بررسی بازی Crysis 2

3 سال پیش، شاید هیچکس فکرش را نمی کرد روزی در لیست اچیومنت ها و تروفی های کنسولمان، نام Crysis را ببینیم. بازی ای که در آن زمان قوی ترین و گران ترین PC ها هم نمی توانستند آن را به خوبی اجرا کنند. Crytek در طول یکی دو سال گذشته، قول ها و ادعاهای زیادی در مورد بازی خود داشته و حال باید دید سرانجام این همه امید کرایتک به کجا رسیده است.
اولین مسئله ای که باید به آن اشاره کرد، مصون ماندن کرایسیس از تاثیر بازی هایی نظیر Call of Duty است. بازی روی کنسول ها هم اجرا می شود، اما مانند شماره قبل همچنان یک بازی نیمه Sandbox (آزاد) به شمار می رود. محیط های بازی نسبت به قبل کوچکتر شده، تعداد وسایل نقلیه و آبجکت های محیط کمی کاهش یافته، اما کرایسیس 2 همچنان یک بازی Sandbox با آزادی عمل بالا در نبردهاست. کرایتک سعی نکرده همانند Modern Warfare شما را با صحنه های از پیش تعیین شده و زوری (!) روبرو کند و اکشن و خلق صحنه های هیجان انگیز را بر عهده خود شما گذاشته است. هر چند با این اوصاف، کرایسیس 2 نسبت به شماره قبلی بسیار سینمایی تر شده و در طول بازی شاهد صحنه های حساس و هیجان انگیز زیادی هستیم.,بازی در سال 2024 میلادی جریان دارد. شهر نیویورک در بحرانی بزرگ به سر می برد. ارتش از یک طرف، و سازمان Crynet از طرف دیگر در پی تصاحب کنترل شهر هستند. شما در نقش سربازی به نام Alcatraz هستید و ناخواسته وارد این گیر و دار می شوید. در این کشمکش بین ارتش و Crynet موجودات بیگانه نیز به شهر حمله کردند. بدون این که بخواهید، ماموری با اسم رمز Prophet زره فوق پیشرفته Nanosuit که قابلیت های فرا انسانی دارد را به تن شما کرده و … . باید گفت داستان بازی نسبتا خوب شروع می شود، هر چند می توانست معرفی شخصیت ها و فضای بازی کمی بهتر صورت گیرد.
نانوسویت زره ای است که تقریبا تمام بازی بر پایه آن می چرخد. فکر این که بدون استفاده از نانوسویت در بازی پیش رفت را از سر خود بیرون کنید! این زره سه قابلیت مختلف دارد: قدرت، مقاومت و غیب شدن. قدرت که در بازی با نام Power مشخص می شود، ترکیب استقامت و سرعت در کرایسیس 1 است. با استفاده از قدرت شما می توانید با سرعت زیادی بدوید، بسیار بلند بپرید، ضربات سهمگین به دشمن و اشیاء وارد کنید و … . اما خوبی آن این است که دیگر مانند کرایسیس 1 لازم نیست آن را به صورت دستی فعال کنید و با انجام هر کدام از این کارها از شارژ زره شما کم می شود. استفاده از غیب شدن و مقاومت هم بسیار سریع و با یک دکمه انجام می شود که برای بازیکنان کنسولی بسیار عالی طراحی شده است. پیش روی در بازی با ترکیب این قدرت ها انجام می شود. این دیگر بر عهده شماست که چطور این کار را انجام دهید. می توانید مقاومت را فعال کرده و با دست گرفتن یک مسلسل، به تانکی قدم زن در خیابان ها تبدیل شوید، یا می توانید غیب شده و دشمنان را تک تک در گوشه ها گیر بیاورید و کار آن ها را یک سره کنید، تا یادی از سم فیشر کرده باشید!

