بررسی بازی AO Tennis 2

بعد از عدم انتشار بازی هایی همانند سری محبوب و مشهور Top Spin و Virtua tennis در نسل هشتم ، طرفداران تنیس از فقدان یک بازی شبیه ساز ورزشی تنیس به شدت رنج می‌بردند. جنگ لایسنس ها و هزینه های سر سام آور در اختیار گرفتن آن‌ها برای تمامی کمپانی های بازیسازی در بخش ورزشی به یک بحران روز افزون در صنعت گیم تبدیل شده است . سازندگان به خاطر دردسر های لایسنس ها عطایش را به لقایش بخشیده اند و بسیاری از بازی های ورزشی در نسل هشتم یا کنسل یا به صورت ناقص منتشر شده‌اند. در این خلاء چشمگیر و این چاله عمیقی که در بخش بازی های ورزشی رخ داده ، استودیوی استرالیایی به نام Big Ant Studios که در شهر ملبورن واقع شده بازی تنیسی به نام AO Tennis را روانه بازار کرده . نسخه اول این بازی در سال 2018 منتشر شد و دارای مشکلات بسیاری در تمامی بخش ها بود و نتوانست آن چنان منتقدین صنعت گیم و طرفداران سبک ورزشی تنیس را راضی کند . با این حال این استودیوی استرالیایی دست از کار نکشید و نسخه دوم این سری به نام AO Tennis 2 به تازگی منتشر شده و با هم نگاهی میندازیم و ببینیم این بازی ورزشی تنیس چه در چنته داشته است .

گیم پلی پویا و لذت بخش

نسخه دوم بازی بر پایه نسخه اول این بازی بنا شده . نسخه اول بازی ادغام شده و بهبود و ارتقا پیدا کرده است . در بخش گیم پلی بازی دچار بهبود های بسیار زیادی است . مهارت بازیکنان در بعد فنی و بصری تفاوت های چشمگیری نسبت به یکدیگر دارند . نحوه رفتار حرکتی بازیکنان و سبک بازی آنان با یکدیگر در زمین مسابقه به راحتی قابل مشاهده است . مثل دنیای واقعی Rafael Nadal ضربات سرو یا سرویس ( big-serving ) معروفش کشنده و مهلک است . John Isner که با ضربات پی در پی به کناره های زمین و از عمد خسته کردن حریف شناخته می‌شود ، در این جا هم مهارت خود را به رخ می‌کشد . حتی صدا های بازیکنان سرشناس دنیای تنیس هم در زمین با هر ضربه زدن به توپ تنیس شنیده میشود و احساسات و خشم آن ها را میتوانید از نحوه صدای آن ها درون زمین بشنوید و لذت ببرید . روی اصول و بنیان اولیه سبک بازی تنیس در بازی به شدت کار شده و سازندگان وسواس بسیاری روی آن به خرج داده اند . انواع و اقسام ضربات مانند فور هند ( forehand ) و بک هند ( backhhand ) و سرویس چرخشی ( American twist ) و بسیاری از اصطلاحات دنیای واقعی تنیس  با وسواس بسیاری زیادی در بازی شبیه سازی شده است.

روی فیزیک توپ تنیس به زیبای هر چه تمام تر کار شده است . تا جایی که بعد از هر ضربه زدنی نحوه جنبش حرکتی توپ و میزان کم و زیاد بودن ضربه بر روی توپ را میتوانید با تمامی وجودتان حس کنید . طراحی عالی فیزیک توپ و محاسبه دقیق توپ بر اثر شدت میزان هر ضربه باعث شده گیم پلی بازی بسیار پویا و درخشان در این زمینه باشد و نه تنها کم ترین ایرادی را میتوان به این بخش گرفت که هیچ بلکه باید در این مورد سازندگان بازی را تحسین کرد که بسیار دقیق و زیبا بر روی فیزیک توپ و نحوه جنبشی آن کار کرده اند و زحمت فراوانی کشیده اند .

