بررسی بازی Darksiders 2: Death Lives

نمی دانیم چه ژانری از بازی ها را دوست دارید. نمی دانیم دقیقاً از یک بازی چه انتظاری دارید. اگر به دنبال یک بازی کاملاً خلاق و جدید می باشید، می توانیم بگوییم که این بازی برای شما نیست. آن چیزی که این بازی در اختیار شما قرار می دهد، تلفیقی از بهترین المان های بازی های معروفی همچون شاهزاده ایرانی (Prince of Persia)، اهریمن (Diablo) و افسانه زلدا (Legend of Zelda) می باشد. المان هایی که این بازی را برای هر بازیبازی با هر سلیقه ای مفرح می سازد. اگر بخواهید ساده از کنار این المان ها رد شویم، بازی چیزی برای گفتن نخواهد داشت. حتی ممکن است نسبت به شماره ی قبل پسرفت حساب شود. اما همچنین اگر تمامی المان ها را در نظر بگیریم؛ از وقتی که پای بازی صرف خواهید کرد، پشیمان نخواهید شد. تا آخرین لحظه به صندلی خود میخکوب خواهید شد و لذت خواهید برد.چهار سوار آخر الزمان. داستانی که در آخرین بخش عهد جدید از کتاب مقدس مسیحیان مطرح شده است. مسیحیان بر این باورند که آخرالزمان، حضرت عیسی مسیح، با باز کردن اولین مهر و موم از هفت مهر مقدس، چهار سوار را به روی زمین احضار خواهد کرد. سوارانی که نشانه ی پیروزی، جنگ، قحطی و مرگ/طاعون می باشند. آن ها با آمدن خود خبر از آمدن قیامت الهی خواهند داد.

در شماره اول Darksiders ما شاهد احضار War (جنگ) به روی زمین بودیم. سواری که پس از رسیدن به زمین متوجه حضور زودتر از زمان تعیین شده خود شد. دیدیم که در پی این فرارسیدن، قیامتی زود هنگام بر پا گشت. وی بر این باور بود که کسی برای او پاپوشی دوخته است و دست هایی دیگر در پس پرده نقشه ای شوم را برنامه ریزی می کنند. باور داشت او تنها بازیچه ایست تا انگشت های سرزنش و اعدام به سوی وی نشانه رود. War در داستان خود موفق شد تا موانع سر راه خود را کنار زند و مجرمین اصلی را بر ملا کند. حال در شماره دوم بازی، ما سرنوشت Death (مرگ) را دنبال می کنیم. سواری که از ته قلب باور دارد، برادر وی War، بی گناه می باشد. وی برای اثبات ادعای خود تا درخت زندگی سفر می کند. مرگ باور دارد با آفرینش دوباره انسان ها می تواند آزادی برادرش را به او برگرداند. برای اینکار آن قدر مصمم می باشد که تا انتهای دنیا می رود. در اصل نه تنها تا انتهای دنیای خود می رود، بلکه به دیگر دنیا هم سفر می کند و سرنوشت خود و برادرش را در آن ها هم نیز رقم می زند.

داستان Darksiders II به اندازه شماره اول آن درگیر کننده، حماسی و جذاب نمی باشد. این نسخه تمرکز خود را به جای داستان، سوی گیم پلی و المان های جدید خود برده است. اولین قابلیت جدیدی که چشم شما را می گیرد، قابلیت دریافت اسلحه، زره ها و دیگر ارقام و وسایل می باشد. سیستمی که به صورت عامیانه در بازی ها به Loot معروف می باشد. در این سیستم شما با کشتن دشمنان خود برخی آیتم های جدید را از آن ها دریافت خواهید کرد. این سوال پیش می آید که ایا این قابلیت به روی بازی به خوبی پیاده شده است و اصلاً نیازی به آن بوده است؟ در پاسخ باید بگوییم، آری. این سیستم به نحو احسنت پیاده شده می باشد. نه تنها شما را برای دریافت آیتم های بهتر با بازی درگیر می کند، بلکه در پاسخ به تلاش شما، آیتم هایی فوق العاده را در اختیارتان قرار خواهد داد. هر کدام از این آیتم ها دارای خواص مختص به خود می باشند. خاصیت هایی مانند دفاع در برابر ضربات، ضربات وخیم، آسیب رساندن توسط آتش/یخ/رعد و … . صفحه ای که در آن آیتم های مختلف خود را مشاهده می کنید، به راحتی میزان کم و زیاد شدن خواص آیتم جدید نسبت به قبلی را به شما نشان می دهند. شما خیلی راحت می توانید تصمیم بگیرید که آیا به ابن آیتم نیاز دارید و یا می توانید جای آن را با پولی که از فروشش بدست می آورید، پر کنید. بله درست است، فروش آیتم هایی که بدست می آورید. شما در بازی با شخصیت های مختلفی روبرو می شوید که برخی از آن ها فروشندگان لوازم مختلف می باشد. با معامله با این فروشندگان می توانید به راحتی به لوازم مورد نیاز خود دست پیدا کنید. شما با ارتقای سطح تجربه Death می توانید به آیتم های بسیار بهتر و قوی تری دست یابید. آه، آری ارتقای شخصیت و یا همان Level up کردن که یکی دیگر از قابلیت های جدید این شماره از بازی می باشد. مانند دیگر بازی ها، شما به کشتن دشمنان و انجام ماموریت های مختلفی که در طول بازی به شما واگذار می شود، میزان مشخصی تجربه کسب می کنید و پس از رسیدن به سطحی، وارد سطح تجربه و یا Level جدید می شوید. با هربار ارتقای سطح تجربه، به شما یک امتیاز مهارت تعلق می گیرد. این امتیاز ها را می توانید خرج یادگیری مهارت های جدید در سیستم جدیدی که به Skill Tree معروف می باشد، کنید. در این سیستم شما هربار با خرج یک امتیاز برای هر مهارت، آن را ارتقا می دهید و یا مهارتی جدید یاد می گیرید. در Darksiders II، مهارت های شما به دو دسته اصلی یورشی و احضار موجودات تقسیم می گردند. هر دو دسته دارای مهارت های جالبی می باشند که بازیباز را تشویق به انجام ماموریت های فرعی و ارتقا سطح می کنند. مهارت هایی همچون احضار دسته های متعددی از کلاغ هایی که به دشمنان شما حمله می کنند و یا ضربه ای هولناک که دشمنان دور شما را به دو نصف تقسیم می کند.

