بررسی بازی Alan Wake 2

«این یک سفر دیوانه وار است». اگر به من می‌گفتند «الن ویک 2 » Alan Wake 2 را با یک جمله کوتاه توصیف کن ، بعید می‌دانم جمله‌ای بهتر از این حق مطلب را در مورد ساخته جدید رمدی ادا می‌کرد. این دنباله نه تنها یکی از بهترین عناوین ترسناک است بلکه حتی می‌توانیم آن را در فهرست بهترین بازی‌های قصه گو تاریخ صنعت بازی قرار دهیم. هر لحظه الن ویک 2 منحصر به فرد و دیوانه وار است و همه عناصرش آنقدر خوب به یکدیگر متصل شده‌اند که بعید می‌دانم به این زودی‌ها استودیوی یا شرکتی بتواند چنین اثر سروایور هارر متفاوتی را در اختیار مخاطبان قرار دهد.

بررسی ویدیویی را در یوتوب تماشا کنید

داستان الن ویک 2 ، سیزده سال پس از پایان قسمت اول آغاز می‌شود. وقتی که قتل وحشیانه یک مرد ناشناس در برایت فالز ، دو مامور اف بی آی با نام‌های ساگا اندرسون و الکس کیسی را رهسپار این شهر مرموز می‌کند. این قتل مشابه چندین قتل دیگر است که طی یک دهه گذشته در همین شهر کوچک دیده شده و  باعث پیگیری پرونده توسط اف بی آی می‌شود. در نتیجه این سازمان دو مامور زبده خود را عازم این شهر می‌کند که هر کدام دلایل متفاوتی برای پیگیری این پرونده دارند. ساگا و الکس در ادامه متوجه می‌شوند که مسئولیت این قتل‌ها برعهده یک کالت خطرناک به نام  Cult of the Tree است و امکان دارد آن‌ها با الن ویک نویسنده مشهوری که سیزده سال پیش در برایت فالز ناپدید شده بود در ارتباط باشند. در حالی که این دو مامور اف بی آی به دنبال مدارک بیشتر می‌گردند ، از گیر افتادن الن ویک در دارک پلیس (Dark Place) بیش از 13 سال می‌گذرد و این نویسنده بخت برگشته همچنان به دنبال راهی است که از این مکان کابوس وار فرار کند. در ادامه داستان ، سرنوشت این سه شخصیت به هم گره می‌خورد و وقایعی رخ می‌دهد که هیچ کدام از این شخصیت‌ها انتظار آن‌ را ندارند.

Alan Wake 2 داستانی پر پیچ خم و مالیخولیایی است که تا لحظه آخر دست از غافل گیر کردن شما برنمیدارد. هر چه قدر که بیشتر پیشروی می‌کنید ، بازی بیشتر شما را سورپرایز می‌کند طوری که ممکن است در اواسط الن ویک 2 از خود بپرسید داستان بازی چه طور می‌تواند با چنین ظرافتی شما را غرق در خود کرده و بعد از پایان هر چپتر انگشت به دهانتان بگذارد. میان پرده‌ها تلفیقی از میان پرده‌هایی با استفاده انجین Northlight و سکانس‌های لایو اکشن است و کار بزرگ رمدی این بوده که بخش‌های لایو اکشن را عالی از آب درآورده‌اند. آنقدر عالی که می‌توان آن‌ها را به شکل یه فیلم کوتاه به صورت جداگانه منتشر کرد. فوق العاده است که رمدی از صحنه‌های لایو اکشن بی رمق Quantum break به چنین لایو اکشن‌های با کیفیتی رسیده.

