منطقه کشتار وطنی!

شاید دیگر نتوان صنعت بازی‌سازی در ایران را یک پدیده ی جدید و نوپا تلقی کرد. حدود یک دهه از شروع بازیسازی در ایران می گذرد. بازیسازان و استودیوهای متعددی در این برهه‌ی زمانی پروژه‌های خود را به سرانجام رسانده‌اند. این که این فعالیت‌ها تا چه حد به سرانجام مطلوبی رسیده است بحثی ورای این نوشتار است. اما با یک نگاه گذرا می توان اذعان داشت؛ بازیسازی در ایران بعد از گذشت یک دهه هنوز در وضعیت مطلوبی چه به لحاظ تکنیکی و چه از نظر کیفی قرار ندارد. بازی “ارتش فرازمینی” یا آنچه در انتشار جهانی اش E.T Armies نامیده می شود، از عناوینی بود که از ابتدای مراحل ساخت بنابر وعده‌های سازندگانش می‌خواست به بزرگترین پروژه‌ی تاریخ این صنعت در کشور ما بدل شود. حاصل کار استودیوی راسپینا هم اکنون پیش روی ماست. و با نهایت خوشحالی باید افزود این بازی هم اکنون به صورت جهانی بر روی فروشگاه استیم قابل خریداری است. از همین رو باید متذکر شد آنچه در این نوشته به نقد گذاشته خواهد شد بازی ای با نام E.T Armies است که هم اکنون با قیمت پانزده دلار به فروش می رسد، و نه بازی ای که با کسری از این قیمت و پیش از این در بازار داخلی عرضه شده بود. پس برخورد ما با بازی برخوردی مطابق با یک محصول پانزده دلاری خواهد بود.
,

بازی با یک ویدئوی گرافیکی و کمیک گونه آغاز می شود. تلاش این ویدئو بازگو کردن ما وقع پیش از شروع داستان اصلی است.

جنگ های متعدد زمین را غیر قابل سکونت کرده و بشریت مجبور به ترک زمین شده است. در این میان معدود انسان‌هایی که در زمین باقی مانده‌اند، دولتی شورشی به نام “رها شدگان” را پدید آورده‌اند. جمعیتی جنگ‌طلب که در پی تصاحب کلنی‌های فرازمینی است. درپی این حملات شما همراه با تیمی از سربازان به بازمانده‌های زمین فرستاده می شوید تا دشمن را در خانه مغلوب کنید. داستان بازی شباهت زیادی به سری کیلزون دارد. البته این تنها شباهت بازی به کیلزون نیست.

بخش بزرگی از سیر روایی در هر بازی را صداپیشگی و دیالوگ‌ها بر عهده دارند. باید گفت E.T Armies در این زمینه به شدت ضعیف عمل کرده است. به نظر می‌رسد روند ترجمه‌ی دیالوگ‌ها از زبان فارسی به انگلیسی را سازندگان بدون حضور یک فرد انگلیسی زبان انجام داده‌اند به طوری که حتی با کمی تسلط بر زبان انگلیسی به راحتی متوجه می‌شوید دیالوگ‌ها ترجمه شده و به دور از فرمی هستند که یک فرد نیتیو آن‌ها را روزمره به کار می‌برد. به این ضعف نبود صداپیشه‌های حرفه‌ای و نیتیو را نیز اضافه کنید تا متوجه شوید چه قدر تحمل سیر روایی بازی دشوار خواهد بود.

,

از عوامل مثبت بازی از ابتدای معرفی آن تا به اکنون را باید گرافیک بازی دانست. همین گرافیک بصری مطلوب نیز بود که در داخل کشور این بازی را از سایرین متمایز می‌ساخت. سازندگان در این بخش از نسخه‌ی سوم انجین شرکت اپیک یعنی آنریل بهره برده‌اند. همین امر باعث می‌شود تا سبک بصری بازی در همان نگاه اول به شدت شبیه به بازی‌های ساخته شده با این انجین به خصوص بازی‌های موج اول آن به نظر برسد. در کنار این امر بازی از لحاظ بصری به شدت وام‌دار دومین بازی سری کیلزون نیز است. از رنگ‌بندی های محیطی تا طراحی دشمنان، زاویه‌ی به دست گرفتن سلاح‌ها و طراحی آن همه ما را به یاد کیلزون می‌اندازد.

تم قهوه‌ای رنگ ثابتی نیز در جای جای بازی به چشم می‌خورد. به طوری که ترکیب آن با رنگ‌هایی نظیر سب و خاکستری فضای اصلی بازی را در مراحل مختلف تشکیل می‌دهد.