مبارزات بازی به زیبایی تمام پیاده سازی شده اند. اکشنی خالص که شما را با ترکیب دکمه های مختلف، شاهد صحنه ای هایی خون آلود و ضرباتی بسیار سریع می کند. بهترین بخش بازی بی شک مبارزات می باشد. به طوری که هر لحظه آرزو می کنید تعداد زیادی از دشمنان به شما حمله کنند تا با ضربات سریع، مرگبار و در عین حال زیبای خود آن ها را از پای درآورید. تنوع دشمنان در بازی خیلی زیاد نیست. شما با توجه به دنیایی که در آن سیر می کنید، شاهد انواع انگشت شماری از دشمنان می باشید که به طور مکرر در قسمت های مختلف به شما حمله خواهند کرد. بد نیست به این نکته اشاره کنیم که مبارزه با رئیس دشمنان (Boss Fights) نیز زیبا پیاده سازی شده است. برخی از آن ها به اندازه یک برج قد دارند و برخی با جسه ای کوچک حملاتی کشنده خواهند کرد. با اینکه برخی از این مبارزات نا امید کننده هستند و بهتر می توانستند باشند، در انتها می توان گفت این بخش راضی کننده می باشد. بیشتر این مبارزات در سیاه چال ها و مقبره های مختلفی روی می دهد که گشت و گذار در آن ها قسمت اعظم بازی را تشکیل می دهد. در این مقبره ها شما به حل معماهایی نه خیلی سخت ولی در حد یک بازی اکشن – معمایی می پردازید. گاهی این معماها به رسیدن از یک نقطه به نقطه ای دیگر و تکان دادن اهرمی ختم می شوند. البته فکر نکنید که رسیدن به آن نقطه کاری آسان خواهد بود. برای رسیدن به آن نقطه باید به روی دیوارهای مختلف راه بروید، از قابلیت های مختلف خود استفاده کنید و یا گاهی خود را به دو روح مجزا تقسیم کنید و دو کار را همزمان انجام دهید! سیستم راه رفتن به روی دیوار ها و پرش های متعدد دارای انیمیشن زیبایی می باشد و شما را برای رساندن به هدف خود، سرگرم خواهد کرد. همچنین لازم به ذکر است که حل معماها و رسیدن به مقصد های متخلف، حتی بیشتر از مبارزات، مدت زمان بازی را شامل می شود. اگر حوصله راه رفتن در راهرو های طولانی و چرخش در یک محیط برای بارهای متعدد را ندارید، پیشنهاد می دهیم قبل از خرید بازی کمی تامل کنید.

