بررسی بازی Cuphead – نسخه PS4

وقتی سه سال قبل برای اولین بار کاپهد (Cuphead) عرضه شد، احتمالاً طرفداران مایکروسافت فکر نمی‌کردند که این عنوان جذاب و خاص روزی از انحصار پلتفرم‌های محبوبشان خارج خواهد شد. در حالی که سال گذشته این بازی برای کنسول نینتندو سوییچ در دسترس قرار گرفت، در اواخر جولای امسال اما طی خبری غیرمنتظره، نسخه مخصوص پلی‌استیشن ۴ نیز معرفی شد و خیلی زود، کاپهد در دسترس دارندگان کنسول سونی قرار گرفت. با توجه به اینکه ورژن‌های قبلی این عنوان پیش‌تر توسط بازی‌سنتر نقد شده‌اند، در این مطلب نگاهی گذرا خواهیم داشت به نحوه اجرای بازی بر روی PS4 تا ببینیم آیا این نسخه احیاناً تغییری نسبت به ورژن‌های پیشین داشته یا نه.

علاوه بر پیشرفت‌های غیرقابل انکار در حوزه‌‌های تکنیکی و نیز شروع تعریف «ژانر» در سینمای آمریکا، دهه ۳۰ میلادی از حیث دیگری نیز قابل توجه بود؛ انیمیشن‌های کارتونی با توسعه استایل «رابر هوز» خیلی زود برای خالقانشان اسم و رسمی دست و پا کردند و طولی نکشید که انیمیشن‌های کوتاه در این سبک، پای ثابت بخش آغازین پخش فیلم‌ در سینماها شدند. این کارتون‌ها علاوه بر سبک و سیاق خاصشان، جلوه‌ای از هنر طراحانشان را نیز به رخ می‌کشیدند. صحنه‌های غالباً سوررئالی که در انیمیشن‌های یادشده وجود داشتند، مورد بدیعی بود که تا آن زمان روی پرده نمایش دیده نشده بود. کارتون‌هایی مانند Bimbo و یا Felix the Cat از جمله مواردی هستند که حتی در حال حاضر که نزدیک به صد سال از خلقشان می‌گذرد، شامل صحنه‌هایی می‌شوند که به شکل شگفت‌انگیزی حس و حال دیوانه‌واری را به مخاطب منتقل می‌کنند. استدیو MDHR نیز با تکیه بر اصول کارتون‌های بازه زمانی مذکور، سعی به خلق دنیایی کارتونی، شبیه به همان چیزی دارد که سال‌ها قبل انیمیشن‌سازان دهه ۳۰ به تصویر می‌کشیدند.

کاپهد روایت ماجرای دیوانه‌وار دو برادر به نام‌های کاپهد و ماگمن (Mugman) و مبارزات آن‌ها با انواع موجودات عجیب و غریب است. داستان از جایی شروع می‌شود که این دو برادر پس از باخت سنگین در قمارخانه شیطان، روح خود را می‌بازند اما طی معامله‌ای که با او انجام می‌دهند، متعهد می‌شوند تا روح سایر بدهکاران شیطان را برای او جمع‌آوری کنند. همین مقدمه ساده، بهانه‌ای می‌شود برای خلق دنیاهایی شگفت‌آور که به خوبی یادآور صحنه‌های سوررئال کارتونی است. باید اذعان کرد که حتی پس از تجربه چندین باره کاپهد، باز هم دیدن مراحل و باس‌هایی که در هر یک از محیط‌ها حضور دارند، چشم‌نواز هستند و تماشای تبدیل شدن دشمنان به موجودات عجیب، هنوز هم هیجان‌انگیز است. تمامی مراحل و نیز شخصیت‌ها، با الهام از همان استایل به کار رفته در ساخت انیمیشن‌های دهه ۳۰ طراحی شده‌اند و با وجود فیلترهای گرافیکی به‌جا، هیچ بهانه‌ای را برای کم‌کاری در بخش بصری برایمان باقی نگذاشته‌اند. در کنار بی‌عیب و نقص بودن این بخش، قطعات موسیقی بسیار به جا، تکمیل‌کننده تجربه مراحل این عنوان است. این قطعات که در سبک «جز» هستند، کاملاً هماهنگ با سرعت گیم‌پلی در هر مرحله طراحی شده‌اند.

