بررسی بازی Crackdown 3

برای مشاهده بررسی ویدیویی Crackdown 3 در یوتوب کلیک کنید.

در سال ۲۰۱۴ میلادی بود که مایکروسافت در طول کنفرانس Build نمایشی را به حضار نشان داد که نحوه استفاده تکنولوژی سیستم ابری در دنیای بازی‌ها و تکامل آن‌ها را به خصوص در زمینه تخریب پذیری به نمایش می‌گذاشت. در طول این نمایش شاهد ساختمان عظیمی بودیم که با بر خورد هر گلوله به آن به شکلی کاملاً طبیعی تخریب می‌شد. آن نمایش به قدری خوب بود که استفاده از آن در یک بازی تقریباً غیر قابل تصور به نظر می‌رسید، اما مدتی نگذشت که شرکت مایکروسافت اعلام کرد، نمایش کنفرانس بیلد مربوط به جدیدترین شماره از عنوان Crackdown بوده است. آن‌ها حتی «دیو جونز» خالق شماره اول «کرک‌داون» و GTA را هم به عنوان سازنده شماره سوم معرفی کردند و از آن جا بود که انتظارات به شدت از شماره سوم کرک‌داون زیاد شد. اما همه چیز آن طور که انتظار داشتیم پیش نرفت و پروسه ساخت بازی بیش از پنج سال به طول انجامید، دیو جونز پست خود را ترک کرد و استفاده از قدرت ابری هم محدود به بخش چند نفره بازی شد و بدین ترتیب کرک‌داون ۳ با تمام مشکلاتی که در طول مراحل توسعه‌اش داشت، عرضه شد. محصول نهایی به دست ما رسیده و در ادامه مطلب به نقد و بررسی کرک‌داون ۳ می‌پردازیم.

چندین سال پس از وقایع شماره دوم، گروهی از تبهکاران دست به نابودی کره زمین می‌زنند و تنها یک شهر با نام «بهشت» باقی می‌ماند که روزنه امیدی است برای ادامه بشریت. این شهر توسط گروهی با نام TerraNova کنترل می‌شود که به انسان‌ها وعده زندگی در شهری آرام و امن را می‌دهند. اما در عمل کره زمین توسط همین گروه ترانوا نابود گشته است و حالا آن‌ها با استفاده از شهر بهشت قصد دارند بر کل بشریت حکومت کنند. در همین زمان است که Agent ها با تمام قدرتشان وارد عمل می‌شوند تا یک‌بار دیگر بشریت را نجات و ترانوا را نابود سازند، اما طولی نمی‌کشد که در حال ورود به شهر، هواپیمای قهرمانان داستان با حمله لیزری ترانوا مواجه شده و عملاً تمام اعضای گروه جان خود را از دست می‌دهند. در این بین تنها پیکر بی جان یکی از ایجنت‌ها توسط گروهی کوچک از انسان‌ها پیدا شده تا با استفاده از DNA، جانی دوباره به او داده و حالا قهرمان جدید که تمام قدرت‌هایش را هم از دست داده است، باید با ورود به شهر بهشت هر طوری که شده گروه ترانوا را نابود و رهبران آن را از بین ببرد.

استفاده از کلمه «کلیشه» مناسب‌ترین توصیفی است که می‌توان برای داستان کرک‌داون به کاربرد. به جز شروع جذاب اثر که با تعدادی کات‌سین با کیفیت و حتی نمایش شخصیت‌پردازی جذاب ایجنت‌های بازی همراه است، دیگر خبری از پیچش داستانی در طول بازی نیست و عملاً شاهد یکی از ضعیف‌ترین داستان‌ها هستیم. در نهایت در طول بازی هیچ اتفاقی داستانی خاص و غیر قابل پیش‌بینی رخ نخواهد داد. حتی ایجنت‌های بازی هم که در کات سین ابتدایی شخصیت جالبی را از خود به نمایش می‌گذارند، با شروع اثر به قهرمانانی بی هویت تبدیل شده که به جز نام و چند دیالوگ محدود هیچ شخصیت‌پردازی خاصی ندارند. حتی شخصیت‌ «تری کروز» که این روزها مایکروسافت از او برای تبلیغات کرک‌داون استفاده می‌کند هم به جز چند دیالوگ محدود در طول مبارزات، هیچ نقشی در روایت بخش داستانی ایفا نمی‌کند. تمام این موارد دست در دست هم می‌دهند تا اولین ضربه را بر پیکره شماره سوم کرک‌داون وارد کنند.