یکی از نکاتی که بیشتر بازیبازها قبل از تهیه یک بازی به آن توجه می کنند، گرافیک بازی می باشد. برای تعدادی گرافیک بازی تنها شامل تصویری که به روی نمایشگر خود می بینند، می باشد. برای اینکه درک درستی از گرافیک یک بازی داشته باشیم، آن را باید دو معقوله گرافیک هنری و گرافیک تکنیکی تقسیم کنیم. گرافیک هنری Darksiders II در یک کلام فوق العاده است. طراحی شخصیت ها، محیط های مختلف، آیتم ها و … واقعاً شاهکار می باشند. به معنای کلمه بی نظیر هستند. ظرافت در طراحی های به کار رفته، در کمتر بازی دیده می شود. کارگردان خلاق این سری بازی، آقای Joe Madureira که خود طراح کمیک های مختلفی می باشد، با خلق آثار خویش در شماره اول قدرت خود را به دنیای طراحان ثابت کرد و با طراحی در شماره دوم این بازی، همه چشم ها را به سوی خود چرخانده است.
از طرفی دیگر گرافیک تکنیکی بازی نسبت به شماره قبل خود پیشرفتی نداشته است. بافت ها می توانستند دارای کیفیت بهتری باشند. گرافیک تکنیکی برای بازی های این نسل که در آخر عمر خود سیر می کند، رقیبی جدی حساب نمی شود. همچنین بازی دارای ایرادت و باگ های متعددی در بخش اجرا می باشد. ایراداتی که گاهی در میان و حتی در ساعات پایانی بازی، شما را از ادامه باز می دارند. اینگونه ایرادات گاهی آنقدر زیاد هستند که واقعاً طاقت فرسا می شوند. ایرادتی همچون جستجو در صفحه ی آیتم ها، نقشه، مهارت و … که به کندی انجام می شود و پس از مدتی خسته کننده می شود. همچنین می توان به باگ هایی اشاره کرد که یک قابلیت و یا شخصیت را از کار می اندازند و دیگر قادر به ادامه ی بازی نیستید. از وظایف اصلی یک شرکت بازی سازی تست تمامی جوانب محصول خود قبل از عرضه می باشد. با این حال THQ و Vigil Games قول انتشار بسته ها و پچ هایی را داده اند که این مشکلات را به زودی حل خواهند کرد.
بخش صداگذاری و موسیقی بازی از نقاط قوت می باشد. موسیقی های درون بازی دارای حال و هوایی فولکلور و حماسی می باشند. با گشت و گذار در دنیای Darksiders و لذت بردن از طراحی این دنیای شگفت آور، موسیقی زیبا گوش های شما را نوازش می دهد. در مبارزات نیز، تغییر موسیقی به حالتی سریع تر و خشن تر، صحنه هایی خون آلود را به وجود می آورد که آدرنالینی فوق العاده زیاد وارد خون شما می کند. صداپیشگان بازی نیز افرادی بسیار خبره و دارای صداهایی آشنا می باشند. افرادی بسیار با استعداد همچون Michael Wincott و Keith Szarabajka که صدای آنان را در بازی های بسیار معروف نیز قبلاً شنیده ایم. صدای هر شخصیت کاملاً با خلق و ظاهر وی هماهنگ می باشد و این امر نیز نقطه ای مثبت در بخش شخصیت پردازی می باشد.

آخرالزمان در Darksiders II با آخرالزمانی که ما می شناسیم فرق دارد. این خصوصیات و داستان های مختلف در طی زمانی که به بازی می پردازیم، به وجود می آیند. زمانی که نسبت شماره اول بازی تقریباً دو برابر شده است و حدود 25 ساعت را شامل می شود. ماجراهای قیامت این تاریک الزمان هر کدام به موقع خودش و پس از اینکه یک ماجرا و المان کاملاً جا افتاد، خود را نمایان می کنند. این جا افتادن و نحوه ی پیشروی از همان ساعات اولیه مشخص می باشد. در شماره اول، دقایق و ساعت اولیه بازی سرشار از مبارزات پی در پی، انفجار های بزرگ، ناله های فرشتگان و قرمز شدن زمین از خون بود. در شماره دوم از همان ابتدا در محیطی یخ زده و ساکت سفر خود را شروع می کنیم. اینکه آیا این روند آرام برای بازیباز جذاب هست و یا خیر، بسته به سلایق مختلف می باشد. گاه بازیبازی از گذراندن وقت خود در محیط های بزرگ لذت می برد و گاه شخصی دوست دارد پشت سر هم به مبارزه بپردازد و سریعتر بخش های اصلی را طی کند.

در سخنان پایانی باید بگوییم، با اینکه Darksiders II نسبت به شماره اول خود روندی آرام تر و یا داستانی ساده تر دارد، همچنان ارزش بازی کردن را دارد. المان های RPG، Action، Puzzle و Platformer که هر کدام به جای خود به خوبی پیاده شده اند، ما را آرزومند می کردند که ای کاش این آخرین ماجراجویی ما همراه سوارکاران آخرالزمان نبود. سرنوشت مرگ را رقم زدن و دنیایی را از تباهی نجات دادن، همراه با ریختن گالون ها خون ماجراییست که بیشتر بازیباز ها را جذب خود می کند. اگر ایرادات و باگ های مختلف بازی وجود نداشتند، این بازی می توانست لقب بهترین بازی تابستانی را از آن خود کند. با تمام این احوال، به شما واگذار می کنیم تا سوار بر اسب خود ببینید