بررسی بازی Call of Duty Vanguard

کمی بیش از دو سال از عرضه Call of Duty Modern Warfare می‌گذرد. اثری که توانست دوباره سری Call of Duty را به اوج محبوبیت برساند. در حالی که به نظر می‌رسید بعد از چندین سال فراز و نشیب و با ساخت یک موتور جدید، تیم‌های سازنده نسخه‌های مختلف این سری به ثبات نسبی رسیده باشند اما سال گذشته و عرضه Black Ops Cold War نشان داد که هنوز هم زیرساخت‌ها و ارائه سالیانه CoD برای سازندگان آن مشکلاتی را به وجود می‌آورد. ساخت بازی CoD در سال 2020  بر عهده استودیوی Sledgehammer بود. از آنجا که توسعه آن با مشکلات بسیار فراوانی روبرو شد، اکتیویژن ترجیح داد تا در میانه راه این عنوان را کنار گذاشته و ساخت بازی را به Treyarch و Raven Software بسپارد. نتیجه این تصمیم، ساخت بازی با موتور قدیمی، ارائه کمترین محتوا در روز عرضه در تاریخ CoD، مشکلات متعدد و نارضایتی‌های کاربران بود. ساخت Black Ops Cold War با موتور قدیمی حتی مشکلاتی را به Warzone منتقل کرد و این بازی فوق محبوب تا ماه‌ها با مشکلات فنی در بخش اسلحه‌ها همراه بود. با تمام مشکلاتی که در سال گذشته وجود داشت حالا چشم امید تمام طرفداران این سری به عرضه کالاف دیوتی ونگارد است.

برای تماشای بررسی ویدیویی در یوتوب کلیک کنید

امسال در حالی که دوباره اکتیویژن ساخت سری محبوب خود را به Sledgehammer سپرده که آنها ترجیح دادند تا بازهم اثری با محوریت جنگ جهانی دوم خلق کنند. باید گفت که ایجاد شور و اشتیاق در مورد بازی‌های جنگ جهانی دوم به خصوص در سبک شوتر بسیار دشوار است. ساخت قسمت داستانی می‌تواند چالش بسیار بزرگی برای هر استودیویی باشد، چرا که تقریبا همه وقایع این جنگ چندین بار در دنیای گیم تحت پوشش قرار گرفتند. استودیوی Sledgehammer در سال 2017 نیز قصد داشت تا روایتی متفاوت از این جنگ را ارائه کند اما محصول نهایی چیزی نبود که گیمرها انتظار آن را داشتند. آنها حالا باز هم شانس خود را با Call of Duty Vanguard امتحان کردند. داستان بازی ساختاری گسسته را دنبال می‌کند. ماموریت ابتدایی بازی گیمر را به روز‌های انتهایی جنگ جهانی دوم می‌برد. جایی که گروهی ویژه از سربازان با ملیت‌های مختلف قصد دارند تا به اطلاعات فوق محرمانه ارتش نازی دست پیدا کنند. این اطلاعات در مورد پروژه‌ای محرمانه به نام Project Phoenix است. در طول بازی مراحل مختلفی برای هر کدام از این سربازهای ویژه ساخته شده که پس زمینه داستانی آنها را به تصویر می‌کشد. آنها در جبهه‌های مختلف جنگ جهانی دوم مانند آسیا، آفریقا و روسیه حضور داشتند و هر کدام دلیل مخصوص خود را برای پایان دادن به این جنگ دارند. برخی به دنبال انتقام و برخی دیگر به فکر کسب افتخار هستند. ساختار روایت مراحل به شکل فلش بک دنبال می‌شود که چندان نیز جالب طراحی نشدند. گسیختگی موجود میان داستان و ارتباط دادن آنها به نقطه پایانی بازی کمی غیر ضرروی به نظر می‌رسد. شخصیت پردازی‌ها با تمام تلاش انجام شده بسیار سطحی هستند و شاید بسیار سریع از یاد گیمر بروند. باید گفت که داستان Vanguard نکته چندان خاصی برای عرضه ندارد و روایت عجیب آن نیز کمکی به هیجان انگیز شدن آن نکرده است.

