بررسی بازی Beholder 2

انگار همین دیروز بود که Evan به اتفاق صمیمی‌ترین دوست پدرش قدم به وزارت کشور گذاشته بود. در چهره‌ی او دیگر اثری از جوانی و خامی روزهای ابتدایی کارش در آن‌جا دیده نمی‌شد. امروز برای او روز مهمی به شمار می‌آمد. بالاخره قرار بود به راز مرگ پدرش پی ببرد. آسانسور به آخرین طبقه ساختمان رسیده بود، درب آسانسور باز شد و Evan با غیرمنتظره‌ترین پاسخی که انتظارش را داشت مواجه گشت.

سال 2016 یک استودیوی کوچک با نام Warm Lamp Games اولین نسخه عنوان Beholder را روانه بازار کرد. داستان نسخه اول روایت فردی به نام کارل اشتاین بود که به اتفاق خانواده‌اش به شهر جدیدی مهاجرت کرده بودند. بعد از پایان پرولوگ (Prologue) بازی شما متوجه می‌شدید حکومتی که شهر شما را اداره می‌کند به نوعی یک رژیم توتالیتر است. دولت هیتلر و شوروی سابق تعاریف خوبی برای این مدل نظام‌ها به شمار می‌آیند. شما از همان ابتدا به این نکته پی می‌‌بردید که به عنوان یک مخبر باید تخطی از قوانین حکومتی ساکنین ساختمان را گزارش دهید. پارادوکس ماجرا آن‌جایی اتفاق می‌افتاد که گاها مجبور بودید برای نجات خانواده‌تان خودتان قوانین را زیر پا بگذارید. نسخه اول این بازی پایان‌های متعددی داشت. دلیل پرداختن به نسخه اول این بود که بدانید Beholder 2 دنباله  یکی از پایان‌های نسخه اول به حساب می‌آید.

داستان Beholder 2 به مرموزترین شکل ممکن آغاز می‌شود. در تیتراژ آغازین بازی شما مردی را می بینید که به سمت وزارت کشور در حال حرکت است و در ذهن خود افکاری را مرور می‌کند. افکاری که حاکی از متوقف کردن یک جریان بزرگ است. کمی بعد همان مرد از طبقات بالای ساختمان از پنجره به بیرون پرتاب می‌شود. شما در حالی که سقوط او را با سرعت کند تماشا می‌کنید با نام شخصیت‌های بازی نیز آشنا می‌شوید؛ شروعی عجیب همانند فیلم‌های سینمایی.

Beholder 2 همانند نسخه اول، پایان‌های متعددی را برای شما در نظر گرفته است که به دو بخش اصلی و فرعی تقسیم می‌شوند. پایان‌های فرعی شامل آن بخش‌هایی از بازی می‌شوند که شما بنا به دلایل مختلفی نمی‌توانید به آخر بازی برسید. به عنوان مثال عدم توانایی شما در پرداخت مالیات سبب اخراج شما از کار و زندانی‌ شدنتان خواهد شد؛ یا اگر در مکالماتتان دقت نکنید ممکن است توسط یکی از همکاران خود کشته شوید. پایان‌های اصلی شامل 9 پایان متفاوت است و دسترسی به آن ها منوط به تعداد Heimdall Code هایی‌ است که در طول بازی پیدا خواهید کرد. این کد‌ها نوعی Collectible Items به شمار می‌آیند که در جریان بازی می‌توانید آن‌ها را از طریق نامه‌هایی که پدرتان به صورت مخفیانه در ساختمان وزارت کشور برای شما قرار داده است پیدا کنید. فراموش نکنید تمامی پایان‌ها یک تراژدی به حساب می‌آیند و فقط یک پایان خوب در بازی انتظار شما را می‌کشد. برای رسیدن به مهمترین پایان بازی باید تمامی این کدها را که شامل 250 عدد هستند را به دست آورید. عنوان Beholder 2 به حدی در بخش داستان بازی خوب عمل کرده که به جرات شما با یکی از سیاسی‌ترین و تاریک‌ترین بازی‌های زندگیتان سر و کار دارید و از این جهت روایت این اثر نقطه قوت اصلی آن به شمار می‌آید.

