بررسی بازی Destruction AllStars

از دید ایده اولیه و پیاده‌سازی آن، تیم سازنده بازی Destruction AllStars یعنی Lucid Games عملکردی قابل توجه را از خود به نمایش گذاشته. آنها در نگاه اول به دنبال ساخت اثری در ژانر Car Combat‌ بوده‌اند و این کار را به شکل مناسب و استانداردی انجام داده‌اند. همه چیز از زمان سوار وسایل نقلیه شدن تا درگیری با دیگر اتومبیل‌های حاضر در محیط بازی به شکل خوبی پیش رود اما کافیست از خودروی خود پیاده شوید تا متوجه ضعف‌های متعدد این انحصاری جدید PS5 شوید. بازی Destruction AllStars نمونه واضحی از یک ایده خوب است که برای تبدیل آن به یک بازی کامل، مشکلات بسیاری شکل گرفته. مشکلاتی که تاثیر مستقیمی روی کیفیت محصول نهایی گذاشته و نهایتا ساخته Lucid Games را تبدیل به اثری تکراری، خسته کننده و متوسط می‌کنند. جدای از مشکلاتی که به طراحی و ساختار بازی ارتباط دارند، باید در نظر داشته باشید که این انحصاری سونی از پرداخت درون برنامه‌ای نیز پشتیبانی می‌کند و حتی این بخش از بازی نیست به شکل درستی پیاده سازی نشده. موضوعی که به شکل کلی ارزش‌های تجربه Destruction AllStars را به شکل قابل توجهی کاهش می‌دهد.

هرچند در تمامی نمایش‌های بازی از Destruction AllStars به عنوان بازی‌ای چند نفره یاد می‌شود اما این عنوان از حالت تک نفره نیز پشتیبانی می‌کند. در این حالت شاهد ارائه مجموعه‌ای از چالش‌ها هستیم که هر کدام به یک یا چند شخصیت مختلف اختصاص پیدا می‌کنند. این چالش‌ها هرچند در ساختار حالت‌های ثابت بخش چند نفره دنبال می‌شوند اما معمولا با تغییر‌های اندکی همچون اضافه شدن محدودیت زمانی پیش روی مخاطب قرار می‌گیرد. اوضاع زمانی خراب می‌شود که به سراغ تجربه این چالش‌ها در بخش تک نفره می‌روید. بعد از پشت سر گذاشتن چالش اول اما بازی ذات خراب خود را نشان می‌دهد. تمامی چالش‌های بعدی پشت درهای بسته پرداخت درون برنامه‌ای قرار گرفته و برای دسترسی به آنها باید از واحد پولی مخصوص بازی استفاده کنید. واحدی که تنها با دنبال کردن بخش چند نفره یا پرداخت پول واقعی به دست می‌آید. چنین رویکردی عملا باعث می‌شود که اکثریت گیمرها از تجربه چالش‌های بعدی صرف نظر کرده و به سراغ همان بخش آنلاین و چند نفره بروند که به عنوان تمرکز اصلی سازندگان شناخته می‌شود.

بخش دیگری از بازی که با پرداخت درون برنامه‌ای گره خورده به فروشگاه اصلی بازی ارتباط دارد. فروشگاهی که سعی دارد چیزی شبیه به نمونه‌های مشابه در دیگر بازی‌های آنلاین را ارائه کند. در حال حاضر تعداد زیادی بازی F2P یا پولی وجود دارند که با ترفندهای متنوع، مخاطب را به سمت پرداخت درون برنامه‌ای و انجام هزینه بیشتر متمایل می‌کند. اصلی‌ترین ترفند در این مسیر به طراحی مجموعه‌ای از آیتم‌های ظاهری اختصاص پیدا می‌کند که جدای از تغییرات ظاهری و دنبال کردن موضوع شخصی‌سازی، قابلیت دیگری را ارائه نمی‌کنند اما با ارائه تغییرات بصری قابل قبول و جذاب، مخاطب را به دام می‌اندازند. بازی Destruction AllStars دقیقا از همین رویکرد پیروی می‌کند و مجموعه‌ای از آیتم‌های ظاهری و مرتبط به بخش شخصی‌سازی را در فروشگاه خود قرار داده. مشکل اساسی اما زمانی خود را نشان می‌دهد که با بررسی تمامی این آیتم‌ها متوجه می‌شوید که هیچ کدام جذابیت بصری خاصی را به همراه نداشته و تبدیل به توجیهی برای انجام هزینه اضافه نمی‌شوند. سازندگان بازی جدای از محدود کردن دسترسی گیمر به گیم‌پلی از طریق پرداخت درون برنامه‌ای، حتی نتوانسته‌اند تنها دلیل واقعی این موضوع یعنی آیتم‌های بصری را به شکل درست و مناسبی پیاده‌سازی کنند. موضوعی که نهایتا باعث می‌شود پرداخت درون برنامه‌ای به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نکات منفی این انحصاری PS5 شناخته شود.

