بررسی بازی CrossCode

یکی از مواهب دائمی پیگیری مدوام بازی‌های مستقل، رویارویی با آثاری است که به‌طرز غیرمنتظره‌ای شما را با تجربه‌ای خاص و لذت‌بخش مواجه می‌کنند. حال این تجربه می‌توان به خلاقیت و نوآوری ویژه‌ی برخی از این بازی‌ها بازگردد یا حتی در بسیاری از نمونه‌های دیگر یک یا چند ویژگی ممتاز و برجسته‌ای که بازی را از آثار مشابه جدا می‌سازد. بازی CrossCode یکی از همین آثاری است که در نگاه اول شاید یک نقش آفرینی صرفاً خوب الهام‌گرفته از بازی‌های رترو 2 بعدی به‌نظر برسد اما به محض آن که کنترل را به‌دست بگیرید و مدتی به تجربه‌ی بازی مشغول شوید، پی خواهید برد که این بازی شگفتی‌های زیادی را برایتان تدارک دیده است.

CrossCode اثری در ژانر اکشن نقش آفرینی است که وقایع آن در جهان یک بازی ویدیویی MMO به نام CrossWorld رخ می‌دهد. به همین خاطر شما در طول بازی گمان خواهید کرد که در حال تجربه‌ی اثری تلفیقی از ژانر نقش آفرینی و MMO هستید، درحالی که در واقعیت چنین نیست و صرفاً توهم چنین چیزی به‌درستی و با ظرافیت بالا انجام شده است. شما می‌دانید که این اثر MMO نیست و با بازیکنان واقعی سر و کار ندارید اما جهان بازی به‌گونه‌ای خود را به بازیکن معرفی می‌کند و وقایعش را پیش می‌برد که شما ساز و کارش را همچون آثار مشابه آن ژانر می‌بینید. شما در این بازی کاملاً به این واقعیت آگاه هستید که بازیکنانی که با آن‌ها روبه‌رو خواهید شد در واقع NPC های ساده‌ی بازی هستند اما نحوه‌ی تعامل آن‌ها با شما در بازی به‌گونه‌ای است که می‌توانید گاهی این خیال را داشته باشید که به‌راستی با بازیکنان واقعی و اعمالشان درون یک بازی این ژانر پرطرفدار مواجه هستید، بازیکنانی که هر کدام ویژگی‌های خود را دارند و دیالوگ‌های آشنای واقعی اجتماع‌های معروف آنلاین را بیان می‌کنند. این قضیه وقتی جالب‌تر می‌شود که می‌بینید در جهان CrossWorld، علاوه بر این دسته از شخصیت‌های غیرقابل بازی، NPC های معمولی هم وجود دارد که کاملاً قابل تمایزند و مشخص است که جزئی از CrossWorld هستند. هرچند نسخه‌ی نهایی CrossCode در سال 2018 برای رایانه‌های شخصی عرضه شد اما انتشار آن روی پلی‌استیشن 4، ایکس باکس وان و نینتندو سوییچ این مجال را می‌دهد تا به آن نگاهی بیندازیم.

بعد از افتتاحیه کوتاه بازی CrossCode، شما در قالب شخصیتی به‌نام Lea که در واقع آواتاریست در جهان خیالی بازی، بازی را ادامه خواهید داد. او در ابتدا هیچ خاطره‌ای از گذشته‌ی خود به یاد ندارد و به گفته‌ی مردی به‌نام Sergey Asimov باید به جهان CrossWorld وارد شود و در کنار دیگر بازیکنان به بازی مشغول شوید. Lea به خاطر مشکلات پیش آمده در سیستم تکلم آواتارش، قدرت تکلم و دایره لغات را فراموش کرده و بیصدا شده و در جریان بازی به‌مرور به کلمات او افزوده می‌شود. در چند ساعت اول او فقط دو واژه “Hi” و  بعد از مدتی” Lea” را می‌تواند به زبان آورد اما نکته‌ی جالب همینجاست که این قضیه به‌درستی با داستان و شخصیت Lea جور در آمده و به‌راحتی با همین دو کلمه می‌تواند بازیکن را به شخصیت نزدیک و او را مشتاق کند. دیگر شخصیت‌های بازی هم هر کدام به نحوی این تعامل را با مخاطب ایجاد می‌کنند و خود را به باور بازیکن نزدیک می‌سازند. مثلاً Emile یکی از اولین پلیرهایی است که به شما برخورد می‌کند و در ادامه با شما همراه می‌شود و از همان ابتدا شما قادر هستید تا او را به عنوان یک شخصیت بپذیرید. کلام‌ها، دیالوگ‌ها و واکنش‌های شخصیت‌ها پیچیده‌ نیست اما تاثیرگذار عمل می‌کند.