بازی به عنوان یک اثر مستقل از لحاظ تکنیکی در سطح مطلوبی قرار دارد اما ای‌کاش شاهد نوسان کیفی در بخش‌های مختلف آن نبودیم. افکت‌های تصویری سنگین و جذابی در شرایط گوناگون در محیط پردازش می‌شوند و به جذابیت‌های بصری بازی می افزایند؛ اما از سویی کیفیت بافت‌ها در سطح مطلوبی قرار ندارند که این امر را با نزدیک شدن به سطوح مختلف به خوبی در خواهید یافت. همچنین محیطهای بازی نیز در بسیاری از موارد خالی از آبجکت‌های محیطی به نظر می‌رسند و همین امر باعث می‌شود تا گاه همین خالی بودن محیط باعث شود تا شما تمایل چندانی برای طی کردن مسیرها و مراحل نداشته باشید. در کل باید گفت علی‌رغم وجود مشکلاتی همچنان بخش گرافیک مهم‌ترین نقطه‌ی مثبت بازی محسوب می‌شود.
,

اما می رسیم به بررسی بخش گیم پلی؛ جایی که ستون فقرات بازی را تشکیل می‌دهد و متاسفانه همواره مشکل اصلی بازی‌های تولیدی ما بوده است. در این بخش سازندگان سعی کرده‌اند تا بدون ایجاد نوآوری خاصی فرمول جواب پس داده شوترها را در بازی پیاده کنند. در شروع بازی و در اولین مرحله مطمئنا رضایت نسبی از کیفیت شوتینگ بازی در شما ایجاد خواهد شد. طراحی مناسب سلاح‌ها در کنار حس خوب شلیک در این امر موثر است. بازی در این زمینه نیز تلاش داشته تا به استانداردهای شوتر محبوب گوریلا گیمز نزدیک شود. این امر را به خوبی می توان از سنگین بودن نشانه گیری و نیزکندی حرکت شخصیت اصلی فهمید. اما برخلاف کیلزون 2 این سنگینی حس جالبی را در شما برنمی انگیزد. به خصوص کندی حرکتی شما در برخی نبردها باعث ناتوانی شما خواهد شد.

مشکل دیگر بازی را باید در هوش مصنوعی ضعیف دشمنان دانست به طوری که استراتژی اصلی این سربازان پرتعداد اما نه چندان هوشمند، راش های مداوم و مستقیم به سمت شماست. حتی اگر به صورت مستقیم در معرض اثابت تیرهای شما باشند.از سوی دیگر سیستم «هیت دتکشن» ناکارآمد بازی علاوه بر این که توجه چندانی به محل اصابت گلوله ها ندارد، کمی با تاخیر نیز نسبت به برخورد گلوله واکنش نشان می‌دهد. این مشکل تا حد زیادی از لذت شوتینگ مناسب بازی می‌کاهد.همچنین نبود ضربات فاصله‌ نزدیک یا «Melee Attacks» در بخش تک نفره نیز عجیب به نظر می‌رسد. اضافه شدن همین عنصر به بخش چندنفره به بهتر شدن مبارزات آن انجامیده است.

,

علاوه بر بخش تک نفره، بازی دارای یک بخش چند نفره‌ی استاندارد نیز هست. این بخش نیز به الگوها و سبک های کلاسیک و تثبیت شده‌ی ژانر وفادار است. نکته‌ی خاص و قابل اشاره در بخش چند نفره آن است که با کشتن رقیبان امتیازاتی را به دست می‌آورید که می‌توانید از آن‌ها برای دستیابی به تیربار، روبات‌ها و درون‌ها بهره ببرید. بخش چندنفره‌ی بازی در عین اینکه چیز تاره‌ای برای ارائه ندارد اما با استفاده از هسته‌ی مطلوب شوتینگ بازی و نیز خلاص شدن از دست هوش مصنوعی ضعیف بخش تک نفره می‌تواند به تجربه‌ی بهتری بدل شود. اما مشکل اصلی آن است که لابی‌های بازی بسیار خلوت است و برای وارد شدن به یک مبارزه باید مدت طولانی ای را در انتظار رقبا به سر ببرید.

در پایان باید گفت E.T Armies چیز تازه‌ای برای ارائه ندارد اما در ذات خود عنوانی است که می تواند برای چندساعتی شما را سرگرم کند. اما سوال اینجاست، آیا هنگامی که کاربران استیم با این بازی در فروشگاه روبرو می شوند حاضر به پرداخت پانزده دلار برای آن خواهند بود یا نه؟ در حالی که شوترهای زیر بیست دلاری با کیفیت و مشهور به وفور بر روی استیم یافت می‌شوند.

E.T Armies را باید به عنوان یک اثر وطنی عنوانی شایسته‌ی احترام دانست اما اگر بخواهیم از نگاه یک ناظر بی‌طرف به بازی بنگریم باید بگوییم استودیوی راسپینا هنوز مسیر طولانی اما روشنی را برای بدل شدن به رقیبی جدی برای عناوین استاندارد و قابل توصیه‌ی ژانر محبوب شوتر در پیش رو دارد. مسیری که امیدواریم در آینده‌ای نزدیک با سرعت و موفقیت طی شود.