البته این تنها شباهت الن ویک 2 با آثار لایو اکشن نیست. اگر یادتان باشد نسخه اول الن ویک ساختاری مشابه سریال‌های پرهزینه تلویزیونی داشت. یعنی هر چپتر مثل یک قسمت سریال‌های با کیفیت HBO بود که اتفاقات قسمت قبل را مرور می‌کرد و در پایان سعی می‌کرد با طرح سوالات جدید و پخش یک موسیقی شنیدنی ، شما را در انتظار قسمت بعد بگذارد. الن ویک 1 تا حدی در اجرایی کردن این ایده موفق بود اما قسمت دوم کاملا در لیگ دیگری ظاهر می‌شود. شروع ، میانه و پایان هر چپتر به قدری درگیر کننده هستند که احساس می‌کنید به جای یک قسمت ، یک فصل از سریال‌های HBO را دیده‌اید ، مخصوصا اینکه در پایان هر چپتر معمایی جدید مطرح می‌شود. دیگر نقطه قوت دیگر ساختار سریالی الن ویک 2 به نسبت شماره اول ، موسیقی‌های استفاده شده در آن است. هر چپتر الن ویک 1 با یک موسیقی لایسنس شده مشهور به پایان می‌رسید. قطعاتی از دیوید بویی و نیک کیو و… این در حالی است که هر چپتر الن ویک 2 با موسیقی به اتمام می‌رسد که شعر و موسیقی آن مربوط به همان چپتر است. یعنی هر قطعه موسیقی با نظارت رمدی ساخته شده و این تنها نشان دهنده گوشه‌ای از حساسیت بالای تیم توسعه دهنده برای ساخت یک شاهکار است.

در مورد نوع روایت باید گفت قصه الن ویک 2 دقیقا به مانند رویایی عجیب و غریب است که لحظه‌ای دست از سر شما برنمی‌دارد. نحوه روایت داستان به همراه اتسمفر و رنگ بندی فوق العاده باعث می‌شود شما تا پایان میخکوب اتفاقاتی شوید که برای دو شخصیت اصلی بازی می‌افتد. مشکل اینجاست که صحبت کردن در مورد داستان بازی واقعا ساده نیست زیرا با قصه چند لایه و عمیق با تم روانشناسانه روبرو هستیم که واقعا نمونه مشابهی ندارد. شاید نزدیک‌ترین نمونه سایلنت هیل 2 باشد که هم دو دنیا را به تصویر می‌کشد و هم مثل الن ویک 2 یک قصه روانشناسانه ترسناک را روایت می‌کند ، اما در نهایت داستان دو بازی فرق‌های زیادی با هم دارند.  البته که الن ویک 2 از آثاری مثل سایلنت هیل 1 و 2 ، سریال True Detective و سریال Twin Peaks الهام گرفته اما در نهایت قصه بازی تنها به الهام گرفتن بسنده کرده  و هویت مستقل خود را تا پایان حفظ می‌کند. بدون شک الن ویک 2 پخته‌ترین داستانی است که سم لیک و استودیو رمدی طی 28 سال حضورشان در صنعت ویدیو گیم تعریف کرده‌اند و به واسطه چنین موفقیتی باید به افتخارشان کلاه از سر برداشت. خیلی سخت است در سال 2023 که مخاطبان به راحتی می‌توانند بیش از صدها اثر معمایی فوق العاده را تجربه کنند ، اثری بسازید که منحصر به فرد باشد و رمدی با موفقیت دست به چنین کاری زده.

یکی از ویژگی‌های مهم الن ویک 2 این است که همه اجزای بازی در خدمت قصه هستند و این بخش‌ها از جمله گیم پلی به قدری مهیج از آب درآمده‌اند که خیلی راحت قسمت اولش را از این منظر پشت سر می‌‌گذارد. البته گیم پلی الن ویک 2 یک فرق بسیار بزرگ نه فقط با نسخه اول بلکه با تمامی ساخته‌های گذشته این استودیو دارد.

از زمان عرضه مکس پین در سال 2001 میلادی تا به امروز ، رمدی همیشه عناوینی را طراحی کرده که مبارزات در گیم پلی آن‌ها حرف اول و آخر را می‌زند. در حقیقت اکشن ماجرا همیشه مهم ترین بخش در گیم پلی عناوین رمدی بوده ، موضوعی که در مورد نسخه اول الن ویک هم صدق می‌کرد. اما الن ویک 2 بزرگترین تغییر و تحول این شرکت طی 22 سال گذشته در زمینه طراحی گیم پلی است. الن ویک 2 تلفیقی از گشت و گذار ، حل کردن پازل ، مدیریت منابع و اکشن است. رمدی به قدری در تعادل برقرار کردن بین این بخش‌ها خوب عمل کرده که نه تنها گیم پلی تا پایان این تجربه فوق العاده شما را خسته نمی‌کند بلکه هیجان را در بالاترین سطح ممکن نگه می‌دارد.