سری Call of Duty همیشه در بخش داستانی ساختار خاصی را دنبال می‌کند. قسمت داستانی نسبتا کوتاه، سرعت گیم‌پلی بالا که با لحظات هیجان انگیز و ست ‌پیس‌های فراوان همراه هستند. باید گفت که Vanguard در این قسمت تا حد بسیار زیادی منفعل ظاهر می‌شود. تقریبا هر کدام از مراحل برای یک شخصیت خاص طراحی شدند. به عنوان مثال مراحل مربوط به جبهه روسیه مخصوص تک تیرانداز روسی یعنی Polina Petrova طراحی شده که شاید از معدود مراحل خوب Vanguard به شمار می‌رود. استودیوی Sledgehammer نشان داده تا قصد دارد تا امضای خاص خود را روی بخش داستانی سری CoD داشته باشد. در بازی قبلی ساخته آنها یعنی WWII شاهد ساختاری گروه محور، ارائه دستور به هم تیمی‌ها، درخواست آیتم یا فشنگ و … بودیم که چندان روی سرعت گیم‌پلی تاثیرگذار نبود و نمی‌توان از آن به عنوان نکته‌ای منفی یاد کرد. همانگونه که اشاره کردیم یکی از ستون‌های اصلی بخش داستانی سری CoD سرعت گیم‌پلی است. تیم سازنده تصمیم گرفته تا گیمر گلوله‌ها را به شکلی کاملا سنتی از اجساد با فشردن دکمه‌ای خاص بازیابی کند. البته امکان پر کردن گلوله در جعبه‌هایی که در مکان مختلف مراحل نیز تعبیه شدند، وجود دارد اما این تصمیم به شدت روی سرعت گیم‌پلی تاثیرگذار بوده است. گیمر باید همیشه با تعداد کمی گلوله مبارزات را آغاز کرده و در میانه راه نیز همیشه به دنبال گلوله باشد! مشکل جایی بیشتر خود نمایی می‌کند که گیمر با هربار بازیابی گلوله تعداد بسیار کمی را به دست می‌آورد. این مقدار شاید کمتر از 30 گلوله به ازای هر بار جستجو باشد که حتی برای مبارزه با یک گروه کوچک نیز مناسب نیست. مبارزات و اسلحه‌ها و حس خوب استفاده از آنها شاید یکی از معدود نکات مثبت بخش داستانی Vanguard باشد. هر کدام از اسلحه‌ها با استفاده از ویژگی‌های Dual Sense می‌توانند حسی مناسب را به گیمر ارائه کنند. در نهایت باید گفت که بخش داستانی Vanguard با توجه به مشکلات موجود در نهایت یک تجربه ملال آور خواهد بود.