درجه سختی بازی از Rookie شروع میشود و برای گیمر های تازه کار در این سبک که خیلی به سبک و سیاق بازی وارد نیستند پیشنهاد میشود تا در این درجه با مکانزیم گیم پلی بازی آشنا شوند . هر چه درجه سختی بازی را بالا تر ببرید بر خلاف بازی های ورزشی پرسر و صدا و پرخرج و پر ادعا که شاهد اسکریپت بیشتر در هوش مصنوعی می‌شوید  ، در اینجا و در کمال ناباوری در بازی AO Tennis 2 شاهد هوش مصنوعی بسیار طبیعی و پویا خواهید بود . آخرین درجه سختی بازی یعنی Grand Slam یک چالش اساسی است . زیبا و متحیر کننده و در عین حال لذت بخش . وقتی در این درجه سختی در مقابل Rafael Nadal قرار بگیرید دقیقا انگار خود این بازیکن در زمین است و در مقابل شما بازی میکند . چابک و ضربات مهلک و پی در پی او شما را گیج و خسته میکند . این خستگی دقیقا به ذهن شما هم رسوخ میکند و از این خستگی که Rafael Nadal به شما وارد میکند به جای این که خشمگین شوید حس بسیار خوبی به شما دست میدهد. حتی قبول می‌کنید که جلوی یکی از بهترین تنیسور های جهان بازی می‌کنید و بازی در مقابل او چالشی بس سخت و دشوار است . موسیقی‌های انتخاب شده برای بازی هم بسیار زیبا است و همین طور صدا گذاری ورزشگاه و صدای تماشاگران و کیفیت صدای گذاری .

تحلیل گرافیک بصری و فنی بازی  

گرافیک بازی را میتوان یکی از بخش هایی دانست که شاید آن چنان که باید و شاید در حد و اندازه ها و در خور یک بازی نسل هشتمی چشم نواز و خیره کننده نباشد . پوست بازیکن ها و شیدر های بر روی پوست آنان در بهترین حالت متوسط است . تماشاگران و بافت های استادیوم ها و چند ضلعی های به کار رفته در آن هم در حد متوسط قرار میگیرد . نور پردازی و بازتاب نور بر روی استادیوم و بازیکنان و سطح زمین در حد قابل قبولی قرار دارد ولی باز هم خیره کننده و چشم نواز نیست . طراحی چهره بازیکنان در سطح مطلوبی قرار دارد و کیفیت لباس بازیکنان و تحرک لباس بازیکنان بر اثر حرکت هم در حد متوسطی است . گه گاهی دچار باگ هایی هم در بازی هستیم . در بخش سوییچ یک کات سین به کات سین دیگری شاهد بار گذاری ناقص بافت – البته بسیار خفیف – ( Texture Loading ) و همین طور شاهد «پارگی تصاویر» یا Screen Tearing در بازی هستیم . باگ هایی در برش های تصویری دیده میشود و متاسفانه بخش گرافیک بازی از نوسانات شدیدی رنج میبرد . در بازی از افکت FXAA استفاده شده و به همین خاطر لبه ها در بازی بسیار کم دیده میشود ، ولی این تکنیک باعث شده بافت های بازی را تار کند . Anisotropic Filtering هم در بازی کاملا قابل قبول است و بر روی 8X قفل شده. از تکنیک های در بخش نور پردازی همانند Bloom و Ambient Occlusion آن چنان که باید و شاید استفاده بهینه ای از آن ها نشده .

 انیمیشن های پرنوسان

در بخش انیمیشن ها هم بازی از این قاعده مستثنی نیست و انیمیشن های بازی را نه میتوان خیره کننده و چشم نواز دانست و نه ضعیف و فاجعه بار . میتوان یک چیزی مابین این دو در نظر گرفت . متوسط و پر نوسان . نحوه انیمیشن ها در حرکت و ضربات و حالت های گوناگون خوب طراحی شده است ولی اصلا یکپارچی خوبی ندارند و گه گاهی انیمیشن ها حس ربات گونه و خشک به شما دست میدهد . به همین دلیل است که همیشه شما در طول بازی این احساس دوگانه را دارید که انیمیشن ها نه بی نظیر هستند و نه ضعیف و کم رمق .

ضغف لایسنس ها و راه حلی برای آن !

