بررسی بازی Anno 1800

سری بازی‌های شبیه‌ساز شهرسازی Anno از آن دسته فرنچایزهایی است که اگرچه هیچگاه سر و صدای سایر عناوین ناشرش، Ubisoft و یا حتی بازی‌های هم سبک خود را نداشته اما در طی 20 سال حیاتش، طرفداران خود را پیدا کرده است. این سری در عناوین خود به دوره‌های تاریخی مختلفی سفر کرده و حتی در نسخه قبلی خود، 200 سال آینده را به عنوان سوژه انتخاب کرده بود. حال پس از ساده سازی بیش از حد Anno 2205 که با استقبال نه چندان گرم بازیکنان و منتقدان مواجه شد، استودیو Blue Byte تصمیم گرفته تا بازگشت به ریشه‌های این سری، هم از نظر دوره تاریخی و هم از نظر طراحی، نام این سری را دوباره بر سر زبان‌ها بیاندازد. نتیجه این تلاش، Anno 1800 است که خوشبختانه در انجام ماموریت خود، موفق عمل کرده است.

همان‌طور که از اسم اثر پیداست، بازی در قرن نوزدهم و در دوران انقلاب صنعتی جریان داشته و هسته اصلی نیز بر پایه تحولات آن دوران قرار گرفته است. هنگام شروع بازی قابلیت انتخاب یکی از سه حالت کمپین، سندباکس و مولتی‌پلیر پیش رویتان قرار می‌گیرد. در کمپین پروسه ساخت شهر شما در قالب داستانی که حول نجات خانواده و کمپانی خود می‌چرخد طی می‌شود که اتفاقا هم نسبت به سایر عناوین این سبک، جالب و عمیق از آب در آمده است. در حالت سندباکس که می‌توان از آن به عنوان حالت اصلی نیز نام برد، قابلیت بازی در مپ‌های رندوم و شخصی‌سازی شرایط و قوانین خواهید بود. و در نهایت مولتی‌پلیر است که همان‌طور از اسمش پیداست، در آن هوش مصنوعی رقبا جای خود را به بازیکنان واقعی می‌دهند.

پس از انتخاب یکی از این سه حالت و تعیین درجه سختی، با ورود به محیط اصلی، خود را صاحب سرزمینی خالی در اروپا می‌یابید. در ابتدا کار خود را با ساخت روستایی ساده آغاز می‌کنید که تنها شامل یک بازار و کلبه‌هایی برای سکونت کشاورزان می‌شود. به مرور زمان و با پیشرفت بیشتر، این روستای کوچک تبدیل به کلان شهری پیشرفته خواهد شد. یکی از موفقیت‌های اصلی بازی، ایجاد یک منحنی چالش مناسب برای بازیکنان قدیمی و جدید است. در ابتدا نیازهای روستا و شهروندانش کم و بیش ساده هستند. کشاورزان برای زندگی تنها خانه‌ای برای سکونت، لباس و غذایی که در واقع ماهی است لازم دارند و با فراهم کردن نوشیدنی‌های الکلی برایشان می‌توان رضایت و خوشحالیشان را کسب کرد. فراهم کردن این نیازها هم به نسبت سرراست هستند. به طور مثال، برای دسترسی به چوب مورد نیاز برای ساختمان‌ها به کارگاه‌های چوب‌بری و انباری برای ذخیره الوار به دست آمده نیاز دارید.

به مرور زمان و با پیشرفت در بازی، نیازهای شهر و شهروندان نیز افزایش پیدا می‌کند. به مرور زمان، عده‌ای از کشاورزان شما با ارتقا دادن خانه‌هایشان تبدیل به کارگر می‌شوند. این کارگران که وجودشان برای فعالیت ساختمان‌های پیشرفته‌تر و کارخانجات الزامی است، صرفا به وجود خانه و غذا و لباس قانع نیستند بلکه باید به فکر حقوق شهروندی و امنیتشان نیز باشید. برای مثال ساخت ایستگاه‌های آتش نشانی و پلیس باعث افزایش رضایت مردم می‌شوند. عده‌ای از کارگران نیز در ادامه به صنعت‌گران تبدیل می‌شوند و متعاقبا نیاز‌هایشان نیز افزایش پیدا می‌کند و الی آخر. البته وجود شهروندان درجه بالاتر به این معنی نیست که دیگر به کارگران و کشاورزان احتیاج نداشته باشید. به هر حال آن کارخانه‌ها و مزارع به خودی خود کار نمی‌کنند. همچنین برای تولید مواد پیشرفته‌تر مانند فلز نیز باید شرایط بیشتری را برآورده کنید. اگر برای تولید الوار به 3 ساختمان نیاز داشتید، این بار باید 4 ساختمان را به آن اختصاص دهید و همچنین، کارکنان بیشتری را هم باید به آن‌ها اعزام کنید.

