بررسی بازی Dissidia 012: Duodecim Final Fantasy

بازی Dissidia 012: Duodecim Final Fantasy دنباله‌ای بر یکی از موفق‌ترین عناوین کنسول PSP و شرکت SE در این نسل است که با فاصله‌ای نسبتا کوتاه نسبت به بازی اصلی منتشر شده است. شاید در نگاه اول Duodecim چندان عنوان جدید و متفاوتی به نظر نرسد اما اگر کمی به آن فرصت داده و اعتماد کنید خواهید دید مجموعه کامل و ارزشمندی است که علاوه‌بر حفظ روح اصلی اثر با ایجاد تغییرات درست و موجه در ساختار گیم‌پلی خود تجربه متفاوت، جذاب و در عین حال آشنایی برای طرفداران خود به همراه دارد.

کلید اصلی Duodecim باردیگر مبارزه‌های وسیع تن به تن میان قهرمانان مثبت و منفی سری Final Fantasy و درگیر کردن آن‌ها در نبردی افسانه‌ای به میزبانی خدایان نور و روشنایی است و متاسفانه داستان فراتر از کلیشه تکرار شده در بازی اصلی نرفته است.
بیس اصلی داستان با توجه به نوع و وسعت اثر بسیار ساده و مناسب است؛ کازموس (Cosmos)، الهه روشنایی و نظم، مبارزین نور و روشنایی را فرخوانده است تا با شکست نیروی‌های تاریکی و غلبه بر کآس (Chaos)، الهه تاریکی و شر، تعادل برهم خورده میان نیروهای طبیعت را باردگیر برقرار کنند، اما سناریو ضعیف و پرداخت نامناسب شخصیت‌ها به یکباره همه معادلات را بر هم ریخته و از داستان Duodecim به جای یک اثر بزرگ و حماسی به مانند آنچه که انتظار آن را خواهیم داشت تنها بهانه‌ای برای شروع نبرد‌ها و لذت بردن از گیم‌پلی آن ساخته است.

البته ورود شخصیت‌های جدید از جمله Yuna، Tifa و Kain به داستان و نقش کلیدی آن‌ها در فرم روایی آن از جمله تلاش سازندگان برای گسترش بستر اصلی داستان به شمار می‌رود اما در مجموع افزایش شخصیت‌ها تنها در تنوع بخشیدن به گیم‌پلی موثر بوده و باید گفت نتنها به بهبود داستان کمکی نکرده‌اند بلکه با این افزایش کمیت، فرصت پرداخت برای شخصیت‌های موجود حتی کمتر از قبل شده و در نتیجه هیچ کدام از آن‌ها فرم و پرسوناژ مخصوص به خود را در طول داستان پیدا نمی‌کند. این پرداخت نامناسب به همراه تکرار کلیشه به دور از هیجان بازی اصلی باعث شده‌ است تا در یک نگاه کلی داستان بازی جدید تبدیل به یک ماجرای سطحی شود که فرصت پرداخت و توجه به هیچ یک از بخش‌های خود را پیدا نمی‌کند.

از مشکلات داستان و پرداخت ضعیف آن که بگذریم روایت آن نیز چندان چنگی به دل نمی‌زند. البته به لطف CG و صحنه‌های نمایشی خوش رنگ و لعاب، Duodecim به لحاظ روایت بصری، خصوصا در نمایش صحنه‌های اکشن خود، هیچ کم و کاستی ندارد و اتفاقا بسیار جالب و دیدنی نیز از کار درآمده است اما زمانی که نوبت به دیالوگ‌ها و پیش برد داستان می‌رسد سناریو ضعیف و دیالوگ‌های طولانی و بی‌هوده خودی نشان داده و حوصله شما به سرعت سر رفته و علاقه‌مند به رد کردن آن‌ها خواهید شد. البته صداگذاری و دوبله قدرتمند خاص مجموعه کمی به کمک بازی آمده و از سقوط کامل آن جلوگیری کرده است اما در کل تحمل چند دقیقه صحبت تنها برای گفتن یک مفهوم ساده که می‌توان در یک جمله آن را خلاصه کرد چیزی نیست که از تماشای آن لذت برید.

