بررسی بازی Call of Duty Black Ops 6

مجموعه بازی Call of Duty سال‌هاست با چیزی که در ذهن داریم فاصله گرفته. مدت‌هاست که این مجموعه محبوب راه خود از قرار گرفتن در میان شوترهای نظامی را ترک کرده و تمام تمرکز خود را روی درآمدزایی بیشتر با فروش اسکین شخصیت‌های سینمایی یا انیمیشنی قرار داده. اتخاذ چنین رویکردی از سوی Activision مشخصا برای مقابله با موج پایان‌ناپذیر موفقیت بازی‌هایی همچون Fortnite بوده اما آیا این به معنی اتمام چیزی است که از این مجموعه به یاد داریم ؟ واقعیت ماجرا این است که چرخه حیات هر کدام از قسمت‌های این مجموعه در ساختاری از پیش تعیین شده قرار گرفته. معمولا هر کدام از نسخه‌های Call of Duty با تمرکز روی داستانی نظامی و ارائه‌ای نزدیک به واقعیت یا حداقل واقعیتی همراه می‌شود و بعد از فروکش کردن جو اولیه تبدیل به سیرکی پر از المان‌هایی می‌شود که به شکل واضح جایی در یک شوتر اول شخص نظامی ندارند.

بررسی ویدیویی را در یوتوب تماشا کنید

جدیدترین نسخه مجموعه یعنی بازی Call of Duty Black Ops 6 هم دقیقا چنین مسیری را دنبال می‌کند. فعلا که زمان زیادی از انتشار بازی نگذشته، شاهد یک شوتر اول شخص نظامی با داستانی جدی هستیم. از همان برخورد اول مشخص است که ساخته جدید استودیو Treyarch، سعی داشته تمامی نیازهای یک Call of Duty موفق را ارائه کند اما آیا می‌توان چیزی با عنوان نوآوری را در این بازی تجربه کرد ؟ جواب ساده و سرراست منفی است. نسخه جدید این مجموعه مثل همیشه در زمینه نوآوری حرف خاصی برای گفتن ندارد اما بزرگ‌ترین فرق Black Ops 6 با دیگر نسخه‌های پیشین در این است که سعی داشته تجربه‌ای کامل و استاندارد را ارائه کند. چیزی که دیگر استودیوهای توسعه‌دهنده این سری طی یک دهه اخیر موفقیتی در ارائه آن نداشته‌اند.

اینبار داستان تمرکز خود را روی ابتدای دهه 90 میلادی قرار داده. بازه زمانی که میزبان جنگ خلیج و شخصیت مطرحی همچون صدام حسین است. سازندگان بازی بارها سعی کرده بودند با قرار دادن محوریت تبلیغات خود روی اتفاقات واقعی ابتدای دهه 90 میلادی در خاورمیانه و دیگر نقاط دنیا، به جذابیت‌های Black Ops 6 بیافزایند اما اصل داستان چیز دیگری است. با پیشروی در داستان و حضور شخصیت‌های مختلف عملا متوجه می‌شوید که تمام اتفاقات تاریخی آن بازه زمانی در حاشیه قرار گرفته‌اند و تمرکز اصلی داستان روی موضوعی تقریبا می‌توان گفت بی‌ارتباط با جریانات سیاسی و نظامی است. برای بار دیگر در این نسخه از Black Ops شاهد معرفی گروهی جدید هستیم که به مرور تبدیل به اصلی‌ترین تهدید در داستان می‌شود. گروهی تحت عنوان Pantheon اینبار نقش منفی اصلی داستان را برعهده گرفته و شخصیت‌های مختلفی در داستان معرفی می‌شوند به دنبال جلوگیری از رسیدن این گروه به اهدافش هستند. اهدافی که مثل همیشه به نابودی ساختار فعلی منتهی می‌شود. داستان این نسخه در میانه Black Ops 2 قرار گرفته. بعد از اتفاقات دهه 80 میلادی در دومین نسخه مجموعه و سال‌ها قبل از اتفاقات مدرن نیمه دوم Black Ops 2 که رویکردی کاملا متفاوت را دنبال می‌کرد. انتخاب این بازه زمانی مشخصا محدود‌هایی را برای تیم تولید در زمینه بازگرداندن شخصیت‌های اصلی سری Black Ops ایجاد کرده از این رو شاهد معرفی تعداد زیادی شخصیت در جریان بازی هستیم. شخصیت‌هایی که به هیچ‌وجه در سطح و اندازه قهرمان‌های قدیمی مجموعه قرار نمی‌گیرند و در زمان اندکی که در اختیار داریم، امکان برقرار ارتباط با هیچکدام از آنها شکل نمی‌گیرد.