برخلاف قسمت اول که بازی یک اکشن/ادونچر دلهره آور  بود ، الن ویک 2 اثری در ژانر سروایور هارر است. این تغییر ژانر از یک طرف و وجود المان‌های داستانی در محیط از طرف دیگر باعث شده تا گشت و گذار در محیط به یکی از ستون‌های اصلی گیم پلی ساخته جدید رمدی تبدیل شود. بخش خوب ماجرا این است که گشت و گذار در محیط آنقدر جذاب است که خود پلیر تشویق می‌شود تا همه محیط‌های بازی را به خوبی بگردد. از فاکتورهای اصلی ژانر سروایور هارر محدودیت منابع است و در تمامی عناوین تاپ این ژانر از جمله رزیدنت اویل ، سایلنت هیل و دد اسپیس این ویژگی دیده می‌شود. به همین خاطر مشخصا یکی از دلایل اصلی مخاطبان الن ویک 2 هم برای گشت و گذار در محیط پیدا کردن منابع است ، هرچند تیم سازنده آنقدر محیط‌های بازی را کامل و حتی شاید بتوان گفت غنی طراحی کرده‌اند که شما بی اختیار جذب این بخش می‌شوید. وجود آپگریدهای مختلف  و بخش‌های تکمیلی داستان مثل دست نوشته‌های الن ، Echo و برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی هم لذت گشت و گذار رو دو چندان می‌کنند و پلیر احساس نمی‌کند که از طرف بازی مجبور به گشت و گذار شده است.

باید این موضوع را در نظر داشت که گرافیک محیط‌ها فوق العاده هستند ، اتمسفر شما را غرق در خود می‌کند ، دست نوشته‌های الن و فایل‌های کاغذی که بخش‌های بیشتری از داستان و دنیای الن ویک را بازگو می‌کنند  و البته معماهایی که با حل کردن  آن‌ها منابع بیشتری در اختیارتان قرار می‌گیرد ؛ همه و همه مثل زنجیری به هم متصل عمل کرده تا گشت و گذار محیطی به عملی جذاب تبدیل شود.

گشت و گذار به کنار ، بخش اکشن چه طور کار می‌کند ؟ سیستم تیراندازی بازی در سطح بسیار خوبی قرار دارد. شاید جلوی مثلا Resident Evil 4 Remake کم بیاورد اما همچنان از اکثر شوترهای سوم شخص موجود در بازار عملکرد بهتری دارد. هوش مصنوعی خوب دشمنان هم مزید علت شده تا مبارزات هیجان کلی بازی را افزایش دهند ؛ اما موضوعی که حتی بخش تیراندازی را جذاب تر می‌کند ، سیستم پوستی دشمنان الن ویک 2 است. ما امسال شاهد Gore System بازی Dead Space Remake و Flesh System بازی Dead Island 2 بودیم که هر کدام به نوعی علاوه بر افزایش خشونت به هیجان مبارزات کمک کرده بودند. الن ویک 2 هم از سیستم مشابهی استفاده می‌کند و به هر جای Takenها که تیر بزنید بافت پوستی آن‌ها آسیب می‌بیند. اگرچه بازی سیستم قطع عضوی وجود ندارد اما به لطف اضافه کردن سیستم پوستی و البته مشخص بودن نقاط ضعف یکسری Takenها با رنگ قرمز ، هیجان مبارزات دو چندان شده.