,در بازی جدید تمام 22 شخصیت قابل بازی Dissidia به همراه 6 شخصیت جدید قابل انتخاب هستند که رقم بسیار بالا و قابل توجه برای یک عنوان در ابعاد یک کنسول دستی است. تمامی شخصیت‌های قابل بازی Duodecim به لحاظ نوع مبارزه و تجهیزات خود از یکدیگر متمایز بوده و گیم‌پلی مخصوص به خود را دارا هستند. تعداد ضربات و قابلیت‌های شخصیت‌های قدیمی کمی افزایش یافته و با ارتقا هرکدام از آن‌ها تا Lvl 100 به تکنیک‌های جدیدی دست خواهید یافت. برخی از شخصیت‌ها نظیر Firion و Kefka نیز با توجه به حضور شخصیت‌های جدید دوباره بالانس و متعادل شده‌اند و برای مسلط شدن بر روی آن‌ها مجبور به تمرین دوباره هستید. Duodecim در بخش داستانی خود شامل 9 فصل مختلف است که بیشتر حول محور شخصیت‌های جدید می‌چرخد. البته بازی جدید تمرکز چندانی بر روی هیچ کدام از شخصیت‌هایش نداشته و به زیبایی، با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد آن‌ها، میان شخصیت‌ها سوییچ کرده و علاوه‌بر ایجاد تنوع و استفاده از پتانسیل‌های موجود، روند روایی خود را نیز کمی تقویت کرده و به شناخت بیشتر مخاطبین نسبت به شخصیت‌هایش کمک خواهد کرد.

بدون توجه به میزان علاقه شما به دوئل کردن با هوش مصنوعی و یا دوستانتان بخش داستانی و تک نفره Duodecim شروع بسیار خوبی برای شما خواهد بود. خوشبختانه سیستم گیج کننده شطرنج شکل بازی اصلی حذف و برای پیش برد داستان به جای حرکت بر روی خانه‌های مربع شکل مستقیما وارد یک نقشه بزرگ (World Map) شده و به فرم FF های کلسیک (خصوصا Final Fantasy VI) داستان را به پیش خواهید برد. نقشه‌های سه بعدی وسیع Duodecim سرشار از آیتم‌ها و صندوقچه‌های مختلف است که می‌توانید به همراه گروه خود ضمن سر و کله زدن با دشمنانی به نام Manikin و گوش دادن به قطعات زیبای موسیقی بازی – که همانند قبل تنظیم مجدد قطعات عناوین اصلی مجموعه است – آن‌ها را جمع آوری و در طول مبارزات از آن‌ها استفاده کنید. پیدا کردن تمام این آیتم‌های مخفی در کنار زمان لازم برای به پایان رساندن بخش داستانی آن چیزی نزدیک به 60 ساعت از وقت شما را به خود اختصاص خواهد داد که عدد خارقالعاده‌ای برای عنوانی است که تمرکز اصلی آن بر روی بخش مبارزات دو نفره خود می‌باشد.

,کنترل یک گروه از مبارزین به جای یک شخصیت خاص و حرکت بر روی نقشه نیازمند ایجاد تغییرات لازم در سیستم مبارزات بازی است که Duodecim آن را در غالب سیستمی به نام Party Battle به گیمرها معرفی می‌کند. این سیستم همانطور که از آن انتظار خواهد رفت گیمرها را به جای یک شخصیت خاص درگیر گروهی از شخصیت‌ها کرده و اجازه خواهد داد به فرم بازی‌های JRPG گروه خود را هدایت کنند. البته Duodecim طرفداران فرم اکشن خود را نیز از یاد نبرده است، به همین دلیل به گیمرها اجازه خواهد داد قبل از شروع بازی فرم دلخواه خود برای مبارزه را از میان گزینه‌های RPG Mode و Action Mode انتخاب کنند.