یکی از بهترین تصمیمات در ساخت بازی Call of Duty Vanguard استفاده از موتور گرافیکی IW8.0 است. این موتور اولین بار در ساخت Modern Warfare 2019 مورد استفاده قرار گرفت. البته تیم Sledgehammer بنا به استفاده خاص استودیو تغییراتی را در این موتور به وجود آورند اما در نهایت باید گفت که محصول نهایی بسیار چشم نواز است. باید گفت که این اولین تجربه واقعی نسل جدید از سری Call of Duty است زیرا سال گذشته و در ساخت Black Ops Cold War از موتور Black Ops 3 استفاده شد که تغییرات گسترده‌ای در آن ایجاد شده بود. نور پردازی، سایه‌ها، کیفیت بافت‌ها، انیمیشن‌های بدن و البته صورت کیفیت بسیار خوبی دارند. طراحی محیط بسیار خوب انجام شده و می‌توان از آن به عنوان یک اثر نسل جدید یاد کرد. یکی از مشکلاتی که به ندرت در بخش گرافیکی قابل مشاهده است، بارگذاری دیرهنگام برخی از بافت‌هاست که احتمالا با ارائه به‌روزرسانی بهبود پیدا کند. یکی از ویژگی‌های جدید اضافه شده در ونگارد، تخریب پذیری نسبی در محیط است. برخی از دیوار‌ها، درها و دیگر اشیای داخل محیط قابلیت تخریب دارند. این ویژگی به خصوص در بخش مالتی‌پلیر بیشتر خود را نمایش می‌دهد. در بخش صداگذاری و موسیقی باید گفت که Vanguard بسیار خوب عمل می‌کند. همانند گذشته نقش‌های مختلفی در بخش داستانی بر عهده بازیگران مطرحی همانند Laura Baily و Dominic Monaghan گذاشته شدند و آنها نیز توانستند این وظیفه را به خوبی انجام دهند. موسیقی نیز در ونگارد بسیار حماسی بوده و با زمینه جنگ جهانی دوم به خوبی هماهنگ است. ریتم موسیقی با ساختار مراحل هماهنگی بسیار خوبی دارد و می‌تواند به حماسی شدن آنها کمک زیادی بکند.

البته باید گفت برای عده بسیار زیادی از گیمر‌ها، قسمت اصلی Call of Duty Vanguard بخش مالتی‌پلیر خواهد بود. اگر بخواهیم کاملا منصفانه به ساخته جدید Sledgehammer نگاه کنیم، بخش مالتی‌پلیر تقریبا نقطه مقابل بخش داستانی است. مالتی‌پلیر ونگارد بسیار قدرتمند کار خود را آغاز کرده و به نظر می‌رسد که گیمرها باید مشکلات و کمبود محتوای سال گذشته را فراموش کنند. بخش مالتی پلیر به دو قسمت کلی تقسیم می‌شود. بخش مالتی‌پلیر سنتی که شامل ماد‌های مختلف خواهد بود. بخش دیگر با نام Champion Hill شناخته می‌شود که در واقع جایگزینی برای Gun Fight است و از ساختاری شبیه به مسابقات حذفی پیروی می‌کند. در ابتدا باید گفت که Vanguard کار خود را با بیست نقشه آغاز کرده! این تعداد نقشه در زمان عرضه در تاریخ سری CoD بی‌نظیر است. از این تعداد نقشه، شانزده عدد در ماد‌های مختلف مالتی‌پلیر استفاده خواهد شد و چهار نقشه نیز مخصوص بخش Champion Hill است. در میان شانزده نقشه در نظر گرفته شده برای ماد‌های اصلی مالتی‌پلیر نیز شاهد بازگشت برخی از نقشه‌های محبوب بازی‌هایی مانند نسخه اول Cod و حتی World at War هستیم. در مورد نقشه‌ها باید گفت که در نگاه ابتدایی بسیاری از نقشه‌ها ساختارهای کلاسیک سری CoD را حفظ کرده و بسیار متعادل به نظر می‌رسند. از قابلیت تخریب‌پذیری محیط نیز به خوبی در بخش مالتی‌پلیر استفاده شده است. بخش‌های مختلفی در نقشه با تیر‌اندازی و انفجار تخریب شده و موقعیت‌های جدیدی برای درگیری با تیم دشمن را به وجود می‌آورند. این تغییرات در طول هر بازی می‌تواند تاثیر زیادی رو گیم‌پلی داشته باشد که در نوع خود بسیار جذاب است. در بخش مالتی‌پلیر شاهد تقسیم پلی‌لیست به سه نوع Tactical، Assault و Blitz هستیم. پلی‌لیست Tactical در واقع تجربه کاملا کلاسیک مالتی‌پلیر سری CoD خواهد بود. ساختاری 6v6 که برای اکثریت گیمر‌ها و هواداران این سری بسیار آشناست. پلی‌لیست Assault تلاش می‌کند تا با افزایش تعداد گیمر‌ها به 12v12 چاشنی سرعت و دیوانگی را به سرورها اضافه کند. در نهایت پلی‌لیست Blitz برای بازی 24v24 طراحی شده و می‌تواند آن را به هرج و مرج خالص تشبیه کرد که می‌تواند بسیار هیجان انگیز باشد.

