بررسی بازی BLOODSHORE

اگر در زندگی واقعی به شما پیشنهاد یک بَتل رویال واقعی را میدادند در آن شرکت می کردید؟ تا حدی که تاوان آن مرگ شما باشد. آیا زندگی و هستی خود را به خطر می انداختید و باز هم در چنین مسابقه ای که پای جان شما در میان است، چنان ریسکی را متحمل می شدید؟ در دنیای Bloodshore در یک فیلم/بازی تعاملی شما با چنین چیزی روبرو خواهید شد. در جدیدترین بازی استودیوی Wales Interactive این بار مجموع ای از استریمر ها از سراسر جهان برای یک مسابقه نهایی گرد هم می آیند. یک مسابقه بتل رویال، اما این بار به صورت واقعی. در این رقابت فقط یک برنده می تواند وجود داشته باشد و آن کسی است که در پایان ایستاده است. Bloodshore یک جامعه یا سکونت‌گاه پادآرمانشهر خیالی در داستان‌های علمی-تخیلی است که در آن ویژگی‌های منفی برتری و چیرگی کامل دارند و زندگی در آن دلخواهِ هیچ انسانی نیست. این جوامع معمولا زمانی از یک جامعه را نشان می‌دهند که به نابودی و هرج‌ و مرج رسیده‌ است.

آنتاگونیست Bloodshore نیز روسی است و مجموعه بازی‌های محبوب Kill/Stream را اجرا می‌کند، جایی که شخصیت‌های «لیست Z» در جزیره‌ای فرستاده می شوند و مجبور می‌شوند راه خود را برای رسیدن به پیروزی و زنده ماندن هموار کنند. می دانیم که اولین فصل سریال، شرکت کنندگان در مسابقه محکومان اعدام بدنام بودند که برای آزادی خود جنگیدند. در جدید ترین رویداد Kill/Stream که یک پدیده جهانی است و میلیون‌ها طرفدار آن را دنبال می‌کنند داستانی جدید در حال رخ دادن است. این بار پای استریمر ها در میان است. دنبال کننده ها و طرفدار های آن ها به طور بالقوه منتظر هستند شاهد کشته شدن سلبریتی اینترنتی مورد علاقه‌شان به صورت زنده روی آنتن باشند. و بنابراین، Bloodshore به طور متناوب بین تمرکز بر شخصیت‌هایش و نمایش صحنه‌هایی از مجریان و بینندگان Kill/Stream قطع می‌شود. نتیجه یک برداشت آشفته و پاد آرمانشهر در مورد وسواس افراد مشهور است. چیزی که باعث می شود مشاهده بسیار ناراحت کننده باشد. بازی با گروهی از استریمرها شروع می‌شود که با چتر نجات به جزیره‌ای ناشناخته می‌روند. آنها یک شب برای استراحت کردن اردو دارند و قبل از شروع “بازی” خود را آماده می کنند. همه آن ها می دانند که برای چه کاری به این جزیره سفر کرده اند، اما هنوز از میران فاجعه ای که برای آن ها در پیش است، متوجه درک آن نشده اند و حتی برخی از آن ها اتفاقات پیش رو را آن چنان جدی نمی گیرند. اما وقتی صبح می شود و بازی آغاز می شود، تاریکی رفته رفته خودش را به تک تک آن ها به سیاه ترین شکل ممکن نشان می دهد.

همان طور که از سبک و سیاق چنین بازی هایی می دانید و با آن آشنا هستید بازی گیم پلی عمیق و گسترده ای با خود به همراه ندارد. این یک بازی بر اساس فیلم های تعاملی است که بازیباز با تصمیماتی که می گیرد می تواند روند جریان داستان بازی را به جلو هدایت کند و تصمیمات شما می تواند باعث و بانی اتفافات گوناگونی در روند داستانی بازی تا پایان ماجرا شود. شخصیت اصلی بازی که به نوعی کنترل آن را بر عهده دارید یک جدول تصمیم گیری دارد که  در منوی اصلی بازی می توانید آن را مشاهده کنید. جدولی بر گرفته از بخش های مختلف مانند کار تیمی، محبوبیت شخصیت بازی، رمانتیک بودن او و موارد دیگر. تصمیمات خاصی که بر اساس گزینه های پیش رو بازی برای شما می گذارد و انتخاب هر کدام از گزینه ها باعث می شود رتبه‌بندی شما در جدول پیش رو تغییر کند و زمانی که گزینه مورد نظر در پیش برد روند داستانی را گرفتید بازی آیکون‌هایی را نشان می‌دهد و به شما می گوید چه بخشی از احساسات شما دست خوش تغییراتی شده است. اما اصولا این بخش جدول احساسی شما بر چیزی تأثیر نمی‌گذارد و جدول احساسی به صورت کلی تاثیرات آن ها بر روند گیم پلی بازی تاثیر خاصی با خود به همراه ندارد. انتخاب های شما دارای یک تایمر کوتاه هستند، بنابراین باید سریع تصمیم بگیرید. انجام هیچ کاری یک گزینه نیست، زیرا بازی فقط یکی از انتخاب ها را برای شما خواهد داشت. مانند هر بازی FMV، انتخاب‌های شما داستان و کلیپ‌های ویدیویی را که می‌بینید منشعب می‌کنند. مانند اکثر بازی‌های این سبک و با این قیمت، برش‌ها و ناهماهنگی‌های زیادی در سرتاسر وجود دارد.