الن ویک 2 اولین بازی رمدی محسوب می‌شود که دو شخصیت قابل بازی دارد که هر کدام بخشی از داستان را پیش می‌برند. البته در مکس پین 2 هم در بخشی از بازی کاربران کنترل مونا را برعهده می‌گرفتند اما در الن ویک 2 ، بازی تقریبا به صورت مساوی بین الن ویک و ساگا اندرسون تقسیم شده است. نکته جالب در مورد دو کاراکتر قصه این است که ساگا اندرسون داستان را در برایت فالز پیش می‌برد و الن ویک هم در (Dark Place) دارک پلیس. به واسطه همین تقسیم گیم پلی ، ویژگی‌های هر کاراکتر با دیگری متفاوت است. تفاوت برایت فالز و دارک پلیس ناخودآگاه شما را به یاد سایلنت هیل و تفاوت بین فاگ ورلد و ادر ورلد می‌اندازد. در حالی که برایت فالز شهری در ایالت واشنگتن است ، دارک پلیس مکانی است که رویا و واقعیت در آن مخلوط می‌شود ، یک ورژن کابوس وار از نیویورک.

تفاوت این دو دنیا در بعضی بخش‌ها به قدری زیاد است که گویا رمدی دو بازی مختلف را همزمان توسعه داده و با تلفیق این دو بازی ، الن ویک 2 پا به عرصه حیات گذاشته. نه تنها محیط ، بلکه دشمنان ، سیستم آپگرید ، معماها و ویژگی‌های هر دو کاراکتر کاملا منحصر به فرد است. در نتیجه گیم پلی الن و ساگا تفاوت‌های مهمی با یکدیگر دارند.

کمپین ساگا وام دار عناوینی مثل الن ویک 1 ، رزیدنت اویل‌ 4 و مجموعه بازی‌های شرلوک هلمز است. این در حالی است که کمپین چه از لحاظ اتمسفر چه از لحاظ تمرکز روی گشت و گذار و تغییر محیط توسط سناریوهای الن  شما را به یاد نسخه‌های کلاسیک سایلنت هیل می‌اندازد. به همین خاطر بخش ساگا با وجود جامپ اسکرهای گاه و بیگاه ، به اندازه کمپین الن شما را نمی‌ترساند. در کمپین ساگا دشمنان همان Takenهایی هستند که در قسمت اول با آن‌ها آشنا شده بودید. البته گرگ‌ها هم به عنوان یک دشمن جدید به بازی اضافه شده‌اند اما به طور کلی شیوه مبارزه با Takenها مثل قسمت اول است. اول باید به آن‌ها نور بتابانید و سپس آن‌ها را از بین ببرید. در کمپین الن ولی دشمنان شما سایه‌ها هستند. این سایه‌ها ممکن است به هیولا تبدیل شوند و ممکن است شما را اصلا شناسایی نکنند. اصلا یکی از آپگریدهای الن به این ربط دارد که سایه‌ها شما را شناسایی نکنند. وقتی سایه‌ها الن را پیدا می‌کنند کار برای او سخت می‌شود. چون این سایه‌های تبدیل شده از Takenها سریعتر هستند و از طرفی منابع در کمپین الن کمتر از منابع در کمپین ساگا است. این موضوع به همراه اتسمفر ترسناک نیویورک دارک پلیس باعث شده تا کمپین الن به مراتبط ترسناک‌تر و دیوانه وارتر از بخش ساگا باشد.

صحبت از کمپین‌های متفاوت شد باید بدانید ویژگی جالب الن ویک 2 این است که نه تنها به واسطه سروایور هارر شدن تغییرات عمده‌ای در گیم پلی آن به نسبت شماره اول ایجاد شده ، بلکه تیم توسعه به واسطه الهام گرفتن از سریال True Detective یک بخش کارآگاهی بسیار جذاب را به بازی اضافه کرده.  در این بخش که Mind Place نام دارد ، ساگا اندرسون می‌تواند سرنخ‌هایی که از محیط بازی بدست آورده را کنار هم قرار دهد و در نهایت با حل پرونده ، در داستان پیشروی کند.

در این بخش پلیر باید با قرار دادن درست سرنخ‌ها در کنار هم به جواب درست برسد. Mind Place  الن ویک 2 به شدت شبیه به بخش Mind Palace عناوین استودیو Frogwares مثل مجموعه شرلوک هولمز و The Sinking City است.