قبلا نیز در MW 2019 شاهد پلی‌لیست‌هایی با تعداد بیشتر گیمرها مانند 10v10 بودیم که می‌توانست بازی‌های پرسرعت و هیجان انگیزی را به همراه داشته باشد.ایجاد پلی لیست‌ها بدین شکل و جداسازی آنها یکی از نکاتی است که می‌تواند به گیمر برای انتخاب سرور مناسب به سبک بازی خود کمک شایانی بکند. ونگارد کار خود را با بیش از 35 اسلحه آغاز کرده است و این مقدار با ارائه هر به‌روزرسانی دو یا سه عدد افزایش پیدا خواهد کرد. سیستم Gunsmith نسبت به دو نسخه گذشته تغییرات اساسی را تجربه نکرده اما Attachmentهای قابل استفاده روی هر اسلحه به ده عدد افزایش پیدا کرده. این ویژگی باعث می‌شود که حداقل در کوتاه مدت و در ماه‌های ابتدایی گیمر‌های ساختار‌هایی که از نظر خودشان مناسب به نظر می‌رسد را استفاده کنند. دیگر بخش‌ها مانند Camoهای مختلف برای هر اسلحه بسیار شبیه به MW 2019 هستند و تغییر خاصی در آنها ایجاد نشده است. ونگارد در حال حاضر در پیش فصل خود قرار دارد و با شروع فصل اول در روز دوم دسامبر، شاهد ادغام این بازی، اسلحه‌ها و اپراتور‌های آن با بتل رویال فوق محبوب اکتیویژن یعنی Warzone خواهیم بود. به نظر می‌رسد که همکاری نزدیک Raven Software با Sledgehammer تجربه خوبی را برای گیمرها به همراه داشته باشد.

امسال باز هم شاهد ارائه بخش زامبی در Vanguard هستیم. این قسمت از بازی توسط استودیوی Treyarch طراحی شده است. بخش زامبی همیشه یکی از قسمت‌های عجیب سری CoD بوده که البته به خاطر ساختار رمزآلود و خاص خود هواداران بسیار زیادی دارد. البته به نظر می‌رسد که بخش زامبی در ونگارد کمی سطحی طراحی شده. دیگر خبری از پازل‌های سخت و نکات مخفی و جذاب نیست. گیمر در بخش زامبی با پیشروی می تواند قسمت‌های جدیدی از نقشه را باز کرده و با بازگشت به پایگاه اصلی شخصیت خود را آپگرید کند. باید گفت که در حال حاضر بخش زامبی در ونگارد، تجربه‌ای ساده‌سازی شده از نسخه‌های قبلی است تا گیمر‌های بیشتری بتوانند در آن حضور پیدا کرده و از تجربه آن لذت ببرند. انتظار می‌رود تا این بخش نیز با عرضه اولین فصل ونگارد در ماه دسامبر، محتوای بسیار بیشتری برای عرضه داشته باشد اما در حال حاضر تجربه آن نکته خاصی برای ارائه ندارد.

Call of Duty Vanguard هر آنقدر که در بخش داستانی و تک‌نفره، یک بازی کاملا متوسط است می‌تواند برای هواداران بخش مالتی‌پلیر نوید بخش باشد. ارائه بیشترین محتوای ممکن هنگام عرضه در تاریخ سری Call of Duty، طراحی نقشه‌های بسیار خوب، گیم‌پلی بسیار روان از ویژگی‌های اصلی بخش مالتی‌پلیر هستند. البته نباید فراموش کرد که Vanguard از لحاظ گرافیکی بسیار چشم نواز است و در کنار آن شاهد صداپیشگی با سطح بسیار بالا و موسیقی متن بسیار حماسی خواهید بود.