بخش داستانی Call of Duty Black Ops 6، ترکیبی است از آنچه طی نسخه‌های اخیر مورد آزمون و خطا قرار گرفته. مراحل خطی با Set-Pieceهای سینمایی، مراحل مخفی‌کاری و یک مرحله Sandbox که البته نمونه‌اش در این مجموعه قبلا دیده نشده است. جدای از این شاهد دو مرحله با رویکردی کاملا متفاوت از استانداردهای مجموعه هستیم که با المان توهم همراه شده و حتی زامبی‌ها هم در آن حضور پیدا می‌کنند. چیزی که برای سال‌ها در حالت تک نفره این سری را در کانون توجه‌ها قرار داده بود، روایت داستانی جدی با لحظات منحصر به فرد و البته جلوه‌های سینمایی بود که به خصوص در نسل هفتم کنسول‌های خانگی به اوج خود رسید. در این نسخه چنین طراحی مراحلی در اولویت کاری نبوده و هرچند به شکل کامل حذف نشده‌اند اما فضای خود را به چند نوع دیگر از طراحی مراحل داده‌اند که به هیچ‌وجه جذابیت رویکرد خطی و سینمایی را به همراه ندارند. این نکته را هم باید در نظر گرفت که ماموریت‌ها و مراحلی که روی مخفی‌کاری تمرکز دارند، عملا به واسطه هوش مصنوعی ضعیف دشمن‌ها، نمی‌توانند تجربه‌ای باکیفیت را ارائه کنند. همین مسئله در رابطه با یک ماموریت Sandbox بازی هم صدق می‌کند. جایی که به همراه سه شخصیت دیگر می‌توانید سوار بر یک اتومبیل شده و به نقاط مختلف نقشه نسبتا بزرگ بازی رفته و فعالیت‌های اصلی و جانبی را انجام دهید. شاید روی کاغذ چنین رویکردی جذاب باشد اما نسخه پیاده شده در این بازی به هیچ‌وجه نمی‌تواند جایگزین چیزی شود که برای سال‌ها Call of Duty را در اوج باقی نگه داشته بود.

با تغییر در موتور گرافیکی مورد استفاده استودیو Treyarch یکپارچه‌ شدن نسخه‌های مختلف Call of Duty حالا به راحتی می‌توان گفت که Black Ops 6 یکی از بهترین تجربه‌های ممکن در زمینه شوتینگ را بین بازی‌های این ژانر ارائه می‌کند. هر کدام از اسلحه‌ها حسی منحصر به فرد داشته و با یکدیگر تفاوت قابل توجهی دارند. در این نسخه همچنین شاهد بهبود چشم‌گیر قابلیت‌هایی حرکتی شخصیت اصلی در محیط هستیم که باعث شده تا جریان درگیری‌ها بیش از همیشه روان و نفس‌گیر دنبال شود. عملا با در اختیار داشتن مجموعه‌ای از قابلیت‌های حرکتی همچون دویدن و دایو زدن در تمامی جهات و امکان تیراندازی در هر فرمی، کافیست استراتژی و تصمیمی درست داشته باشید تا بتوانید به خواسته‌های خود در درگیری‌های رو در رو دست پیدا کنید. سازندگان Call of Duty Black Ops 6 یکی از بهترین تجربه‌های شوتینگ در میان بازی‌های امروزی را ارائه کرده و همین موضوع می‌تواند تجربه طولانی مدت بازی را به یکی از راحت‌ترین کارهای ممکن تبدیل کند. با تمام این تفاسیر مواردی که اشاره کردیم کم و بیش در نسخه‌های اخیر هم حضور داشتند اما چیزی که باعث شده تا حالا بیشتر اهمیت پیدا کنند، قرارگیری آنها در یک بسته غنی است. معمولا در هر کدام از نسخه‌های Call of Duty ما با مجموعه‌ای از نکات منفی و مثبت سر و کار داشتیم که ارتباطی مستقیم با جریان توسعه بازی داشتند. یک سال بازی به سمت ارائه تجربه‌ای‌ واقع‌گرایانه حرکت می‌کند، در نسخه بعدی نیمی از حالت‌های بازی غایب هستند یا بازی با مشکلات فنی درگیر است. این رویه برای اولین‌بار در Call of Duty Black Ops 6 تکرار نشده. بازی رویکردی مشابه با دوران اوج مجموعه را دنبال می‌کند.