شما همچنین کلیپ‌های متضاد افرادی از سراسر جهان را دریافت می‌کنید که به صورت زنده اتفاقات درون جزیره را تماشا می‌کنند و به آن واکنش نشان می‌دهند و همچنین مصاحبه‌ای از خالق اصلی که توسط یک گزارشگر به شما نشان داده می شود.این یک تنظیم و تدوین نسبتا معمولی برای داستانی با این ماهیت است. با این حال، جایی که Bloodshore در آن می لنگد این است که همه این صحنه ها بسیار کوتاه و با عجله کنار هم قرار می گیرند. بازی دائماً بین داستان جزیره، تفسیر بازی از سوی گزارشگر، واکنش طرفداران، تا افشاگری های مصاحبه با سرعتی سرسام آور تلنگر می زند. این باعث می‌شود که احساس کنید در حال تماشای یکی از آن ویدیوهای یوتیوب با برش سریع هستید، نه فیلمی که سعی می‌کند بازی باشد. به نوعی تدوین و سر هم بندی بخش های مختلف این بازی-فلیم گونه تعاملی بسیار شلخته و نا متوازن به نظر می رسد و باعث شده به بخش داستان بازی ضربات شدیدی وارد شود.

Bloodshore ایده خوبی برای نشان دادن دارد. ایده ای که در درون خود محتوایی بسیار ارزشمند نفهته است که از پتانسیل عظیم آن، آنچنان که باید و شاید استفاده صحیح و قابل قبولی نشده است.فیلم/بازی تعاملی روی هم رفته می توانست خروجی بسیار خوبی با خود به همراه داشته باشد. موضوعات مهمی مانند ماهیت حریصانه فرهنگ اینترنتی که در کنار هزاران هزار خوبی هایی که با خود به همراه دارد یک روی زشت و قابل نقد هم به هر حال با خود، سنگین وار یدک می کشد. همین طور نقد آژانسی که این بازی که جان شما در میان است هم روی دیگر سکه است. مصرف رسانه ای،حرص و طمع بی پایان برای رسیدن به اوج قدرت، استثمار و سایر موضوعات دیگر در دل داستان Bloodshore حقیقتا نهفته است. مشکل این است که تمامی این موارد ذکر شده به صورت شلخته و از هم گسیخته ای به شما نشان داده شده است. شاید بودجه کم ساخت این فیلم/بازی تعاملی و استفاده از بازیگران و کارگردان بی کیفیت باعث شده که چنین داستانی که ریشه و بیس خوبی دارد به راحتی هر چه تمام تر به هدر برود.

سخن پایانی

Bloodshore فرصتی از دست رفته است. به عنوان یک فیلم، این یک اقتباس بسیار ناخوشایند و ضعیف از یک ژانر بازی ویدئویی است که در اکثر موارد شلخته و از هم گسیخته به نظر می رسد. روی دیگر سکه به عنوان یک بازی، این فیلم/بازی تعاملی از کاستی هایی همانند تدوین ضعیف، بودجه محدود و بازیگری ضعیف رنج می برد و صد البته بخش جدول احساسی در روند گیم پلی و شخصیت های درون بازی تاثیر گذاری ملموسی با خود به همراه ندارد. Bloodshore پتانسیلی خوب در خود داشته ولی خروجی کار در بخش های مختلف طراحی و توسعه این فیلم/بازی تعاملی به ضعیف ترین شکل ممکن ساخته شده است و در نهایت تقلیدی ضعیف و کسل کننده از پیامی است که خودش سعی داشته آن را خلق کند.