حال تصور کنید که انتظارات خود را پایین آورده و به این نتیجه می‌رسیم که چه کسی کرک‌داون را برای داستانش بازی می‌کند؟ سری کرک‌داون به آزادی عمل و تنوع مأموریت‌هایش معروف است و شماره سوم هم به ما وعده داده که خاطرات خوب شماره اول را تکرار کند. اما آیا واقعاً استودیو سومو دیجیتال در این امر موفق گشته است؟ برای پاسخ به این سؤال باید گفت «خیر»، سومو دیجیتال نه تنها کمکی به تکرار عوامل موفق شماره اول نکرده است، بلکه شماره سوم را به کل نابود کرده و با یکی از بی‌محتواترین عناوین ساخته شده در نسل هشتم کنسول‌ها طرف هستیم. شماره سوم مافیا را به یاد دارید؟ سیستم مأموریت‌های بازی به نحوی بود که در طول اثر مدام مجبور به تکرار یک سری مأموریت خاص بودیم تا در آخر با رییس آن منطقه مبارزه کنیم.

کرک‌داون ۳ هم از همان فرمول استفاده کرده است با این اوصاف که تنوع مأموریت‌های بازی به شدت کاهش یافته و حالا به لطف قدرت قهرمان بازی، چالشی هم در این بین وجود ندارد و در عمل به پایان رساندن بخش داستانی به امری خسته کننده و ملال آور تبدیل می‌گردد. مأموریت‌های اثر خلاصه می‌شوند به آزاد سازی زندانیان، نابود کردن ماشین‌ها، معدن‌ها و پایگاه‌های گروه ترانوا. در عمل مأموریت‌ها هیچ‌وقت حس و حال یک مأموریت کامل را نمی‌دهند و بیشتر به مأموریت‌های فرعی عناوینی مثل Just Cause و Saints Row شباهت دارند. تنها نکته مثبت در این بین آزادی عمل انجام این مأموریت‌ها و البته درگیری با رهبران هر بخش است. البته این نبرد با این رهبران هم دوباره به تکرار یک الگوی مشابه ختم می‌شود و به حدی خسته کننده است که وقتی به مأموریت آخر بازی رسیده بودم، تنها دوست داشتم بازی تمام شود و به سرعت آن را از روی کنسول پاک کنم. شهر بهشت هم به جز زیبایی بصری‌اش یک شهر مرده حساب می‌شود با NPC ها و دشمنانی که فرسنگ‌ها از استانداردهایی که سری GTA و دیگر عناوین جهان باز به وجود آورده‌اند، فاصله دارد.

تنها میراثی که از شماره اول باقی مانده و استودیو سومو دیجیتال آن را نابود نکرده، مکانیک گیم‌پلی و گان‌پلی بازی است، که همچنان جذاب بوده و می‌تواند مخاطب را برای چند ساعت سرگرم کند. گان‌پلی بازی به لطف تنوع خوب اسلحه‌ها، انفجارهای عظیم و گیم‌پلی سریع خود تنها موردی بود که باعث شد شماره سوم را به پایان برسانم. همانند شماره‌های قبل، این بار هم با سیستم افزایش قدرتی طرف هستیم که با جمع‌آوری ارب‌ها و شرکت در مبارزات تغییر می‌کند و در ساعات پایانی بازی عملاً با شخصیت نامیرایی طرف بودم که به راحتی کل شهر را حریف بود. همچنین سیستم تکامل قهرمان داستان همچنان جذابیت خود را حفظ کرده و مرا مجاب کرد تا او را تا آخرین حد قوی سازم. با گذر از این مورد دوباره باید به انتقاد از اثر بپردازم. با این که رانندگی هیچ‌وقت نقش پر رنگی در سری نداشته است، اما همیشه جزو یکی از بخش‌های جذاب دو شماره قبل بود. اما در شماره سوم شاهد هندلینگ عجیب و غریبی هستیم که به کل لذت این بخش را از بین برده است. تنها مواردی که در طول اثر از ماشین استفاده کردم، مربوط به ماشین اختصاصی قهرمان بازی بود که چنین قابلیتی داشت تا تبدیل به تانک شود یا از دیوار بالا برود، که آن هم بعد از چند بار گیر کردن در آبجکت‌های بازی و دیوار بی‌خیالش شدم.

