بررسی بازی Binary Domain

هر ساله عناوینی عرضه می شوند که هدف اصلی آن ها در وهله ی اول و قبل از رسیدن به موفقیت هایی مانند فروش، عرضه عناوین استانداردی است تا بتوانند با رعایت نکات مهم بازی، عنوانی نسبتا خوب را رقم زده و مخاطبان خود را برای بازی های بعدی احتمالی خود پیدا کنند. یکی از این بازی ها Binary Domain است که سعی دارد با بهره گیری از المان های موفق در بازی های مطرح در سبک اکشن سوم شخص عنوانی مطلوب را پیش روی مخاطبان قرار دهد.در کارنامه ی سازندگان Binary Domain، عنوانی مانند سری Yakuza وجود دارد که نسخه ی های متعددی از آن برای کنسول PS3 وارد بازار شد. همانطور که مطلع هستید این عناوین در کشور ژاپن عرضه شدند و مخاطبان آن ها شامل کشور های غربی نمی شدند. سازندگان این بار بازی خود را عنوانی برای تمام کشور ها دانسته و با این تفکر که بتوانند بازی کنان بیشتری را از سراسر دنیا جذب کند،Binary Domain را روانه ی بازار کرده است. اینطور که پیداست، با وجود غربی تر شدن مضمون داستانی بازی نسبت به سری Yakuza، باز هم ریشه های اصلی این بازی در BD نیز حفظ شده و سازندگان هیچ گاه تم خاص Yakuza را فراموش نکرده اند.به سال 2080 میرویم، جایی که ربات ها قسمتی از زندگی هر انسانی بر روی کره ی زمین شده اند. تولید و همچنین پیشرفت هوش مصنوعی آن ها، روز به روز سیر صعودی خود را طی کرده و نسل حاضر از ربات ها، به گونه ای شبیه به انسان شده اند، که تشخیص آن ها امری نزدیک به محال به نظر می رسد. با لغو ساخت ربات ها توسط دو شرکت بزرگ ربات سازی Amada در ژاپن و Bergin در آمریکا سعی بر این شد تا جلوی هوشمند تر شدن ربات ها را بگیرند زیرا احتمال طغیان ربات ها رو به افزایش بود؛ اما با اشتباهی که در ابتدای بازی به آن پرداخته میشود، دیده می شود که شرکتAmada به طور عمدی ربات های خود را وارد بازار می کند و این شروعی است برای به پا خواستن و متحد شدن ربات های هوشمند بر علیه انسان ها. در این بین تیمی حرفه ای متشکل از مامورانی از اقصی نقاط زمین برای مقابله با ربات ها به ژاپن فرستاده می شوند که در راس آن ها Dan Marshall قرار دارد. هیچ گاه نمیتوان انکار کرد که محتوای کلی داستان بازی رویه ای کلیشه ای را در پیش گرفته اما با علم بر اینکه داستان سری بازی های Yakuza به هیچ وجه کم عمق نبوده میتوان در ادامه انتظار اتفاقات جالبی را از بازی داشت که همین انتظار نیز بر آورده شده است.

اگر شما هم از آن دسته کسانی هستید که سری بازی های Yakuza را تجربه کرده اید، به طور حتم از داستان پیچیده ی آن نیز خبر دارید، مخصوصا اینکه به جرات میتوان اذعان داشت که بازی کنندگان بیش از آنکه گیم پلی بازی را تجربه کنند کات سین های ما بین آن را تماشا می کنند زیرا عضو جدا نشدنی این سری همین کات سین ها هستند که به روایت داستانی آن شاخ و برگ می دهند. در Binary Domain نیز همچین وضعی به وفور دیده میشود، کات سین ها با دقت بالا کار شده و با وجود کمی و کاستی ها در بخش های دیگر موجب شده تا بازی پیش روی شما دل چسب تر باشد. همین مورد نیز موجب شده تا شخصیت پردازی بهتری را در بازی شاهد باشیم. شاید بتوان یکی از نکات کلیدی BD را شخصیت پردازی خوب آن دانست که در پشت داستان آن، وزنه ای محکم برای درخشان شدن این بخش از بازی در کلیات داستانی است.