در گیم‌پلی این نسخه بر خلاف بخش قبل با افت و خیز زیادی مواجه خواهیم بود. گاهی اوقات گیم‌پلی بازی به خوبی در اختیار داستان بازی قرار دارد؛ برای نمونه شما در تمامی طبقات بازی برای به دست آوردن پول نیاز به فعالیت‌هایی دارید که روزانه تکرار می‌شوند. رسیدگی به پرونده‌هایی که مردم در طبقه اول در طول روز برای شما می‌آورند، از جمله این فعالیت‌ها به شمار می‌آید. در ظاهر این کار به شدت خسته کننده، پیچیده و کسل‌کننده است؛ اما مکانیزم بازی به صورتی طراحی شده که شما فقط یک‌بار مجبور هستید آن را انجام دهید و عملا با کمک به همکارانتان، رشوه، دزدی و یا  با آدم فروشی به راحتی می‌توانید مخارج زندگیتان را تامین کنید. مکانیزم بازی از همان ابتدا سعی دارد تا به شما نشان دهد در چنین حکومت‌های توتالیتر مثل شوروی نیازی نیست تا به امور مردم رسیدگی کنید و همیشه راه‌های میان بر، ساده‌تر و کثیف‌تری برای درآمدزایی نیز وجود دارند. البته بازی دست و بال شما را نمی‌بندد و حتی می‌توانید به عنوان یک کارمند درستکار رفتار کنید. همان‌طور که در یک حکومت فاسد رعایت اخلاق و صداقت در کار به راحتی اتفاق نمی‌افتد، گیم‌پلی بازی نیز به شما فشار می‌آورد تا به جای انجام یک سری از فعالیت‌های تکراری و بعضا سخت، عنان از کف داده و خود را آلوده سیستم کنید تا بتوانید سریع‌تر در بازی پیشروی داشته باشید.

در بخش‌هایی نیز مکانیک بازی برای شما مشکل ساز می‌شود. به عنوان مثال زمانی که شما قصد دارید با یکی از همکارانتان صحبت کنید کافی‌است اشتباها به جای در زدن گزینه ورود دزدکی به اتاق همکارتان را انتخاب کنید و به دلیل عدم وجود گزینه کنسل در فعالیت‌ها بر خلاف نسخه اول مجبور می‌شوید جریمه پرداخت کنید. در جایی دیگر اگر دو نفر در کنار یکدیگر قرار داشته باشند و شما قصد صحبت با یکی از آن‌ها را داشته باشید به دفعات ممکن است فرد دیگری را برای صحبت انتخاب کنید.

بخش دیگری از گیم‌پلی بازی که به نظر من در آن کم کاری صورت گرفته ماموریت‌های فرعی داخل خانه است. سازنده‌ها می‌توانستند به جای آن که با چند جمله روی یک پشت‌زمینه سیاه سر و ته آن را جمع کنند، کمی همت به خرج داده و برای تنوع بصری آن بخش بازی را هم مثل مابقی بازی طراحی کنند. رابطه کاربری نیز اگرچه پیچیده نیست ولی از کمبود Short Cut رنج می‌برد. برای مثال شما هر بار می‌خواهید از نقشه بازی برای فست تراول استفاده کنید باید چندین بار دکمه‌های مختلفی را فشار دهید؛ اگرچه طراحی فست‌ تراول هم ناقص بوده و به تمامی بخش‌های ساختمان دسترسی نخواهید داشت. به عنوان نمونه من متوجه نمی‌شوم چرا بار‌ها باید از گیت ورودی وزارت خانه تا مسیر مترو را پیاده طی کنم در حالی که کافی بود مثل بعضی از بخش‌های بازی برای این بخش نیز جا‌به‌جایی سریع از طریق نقشه طراحی می‌شد.

