بررسی بازی Chronos: Before the Ashes

برای ساخت و توسعه یک بازی گاهی با بودجه‌ای محدود و با برنامه‌ای مُدَوَن میتوان اثری خلق کرد که بازی مربوطه عنوانی درخشان ظاهر شود و بتواند برای استودیوی سازنده عواقب خوبی را به همراه داشته باشد. عنوان Remnant: From the Ashes که در تابستان سال 2019 توسط استودیوی آمریکایی Gunfire Games منتشر شده بود مصداق بارز این موضوع بود . حال این استودیو در جدید ترین اثر خود بازی به نام Chronos: Before the Ashes را منتشر کرده است. این بازی یک پیش داستان قبل از اتفاقات بازی  Remnant: From the Ashes که در سال 2019 منتشر شده بود. نسخه اول Chronos یک بازی بر اساس واقعیت مجازی  بود که در سال 2016 منتشر شده بود. استودیوی سازنده این بار تصمیم گرفته با همکاری کمپانی THQ Nordic بازی را دوباره سازی کند و این بار بدون استفاده از واقعیت مجازی و در قالب یک اثر اکشن/نقش آفرینی بازی را با شکل و شمایلی نو منتشر کند.

 سبک و سیاق بازی Chronos: Before the Ashes بر پایه بازی‌های سولز بورن بنا شده است. یک بازی سولز بورن جمع و جور که بتواند بخش بیشتری از گیمر ها را با خود به همراه کند. شما برای ورود به دنیای بازی میتوانید شخصیت خود را انتخاب کنید ولی تیم سازنده هیچ گزینه‌ای برای شخصی سازی شما در نظر نگرفته و دست شما برای طراحی و ساخت مدلینگ بدنی و چهره شخصیت بازی را بسته است. سازندگان فقط به انتخاب جنسیت شخصیت بازی اکتفا کرده اند. همین طور بازی دارای سه درجه سختی است و درجات سختی طوری طراحی شده اند که قشر وسیع تری از گیمرها بتوانند این عنوان را تجربه کنند. صحنه آغازین بازی به صورت اول شخص شروع میشود و راوی داستان شما را به دنیایی که باید به آن سفر کنید آشنا می‌کند. این دنیا روزی پر از شادی بود و انسان‌ها در کنار هم زندگی شاد و خرمی داشتند تا روزی اژدهایی پلید سرو کله اش پیدا شد و دنیا را تحت کنترل خود در می آورد و سیاهی و تباهی را همچون بختکی بر سر دنیا و مردمانش نازل کرد. اژدها در مرکز یک هزارتوی باورنکردنی زندگی می کند و شما یک جوان 18 ساله هستید که باید این اژدهای پلید را پیدا کنید و برای نجات مردم و دنیا آن را بکشید. جایی که Chronos متفاوت جلوه میکند و در واقع از آنجا که نام آن ناشی می شود مکانیزم پیر شدن در بازی است. هر بار که می میرید از هزارتوی شما را بیرون می کنند تا یک سال بعد و یک سال بزرگ تر برگردید. هر 10 سال یکبار قفل‌های دائمی جدید را باز می کنید تا بدن شما را در حالت جنگی حفظ کند. اما هرچه پیرتر می شوید قدرت و چابکی شما بیشتر متزلزل می شود. سرعت عمل بدن شما کندتر می‌شود اما برای حفظ تعادل هسته گیم پلی بازی، در کنارش قدرت جادویی شما افزایش می یابد و راه‌های جدیدی برای مبارزه با دشمنان به شما ارائه می دهد.