از داستان نسبتا جذاب بازی که بگذریم به گیم پلی تکراری میرسیم که قبلا نمونه ی آن بار ها توسط بازی کنندگان تجربه شده است. ساختار کلی و روند گیم پلی BD در طول مراحل آن چیزی نیست که تفاوت چندانی با شوتر های سوم شخص این نسل داشته باشد. دویدن، سنگر گرفتن، تیر اندازی و حتی کلید های اکشن بازی به طرز عجیبی (!) در عناوینی مانند Geow دیده شده است و نوعی الگو برداری از این عنوان محسوب می شود. شاید یکی از بدترین نکات بازی را بتوان همین شباهت زیاد آن به چنین عناوینی دانست که حتی نوع گنجاندن خشاب های قابل بر داشت دقیقا همانند آن چیزی است که درGears of War شاهد بوده ایم و یا دستگاهی که به وابسته ی آن امکانات جدید و همینطور آپگرید سلاح ها قابل خرید است تشابه زیادی به سیستم آپگرید در Dead Space دارد! البته هیچ کدام از موارد بالا به معنای ضعف Binary Domain در این بخش ها نیست. چه بسا که با نمایش دادن تلفیقی از گیم پلی های خوب، توانسته جایگاه خوبی را در بین بازی های امروزی به دست آورد.
با این حال موردی که باعث شده تا BD به عنوانی ضعیف تبدیل نشود این است که روند بازی در طول مراحل به هیچ وجه خسته کننده نمی شود و المان های اضافی که در بازی گنجانده شده به همراه کار های جالبی که بازی کننده در طول مراحل انجام می دهد حالت جالبی را به بازی می دهد. همچنین وجود باس هایی که در مراحل هستند و نحوه ی شکست دادن آن ها نیز به تنوع بازی افزوده است.,اما قسمتی که پایه ی جذابیت Binary Domain را تشکیل میدهد فرمان هایی است که قبل از عرضه ی بازی نیز خبر هایی مبنی بر تاثیر گذاری آن روی داستان بازی به گوش می رسید. در طول بازی میتوانید با اعضای تیم خود حرف زده و در موقعیت های گوناگون دستورات و یا پاسخ های مناسبی را به آن ها بدهید، البته اگر با استفاده از گیم پد می خواهید فرمان ها را به نمایش بگذارید، در آن لحظه، نمی توانید بیش از 4 عبارت از پیش تعیین شده را با همکار هایتان در میان بگذارید. اما اگر میکروفونی برای ارتباط با دستگاه دارید قضیه فرق میکند، شما میتوانید با استفاده از هدست و یا میکروفونی که در اختیار دارید عبارات موجود در بازی (که بسیار محدود است) را تلفظ کنید. استفاده از فرمان های صوتی به این صورت پیش از این در عنوان End War نیز به همین شکل دیده شده بود اما تشخیص عبارات تلفظ شده توسط کاربر نیز مشکلی بزرگ برای BD محسوب میشود. چرا که در بسیاری از مواقع عبارات تشخیص داده شده توسط بازی کاملا اشتباه بوده و همین مورد کمی ناراحت کننده است. برای مثال در یکی از موقعیت های موجود در بازی که به آن برخورد کردیم، پس از سوال یار خودی، تشخیص عبارت دریافت شده از شما به جای بله؛ نه و حتی بد تر از آن، عبارتی مانند You Idiot است!