هسته‌ی اصلی داستان بازی CrossCode در ابتدا ساده‌ به نظر می‌آید ولی در ادامه با پیچش‌های داستانی هیجان‌انگیزی مواجه خواهید شد که روند داستان را به‌طرز قابل‌توجهی تغییر می‌دهد. هرچند در ابتدا هم می‌توانید به کمک شخصیت‌ها و ارتباط خوب با آن‌ها، با داستان هم تا حد زیادی خو بگیرید اما تقریباً تا قبل از اواسط بازی ریتم داستانی کمی کندتر روایت می‌شود و طول می‌کشد تا داستان پیچدگی‌های خود را نشان دهد. پس از اواسط بازی، داستان بازی ریتم بهتری به خود می‌گیرد و می‌تواند شما را با شگفتی‌هایی مواجه می‌کند تا بیش از پیش درگیر ماجرای Lea و دنیای CrossWorld شوید.

گاهی اوقات چنین بازی‌هایی نیاز دارند که ساعاتی از آن‌ها سپری شود تا جای پای خود را محکم و بازیکن را جذب کنند اما برای بازی CrossCode نیاز نیست مدت زیادی سپری شود تا این کار حداقل در سطحی ابتدایی انجام و بعد در ادامه بیش‌تر و عمیق‌تر شود. طراحی هنری و موسیقی بازی که هر دو برداشتی مدرن و زیبا از آثار رترو 16 بیتی دوران SNES هستند، در اولین مواجه می‌توانند ذوق شما را بیدار کنند. با این وجود، گیم‌پلی و ساختار کلی بازی هم در ابتدا و در اوایل بازی نقش زیادی در جذب مخاطب ایفا می‌کند. دنیای بازی وسعت بسیار زیادی دارد و شامل دو بخش کلی است؛ یکم، مناطق و شهرهای مختلف بازی و دوم دانجن‌های گوناگون آن. دانجن‌های بازی که غالباً با معماهای متعدد و بسیار چالش برانگیز و البته باس فایت‌های مختلفی پرشده‌اند، بیش‌ترین الهام را از سری زلدا و نسخه‌های دو بعدی کلاسیک آن به‌ویژه The Legend of Zelda: A Link to the Past گرفته است. این معماها به‌شدت هوشمندانه‌ طراحی ‌شده‌اند و بسیاری از آن‌ها در ادامه نیاز به تعمق دارند. با این وجود، شاید سختی آن‌ها در مواردی برای برخی از بازیکنان بسیار دشوار و اذیت‌کننده باشد چرا که علاوه بر تفکر برای حل معما، برای اجرای صحیح و حل آن هم نیاز به تمرکز و سرعت‌ عمل خواهید داشت. البته، استودیو سازنده بازی یعنی Radical Fish Games، تنظیمات خاصی را برای بازی در نظر گرفته که می‌توانید با کم کردن آن به آسان‌تر شدن بازی کمک کنید. علاوه بر معماها، بخش عمده‌ی این تنظیمات برای مبارزات تدارک دیده شده که می‌توانید با استفاده از آن میزان حمله‌ دشمن یا حتی آسیب رسیدن به شخصیت اصلی را کم یا زیاد کنید.

