گرفته تا مناطق پوشیده از برف و یخ. تک تکِ این محیط‌ها به شکلی منحصربه‌فرد طراحی شده و بازیکن را به بهترین شکل در دنیایی ناشناخته و ترسناک غوطه‌ور می‌سازد. از دیگر نقاط مثبت نسخه دوم Darkest Dungeon که از نسخه پیشین به ارث برده موسیقی و صداگذاری بازی است. موسییقی‌های استفاده شده در این بازی با استفاده از تم‌های تاریک و حماسی، به خوبی حس اضطراب و هیجان را در مخاطب ایجاد می‌کند. صداگذاری شخصیت‌ها و موجودات بازی نیز با دقت بالایی انجام شده و به ایجاد اتمسفری ترسناک و دلهره‌آور کمک می‌کند. برای مثال صدای نعره‌ی دشمنان و فریادهای قهرمانان در لحظات بحرانی بازی، تأثیرگذاری بیشتری به گیم‌پلی بخشیده است.

در مجموع Darkest Dungeon II یک تجربه متفاوت ولی پیچیده است. البته باید توجه کنید که اگر تنها به ماموریت‌های اصلی بازی بپردازید، به مدت زمانی نزدیک به ۳۰ ساعت برای تمام کردن Darkest Dungeon II نیازمندید. پس اگر به تجربیات متفاوت در دنیای بازی‌ها علاقه‌مندید، Darkest Dungeon II می‌تواند یک گزینه بسیار مناسب برای شما باشد؛ به شرطی که کمی حوصله کنید تا بتوانید با تمامی ساز و کارهای موجود در این بازی آشنا شوید.