اگر از انتقادات خسته شده‌اید، با تنها بخشی از نقد همراه خواهید بود که در آن به تعریف از بازی خواهم پرداخت. عنوان کرک‌داون ۳ با موتور آنریل ۴ ساخته شده و نتیجه عنوانی چشم‌نواز و زیبا از کار درآمده‌ است. سازندگان سعی کرده‌اند تا همان حس و حال کمیک سری در این شماره حفظ شود. رنگ‌های گرم همچنان بر رنگ‌های سرد ترجیح داده شده‌اند و بازی دارای تکستچر ها و آبجکت‌های با کیفیتی است. همچنین طراحی دشمنان و ایجنت‌ها به خوبی انجام شده و آن‌ها از جزئیات کاملی بهره می‌برند. در زمینه تکنیکی هم با عنوانی قابل قبول بر روی کنسول Xbox One X همراه بودیم. در طول ۲۰ ساعتی که بازی را تجربه کردم، اثر با فریم‌ریت ثابتی اجرا می‌شد. در نهایت هم به HDR اشاره کنم که به لطف رنگ‌های گرم بازی به خوبی از کار درآمده و عنوان قابل قبولی را در بخش بصری ساخته است. Charles Goodwin و صدای نام آشنا او که در دو شماره قبلی هم حضور داشت، در شماره سوم هم به عنوان رییس ایجنت‌ها با صدی جذابش همراه ما خواهد بود. البته همان طور که بالاتر اشاره کردم، ایجنت ها و مخصوصاً تری کروز به جز چند دیالوگ تکراری، هیچ دیالوگ دیگری برایشان در طول بازی نظر گرفته نشده است. در آخر به موزیک‌های بازی اشاره کنم که قوی‌ترین بخش کرک‌داون ۳ است و نتیجه کار واقعاً خوب از آب درآمده است. موزیک‌های اثر با ترکیب سبک الکترونیک به سبک و سیاق اثر وفادار هستند و حتی در بین لیست آهنگ‌ها ترک‌هایی مثل Reza Khan و Djimon Keita در لیست آهنگ‌هایی که در طول روز گوش می‌دهم، قرار گرفته‌اند.

از تمام موارد که بگذریم به بخش چند نفره کرک‌داون می‌رسیم. بخشی که کلی سر و صدا به پا کرد و قرار بود انقلابی در نسل هشتم کنسول‌ها بکند. این بخش با قدرت ۲۰ کنسول Xbox One اجرا می‌شود و همان طور که وعده داده شده بود دارای تخریب پذیری کامل است. اما آیا واقعاً تخریب پذیری تنها برای موفقیت این بخش کافی است؟ برای جواب دادن به این سؤال، باز هم باید بگویم «خیر». این بخش هم همانند دیگر بخش‌های کرک‌داون بی‌محتوا، ضعیف و پس از چند ساعت به راحتی به دست فراموشی سپرده می‌شود. در عمل این بخش به جز گیم‌پلی جذابش که از بخش تک‌نفره به اینجا منتقل شده، هیچ نکته قابل قبولی ندارد. حتی سازندگان این بخش به خودشان زحمت آن را نداده‌اند تا یک لیدر بورد به این بخش اضافه کنند. تمام اسلحه‌ها از همان ابتدا در دسترس است، سیستم لول هم در کار نیست و در عمل این بخش بیشتر به یک نمونه آلفا شباهت دارد تا یک نسخه کامل. تنها دو مد و چند نقشه محدود و تخریب پذیری که به جز زیبایی ظاهری نقشی در گیم‌پلی ایفا نمی‌کند کلیت بخش چند نفره ضعیف شماره سوم کرک‌داون است. به تمام این موارد مشکلات ثبت نشدن کشتن حریفان را هم اضافه کنید. در خیلی از موارد در حالی که یکی از بازیکنان را کشته بودم، بازی هیچ گونه امتیازی برای من ثبت نکرد و بدین منظور همان لذت اندک این بخش هم به کل برایم نابود گشت.

Crackdown 3 عنوانی است که از دل نسل ششم و اوایل نسل هفتم در آمده ولی در سال ۲۰۱۹ عرضه شده است. بازی در تمام موارد عنوانی ضعیف، سطحی و کم‌عمق است. استودیو سومو دیجیتال نه تنها موفق نشده تا تجربه خوب شماره اول را تکرار کند، بلکه به کل خاطرات خوبمان از سری کرک‌داون را نابود ساخته است. عنوان کرک‌داون ۳ تنها برای طرفداران سری که دوست دارند خودشان را چند ساعت سرگرم کنند، مناسب است. به جز آن تجربه کرک‌داون عذاب آور و خسته کننده است.