در اول بازی باید بین یک شمشیر و یا یک تبر یکی را انتخاب کنید که هر کدام ویژگی‌های مخصوص به خود را دارند. با استفاده از شمشیر می‌توانید به دشمنان سریع تر ضربه بزنید و سرعت عمل‌تان بالا تر برود اما قدرت ضربه وارده به دشمنان ضعیف است ؛ اما در کنار آن تبر قدرت ضربه بالایی بر روی دشمنان دارد اما کندتر است و سرعت عمل میزان ضربات شما به همین سو کند تر می‌شود. البته رفته رفته در طول مراحل بازی شما با سلاح های جدید تری هم برخورد خواهید کرد. هر سلاح قابل ارتقا است و خوشبختانه سلاح ها نسبت به دیگری تفاوت‌های کیفی واضحی دارند. شما به راحتی در بازی تفاوت کیفی سلاح‌ها و نقاص ضعف و قوت آن ها را در هسته گیم پلی بازی حس خواهید کرد. بنابراین خوب است که شما در بازی از سلاح‌های گوناگون استفاده کنید و باید به این نکته هم اشاره کنم استفاده به جا و مناسب از هر سلاحی برای مقابله با دشمنان در سبک های گوناگون واقعا تاثیر گذار است . سیستم ارتقا مهارت های شخصیت بازی به 4 بخش قدرت – چابکی – جادو و نشاط تقسیم می‌شود. هر کدام از این بخش‌ها در پیش برد مهارتی شما و سبک گیم پلی تاثیرات بسزایی دارد. به روزرسانی چابکی و  نشاط فقط برای یک نفر هزینه دارد. در حالی که برای ارتقا جادو شما سه امتیاز طول می کشد. در مراحل اولیه و به خصوص هنگامی که در بازی مبتدی هستید، نباید بیش از حد در مورد ارتقا مهارت جادو خود نگران باشید. اما در مورد دو ویژگی باید در همان اوایل بازی برای ارتقا آن ها حساسیت به خرج دهید. با این کار اطمینان حاصل می‌کنید که مهارت های شما را جادو هدر نمی دهید در حالی که اطمینان می یابید شخصیت شما در حالت اولیه قوی‌تر می شود. علاوه بر این . هرچه در بازی پیشرفت می کنید ، چابکی و قدرت برای بروزرسانی هزیته ارتقا آن گران تر می‌شوند. این بدان معناست که اگر آن‌ها را زودهنگام ارتقا دهید ، می توانید با کمترین امتیازی که دارید سریع مهارت های چابکی و قدرت را ارتقا دهید.

مکانیزم مبارزات بازی بر پایه بازی های سولز محور طراحی و توسعه داده شده است. باید استراتژی‌های متفاوتی در مقابل هر دشمن با سبک مبارزه‌ای مختص به خودی را که دارند داشته باشید و استفاده به جا در دفاع –  حمله – و جا خالی دادن‌های مناسب را طرز گیم پلی بازی خود در نظر بگیرید. البته همان طور که به آن اشاره کردم هسته گیم پلی بازی به سختی اعجاب انگیز بازی های خلق شده میازاکی نیست. سازندگان نمی خواهند شما بیش از حد در معرض آسیب قرار بگیرید . به طور مثال وقتی سپر خود را برای زمان دفاع کردن از ضربات دشمن بالا میگیرد در همین هنگام می توانید حرکت کنید، دشمن را گول بزنید و حتی حمله کنید. این ثانیه بین انداختن سپر و تاب دادن شمشیر می تواند تفاوت معنی داری داشته باشد و سازندگان کمی شعاع حرکتی و مانور حرکتی شما را متنوع تر و بیشتر کردند تا گیم پلی بازی نسبت به بازی‌های سولز لایک اصیل کمی آسان‌تر جلوه کند. نوع طراحی مراحل بازی و رفتن به قسمت‌های مختلف هم  هیچ سیستم هدایت و نقشه کمکی برای شما در نظر گرفته نشده و این بخش هم به مانند عناوین سولز محور است. یعنی باید خودتان با کاوش قسمت های مختلف بازی راه اصلی و درست را پیدا کنید و مراحل را طی کنید . در بازی Chronos: Before the Ashes پازل‌های زیادی برای شما در نظر گرفته شده است. از پیدا کردن اجسام مختلف و اهرم‌ها و بسیار موارد دیگر بگیرید که باید با کند و کاو و جستجو در قسمت‌های مختلف بازی آن ها را پیدا کنید و در جای مناسب خود قرار دهید. بخشی از پازل ها هم به صورت فکری طراحی شده اند و بخش پازل ها آمیخته ای از فکر – نقشه یابی – و همین طور ترکیب کردن وسائل طراحی شده اند و همین امر باعث میشود تجربه گیم پلی بازی در کنار مبارزات بازی اصلا خسته کننده و تکراری به نظر نرسد.