ارائه تجربه‌ای نظامی در ساختاری آرکید و سرگرم‌کننده، همراه با تمامی حالت‌های گیم‌پلی و جزئیات ریز مثل چالش‌ها که می‌توانند ارزش گرایند (Grind) کردن بازی را افزایش دهند و البته بدون مشکلات آنچنانی در بخش فنی که به شکل مستقیم به زمان بیشتر توسعه بازی ارتباط دارد. قرار دادن تمامی این نکات در کنار یکدیگر شاید بزرگ‌ترین دستاوردی باشد که Treyarch و دیگر استودیوهای داخلی Activision به آن رسیده‌اند. عجیب است اما قرار گرفتن مواردی همچون تنوع خوب اسلحه‌ها، وجود تعداد زیادی چالش برای Camouflage آنها، گیم‌مد‌های متنوع در کنار حالت هاردکور، نقشه مختلف در ابعاد و طراحی‌های متفاوت، بازگشت رنک‌های پرستیژ و بازگشت حالت زامبی مبتنی بر راند که در نسخه سال گذشته حضور نداشت. در دسترس قرار گرفتن تمامی این موارد از همان ابتدای عرضه آن به شکلی مناسب بدون شک بزرگ‌ترین دستاورد تیم توسعه بازی است. البته که در این میان ضعف‌هایی هم وجود دارند که در تجربه کلی گیم‌پلی اختلالی ایجاد نمی‌کنند اما نمی‌توان از آنها چشم‌پوشی کرد. از جمله این موارد می‌توان به طراحی ضعیف تعدادی از نقشه‌های بخش چند نفره همچون Red Card و Vorkuta، مشکل ادامه‌دار Spawn‌های بازی و نبود تعادل در میزان دریافتی XP اشاره کرد.  با در نظر گرفتن چنین مشکلاتی باز هم تجربه بخش چند نفره Black Ops 6 از دید کیفی در جایگاه بالایی قرار می‌گیرد و می‌تواند تمامی نیازهای گیمرها در این قسمت را برآورده کند. همین روال در زمینه قسمت زامبی هم صدق می‌کند. با اینکه برخی مشکلات فنی در نسخه فعلی بازی این بخش را دچار مشکل کرده‌اند اما Treyarch دوباره به ساختار مبتنی بر Round در حالت زامبی بازگشته که طرفداران بسیاری دارد و می‌تواند بهترین تجربه ممکن در این بخش را ارائه کند. موضوعی که به خصوص با تغییرات ایجاد شده در Modern Warfare 3، صدای بسیاری از طرفداران زامبی را درآورده بود.

این اولین‌باری است که Treyarch از انجین توسعه یافته از سوی Infinity Ward استفاده کرده و همین موضوع باعث شده تا بازی از دید گرافیکی و البته اجرایی عملکردی درخشان داشته باشد. در جریان بخش تک نفره یا مپ‌های مختلف حالت آنلاین شاهد استفاده از طراحی‌های خاص و جذابی هستیم که به خوبی توانسته‌اند حس و حال محیط‌های مد نظر سازندگان را به گیمر منتقل کنند. چه در خاورمیانه و عراق باشیم چه در قلب آمریکا، بازی به خوبی توانسته اتمسفر خود را پیاده‌سازی کرده و گیمر را در جریان بازی غرق کند. هر کدام از محیط‌های بازی دارای جزئیات بسیاری هستند که شاید در جریان کلی گیم‌پلی به هیچ‌وجه مورد توجه مخاطب قرار نگرفته‌اند اما سازندگان بازی به خوبی آنها را در کانون توجه خود قرار داده‌اند تا نتیجه‌ای ایده‌آل را کسب کنند. جدای از طراحی کلی، بازی از آخرین نسل سیستم انیمیشن‌های موجود در انجین IW استفاده می‌کند و از رو نه تنها می‌تواند حرکات را به شکل روانی اجرا کند بلکه بیش از هر زمانی ساختار بصری حتی حالت تک نفره را به کیفیت از پیش تعیین شده حالت تک نفره شبیه کرده. این در حالی است که Call of Duty Black Ops 6 از دید وضعیت فنی و پرفورمنس نیز وضعیت خوبی دارد و مشکلات رایجی همچون Stutter در آن جایی ندارد. می‌توان گفت عملا این نسخه از Call of Duty تر و تمیزترین بازی‌ای است که اکتیویژن طی سال‌های اخیر منتشر شده و در آن خبری از مشکلات همیشگی مجموعه نیست.

با در نظر گرفتن تمام توضیحات ارائه شده می‌توان نتیجه‌گیری کرد که Call of Duty Black Ops 6 یکی از بهترین نسخه‌های این مجموعه است که طی سال‌های اخیر منتشر شده. هرچند خبری از آن دوران اوج نسل هفتم کنسول‌های خانگی نیست و بازی چیزی ارائه نمی‌کند که تا به امروز ندیده باشیم اما توانسته تا تمامی قطعه‌های پازل را در کنار یکدیگر به خوبی قرار دهد. موضوعی که بسیاری از نسخه‌های اخیر Call of Duty در رسیدن به آن مشکلات زیادی داشتند. ارائه یک پکیج کامل در حالت داستانی، چند نفره و زامبی، همراه با شوتینگ و Movement درجه یک، Call of Duty Black Ops 6 را تبدیل به یکی از بهترین بازی‌های امسال می‌کند. بازی‌ای که می‌تواند هر علاقه‌مندی به سبک شوتر اول شخص را جذب خود کند.