در بازی برای پیشروی شما به پول و اعتبار نیاز دارید. اعتبار که با رنگ آبی طراحی شده برای ارتقا به طبقات بالایی وزارتخانه بسیار مهم است. یکی از مشکلات اساسی بازی عدم وجود ماموریت‌های فرعی برای به دست آوردن اعتبار به میزان کافی برای ارتقا به طبقات فوقانی‌است؛ همین مسأله باعث می‌شود شما به طور ناخوداگاه تعدادی از پایان‌های اصلی را با میان‌بر رفتن برای کسب اعتبار حذف کنید. در مجموع می‌توان گفت این عنوان در بخش گیم‌پلی نمره متوسطی را به خود اختصاص می‌دهد.

گرافیک و اتمسفر بصری بازی شدیدا شما را به یاد بازی Inside خواهد انداخت. استفاده از رنگ‌های سیاه، سفید، خاکستری و قرمز رنگ‌بندی اصلی این بازی را تشکیل می‌دهد. در زمینه طراحی شخصیت‌ها Beholder 2 به خوبی توانسته در کنار سادگی، ویژگی‌های فردی شخصیت‌ها را نیز به تصویر بکشد؛ خواه یک شخصیت فرعی مثل شهروندی که برای رسیدگی به کارش به شما مراجعه می‌کند یا یک شخصیت اصلی بازی، همه با توجه به آن چه هستند به شکل قابل قبولی طراحی شده‌اند. نقطه ضعف بصری بازی در پردازش‌های سنگین بازی است که باعث می‌شود با افت فریم عجیبی مواجه شویم؛ برای مثال در انجام فعالیت‌های روزانه اگر سریع عمل کنید و حجم پردازش در مدت زمان کوتاهی زیاد شود بازی کمی کند شده و رنگ‌های سیاه به خاکستری تبدیل می‌شوند.

قبل از اینکه به صداگذاری بازی بپردازم باید مقدمه‌ای را خدمت شما عرض کنم. ریتم و صدا اولین و مهمترین ویژگی به حساب می‌آید که در ذهن مخاطب نفوذ می‌کند. اگر موسیقی و ریتم درست نباشد هیچ‌کدام از تصاویر هم درست نخواهند بود؛ به همین دلیل صداگذاری در یک بازی اگرچه در پشت زمینه‌ی تجربه‌ی بازیباز قرار دارد اما عملا مهمترین عامل برای یک تجربه لذت بخش به شمار می‌أید. عنوان Beholder 2 موسیقی متن قابل قبولی دارد به طوری که روایت تلخ و سیاه بازی را در وجودتان تزریق می‌کند. تنها نکته بد صداگذاری بخش مکالمات شماست که با یک گویش عجیب و بعضا تکراری ممکن است باعث سردردتان شود. حتی خوشحالی، عصبانیت و دیگر احساسات شخصیت‌ها به هیچ وجه با مکانیزم صداگذاری آن‌ها هم‌سویی ندارد.

در مجموع این اثر به دلیل روایت جذاب و پایان‌های متعدد ارزش چند بار تجربه کردن را دارد. این بازی که قبلا برای پلتفرم‌های سوییچ و رایانه‌های شخصی عرضه شده بود در اکتبر سال 2019 برای ایکس‌باکس و پلی استیشن هم عرضه شد تا بازی‌بازان بیشتری بتوانند این اثر سرگرم‌کننده را تجربه کنند. در آخر به این نکته باید اشاره کنم که اگر هنوز موفق به تجربه این عنوان نشده‌اید باید بدانید پایان‌بندی این بازی یکی از دراماتیک‌ترین پایان‌هایی است که انتظارش را خواهید داشت.