یکی از ویژگی‌های جدید این نسخه، سیستم Blueprint است. به این صورت که می‌توانید پیش از ساخت بناهای خود، طرح کلی آن بنا را در نقطه مورد نظر خود قرار دهید. این سیستم بیشتر در مواقعی به کار می‌رود که می‌خواهید پیش از ساخت، تاثیر بصری آن را بر محیط شهرتان تماشا کنید. یا این که در آن لحظه فاقد منابع مورد نیاز برای ساخت هستید که در این حالت با قرار دادن بلوپرینت، به محض بدست آوردن ملزومات، ساختمان به صورت خودکار بنا می‌شود. این سیستم بیشتر در درجه‌های سختی بالاتر خود را نشان می‌دهد. چرا که جابجایی و یا نابود کردن ساختمان‌ها، بر خلاف حالت نرمال، مجانی نبوده و هزینه و خسارت بر دستتان می‌گذارند.

در ادامه فاکتورهای جدیدی برای موفقیت نیز اضافه می‌شوند. در مقاطع بالاتر، جذب مردمان دیگر به شهرتان، چه قالب شهروندان جدید و یا توریست‌ها اهمیت بسیاری پیدا می‌کنند. برای این کار باید به زیبایی و جذابیت شهر خود برسید. با ساخت و قرار دادن کاخ‌ها، مجسمه‌ها و مکان‌های تفریحی مانند باغ‌ها و پارک‌ها، خرده خرده به جذابیت شهرتان اضافه می‌شود. همچنین باید حواستان باشد که آب و هوای شهرتان توسط کارخانه‌هایتان آلوده نشود. با بالا نگه داشتن جذابیت شهر، علاوه بر جذب توریست، می‌توانید رابطه خود را با سایر گروه‌ها بهبود ببخشید. موردی که در ادامه کمی به آن خواهیم پرداخت.

در این مدت در صورت دلخواه بازی با راهنمایی‌های کوتاه اما موثرش شما را همراهی می‌کند و به همین سبب و طراحی UI عالی، شاید بتوان Anno 1800 را بهترین نسخه برای تازه واردان به سری، یا حتی ژانر شبیه‌ساز، دانست. البته اشتباه نکنید؛ این شماره به هیچ عنوان ساده نیست. کنترل و مدیریت شهرتان خیلی ساده‌تر از آن که فکرش را می‌کنید از دستتان در برود. اندکی حواس پرتی از هزینه‌ها و مصارف و یا زیاده‌روی در ساخت و ساز و گسترش می‌تواند حسابی برایتان دردسر درست کند. حتی ممکن است یکی از کارخانه‌های شما در اثر آتش سوزی کلی صدمه و خسارت به گردنتان بیاندازد. و البته که مطمئن باشید شهروندانتان نارضایتی خود را به گوشتان خواهند رساند؛ با تظاهرات و در ادامه، شورش و هرج و مرج به پا کردن! و اینجاست که یکی از نکات جالب Anno 1800 نمایان می‌شود. در شهر شما روزنامه‌نگاران دائما مشغول نوشتن هستند تا موفقیت‌ها و صدالبته ناکامی‌هایتان را جلوی چشمتان بیاورند و واضحا بر روحیه و رضایت شهروندان نیز تاثیر خواهند گذاشت. در صورتی که با ناکامی‌های خود آتو دست آن‌ها بدهید، می‌توانید با دست بردن در روزنامه‌ها، افکار عمومی را به نفع خود هدایت کنید. هرچند که با نگاهی به تاریخ و دنیای کنونی، می‌توانید حدس بزنید که زیاده‌روی در این امر در نهایت مساویست با رفتن دود در چشم خودتان.

در ادامه به یکی از مهم‌ترین ارکان Anno 1800 می‌رسیم؛ در راستای همان بحث افزایش نیازهای شهروندان، بعد از مدتی به مواد اولیه‌ای نیاز پیدا خواهید کرد که در اطراف خود قابل یافت نیستند. اینجاست که «دنیای جدید» وارد ماجرا می‌شود. به این صورت که می‌توانید با ساخت و اعزام کشتی‌های خود به آمریکای جنوبی، در سرزمین‌ها و جزایر جدیدی ساکن شوید. به این ترتیب عملا کنترل چند شهر و مکان مختلف را در آن واحد به دست خواهید گرفت. کاربرد دنیای جدید بیشتر از همه مربوط به کشت و صادر کردن مواد اولیه‌ای به «دنیای قدیم» است که در سرزمین خانگی خود وجود ندارند. پس برای موفقیت نیازمند مسیرهای تجاری مناسبی برای جابجایی اجناس از دو سرزمین هستید. البته در این میان خطراتی هم وجود خواهند داشت. چه در داخل کشتی‌های خود و چه خطرات بیرونی؛ یا در واقع افرادی که از تردد شما در این مسیرها چندان إحساس رضایت نمی‌کنند. همانند دزدان دریایی و کشتی‌های رقبایتان. سیستم مبارزات به طور کامل در نبردهای دریایی نهفته است و به صورت همزمان و در کنار سایر بازی دنبال می‌شود. پس ساخت ناوگانی قدرتمند نیز برای مقابله با خطرات و یا دردسر درست کردن برای بقیه واجب است.