با وجود تمام این نکات منفی، Destruction AllStars در زمان شروع گیم‌پلی می‌تواند تجربه‌ای جذاب را برای مخاطب به همراه داشته باشد. شما برای شروع هر مسابقه باید از میان تعداد زیادی شخصیت یکی را انتخاب کرده و در ادامه وارد نبرد با دیگر رقبا شوید. هر شخصیت دو قابلیت مخصوص به خود را در اختیار دارد که یکی از آنها مربوط به حالت پیاده شده و دیگری در اصل خودرویی است که هرکدام نوعی منحصر به فرد از آن را در اختیار داشته و با نام Hero Vehicle شناخته می‌شود. هرچند گیمر در ابتدای بازی به شکل پیاده کار را شروع می‌کند اما به سرعت وارد یکی از چند نوع اتومبیل استاندارد شده و فرایند اصلی یعنی درگیر شدن با دیگر گیمرها را شروع می‌کند. کنترل اتومبیل، فرمان‌دهی و برخوردها به بهترین شکل ممکن طراحی شده و یادآور دوران اوج ژانر Car Combat هستند. هر کدام از اتومبیل‌ بسته به کلاسی که در آن قرار می‌گیرند، رانندگی و مشخصات متفاوتی را ارائه می‌کنند. با وجود این مسئله اما زمانی گیم‌پلی واقعی بازی خود را نشان می‌دهد که وارد اتومبیل مخصوص به هرکدام از شخصیت‌ها شوید. هر کدام از این اتومبیل‌ها قابلیتی منحصر به فرد تحت عنوان Breaker را ارائه می‌کنند که بسته به شخصیت، متفاوت است. طراحی این اتومبیل‌ها و قدرت‌های آنها به عنوان بزرگ‌ترین نقطه قوت Destruction AllStars شناخته می‌شوند. قدرت‌هایی که شاید در برخی موارد تنها از دید ظاهری با یکدیگر متفاوت باشند اما حسی مشخص و قابل تفکیک را در گیمر به وجود می‌آورند. تا اینجا همه چیز به نظر خوب و مناسب است اما کافیست از اتومبیل پیاده شده و کنترل قهرمان‌های بازی را برعهده بگیرید تا متوجه شوید، هیچ جذابیتی در این بخش وجود ندارد. نه کنترل بازی به شکل درستی به تصمیم‌های گیمر پاسخ می‌دهد و نه قدرت‌های آنها در حالت پیاده، کارایی خاصی را از خود نشان می‌دهد. موضوعی که باعث می شود عملا استفاده از قدرت‌ قهرمان‌ها در حالت پیاده، بی معنی شده و به سرعت فراموش شود. جالب است بدانید که استفاده از Hero Vehicle بسته به نواری مشخص است که به چند شکل مختلف پر و آماده استفاده می‌شود. یکی از این راه‌ها که روندی طولانی را دنبال می‌کند، زمانی مشخص برای پر شدن نوار Hero Vehicle است. راه دوم و سریع‌تر اما دریافت آیتم‌هایی هست که در برخی نقاط نقشه بازی قرار گرفته‌اند. آیتم‌هایی که تنها به شکل پیاده امکان کسب آنها را در اختیار دارید.

به شکل کلی و در شرایط تشریح شده، Destruction AllStars را می‌توان به عنوان اثری قابل قبول طبقه بندی کرد اما مشکلات دیگری وجود دارند که این بازی را خسته‌کننده و تکراری می‌کنند. در شرایط فعلی گیمرها تنها امکان تجربه چهار حالت مختلف از گیم‌پلی را در اختیار دارند که به جز Mayhem باقی آنها روندی لذت‌بخش و سرگرم‌کننده را ارائه نمی‌کنند.

تنها بخشی از Destruction AllStars که شاید نتوان ضعف خاصی را در آن پیدا کرد، گرافیک و استفاده‌ای است که بازی از قابلیت‌های مختلف PS5 انجام می‌دهد. به شکل کلی از دید بصری، ساخته Lucid Games کیفیت بسیار خوبی را ارائه کرده و البته در مواقع بسیاری این موضوع را با تخریب‌پذیری و جلوه‌های فیزیکی جالب توجهی همراه کرد. جدای از این مسئله، بازی به راحتی و با نرخ فریم 60 روی PS5 اجرا می‌شود و تجربه‌ای روان را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. دیگر نکته مثبت Destruction AllStars به استفاده بازی از کنترلر DualSence ارتباط دارد. جدای از تریگرها که حالا حسی مشابه با پدال اتومبیل‌های واقعی را ارائه می‌کند، هپتیک فیدبک نیز به خوبی کار خود را انجام داده و باعث می‌شود بخش‌های رانندگی بازی به شکل کلی حسی خوب و قابل قبول را منتقل کنند. بازی Destruction AllStars در نگاه اول ایده‌ای جالب را به همراه داشته و آن را به خوبی پیاده‌سازی کرده اما حالت‌های تکراری گیم‌پلی، بخش تک نفره‌ای که پشت پرداخت درون برنامه‌ای مانده و البته گیم‌پلی بازی در زمان پیاده، باعث شده نتواند بیش از چند ثانیه گیمر را سرگرم کند.