بررسی بازی FIFA 20

برای مشاهده بررسی بازی فیفا 20 در یوتوب کلیک کنید

یک دهه است که به عنوان طرفدار جدی فوتبال برای تجربه این ورزش در دنیای بازی‌های ویدئویی تمام تمرکز خود را روی نسخه‌های مختلف مجموعه بازی FIFA قرار داده‌ام. مطمئنا از تصمیم خود در این سال‌ها رضایت کامل دارم و همچنان توانایی ارتباط برقرار کردن کامل با ساخته Konami را ندارم اما EA امسال برای بار دیگر ثابت کرد که نظر گیمرها در رابطه با ساخته آنها به هیچ اهمیتی ندارد. هر سال EA نسخه جدید FIFA را به شکلی توسعه می‌دهد که گویی مجموعه قابلیت‌ها و تغییرات مورد نظر را در یکی از دستگاه‌های شانسی کازینو انداخته‌اند و به شکلی کاملا تصادفی درباره مسیر ادامه کار تصمیم گرفته‌اند. جدیدترین نسخه از این مجموعه بازی یعنی FIFA 20 نیز تفاوتی در این فرایند ایجاد نکرده. درست همان‌طور که انتظار داشتیم برخی نکات منفی FIFA 19 از نسخه جدید مجموعه حذف شده اما تمامی آنها با ضعف‌هایی متفاوت جایگزین شده‌اند. فلسفه کاری EA برای سال‌هاست که شبیه به تولیدکنندگان محصولات مصرفی شده. آنها تصمیم گرفته‌اند که هیچگاه بازی‌ای بی‌نقص را توسعه ندهند تا مخاطب برای ادامه کار و خرید قسمت‌های بعدی هم انگیزه داشته باشد. بازی FIFA 20 با وجود اضافه شدن بخشی جدید تحت عنوان Volta همچنان در تمامی اجزای خود مشکلاتی را تجربه می‌کند که گیم‌پلی را به شکلی مستقیم تحت شعاع خود قرار می‌دهند.

اولین و شاید مهم‌ترین چیزی که در تجربه اولیه FIFA 20 باید به سراغ آن برویم، Volta است. بخشی جدید که امکان تجربه فوتبال به شکل خیابانی یا سالنی را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. در این قسمت به جز انتخاب تعداد نفرات حاضر در تیم، می‌توانید در زمین‌های مختلف با خصوصیاتی متفاوت نیز فوتبال را تجربه کنید اما واقعیت ماجرا این است که ساختار فنی FIFA 20 به هیچ‌وجه مناسب چنین تجربه متفاوتی نیست. نوع فیزیک مورد استفاده در این نسخه از ساخته‌های EA و اصولی که برای ارسال‌ پاس یا شوت در نظر گرفته شده، عملا با چیزی که از فوتبال خیابانی انتظارش را دارید، کاملا متفاوت است. در گذشته دلیلی وجود داشته که سازندگان بازی‌های فوتبال خیابانی، اثری مستقل را با این مشخصات توسعه می‌دادند که اینبار EA هیچ توجه‌ای به آن نداشته. تنها تفاوت واقعی Volta با بخش اصلی گیم‌پلی FIFA 20 در اندازه زمین و تعداد نفرات حاضر در آن خلاصه شده و هیچ مشخصه فنی از هسته اصلی گیم‌پلی برای آن تغییر نکرده. شما حتی از دید حرکات تکنیکی و دریبل‌ زدن نیز تفاوتی را با بخش‌های دیگر بازی نمی‌بینید. اتخاذ چنین رویکردی، تجربه Volta را تنها برای چند ساعت ابتدایی لذت‌بخش می‌کند و بعد از آن شما را در مسابقه‌ای قرار می‌دهد که فیزیک، انیمیشن‌ها و نوع اجرای ضربات در آن هیچ کمکی به پیشرفت بازی نمی‌کند.