با انتخاب گزینه RPG Mode مبارزات کاملا به فرم نقش آفرینی‌های ژاپنی تغییر کرده و با کمک منوی دستورات (Command Board) و کنترل شخصیت دلخواهتان مبارزات را به پیش خواهید برد اما با انتخاب گزینه Action Mode مبارزات به شکل تورنومنت‌های تک نفره درآمده و قادر خواهید بود با فرمی اکشن‌تر آن‌ها را دنبال کنید. با انتخاب گزینه Action Mode در صورت شکست هرکدام از شخصیت‌های گروه شخص دیگری جایگزین آن شده و مبارزات تا شکست کامل دشمنان و یا مرگ تمامی افراد گروه ادامه خواهد یافت. نکته‌ای که در این بخش ارزش‌های بازی و خصوصا آزادی عمل گیمرها در انجام بازی به سبک دلخواهشان را افزایش می‌دهد توجه به المان‌های موثر در هر دو بخش یاد شده و پررنگ‌تر شدن آن‌ها در هر انتخاب است. آیا شما علاقه‌مند به انجام مبارزات به فرم بازی‌های RPG هستید؟ پس باید بدانید با انتخاب گزینه RPG Mode تنها بازی به فرم گروهی تغییر نکرده و باید با تکیه بر کلاس‌های موجود و ارتقا صحیح‌ آن‌ها با دید استراتژیک‌تری بازی را دنبال کنید. اما آیا گزینه انتخابی شما Action Mode است؟ در این صورت باید بر روی سرعت عمل خود بیشتر از قبل کار کرده و با دقت بیشتری به المان‌های این بخش توجه کنید چرا که رمز اصلی پیروزی در مبارزات ترکیب و استفاده درست از آن‌هاست.

هسته اصلی مبارزات در Duodecim مشابه همان چیزی است که در بازی اصلی تجربه کرده بودیم و باید گفت المان‌های اصلی این بخش بدون تغییر به بازی جدید نیز راه یافته‌اند، شما همانند قبل در محیط‌های وسیع حرکت کرده، از روی موانع بلند پریده و با گذشت از آتش، یخ، طوفان و ضربات محلک حریف به او رسیده و در میان آسمان و زمین مبارزه را آغاز خواهید کرد. ضربات در Duodecim به دو گروه اصلی HP Attack و Bravery Attack تقسیم می‌شوند، HP Attack شامل ضرباتی است که به حریف آسیب وارد کرده و از میزان HP آن‌ها خواهد کاست اما در مقابل Bravery Attack هیچ آسیبی به حریف وارد نکرده و تنها باعث بالا رفتن نوار مخصوصی با نام نوار شجاعت خواهد شد. اما با این وجود اصلا چه نیازی به اجرای ضربات Bravery خواهد بود؟ با پر شدن نوار شجاعت قدرت HP Attack ها نیز افزایش یافته و خسارت بیشتری به حریف وارد خواهند ساخت، به این ترتیب برای پیروزی در مبارزات و شکست زودتر حریف نیازمند ایجاد یک تعادل میان اجرای ضربات HP و Bravery خواهید بود که عمق بسیار مناسبی به آن‌ها بخشیده و از تبدیل شدن بازی به یک Button Mashing صرف جلوگیری می‌کند.

,یکی از جذاب و البته جالب‌ترین بخش‌های افزوده شده به بازی سیستمی به نام Assist‌ است که با هربار پر شدن نوار مخصوص آن (در هنگام اجرای ضربات Bravery) یک یار کمکی را برای کمک به شما وارد مبارزات می‌کند. شخصیت‌های دستیار بعد از فراخوانده شدن مدت کوتاهی در نبرد حضور داشته و علاوه بر پرت کردن حواس حریف و کمک به شما به شما اجازه خواهند داد با کمک آن‌ها چندضرب‌های مخصوص و خطرناکی اجرا کرده و آسیب بسیار زیادی به حریف خود وارد سازید.