همسایه‌های شما هر کدام ویژگی‌های مختلفی دارند که بسته به سبک بازی خود می‌توانید دوستی و یا دشمنیشان را به دست آورید. برخی صلح طلب هستند و ممکن است خودشان پیشنهاد اتحاد و تجارت بدهند. برخی دیگر کاری به کارتان ندارند و برخی نیز منتظر بهانه‌اند تا اعلان جنگ کنند. البته همانند امثال Civilization و Total War، هوش مصنوعی این گروه‌ها می‌تواند کمی بگیر نگیر داشته باشد و گاها، کارهای عجیبی ازشان سر می‌زند. ممکن است صرفا با خرید زیاد جنس، موجب عصبانیت گروهی شوید که خیلی ساده می‌تواند موجب جنگ شود. در همین موارد است که Anno 1800 خیلی راحت می‌تواند بازیکن را معتاد به خود کند. بازی در ابتدا کار خود را با مدیریت روستایی ساده شروع می‌کند و ذره ذره شما را با لایه‌های عمیق‌تر خود آشنا می‌کند. تا به خود می‌آیید متوجه می‌شوید که همزمان با رسیدگی به شهر و نیازهای دائما در حال افزایش شهروندانش، مشغول رسیدگی به جزایر تحت تصرف خود، مدیریت روابط با گروه‌های مختلف و کنترل ناوگان خود در مقابل دشمنان هستید. و البته با نگاهی به ساعت خود، با این حقیقت مواجه می‌شوید که سه ساعت تمام پشت میز نشسته بودید! در این میان هم بارها پیش می‌آید که با چالش‌های سختی مواجه شوید. اما در نهایت همه این موارد دست به دست هم می‌دهند تا این اثر تبدیل به پکیجی کامل، لذت بخش و البته اعتیادآور شود.

در کنار همه این‌ها، بازی در یک کلام زیبا است. بگذارید یک مرحله فراتر بروم؛ Anno 1800 از نظر بصری شاید زیباترین بازی مدیریتی حال حاضر باشد. از افکت آب گرفته تا طراحی مناظر همگی در بهترین شکل خود قرار دارند. دقتی که بلو بایت در طراحی جزئیات به خرج داده ستودنیست. گذشت زمان و تاثیراتی که بر شهرتان می‌گذارد، مانند تغییر در معماری ساختمان‌ها، پوشش مردم، پیشرفت‌های تکنولوژیکی و حتی کارهایی که مردم در حال انجام دادن هستند، همگی با ظرافت تمام گنجانده شده‌اند. اگرچه این جزئیات می‌توانند برای هر کامپیوتری کمی سنگین باشند و موجب افت فریم شوند. همچنین علی رغم این که مدل‌های شخصیت‌های مهم قابل قبول طراحی شده‌اند، «لیپ سینک» آن‌ها به طرز خنده‌داری بد است. به طوری که برخی از شخصیت‌ها موقع حرف زدن بیشتر به نظر می‌رسد در حال جویدن غذا باشند! اما با این حال، صداگذاری آن‌ها بیشتر مواقع خوب انجام شده است. و در ضمن، موسیقی بازی شاید زیباترین موردی باشد که امسال در یک بازی شنیده‌ام. تا حدی که در برخی مواقع بازی کاری می‌کند تا مدیریت را بیخیال شده و صرفا از موسیقی‌اش لذت ببرید.

در نهایت Anno 1800 با بازگشت به ریشه‌های خود و گسترش فرمولی که نسخه‌های قبلی را به موفقیت رساند، توانسته دوباره نام خود را میان بزرگان این سبک ثبت کند. عمق بالا و پیچیدگی مناسب و در عین حال قابل دسترسی برای تازه واردان، همگی باعث می‌شوند تا بازی را نه تنها بتوان در میان بهترین نسخه‌های سری قرار داد، بلکه بتوان بر سر بهترین بودنش هم بحث کرد.