اوضاع وقتی بدتر می‌شود که بخش داستانی Volta را تجربه کنید. اینبار EA قسمت Journey را بازنشسته کرده و داستان را در قالب Volta روایت می‌کند. داستانی که طبق انتظارات باز هم بیشتر شبیه به فیلم‌هایی است که آمریکایی‌ها درباره فوتبال ساخته و به خوبی نشان داده‌اند که هیچ ایده‌ای از جریان اصلی فوتبال در نقاط مختلف دنیا ندارند. داستان Volta این امکان را به شما می‌دهد که بازیکن مد نظر خود را به عنوان قهرمان اصلی داستان طراحی کرده و وارد مسابقات فوتبال خیابانی شوید. مسابقاتی که در نقاط مختلف دنیا میزبان چهره‌های مطرحی است و از دید فرهنگ و دنبال‌کنندگان، دنیایی کاملا متفاوت با فوتبالی دارد که ما دنبال می‌کنیم. با این حال هر چند EA از این چهره‌های مطرح در طراحی بخش داستانی کمک گرفته اما به همین میزان از وارد کردن سلبریتی‌ها رضایت نداده و دست به دامن بازیکن‌های واقعی فوتبال شده. وقتی می‌بینید که وینیسیوس جونیور بازیکن رئال مادرید در مسابقات فوتبال خیابانی شرکت می‌کند، متوجه می‌شوید که سازندگان FIFA 20 هیچ ایده‌ای از فوتبال حرفه‌ای اروپا ندارند. این در حالی است که بخش داستانی Volta گیمر را با مسابقه‌ای در نیویورک می‌رساند که در آن بازیکن‌های واقعی در کنار بازیکن‌های فوتبال خیابانی مشغول به برگزاری مسابقه می‌شوند. این روزها که حتی یک روز مصدومیت بازیکن هم برای تیم‌ها غیرقابل تحمل است، مطمئنا هیچ تیم حرفه‌ای به بازیکن‌های خود اجازه شرکت در مسابقه‌ای جز برای باشگاه یا تیم ملی را نمی‌دهد، چه برسد به فوتبال آن هم به شکل خیابانی یا سالنی. جدای از این مسئله Volta پر است از باگ‌های عجیب و غریب که بعد از به‌روزرسانی هم برطرف نشده‌اند. به طور مثال شما در جریان بازی دروازه‌بانی را به خدمت می‌گیرید که یکی از شخصیت‌های اصلی داستان است. با این حال شاید بیش از 20 بازی را تجربه می‌کنید که دقیقا دروازه‌بان تیم مقابل نیز همین شخصیت است که با توجه به اهمیت داستانی باید منحصر به فرد باشد اما چنین نکته‌ای درباره او صدق نمی‌کند. بخش داستانی Volta حتی به این نکته نیز توجه نمی‌کند که در صورت انتخاب شدن یکی از مدل‌های پیش‌فرض بازیکن به عنوان قهرمان اصلی داستان، آن را از سیستم تصادفی ایجاد بازیکن برای حریف‌ها حذف کند تا دقیقا شاید دو بازیکن مشابه در یک مسابقه نباشیم. همان‌قدر که Journey در نسخه‌های قبلی فیفا مسخره، احمقانه و حتی خنده‌دار بود، اینجا بخش داستانی Volta دقیقا شرایطی مشابه را تجربه می‌کند و البته ارتباط مستقیمی با دیگر قسمت‌های Volta دارد تا گیمر به کلی آن را کنار نگذارد.