همانطور که اشاره کردیم، کاپهد در مورد جمع‌آوری روح بدهکاران شیطانِ قصه ما است و هر کدام از این بدهکاران در قالب یک مرحله باس‌فایت در بازی حضور دارد. بنابراین روند کلی گیم‌پلی شامل حدود ۲۰ باس‌فایت می‌شود. در حالی که مکانیک‌های حمله و دفاع به طور کلی یکسان است، اما نوع حمله هر باس و طریقه مواجهه با آن‌ها به قدری تنوع دارند که تقریباً محال است در تلاش‌های اول بتوانید مراحل کاپهد را با موفقیت پشت سر بگذرانید. تقریباً در هر مرحله و پس از گذشتن از قسمتی مشخص، با مکانیک تازه‌ای از حملات دشمن روبرو خواهید شد و به راحتی جانتان را از دست خواهید داد. پس خود را آماده کنید تا با اعصابی آسوده، ده‌ها بار برای امتحان دوباره مراحلی حاضر شوید که در حالت عادی، چیزی کمتر از دو دقیقه زمان را از شما برای اتمامش خواهد گرفت. البته باید توجه داشت که طراحی مراحل با جزئیات بسیار بالایی انجام گرفته و به هیچ‌عنوان نمی‌توان بازی را برای موفق نشدن خود در پیشبرد مراحل سرزنش کرد، بلکه دقت بالای استدیو MDHR در خلق Levelها، باعث خواهد شد تا برای به اتمام رساندنشان به مهارت بالایی نیاز داشته باشید.

علاوه بر این مراحل که شاکله اصلی بازی را تشکیل می‌دهند، تعداد ۶ مرحله به صورت Run and Gun نیز وجود دارد که باید در آن‌ها از میان موانع و دشمنان متعدد، مسیر خاصی را بپیمایید. وجود این مراحل به خاطر جمع‌آوری سکه‌هایی است تا با آن‌ها قدرت‌های جدیدی را برای شخصیت‌هایتان آزاد کنید. خرید این قدرت‌ها، تا حد زیادی مراحل بازی را از حالت سختشان خارج می‌کنند و از چالش‌برانگیزی بیش از حد آن (!) تا حد خوبی می‌کاهند.

مهم‌ترین رکن کاپهد را باید حالت دونفره بسیار خوب آن بدانیم. در واقع پس از تجربه قسمت کوآپ، لذت انجام مراحل دو چندان خواهد شد و زیبایی‌های آن را بهتر به نمایش می‌گذارد. البته متاسفانه هنوز پس از گذشت ۳ سال هیچ حالتی برای کوآپ آنلاین درنظر گرفته نشده است. موردی که در طول مدت پس از عرضه اولیه بازی همیشه از سوی طرفداران درخواست می‌شد اما حتی به مناسبت عرضه بازی روی کنسول نسل هشتم سونی نیز شاهد آن نیستیم و احتمالاً از این به بعد هم نباید انتظار اضافه آن را داشته باشیم.

اگر بخواهیم نگاهی دقیق‌تر به نسخه مخصوص PS4 بندازیم، هیچ مورد تازه‌ای را نخواهیم یافت. به عبارتی دیگر، این نسخه همان ورژنی از بازی است که برای پلتفرم‌های مایکروسافت روانه بازار شده بود و به جز آپدیت‌های کوچکی که مدت‌ها قبل در دسترس کاربران مایکروسافتی قرار گرفته بود، چیز جدیدی برای ارائه ندارد. شاید عرضه نسخه سوییچ تا حدی متفاوت‌تر بود، چرا که دستگاه نینتندو به عنوان یک کنسول دستی نیز کاربرد دارد و اجرای روان و ۶۰ فریم بر ثانیه روی آن، در حالی که می‌توانید در هر موقعیت مکانی‌ باشید به خودی خود جذاب است. اما کنسول خانگی سونی قابلیت‌هایی از این دست ندارد و به تبع آن، کاپهدی که برایش منتشر شده هیچ نکته متفاوتی را در خود ندارد. حتی اشکالات ریزی که در زمینه کنترل هدف‌گیری خصوصاً در مراحل Run and Gun وجود داشت، باز هم ممکن است تا حدی ناخوشایند باشد و سازنده هیچ تمهیدی برای آن به کار نگرفته است.

در نهایت در مورد عرضه این عنوان برای کنسول خانگی سونی باید اذعان داشت که علی‌رغم اینکه کاپهد در سال‌های گذشته برای پلتفرم‌های دیگر به بازار آمده بود و نسخه فعلی نیز مورد جدیدی را به بازی اضافه نمی‌کند، اما حالا دارندگان PS4 نیز می‌توانند در صورتی که پیش‌تر موفق به تجربه این اثر خاصی و منحصر به فرد نشدند، آن را امتحان کنند و از لحظه لحظه آن لذت ببرند. وجود گیم‌پلی اعتیادآور، مکانیک‌های دقیق باس‌ها، بخش کوآپ فوق‌العاده و موسیقی‌های درست و به‌جا، همگی نکاتی هستند که کاپهد را پس از ۳ سال، هنوز به یکی از بهترین گزینه‌ها برای روزهای بیکاری تبدیل می‌کنند.