متاسفانه همان طور که در ابتدا اشاره کردم ، مشکلات و پیچیدگی و هزینه بالای گرفتن لایسنس ها در بازی های ورزشی گریبان آنان را گرفته و این بازی هم به سندورم لایسنس گرفتار شده است . بازیکنان ستاره ای همچون Roger Federer و Serena Williams و بسیاری از تنیسور های سرشناس کشور های مختلف در بازی به خاطر داستان لایسنس ها در بازی حضور ندارند . تور استرالیا اوپن تنها تورنمنت مهمی است که لایسنس آن گرفته شده . استادیوم های ورزشی زیادی هم در بازی وجود ندارد . اما سازندگان بازی برای جبران این کمبود راه بسیار سر راست و درستی را در پیش گرفته اند . یک بخش ادیتور گسترده و بی نظیر میتواند تا حدود بسیار زیادی مشکلات لایسنس ها را جبران کند . در بازی استادیوم کریتور بی نظیر و حیرت انگیزی وجود دارد با نام Venue Creator و شما هر چیزی که در تصورتان هم نیست میتوانید در بازی بسازید . نمای داخلی و چه نمای بیرونی استادیوم را میتوانید بسازید و طراحی کنید . حتی چند استادیوم و کمپ را میتوانید در یک نقشه بسازید . لوگو و رنگ و ایجاد طبقات گوناگون برای استادیوم . حرکت دادن استادیوم . ایجاد پیست و جایگاه داوران و خلاصه هر چیزی را میتوانید به صورت دل خواه بسازید و در بازی قرار بدهید .

ساخت بازیکنان هم داستان به همین روال است . طراحی شخصت زن و مرد – لباس بازیکنان – کلاه – شورت ورزشی – کتانی – رنگ پوست – گستردگی طراحی صورت بازیکنان و جزئیات بسیار پیش پا افتاده ای را هم حتی میتوانید در طراحی شخصیت های بازی تغییر دهید . در نحوه حرکتی ، استایل و سبک بازی بازیکن هم انتخاب های زیادی پیش روی خود می‌بینید و خلاصه این که دستتان باز است و سازندگان در این بخش کاری کرده اند کارستان . بخش ادیتور در بازی AO Tennis 2 بسیار گسترده و به طرز حیرت انگیزی زیبا و عالی طراحی شده است . حتی میتوانید ساخته های خود را با طرفداران دیگر این بازی در نقاط مختلف جهان به اشتراک بگذارید . از استادیوم بگیرید تا طراحی شخصیت بازیکنان . سازندگان حتی ویژگی بی نظیر Slider هم برای شما گذاشته اند تا به صورت دل خواه بتوانید سرعت گیم پلی بازی و  سرعت توپ و بسیار موارد دیگر را به صورت دل خواه انتخاب کنید . انقدر تنظیمات برای شما گذاشته شده که هم بتوانید گیم پلی بازی را به سوی یک بازی آرکد سوق بدهید یا یک بازی شبیه ساز !

کریر مد ( Career Mode )

بخش کریر هم بسیار سرگرم کننده و جذاب و گسترده طراحی شده است . شما می‌توانید با طراحی یک بازیکن به صورت آماتور وارد مسابقات تنیس شوید و با تمرینات مداوم و شرکت در تور های جهانی مختلف پیشرفت کنید و به بازیکنی مهم و کلاس جهانی تبدیل شوید . مد کریر اصلا سحطی و خسته کننده طراحی نشده . بخش اسپانسر و هزینه های مسافرت شما و همین طور بخش مربی گری شما به چندین زیر شاخه توسعه داده شده که شامل مربی ، دستیار ، فیزیوتراپیست ، دکتر ، مربی تغذیه ، عکاس ، متخصص ورزشی مربوط به تمرینان فیزیکی و بدنی ، هواپیمای شخصی ، محل اقامت ، حمل و نقل ، لباس ، غذا و بسیار موار دیگر که در طول کریر میتوانید با به دست آوردن پول هر کدام از این بخش ها رو توسعه دهید که باعث میشود سطح کیفی فنی شما در جنبه های مختلف مراحل زندگی ورزشی شما تاثیرات بسزایی داشته باشد .

سخن پایانی

به طور کلی عنوان AO Tennis 2 از آن دسته بازی هایی نیست که بتوان به راحتی از آن چشم پوشی کرد . اما در مقابل نمیتوان هم از مشکلات و ضعف هایی که در بخش انیمیشن ها و گرافیک فنی روبرو است غافل شد . ضعف در لایسنس ها و نبود برخی از ستارگان سرشناس دنیای تنیس هم یکی دیگر از کمبود های این بازی است . البته بخش ادیتور قوی و گیم پلی و کریر جذاب هم باعث شده نظر قعطی دادن برای خرید این بازی سخت شود . الویت ها را در نظر یگرید و بعد نسبت به خرید یا عدم خرید آن اقدام کنید .