بررسی بازی Crash Bandicoot 4: It’s About Time

در سال ۱۹۹۶ بود که اولین شماره از بازی کرش بندیکوت برای کنسول پلی‌استین ۱ منتشر شد. عنوانی با کیفیت در سبک پتلفرمینگ که به عنوان یکی از اولین عناوین سه بعدی در این سبک شناخته می‌شود. موفقیت بازی به قدری زیاد بود که به راحتی می‌توان آن را به عنوان رقیب مستقیم عناوینی مثل ماریو و بانجو کازویی نام برد و البته از آن به عنوان مسکات کنسول پلی‌ استیشن و آغاز روز های درخشان استودیو ناتی داگ نام برد. البته روز های خوش کرش و موفقیت آن خیلی ادامه‌دار نبود و در نهایت در سال ۲۰۰۲ و با تغییر سازندگان و ناشر بازی روند افت این عنوان هم آغاز شد. مشکل زمانی شروع شد که هر کدام از سازندگان جدید به نحوی سعی داشتند با توجه به یک دیدگاه جدید دست به ساخت کرش بزنند و همین عوامل باعث خلق عناوینی می‌شد که نه به نسخه‌های اصلی وفادار بودند و نه به عنوان یک عنوان جدید از کیفیت خوبی بهره می‌بردند. در نهایت بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ ساخت و توسعه شماره‌‌ جدید از سری کرش متوقف شد و در این سال‌ها کمپانی اکتیویژن که حق ساخت و توسعه بازی را در دست داشت، تنها از شخصیت کرش در عناوین دیگری به عنوان شخصیت مهمان استفاده می‌کرد. در همین حال در این فاصله شایعات مختلفی مثل خرید بازی توسط کمپانی سونی به گوش می‌رسید که البته هیچ کدام به حقیقت نپیوست و در نهایت تنها شاهد معرفی نسخه ریمیک سه شماره اول بازی در قالب یک عنوان توسط کمپانی اکتیویژن بودیم. نسخه‌ای که موفقیت و یا عدم موفقیت آن نقش بسزایی در آینده سری را ایفا می‌کرد.

برای مشاهده بررسی ویدیویی بازی در یوتوب کلیک کنید

در نهایت با عرضه نسخه ریمیک، فروش و بازخورد ها به قدری مثبت بود که کمپانی اکتیویژن در اقدامی غیر منتظره تصمیم به ساخت شماره جدید بازی با نام Crash Bandicoot 4: It’s About Time بزند. عنوانی که ادامه‌ای مستقیم برای شماره سوم بازی محسوب می‌شود و توسط استودیو های Toys for Bob و شعبه شانگهای اکتیویژن که ساخت نسخه ریمیک را هم بر عهده داشته‌اند، توسعه یافته است. حال با عرضه بازی باید دید آیا کرش بندیکوت موفق شده بعد از گذشت دو دهه به روز های اوج خودش بازگردد و یا باز هم شاهد عنوانی ضعیف که تنها از نام کرش برای فروش بهره برده است، طرف خواهیم بود. در ادامه با بررسی بازی به این سوال پاسخ خواهیم داد.

وقایع داستانی کرش دقیقا بعد از پایان شماره سوم و شکست کورتکس و دیگر همدستانش دنبال می‌شود. آن‌ها بعد از گذشت مدتی طولانی، سرانجام موفق می‌شوند با سفر در زمان و ساخت یک ارتش وسیع، در بازه‌های زمانی مختلف اخلال ایجاد کنند و حال این وظیفه کرش و کوکو است که به هر کدام از این وقایع تاریخی و دنیا های مختلف سفر کرده و وضعیت را به حالت عادی خودش بازگردانند. هر چند با یک داستان به شدت کلیشه‌ای و سر راست طرف خواهیم بود که از همان ابتدا پایانش مشخص است، اما استودیو Toys for Bob به خوبی توانسته حس و حال نوستالژیکی که در سگانه اول کرش بندیکوت با آن طرف بودیم را در این شماره بازگرداند و عملا طراحی شخصیت‌ها، شوخی‌ها و پایه و اساس گیم‌پلی بازی به خوبی به سگانه ساخته شده توسط استودیو ناتی‌داگ وفادار است. شخصیت‌های بازی اعم از کرش، کوکو و کورتکس هر چند با مدل‌های جدید در این شماره حضور دارند، اما طراحی های جدید به خوبی از نسخه‌‌های کلاسیک الهام گرفتند و به صورت کامل ویژگی‌های بصری هر شخصیت به این شماره منتقل شده‌است. البته نکته قابل قبول در خصوص کلیت داستان، همان سفر در زمان است که به خوبی فرصت مناسبی را در دست سازندگان بازی قرار داده تا با استفاده از بازه‌های مختلف زمانی دست به ساخت مراحل مختلف و متنوعی بزنند. از مواجه با دایناسور ها تا سفر به اثر یخبندان و یا درگیری با سامورایی‌ها مراحلی هستند که در طول تجربه شماره چهارم با آن‌ها رو به رو خواهیم شد. کات‌سین های در نظر گرفته شده برای بازگو کردن وقایع داستانی هم علاوه بر کیفیت بالا از لحاظ بصری، دارای شوخی‌های فراوانی در خصوص افت و خیز شماره های مختلف کرش بندیکوت و غیبت طولانی مدت او را دارند که در نوع خود به عنوان بخشی جالب و مفرح در طول بازی به حساب می‌آید.