 سیستم مبارزات CrossCode طراحی بسیار جذابی دارند و به‌خصوص با پیشروی بیش‌تر و باز شدن ویژگی‌ها و المان‌های مختلف مثل آتش و آب و … تنوع و هیجان آن به طرز شگفت‌انگیزی بالا می‌رود و خشنود کننده خواهد بود. هرچند، در همان ابتدا هم چالش و لذت آن را حس خواهید کرد. دو گونه حمله‌ی مستقیم و دور در بازی وجود دارد که شما به‌صورت مداوم در طول بازی برای پیشروی باید از آن‌ها استفاده کنید اما هیجان و جذابیت مبارزات وقتی عیان می‌شود که سیستم پیشرفته و قوی ارتقا شخصیت را گسترش دهید و قابلیت‌های جدید را باز کنید، مخصوصاً بعد از این که المان‌های مختلفی نظیر آتش و دیگر المان‌ها را دریافت می‌کنید طیف عظیمی از انتخاب‌ها برای شما وجود دارد که با توجه به سبک بازی خود می‌توانید آنان را انتخاب و گسترش دهید. شاید سیستم ارتقا بسیار پیچیده نباشد اما کارایی بسیاری دارد و تنوع زیادی را برایتان به ارمغان می‌آورد. به عبارتی شما در قالب CrossCode، مشغول تجربه یک بازی MMORPG به نام CrossWorld هستید و طبیعتاً کم‌وبیش با ویژگی‌های معروف ساختاری و ویژگی‌های خاص این دسته از بازی‌ها سروکار خواهید داشت.

طبیعتاً برای انجام ارتقاها و به‌ویژه کسب آیتم‌های متفاوت و بهینه که برای پیشروی در بازی و ایستادگی در مقاب دشمنان به‌شدت ضروری هستند، نیاز دارید تا به جستجوی دقیق در محیط یا انجام ماموریت‌های فرعی بپردازید. هرچند باید این را بدانید که کسب آیتم‌ها از محیط چندان هم سهل نیست و گاه حتی پاداشی که به شما داده می‌شود چندان منصفانه نخواهد بود. دکمه‌ی پرش در بازی CrossCode وجود ندارد اما اگر در لبه‌ی یک بلندی قابل دسترس ایستاده باشید و به جلو حرکت کنید، Lea به‌صورت خودکار به پلتفرم بعدی نقل مکان می‌کند. این موضوع بازیکن را وادار می‌کند که برای دست‌یابی به نقاط خاص بازی به‌خوبی در محیط جستجو کند و راه دستیابی به آن مکان را بیابد. مشکلی که CrossCode در این زمینه با آن دست و پنجه نرم می‌کند، ناکارآمدی و کم جزییات بودن نقشه آن است که کمک چندانی به بازیکن نمی‌کند و چه بسا باعث گیج شدن او هم می‌شود.

طراحی هنری بازی CrossCode بسیار خوشایند و دلنواز انجام شده و شما را در هنگام بازی کاملاً شیفته‌ی خود می‌سازد. برای چنین اثری که محیطی بزرگ با جفرافیای گوناگون و متنوعی دارد، قطعا نیاز است که طراحی هنری و موسیقی در وهله‌ی اول پرقدرت و متنوع باشند تا بتوانند در طول مدت زمان طولانی بازی همواره شما را با خود همراه سازند. موسیقی و گرافیک بازی که هر کدام فوق‌العاده کار شده‌اند، به‌خوبی این موضوع را درک کرده و به‌صورت مداوم در طول بازی در حال چنین کاری هستند.

بازی CrossCode یکی از آن جواهرات کمتر شناخته‌شده‌ی مستقلی است که زیبایی را در آن می‌توان مشاهده کرد و به‌راستی ارزش تجربه کردن را دارد. به‌ویژه اگر از دوستداران آثار MMO یا همینطور بازی‌های نقش‌آفرینی باشید، ساخته‌ی Radical Fish Games شور و اشتیاق خاصی در خود دارد که تجربه‌اش را برایتان متمایز و دوست‌داشتنی می‌سازد و موجب می‌شود تا در نهایت ارتباط بیش‌تری با Lea و ماجرایش در بازی پیدا کنید.