مثلا همان طور که اشاره کردم حل پرونده و  Mind Palace یکی از بخش‌های گیم پلی ساگا اندرسون است اما برای الن ویژگی تغییر سناریو وجود دارد که با فعال کردن آن می‌توانید باعث تغییر محیط و شکل دادن به داستان مورد نیاز الن  شوید.

حتی در بخش آپگرید هم همه چیز کاملا متفاوت است. در کمپین ساگا شما می‌توانید با حل یکسری معما ، Charmهای مخصوصی پیدا کنید که قدرت‌های شخصیت‌تان را ارتقا می‌دهند. همچنین امکان ارتقا سلاح‌های ساگا وجود دارد. اما در دارک پلیس یک Skill Tree مخصوص به نام Word of Power وجود دارد که با جمع آوری این قدرت‌ها که به شکل دایره کلمات در دارک پلیس حضور دارند می‌توانید  نه تنها قدرت سلاح‌های الن بلکه قدرت‌های خود الن را هم ارتقا دهید.

حتی اتمسفر دو دنیا هم متفاوت است و برای همین اغراق نمی‌کنم وقتی می‌گویم انگار رمدی دو بازی متفاوت را در کنار هم توسعه داده است. دو کمپین متفاوت که هر دو هم جذاب ، منحصر به فرد و البته ترسناک هستند.

نسخه اول الن ویک بیشتر اثری مهیج بود اما الن ویک 2 یک بازی کاملا ترسناک است. عنوانی که با جامپ اسکرهای غافلگیر کننده‌اش بارها شما را وحشت زده می‌کند. جامپ اسکرهایی که به پریدن ناگهانی دشمنان جلوی کاراکتر شما خلاصه نمی‌شود و ناگهان عکسی ترسناک کل صفحه را می‌گیرد و شما را می‌ترساند.

در نهایت می‌رسیم به بخش بصری. رمدی همیشه در بخش گرافیک فوق العاده ظاهر شده هرچند در عین حال هیچ وقت نسخه‌های کنسولی بازی‌هایش کم ایراد نبوده‌اند. با این حال الن ویک 2 بهترین پورت کنسولی این استودیو تا به امروز است. البته که نسخه PC همچنان با اختلاف کیفیت بهتری را به مخاطبان ارائه می‌کند اما حتی با وجود این موضوع می‌توان الن ویک 2 را بهترین گرافیک نسل نه و شاید بهترین گرافیک تمامی بازی‌ها تا امروز دانست. روی کنسول و مشخصا PS5 ، مد Quality چشمانتان را به ضیافت بهترین گرافیکی که تا به امروز دیده‌اید می‌برد. البته باید با 30 فریم بودن کنار بیایید. در طرف مقابل مد Performance که مد 60 فریم است داستان دیگری دارد. فریم ریت در بسیاری از بخش‌های بازی ثابت است اما در مواقعی حتی 10 تا 12 فریم افت می‌کند که خب این افت به کیفیت کلی بازی و مبارزات کمی ضربه می‌زند. رزولوشن در این مد 847P که با استفاده از فناوری FSR2 تا 1440P اپسکیل می‌شود. با توجه به اینکه کیفیت FSR از DLSS پایین تر است این موضوع مشکلاتی را به وجود می‌آورد. با این حال این تنها رزولوشن نیست که در این مد پایین می‌آید و جزییات بازی هم کاهش پیدا می‌کند. مثلا در محیط‌های جنگلی ، مشخصا بافت گیاهی در بعضی نقاط کمتر می‌شود. با همه این تفاسیر بازی همچنان کیفیت فوق العاده ای دارد و همچنان چشم نوازترین گرافیک ممکن را به شما ارائه می‌کند.

نتیجه گیری

الن ویک 2 اثری استثنایی است. از آن دست بازی‌هایی که هر ده سال یک بار عرضه می‌شوند و گیمرها تا سال‌ها در مورد تجربه خود از آن صحبت می‌کنند. این شاهکار بدون شک بهترین بازی رمدی در کنار نسخه اول مکس پین است و باید به این تیم فنلاندی تبریک گفت که در سالگرد 28 سالگی‌شان چنین شاهکاری را در اختیار مخاطبان قرار دادند.