شماره‌های اول تا سوم کرش به دلیل لول‌دیزاین و طراحی فوق‌العاده مراحلشان مورد توجه قرار گرفتند. این عناوین به گونه‌ای شروع می‌شدند که در هر مرحله ما را وارد محیطی متفاوت می‌کردند و حال ما وظیفه داشتیم تا از نقطه A کار خود را شروع کرده و در نقطه B مرحله را به پایان برسانیم. هر چند پایه و اساس طراحی تمام مراحل به همین شکل طراحی شده بود، اما به لطف طراحی متفاوت محیط، بخش‌ پلتفرمینگ، دشمنان و افزایش میزان سختی این موارد با پیشروی در بازی، هر کدام از مراحل کرش بندیکوت تبدیل به دنیایی مجزا می‌شدند که برای پایان رساندن آن‌ها نیاز به تکرار فراوان و در عمل آزمون و خطا برای عبور از هر مرحله داشتیم. بازی Crash Bandicoot 4: It’s About Time هم دقیقا بر پایه همین دیدگاه توسعه یافته است، اما با این تفاوت که بازی همانند گذشته به شدت سخت نیست و موارد فراوانی هم برای آسان کردن مراحل در نظر گرفته شده‌اند. البته همچنان می‌توان بازی را با درجه سختی کلاسیک تجربه کرد، اما باز هم خبری از آن مراحل سخت سگانه در این جا نیست و بازی تا حد زیادی آسان‌تر از گذشته دنبال می‌شود. هر چند این بدان معنا نیست که با یک بازی به شدت آسان طرف هستیم و این عنوان به خودی خود همچنان می‌تواند مخاطب را به چالش بکشد، اما همان طور که استاندارد ساخت بازی‌ها به سمت آسان‌تر شدن و در دسترس بودن آن‌ها پیش رفته‌است، کرش بندیکوت هم از این قاعده مستثنی نبوده و این دیدگاه برای ساخت و ارائه محصول نهایی به کار برده شده‌است. با این اوصاف می‌توان با انتخاب درجه سختی مدرن، موارد مختلفی را برای تجربه آسان بازی مثل چک پوینت‌های بیشتر در هر مرحله دریافت کرد. در مجموع با عنوانی طرف هستیم که علاوه بر طرفداران سری، می‌تواند علاقمندان بیشتری را برای تجربه این عنوان به خود جذب کند.