EX Attack ها نیز از بازی اصلی بازگشته‌اند تا با اجاری نمایشی و خیره کننده خود علاوه‌بر وارد کردن آسیب جدی به حریف گیمرها را در مقابل کنسول میخکوب کنند. با جمع آوری EX Force در طول بازی شما قادر خواهید بود در طول مبارزات وارد حالت EX Mode شده و قدرت و ضربات خود را ارتقا دهید. یکی از موارد قابل انتخاب در حالت EX Mode قابلیت جدیدی به نام EX Revenge است که خصوصا در زمانی که مورد حمله شدید حریف قرار گرفته‌اید بهترین ویژگی بازی برای شما به شمار خواهد رفت! با استفاده از سیستم EX Revenge بازی برای مدت کوتاهی کند شده، رنگ‌های موجود در تصویر به هم ریخته و شما خواهید توانست انتقام سختی از حریف گرفته و نتیجه مبارزه را به نفع خودتان تغییر دهید. از دیگر قابلیت‌های سیستم EX Mode گزینه‌ای به نام EX Bursts‌ است که عملکردی مشابه Limit Breaks داشته به همراه EX Revenge بهترین گزینه برای مواردی است میزان HP شما رو به اتمام است. دو سیستم Assist و EX Mode بزرگ و پررنگ‌ترین نقاط گیم‌پلی Duodecim هستند که علاوه‌بر عمق بخشیدن به مبارزات در کنار دیگر قابلیت‌های بازی نظیر احضار Summon ها دید بصری خاص و بسیار هیجان انگیزی به بازی بخشیده‌اند.

پیروزی و به پایان بردن هر مبارزه در Duodecim با انواع و اقسام آیتم، گیل (Gill) و جوایز دیگر همراه است. با استفاده از گیل‌های بدست آورده شده در طول بازی قادر خواهید بود در مغازه‌های مخصوص خرید و فروش در طول WM آیتم، سلاح، جادو، تجهیزات، لباس و دیگر وسایل موردنیاز خود را خریداری کرده و حتی با ترکیب آن‌ها با یکدیگر آیتم‌های جدید و ابداعی خاص خود تولید کنید. بسته به میزان مهارت شما در اجرای چند ضرب‌های طولانی که تا سقف 30 ضربه نیز خواهند رسید بازی مهارت شما را با دادن KP و PP تلافی خواهد کرد که با استفاده از آن‌ها می‌توانید با دیدن موگول‌ها در طول بازی آیتم‌های خیلی خاص و نایاب را دریافت و شخصیت و آیتم‌های قفل شده را آزاد کنید.

هزارتویی پر از مبارزه، آیتم و جوایز مختلف یکی از هدیه‌های ویژه بازی به گیمرهای حرفه‌ای است که به سرعت می‌توانند با استفاده از محارت بالای خود و کسب PP آن را آزاد کنند. Labyrinth یا همان هزارتوی خودمان یکی از سرگرم کننده‌ و اعتیاد آورترین بخش‌های بازی است که واقعا بعد از ورود به آن بیرون آمدن از آن کار سخت و دشواری است! در این بخش می‌توانید قبل از شروع بازی شخصیت مورد نظر، سلاح، تجهیزات و همچنین یار کمکیتان را انتخاب کرده و وارد هزارتوی خطرناک شوید. هرچقدر به عمق هزارتو نزدیک‌تر شوید دشمنان نیز سخت‌تر و به همان اندازه جوایزی که به شما تعلق خواهد گرفت نیز بهتر و کمیاب‌تر خواهند بود. به این ترتیب این بخش هم شمارا سرگرم کرده و هم به خوبی مهارت‌ها شما برای شکست حریفان سرسخت را به چالش خواهد کشید. علاوه‌بر موارد یاد شده دیالوگ‌های بسیار زیادی نیز میان شخصیت‌ها در این بخش گنجانده شده است که بسیاری از روابط موجود میان آن‌ها را توضیح و شرح می‌دهد. اگر دوست دارید از تمام چم و خم داستان مطلع شوید به هیچ وجه این هزارتوی خطرناک را از دست ندهید!

دیگر بخش آزاد شدنی بازی نیز مدی به نام One-off Battle است که ارتقا درجه در آن یکی از سخت‌ترین کارهایی است که در طول عمر گیمری خود انجام داده‌اید! این بخش شامل دوئل‌های دو نفره بسیار جذاب و هیجان انگیز است که بدون هیچ توضیحی سخت و دشوار بوده و در مواقعی که هیچ حریف انسانی برای دست و پنجه نرم کردن با آن سراغ ندارید بهترین گزینه برای مبارزه و دوئل کردن است.