هسته اصلی گیم‌پلی FIFA 20 ترکیبی است از برطرف شدن ضعف‌های گذشته و اضافه شدن مشکلات جدید تا نتیجه نهایی آنچنان کیفیت بیشتری را نسبت به سال گذشته ارائه نکند. در شرایطی که مواردی همچون پاس‌های عمقی اینبار وضعیت بهتری داشته و بسته به دلخواه هوش مصنوعی ارسال نمی‌شوند، ضربات سر به شکلی عجیبی ضعیف شده‌اند. اینبار همچون چند سال پیش برای بار دیگر سرعت مهاجم‌ها به شکلی طبیعی‌تر پیاده‌سازی شده و دیگر وینگرها همچون FIFA 19 بازیکن‌هایی به‌درد نخور و کند نیستند که هر دفاع وسطی توانایی رسیدن به آنها را داشته باشد. هرچه بازی سعی کرده در فاز هجومی گزینه‌های بیشتری را نسبت به سال گذشته پیش روی مخاطب قرار دهد، در بخش دفاعی ساختاری به هم ریخته و بعضا با اشتباهات فنی را پیش گرفته. در بهترین حالت برای جدا نشدن بازیکن‌های دفاعی از قسمتی که در آن قرار گرفته‌اند باید نقش تمام آنها را در فاز هجومی تغییر داده و گزینه‌ای جداگانه را انتخاب کنید تا هیچکدام از آنها فکر خالی کردن دفاع را به فکر خود وارد نکنند. مسئله‌ای که می‌تواند تا حدی از آشوب خط دفاعی کاسته و فضاهای کمتری را به مهاجم‌های حریف دهد که حالا بیش از هر زمانی سریع‌ هستند و البته همچون FIFA 17 می‌توانند با حرکات تکنیکی توپ را برای زمان بیشتری در اختیار خود باقی نگه دارند. شاید با خود بگویید که هوش مصنوعی در این بخش بیشتر وظایف را برعهده گیمر قرار داده اما حتی زمانی که به شکل دستی قصد دارید چند مدافع خود را حرکت داده و در محل‌ مناسب قرار دهید، بازی دستورات را به شکل درست دریافت نکرده و کاری را انجام می‌دهد که از ابتدا توسط هوش مصنوعی دیکته شده. وضعیت زمانی بدتر می‌شود که می‌بینید فیزیک FIFA 20 در شرایطی قرار گرفته که به هیچ‌وجه مناسب یک شبیه‌ساز فوتبال نیست. بازیکن‌ها تصمیم می‌گیرند بعضا در برخوردها خود را روی زمین پرتاب کرده و کنترل توپ را به طرف مقابل واگذار کنند. در موارد دیگر حتی از پرتاب شدن روی زمین نیز خبری نیست و بازیکن‌ها در زمان برخورد فیزیکی با یکدیگر به شکلی جادویی از کنار هم گذشته و نهایتا توپ در کنترل مهاجم باقی می‌ماند. درست مانند تمامی نسخه‌های اخیر فیفا، اینبار نیز در ابتدای عرضه FIFA 20 شاهد وضعیت وخیم دروازه‌بان‌ها هستیم. به نظر می‌رسد که حرکات عجیب و باگ‌های دروازه‌بان در ماه‌های ابتدایی عرضه هر نسخه از فیفا برای EA تبدیل به یک سنت خاطره‌انگیز شده. با وجود اینکه در FIFA 20 نسبت به سال گذشته شاهد مسابقاتی هستیم که از دید کلی جریان در شرایط بهتری قرار دارند و با سرعت بالاتری از FIFA 19 دنبال می‌شوند اما این واقعیت ماجرا را تغییر نمی‌دهد که سازندگان این مجموعه بازی باید برای نسل آینده به فکر تغییراتی اساسی در پیکربندی گیم‌پلی باشند و ادامه استفاده آنها از موتور Frostbite احتمالا نتیجه‌ای ناامیدکننده را به همراه خواهد داشت.

امسال نیز همچون FIFA 19 شاهد اضافه شدن مدهای جدیدی هستیم تا تنوع گیم‌پلی اصلی بازی نسبت به گذشته افزایش پیدا کند اما واقعیت ماجرا این است که مد‌های قرار گرفته به عنوان موارد جانبی در FIFA 20 شاید جذابیتی اولیه را به همراه داشته باشند اما در طولانی‌مدت خسته‌کننده شده و گیمر را به همان حالت Classic روانه می‌کنند. با این حال دو بخش دیگری که هر ساله از اهمیت بالایی برخوردار هستند، یعنی Career و FUT امسال فاجعه‌ای مثال زدنی را رقم زدند. اضافه نشدن هیچ نکته‌ جدیدی به جز سیستم مصاحبه‌های بعد از بازی در Career که ساختاری ساده و تکراری دارد، باعث شده اکثر مخاطب‌ها انتظار داشته باشند که حداقل دیگر خبری از ضعف‌های تکراری گذشته نباشد اما EA تصمیم به گوش دادن به حرف‌ گیمرها ندارد و انتظار داشتن از آنها برای ساخت محصولی بی‌نقص یا حتی در بهترین حالت بدون باگ و مشکل فنی تبدیل به آرزویی دست نیافتنی شده. شرایط Career و FUT از دید مشکلات فنی به قدری ناامید کننده است که بعضا امکان انجام ساده‌ترین کارها را از شما گرفته و مجبور به راه‌اندازی دوباره FIFA 20 می‌شوید.

بازی FIFA 20 شاید نسبت به نسخه سال گذشته از دید تجربه کلی یک شبیه‌ساز فوتبال شرایط بهتری را تجربه کند اما به قدری مشکل و ضعف‌های فنی در کنار آن قرار گرفته که نتیجه نهایی را بیش از اثری موفق تبدیل به محصولی ناامیدکننده کرده. اینبار حتی خبری از نکات ریز مورد توجه EA در بحث گرافیکی نیست و به جز چند چهره بهبود یافته نسبت به سال گذشته، FIFA 20 عملا از دید گرافیک به خصوص در مقام مقایسه با رقیب ژاپنی خود هیچ حرفی برای گفتن ندارد. حال آنکه Konami کمی دست به جیب شده و شرایط را از دید خرید امتیازها برای رقیب خود سخت‌تر کرده تا طرفداران یوونتوس امسال و احتمالا چند سال آینده را در فیفا به سخت‌ترین شکل ممکن با پیمونته کالچو دنبال کنند !