Chronos: Before the Ashes از موتور گرافیکی Unreal Engine 4 استفاده میکند . سازندگان در خلق و به تصویر کشیدن گرافیک بصری و فنی بازی عملکردی متوسط داشته‌اند. گرافیک بازی نه زشت است و نه زیبا. در خوش بینانه ترین حالت شاید بتوان گفت چیزی مابین این دو. در مورد طراحی کاراکتر و مدلینگ و جزئیات بدنی‌ شاید بتوان گفت سازندگان میتوانستند بهتر کار کنند و به نظر من طراحی صورت کاراکتر ، بافت های پوست، شیدر های روی پوست و کیفیت لباس ها حقیقتا میشد کیفیت بهتری داشته باشند. همین طور انیمیشن‌های کاراکتر بازی هم از کیفیت متوسطی برخوردار است.

بافت‌های به کار برده شده در محیط هم تا حدی پر نوسان است. بخش‌هایی از محیط و بافت‌های به کار رفته شده در آن بسیار با کیفیت است و بخش‌هایی هم در حد متوسط. نور پردازی بازی هم چنین داستانی را با خود به همراه دارد و به طور کلی شما با نور پردازی‌های چند لایه و خیره کننده ای در بازی روبرو نمیشوید ؛ اما چیزی که در گرافیک بصری و هنری بازی خود نمایی میکند طراحی هنری مراحل بازی است. سازندگان با بودجه محدودی که در بخش توسعه گرافیکی بازی داشته‌اند سعی کرده‌اند طراحی هنری هر پلان از مراحل بازی را جذاب – دلربا و زیبا توسعه دهند و در خلق این امر واقعا موفق بوده‌اند . سبک هنری بازی مانند سری اصیل سولز جوی کاملا تاریک و سنگین ندارد و طراحی محیط تا حدودی فانتزی تر است ، ولی سازندگان سعی کرده‌اند زیاده روی در این مورد از خود به خرج ندهند و تعادلی در سبک هنری تاریک و فانتزی را به وجود بیاورند و خروجی کار واقعا مطلوب و قابل قبول بوده است. گرافیک فنی بازی از مشکلاتی همانند دیر بارگذازی شدن بافت‌ها در شروع اول هر مرحله  رنج میبرد و همین طور زمان بارگذاری بازی کمی طولانی است.

بازی در بخش صدا گذاری عملکردی باثبات و قابل قبول از خود به جا گذاشته است. از موسیقی‌های بازی بگیرید تا صدا گذاری شخصیت‌ها و صدا گذاری محیط بازی . میتوان گفت صدا گذاری خوب محیط  نقش پر رنگی در به تصویر کشیدن جو و اتمسفر بازی داشته. وقتی در یک محیط به نسبت غم زده هستید ، با شنیدن وزش باد و صدای کلاغ هایی حس غم زدگی بازی هم افزایش میدهد. به صورت کلی بخش صدا گذاری بازی از سوی سازندگان خوب و قابل قبول کار شده است .

سخن پایانی

Chronos: Before the Ashes بازی‌ای با ریتمی کند است و برای گیمرهایی که می خواهند مبازرات به نسبت چالش برانگیزی داشته و در کنار آن چاشنی حل معماها را با خود به همراه داشته باشند کاملا مناسب است. شاید بتوان گفت این بازی برای مبتدیانی که با سبک های سولز بورن آشنا نیستند میتواند یک کلاس آموزشی اولیه باشد و عوام گیمر ها را با دنیای پر رمز و راز و چالش برانگیز سولز بورن آشنا کند. البته در یک کلاس ابتدایی. طراحی محیط و سبک هنری بازی زیبا کار شده و سازندگان توانسته اند یک بازی جمع و جور سولز بورن محور تولید کنند و در خلق این اثر میتوان گفت تا حدودی موفق بوده اند.