هر محیطی که در آن وارد می شوید، به مانند یک زمین بازی بزرگ است که خلاقیت شما قیافه نهایی آن را تعیین می کند. حتی نانوسویت قابلیت جالبی دارد که در آن می توانید محیط را زیر نظر گرفته و تک تک دشمنان و وسایل را علامت گذاری کنید تا در نبردها تسلط بیشتری داشته باشید. البته این قابلیت به جز یکی دو مورد کارایی زیادی نداشته و استفاده کردن از آن هم شاید برای عده ای کمی گنگ به نظر برسد. همچنین برای طرفداران اکشن سریع نمی تواند خیلی کارایی داشته باشد و برای این دسته از افراد خسته کننده به نظر می آید. علاوه بر اینها، هوش مصنوعی نامتعادل بازی باعث می شود نتوان خیلی روی این قابلیت های استراتژیکی حساب باز کرد، چون هر آن باید منتظر واکنش های غیر منتظره دشمنان باشیم! هوش مصنوعی دشمنان همانطور که گفته شد، تا حدودی نامتعادل است. بعضی اوقات دشمنان کارهای فوق العاده ای انجام می دهند و بازیکن را حیرت زده می کنند، اما بعضی وقت ها هم بسیار ابتدایی و ضعیف عمل کرده و باعث ناامیدی بازیکن می شود. مثلا در نبردهای مستقیم و اکشن دشمنان به خوبی در محیط های بزرگ بازی جا به جا می شوند، سنگر می گیرند، به موقع تیر اندازی می کنند و نارنجک پرتاب می کنند و سعی در غافلگیر کردن شما دارند. در مواقع غیب شدن و مخفی کاری هم اگر در نزدیکی آن ها حرکت کنید متوجه این موضوع شده و عکس العمل های جالبی از خود نشان می دهند و سعی می کنند شما را پیدا کنند. اما شخصا به وفور در بازی مشاهده کردم که دشمنان و یاران در پشت دیوار و اشیاء گیر می کنند و مانند بازیهای چند سال پیش حتی سعی نمیکنند از آن وضعیت بیرون بیایند. همچنین اگر غیب نباشید، خیلی اوقات شما را از فاصله 100 متری هم دیده و تیر اندازی میکنند! البته در کل هوش مصنوعی خوب و قابل باور کار شده و بعضی اوقات باعث تحسین بازیکن می شود، اما در چنین مواردی آدم احساس می کند کرایتک سعی کرده دشمنان را زیادی باهوش کند! کرایسیس 2 خالی از باگ نیست، و بعضی اوقات به باگ های عجیب و غریبی برمی خورید. مثلا یکی از باگ هایی که شخصا به آن برخوردم این بود که در یکی از مراحل با شروع شدن بازی هیچ اسلحه ای در دستان خود نمی دیدم و مجبور شدم تا یک بار مرده و دوباره آن قسمت را Load کنم!

همانند کرایسیس 1 شخصی سازی اسلحه ها در بازی وجود دارد و می توانید صدا خفه کن، دوربین های مختلف، نارنجک انداز و تجهیزاتی از این قبیل روی اسلحه های خود بگذارید. البته از ابتدا تمام آن ها در دسترس نیست و باید آن ها را یکی یکی در طول مراحل (حالا از سلاح های دشمنان یا جاهای دیگر) بدست بیاورید. برای تجهیز کردن نیز همانند قبل بازی Pause نشده و باید در جریان بازی این کار را انجام دهید که به واقع گرایی بازی کمک می کند. اما قابلیت جدیدی که در این شماره اضافه شده، ارتقای خود نانوسویت است. به همان سبک شخصی سازی اسلحه می توان نانوسویت را نیز ارتقا داد. هر کدام از قدرت های نانوسویت (مانند غیب شدن یا مقاومت) ارتقاهای خود را دارند و هر چند خیلی زیاد نیست، اما برای یک بازی شوتر خوب و قابل قبول کار شده است. البته نکته دیگر این است که نمی توان تمام این ارتقاها را همزمان داشت و برای هر قابلیت نانوسویت فقط یک ارتقا در هر لحظه قابل استفاده است. همچنین وقتی نانوسویت را ارتقا دهید، اگر دوباره بخواهید بازی را تمام کنید (New Game)، همچنان باقی می ماند که باعث می شود بازیکن یک بار دیگر روی درجه سختی بالاتر و این بار با تمام قدرت ها بازی را تمام کند.
داستان بازی در کل خوب کار شده، اما در نحوه روایت در اواسط بازی کمی گنگی وجود دارد. در واقع بازیکن باید خیلی به دیالوگ ها و اتفاقات بازی توجه کند تا داستان را به طور کامل متوجه بشود. این مسئله در اواسط بازی بیشتر به چشم می خورد، اما در اواخر داستان خیلی خوب جمع بندی شده و پایان مناسبی نیز دارد. داستان کرایسیس 2 شاید در حد ادعاهای ریچارد مورگان نباشد، اما نسبت به بسیاری از شوترهای این نسل بهتر است و در طول بازی هدف های خوبی برای بازیکن ایجاد می کند.