 در خصوص لول دیزاین، همان طور که در بالاتر اشاره کردم به دلیل بازه‌‌های زمانی مختلف، دست سازندگان برای خلق مراحل متفاوت کاملا باز بوده و آن‌ها به خوبی از پتانسیل موجود برای ساخت مراحل متنوع استفاده کرده‌اند و نتیجه کار هم فوق‌العاده از کار در آمده‌است. چه بخواهیم از منظر بصری این مراحل را بررسی کنیم و یا از منظر لول دیزاین و پلتفرمینگ، در نهایت تنها می‌توان از آن‌ها تعریف و ستایش کرد. طراحی مراحل به خوبی صورت گرفته و بخش‌های پلتفرمینگ و لول دیزان متنوع هر مرحله باعث شده تا تک‌تک مراحل از جذابیت فراوانی برخوردار باشند. همانند گذشته هر مرحله در شرایط مختلفی دنبال می‌شود. به عنوان مثال یکی از مراحل را در حالت سه بعدی آغاز خواهید کرد و در قسمتی از مرحله بازی تبدیل به یک عنوان دو بعدی پلتفرمینگ می‌شود و دقایقی بعد هم باید به وسیله یک قایق در رودخانه قایق سواری کنید و مرحله را به پایان برسانید. این تنها یک نمونه از ده‌ها مراحل فوق‌العاده کرش بندیکوت ۴ است که هر کدام دارای طراحی فوق‌العاده و لول دیزاین فوق‌العاده‌ای هستند. در مجموع بیش از ۴۵ مرحله اصلی برای بازی در نظر گرفته شده که هر کدام از آن‌ها در سرزمین‌ها و بازه‌های زمانی متفاوتی در کنار غول‌آخر ها جریان دارند. هر چند گیم‌پلی و لول دیزان این عنوان بر پایه همان شماره‌های کلاسیک بیست سال قبل بنا شده و انتظار می‌رود با یک عنوان تاریخ مصرف گذشته در زمینه گیم‌پلی همراه باشیم، اما به دلیل فقر و کمبود عناوین مشابه در این سبک، شماره جدید کرش همچنان دارای جذابیت‌های فراوانی است و به خوبی می‌تواند ساعت‌ها علاقمندان به سبک پلتفرمینگ را سرگرم کند. البته این بدان معنا نیست که بازی فاقد نکات جدیدی است، بلکه در طول مراحل به لطف حضور شخصیت‌های مهمان و کنترل آن‌ها و همچنین قابلیت‌های مربوط به ماسک‌ها مثل کاهش سرعت زمان، در مجموع تنوع خوبی برای تجربه کامل این عنوان به وجود آمده‌است.

در کنار این موارد، آزاد سازی skin های بیشتر، تعدادی مرحله با نام n-verted، تعدادی مرحله کلاسیک و تایم تریال هم در کنار مراحل اصلی در دسترس هستند که به خوبی به ارزش این عنوان می‌افزایند. در کنار بخش تک‌نفره، یک بخش چند نفره و آفلاین هم برای بازی در نظر گرفته شده که در آن بازیکنان می‌توانند از بین دو مد تایم تریال و نابود سازی جعبه‌ها یکی را انتخاب کرده و به رقابت با یک دیگر بپردازند. بر خلاف بخش تک‌نفره که به شدت سرگرم کننده از آب درآمده، این بخش دارای نکته خاصی نیست و خیلی نمی‌تواند به عنوان یک بخش سرگرم کننده در بازی در دسترس باشد.

از منظر بصری با یک عنوان فوق‌العاده طرف هستیم که همانند یک انیمشن خوش رنگ و لعاب با شروع هر مرحله برای ما به نمایش در می‌آید. تمام مراحل به بهترین شکل ممکن و با بیشترین جزیئات طراحی شده‌اند و به لطف مدلینگ جدید کرش و دیگر شخصیت‌ها در کنار انیمشین‌های نرم و روان آن‌ها، حال با یکی از بهترین عناوین عرضه شده در نسل هشتم کنسول‌ها در زمینه بصری همراه هستیم. از همان شروع مرحله‌ها، به لطف دراو دیستنس عظیم و نمایش یک محیط پویا همراه با ده‌ها موجود زنده و طیف گسترده رنگ پردازی آن‌ها، پکیجی کامل و چشم‌نواز در قالب Crash Bandicoot 4: It’s About Tim خلق شده که تنها می‌توان آن را مورد تحسین و ستایش قرار داد. تک‌تک اجزای محیط با بالاترین جزیئات ممکن طراحی شده‌اند و هر کدام از آن‌ها به حضور ما در محیط واکنش نشان می‌دهند. دوربین بازی هم به بهترین شکل ممکن تغییر می‌کند تا هر چه بیشتر بتوانیم از گرافیک فوق‌العاده بازی لذت ببریم. Toys for Bob سعی کرده تا برای ساخت قطعات موسیقی بازی، تلفیقی از قطعات قدیمی و قطعات جدید را برای مراحل استفاده کند که علاوه بر حفظ حس و حال نوستالژیک سری، شامل قطعات جدیدی هم می‌شود.

نتیجه‌گیری:

بازی Crash Bandicoot 4: It’s About Time را نه تنها می‌توان به عنوان یکی از بهترین آثار در سبک پلتفرمینگ سه بعدی در نسل هشتم کنسول‌ها به حساب آورد، بلکه میتوان آن را ادامه‌ای فوق‌العاده برای شماره سوم کرش بندیکوت دانست که هم موفق شده تا ویژگی‌های قبلی سری را حفظ کند و هم نوآوری های فراوانی دارد که تجربه‌ای فوق‌العاده و سرگرم کننده را برای گیمر رقم میزند. البته در این بین، انتقادهایی هم به بخش چند نفره و تعداد کم مراحل آن وارد است.