در بین مراحل بازی نیز به کرات مشاهده می شود که به بهانه های مختلف قبل از راه یافتن به محیط بعدی یار شما صحبت هایی را مطرح میکند که شما میتوانید پاسخ دلخواه خود را به آن بدهید، اما چنین موردی کاملا بی مورد می باشد، چرا که سخنان رد و بدل شده بسیار سطحی هستند و به هیچ وجه در داستان بازی تاثیر ندارند. به طور کلی قابلیت حرف زدن و همینطور فرمان صوتی پیش از آنکه قابلیتی کاربردی باشد تنها برای ظاهر کلی مراحل گنجانده شده و یقینا مخاطبان را راضی نخواهد کرد.
در عین حال هوش مصنوعی دشمنان شما نیز همانطور که از قبل روی آن مانور داده شده بود به صورت زیبایی پیاده شده است. تخریب کردن جای جای بدن ربات ها در پیشروی آنان و عکس العملی که از خود بروز میدهند با هم رابطه ی مستقیم دارند و شما میتوانید پس از هر صدمه ای که به دشمنان خود زدید شاهد اتفاقی باشید که در راستای آن رخ میدهد. برای مثال پس از تخریب دست ربات ها، باز هم آن ها به سوی شما می آیند و یا بعد از نابود کردن سر ربات ها، آن ها بی اختیار شروع به شلیک کردن می کنند و در این بین امکان دارد که حتی دوست خود را نیز مورد ضرب قرار دهند که این موارد در جای خود جالب به نظر می رسد و باعث شده تا مکانیزم مبارزات کمی رنگ تنوع را به خود بگیرد.اگر بخواهیم کمی نیز به نکات مثبت بازی نگاهی کرده باشیم قطعا انیمیشن های بازی جایگاه این را دارند که از آن ها تمجید کرد. البته باید به این مورد هم اشاره کرد که جزئیات بالا چه در محیط و چه در مدل شخصیت ها بالا است و جلب توجه میکند (اما اگر HUD نسبتا شلوغ بازی جایی برای نگاه کردن به اطراف باقی بگذارد!). همانطور که اشاره شد جزئیات در طراحی شخصیت ها بالاست، این امر برای ساختار کلی ربات ها نیز صادق است. تنوع طراحی دشمنان و اشکال گوناگون آن ها و همینطور ذرات پیچ و خرده آهنی که بعد از نابود شدن آن ها مشاهده میشود گواه بر همین مورد است. اما این بدین معنا نیست که این عوامل در مواقع مختلف تکراری نمی شوند. زیرا شاید کلمه ی «تکراری» توصیف مناسبی برایشان باشد! گرافیک کلی بازی در مرحل مختلف نیز آن طور نیست که بتوان خرده ای از آن گرفت زیرا سبک گرافیکی سازنده های بازی حفظ شده و به طور کلی نکته ی خاصی را در بر نمی گیرد.
انفجار ها بسیار طبیعی به نظر می رسند و افکت های تولید شده توسط سلاح های متفاوت نیز در جای خود خوب عمل کرده اند. صداگذاری شخصیت ها نیز به لطف دیالوگ های زیبای آن ها دلنشین است و تا حدود زیادی حس لازم را به مخاطب خود می بخشد.

Binary Domain عنوانی است که با استفاده از المان های موفق در بازی های گوناگون، و استفاده مناسب از آن ها در بیشتر مواقع و همچنین اضافه نمودن برخی المان های جدید، مخلوط جالبی را خلق کرده است و مطمئنا تا ساعت ها میتواند با ایجاد اتفاقی تازه در بازی خود را به مخاطب بقبولاند.Binary Domain یک بازی عالی نیست اما آنقدر خوب است تا بتواند شما را برای مدت زیادی سرگرم کند. گیم پلی روان، داستانی جالب و دیگر موارد مثبت ذکر شده باعث شده تاBinary Domain پتانسیل لازم را برای عرضه ی نسخه های بعدی به سازندگانش بدهد. در این فواصل که بازار از کمبود بازی های شوتر سوم شخص فقیر است، Binary Domain می تواند نقش جایگزین خوبی را در این ژانر حداقل تا مدتی برای هواداران این سبک ایفا کند.