گرافیک جایی است که کرایسیس 2 در آن به شدت می درخشد. از لحاظ گرافیکی بازی تقریبا تمام عناوینی که تا به حال روی کنسول ها منتشر شده را کنار زده و شاید تنها بازیهایی نظیر Killzone 3 و Uncharted 2 توانایی رقابت با آن را داشته باشند. Draw Distance فوق العاده و کیفیت عالی طراحی مناظر وقتی با نورپردازی افسانه ای بازی ترکیب می شوند، بازی را به چشم اندازی زیبا و منظره ای دلربا تبدیل می کنند. افکت هایی که در هنگام نبرد به کار رفته (مانند افکت های فوق العاده آتش و انفجار) خیلی اوقات باعث می شوند به جای کشتن دشمنان بی اختیار آن ها را دنبال کنید. نورپردازی واقعا بی همتاست. تاثیر نور روی اشیاء مختلف با هم متفاوت است. مثلا وقتی نور خورشید مستقیم به دیوارهای آجری میخورد، حالتی قرمز رنگ و کور کننده به آن می دهد، یا وقتی از دور به یک منبع نور کوچک (مانند آتش) نگاه کنیم، هاله ای محو روی دوربین می افتد که بازی را بسیار طبیعی تر می کند. کیفیت تکستچرها خیلی خوب کار شده، اما در بعضی مناطق می توانست کمی بهتر باشد. افکت های مختلف بازی به شدت چشم نواز است و هیچ بازی نمی تواند با حجم افکت های کرایسیس 2 رقابت کند. البته در بعضی قسمت های بازی که شدیدا شلوغ می شود شاهد افت فریم محسوسی نیز هستیم، اما در کل خیلی روی گیم پلی و روند بازی تاثیر منفی نمی گذارد. Pop-in و ظاهر شدن اشیاء نیز در مناطقی که درخت های زیادی وجود دارد مشاهده می شود که کمی آزار دهنده است.
موسیقی های بازی بسیار عالی کار شده و شاید حتی از گرافیک هم بیشتر توجه شما را به خود جلب کند! قطعاتی شنیدنی که به موقع و متناسب با جو حاکم بر هر قسمت نواخته می شود، بازی را به یک فیلم سینمایی هیجان انگیز تبدیل می کند.
بخش داستانی بازی زمان بسیار خوبی دارد و از بازیهای کوتاهی که این روزها پر شده، بیشتر طول می کشد و روی حالت معمولی بین 8 تا 10 ساعت زمان دارد. در مورد کیفیت کلی بخش داستانی باید بازی را به دو نیمه تقسیم کنیم. نیمه اول بازی کمی شبیه به کرایسیس 1 و روند و اکشنی آهسته و یکنواخت تر دارد، اما نیمه دوم بازی فوق العاده هیجانی و سریع دنبال می شود. در واقع اگر نیمه اول بازی نیز همانند دومی بود کرایسیس 2 یکی از بهترین بخش های داستانی چند سال اخیر را داشت. اما در کل این بخش بسیار عالی است و پیشرفت محسوسی نسبت به شماره 1 داشته است.
بخش چند نفره بازی نزدیک به Call of Duty با مایه هایی شبیه به Halo است. همانند CoD می توانید اسلحه های خود را ارتقا دهید و علاوه بر آن نانوسویت خود را نیز بهتر کنید. از طرف دیگر مانند هیلو پریدن نیز نقش مهمی در بازی کردن دارد و می توانید به بالای ساختمان ها پریده و برای خود جایگاه های استراتژیک بهتری فراهم کنید. به خاطر استفاده از قدرت های مختلف نانوسویت بخش چند نفره تکراری نشده و هر لحظه باید منتظر اتفاقات جدید و غیر منتظره باشید. البته قدرت هایی مثل غیب شدن یا اسلحه های تک تیر انداز ممکن است کمی بالانس بازی را به هم بزند، اما در کل خوب و قابل قبول کار شده است.

در نهایت باید گفت کرایسیس 2 با ارائه گرافیک و موسیقی های فوق العاده به همراه قدرت های جالب و جذاب نانوسویت یک تجربه ناب برای عاشقان بازی های شوتر به شمار می رود. داشتن حق انتخاب و آزادی در عمل ها امروزه در کمتر بازی این سبک پیدا شده و اگر به دنبال چنین بازیهایی می گردید، کرایسیس 2 بهترین انتخاب حال حاضر است و باید گفت کرایتک به اکثر قول های خود عمل کرده است.