اما سورپرایز اصلی بازی برای طرفداران خود بخشی به نام Creation Mode است که همانند سری LittleBigPlanet یک ادیتور بسیار پیشرفته و جذاب را برای ساخت مراحل مخصوص به خود در اختیاز شما قرار می‌دهد. در این بخش قادر خواهید بود از محیط، شخصیت‌ها، لباس و دیگر تجهیزات موجود گرفته تا دیالوگ‌ها و حتی موسیقی مورد علاقه‌تان را انتخاب و یک مرحله کاملا شخصی برای خودتان طراحی کنید! البته اگر از کار خود راضی بوده و علاقه‌مند به اشتراک گذاشتن آن با دوستانتان باشید چندان خوشحال نخواهید شد چرا که هرچند کمی غیرقابل باور به نظر می‌رسد اما Duodecim اجازه به اشتراک گذاشتن مراحل ساخته شده توسط گیمرها را تنها به صورت لوکال محلی داده و هیچ امکانی در خصوص آنلاین شدن و اشتراک گذاری آن‌ها در تمام دنیا ارایه نمی‌دهد!

این ضعف حتی تا بخش چند نفره بازی نیز پیش‌رفته و حتی شما به صورت آنلاین قادر به بازی کردن با دوستانتان نیز نیستید. بخش چند نفره بازی تا سقف 10 نفر گیمرها را درون لابی‌های خود جای داده و فرصت مبارزه به آن‌ها می‌دهد. البته با توجه به اینکه حالت آنلاین در این بخش وجود ندارد لابی‌های بازی چندان کارآمد نبوده و این بخش خصوصا برای گیمرهای ایرانی تنها به زمانی منحصر خواهد شد که همراه با دوستانتان در یک محیط کنار هم قرار گرفته باشید.

گرافیک Duodecim چه به لحاظ تکنیکی و چه از نگاه بصری و هنری یکی از بهترین‌های کنسول PSP است و مبارزات رنگارنگ خود را در بهترین حالت ممکن به تصویر خواهد کشید. مدل سازی شخصیت‌ها در تمامی لباس و فرم‌های خود بسیار پرجزییات و با دقت بسیار زیاد طراحی شده‌اند و حتی تفاوت چندانی میان مدل سه بعدی Lightning در نسخه PSP و PS3 آن به چشم نمی‌خورد! محیط‌های جدید بازی نظیر Orphan’s Cradle از FFXIII دارای طراحی بسیار زیبا و پرجزییات بوده و خصوصا طبقه آخر Pandaemonium Hell از FFII علاوه‌بر طراحی عالی و بی‌نقص خود احساس بودن در محیطی آشنا و بیادماندنی را بعد از سال‌ها فراموشی در ذهن طرفداران باتجربه‌تر مجموعه شکل داده و آن‌ها را حسابی سر ذوق خواهد آورد. متاسفانه حرکت دوربین در طول این مراحل وسیع به هیچ عنوان جالب نیست و با همان اشکالات بازی اصلی به بازی جدید راه یافته است! مشکلات دوربین بازی اصولا باعث خواهد شد در برخی موارد بسیاری از اتفاقات تصویر را از دست داده و در طول مبارزات و خصوصا صحنه‌های حساس آن کاملا سردرگم و گیج شوید.

در نهایت در ارتباط با Dissidia 012: Duodecim Final Fantasy می‌توان گفت هرچند بازی تلاشی برای رفع ایرادات نسخه اصلی خود نکرده و حتی در مواردی با تاکید بیشتری اشتباهات گذشته را تکرار می‌کند اما توانسته تجربه لذت بخش Dissidia را در ابعادی وسیع و گسترده‌تر، دوست داشتنی‌تر از هر زمان دیگری به مخاطبین خود ارایه دهد. Duodecim بدون توجه به ریشه‌ خود که همان سری Final Fantasy است یک بسته ارزشمند برای بسیاری از گیمرهاست که می‌توانند بدون توجه به میزان علاقه‌شان نسبت به سری FF از آن لذت برند.