بررسی بازی Alan Wake’s American Nightmare

داستان American Nightmare دنباله ای بر بازی اول نیست و بیشتر می توان آن را یک Spin-off تلقی کرد که ماجرایی مستقل را دنبال می کند. اگر Alan Wake را بازی کرده باشید می دانید که آلن نویسنده یک سریال تلویزیونی به نام Night Springs بود. American Nightmare نیز مربوط به همین سریال است که در آن قهرمان داستان خود آلن است و با عنوان “آقای Wake” نام برده می شود. داستان بازی پیچیدگی خیلی زیادی در حد عنوان اول ندارد و نسبت به آن ساده تر است. هدف اصلی آلن، دنبال کردن و از بین بردن شخصی به نام Mr. Scratch است که در واقع همزاد یا بهتر بگوییم ذات بد خود اوست. داستان بازی بد دنبال نمی شود و به عنوان یک Spin-off جالب و درگیر کننده است، اما مشکلی که در این باره وجود دارد این است که در ابتدا توضیح خاصی درباره آن وجود ندارد. بار اول و دومی که Mr. Scratch را می بینید حالت گنگی به شما دست می دهد که او کیست و به چه دلیل با آلن دشمنی دارد. حتی این که آلن برای چه در این مکان آمده نیز در ابتدا کاملا برای شما مبهم است. برای بهتر فهمیدن و دنبال کردن داستان باید رادیوها، تلویزیون ها و دست نوشته های پراکنده ی آلن را پیدا کرده و بخوانید؛ خصوصا تلویزیون ها که باعث می شوند به ذات پلید Mr. Scratch کاملا پی ببرید. داستان AN با وجود اینکه مستقل است ولی برای تازه واردان می تواند خیلی گنگ باشد چون در بسیاری از قسمت های بازی به کاراکترهای نسخه اول اشاره می شود. به جز آلن، 3 شخصیت جدید دیگر نیز در بازی وجود دارند که در واقع از شخصیت های داستان خود آلن هستند. نکته اولی که در مورد آنها متوجه می شوید صداگذاری آنهاست که اصلا خوب کار نشده و به جز یکی، صداگذاری انگلیسی بازیهای JRPG را تداعی می کنند! همانند بازی اول، داستان آلن به واقعیت تبدیل شده و او سعی در درست کردن اشتباهات داستان خود دارد که کاملا با این سه شخصیت گره خورده اند، اما این که چرا باید داستان خود را درست کند و این موضوع چه ارتباطی با داستان اصلی بازی دارد خیلی مشخص نمی شود. اما نکته ی جالب این است که آلن باز هم به دنبال همسر خود آلیس است که در این مورد هم باز کمی ابهام وجود دارد! اما اگر از این سوالات پیش آمده صرف نظر کنیم، داستان و کشمکشی که بین آلن و Mr. Scratch وجود دارد و جریاناتی که در راستای این موضوع اتفاق می افتد جذاب است و می تواند بسیار سرگرم کننده باشد. اما اگر انتظار حس تنهایی، سردرگمی و روانشناسانه در حد عنوان اول دارید از American Nightmare ناامید خواهید شد.به لطف قدرت های Mr. Scratch گیم پلی بازی پیشرفت قابل توجهی کرده و اکشن آن هیجان انگیزتر شده است. دشمنان جدیدی که او برای شما به ارمغان می آورد بسیار متنوع تر از بازی قبل بوده و برخی از آنها کاملا با سبک اصلی بازی متضاد هستند. به عنوان مثال دشمنی به نام Splitter به جمع Taken های عزیز اضافه شده که بر خلاف بقیه وقتی نور را روی آنها بگیرید به جای ضعیف تر شدن، خود را به دو قسمت کوچکتر تبدیل می کنند و اگر همین کار را با این تکه ها ادامه دهید ناگهان شاهد 10-12 Taken کوچک و سریع دور و بر خود خواهید شد! Taken جدید دیگر تلفیقی از کلاغ های پلید بازی اول و یک Taken معمولی هستند. آنها می توانند تبدیل به یک دسته کلاغ شده، به هوا رفته و ناگهان در پشت شما فرود بیایند. دشمنان دیگری مانند نارنجک اندازها یا غول های عظیم الجثه که با اره برقی دو برابر سایز شما به سراغتان می آیند نیز از انواع اضافه شده هستند که از تکراری شدن مبارزات بازی جلوگیری می کنند. البته آلن هم دست و پا بسته نیست و با انواع اسلحه های جدید مانند اسلحه میخ پرتاب کن، زوبین و در اواخر بازی حتی اسلحه هایی مانند M4 و شاتگان اتوماتیک به استقبال Taken ها می رود.

بخش داستانی بازی حدود 4-5 ساعت زمان شما را خواهد گرفت؛ که اگر محیط را برای به دست آوردن دست نوشته های آلن بگردید احتمالا بیشتر می شود. این زمان برای یک بازی آرکید خوب و کافی است، ولی مشکلی که در این باره وجود دارد کمبود محیط هاست. بازی در کل دارای 3 محیط مختلف است که این سه محیط را باید چندین بار تکرار کنید. البته این تکرار کردن ها مسئله ای است که کاملا در داستان بازی توضیح داده شده ولی از حیث گیم پلی اگر بررسی بشود به مشکل تکراری شدن در اواخر بازی بر می خوریم. نکته اینجاست که وقتی دوباره وارد یکی از محیط ها شدید، تقریبا همان کارهایی که دفعه قبل انجام داده اید را باید مجددا تکرار کنید و فقط برخی اوقات ترتیب آنها عوض می شود. هرچند با این کار داستان خود را بیشتر مشخص می کند و ابهاماتش کمتر و کمتر می شود. در واقع اگر به داستان بازی توجه کنید، تکراری شدن گیم پلی خیلی به چشم نمی آید. محیط های بازی نیز بر خلاف نسخه قبلی، بزرگ و تقریبا Open World هستند و می توانید آزادانه در محیط بچرخید و دست نوشته ها، رادیوها و مهمات و تفنگ های مختلف را پیدا کنید. متن دست نوشته ها نیز بسیار جالبتر روایت می شود و از نسخه اول بهتر کار شده است. نکته ای که در American Nightmare وجود دارد این است که پیدا کردن این دست نوشته ها حیاتی تر از نسخه اول است و حتی اگر خیلی هم به داستان بازی اهمیت ندهید باز هم بهانه ای برای جمع کردن آنها وجود دارد، چون اسلحه های بازی با پیدا کردن آنها باز می شوند. در جای جای محیط های بازی صندوق اسلحه وجود دارد که قفل هستند و هر کدام برای باز شدن نیازمند تعداد مشخصی دست نوشته هستند. این اسلحه ها در مُد آرکید بازی نیز قابل استفاده هستند، پس به نوعی پیدا کردن دست نوشته ها یکی از ارکان اصلی گیم پلی است. البته این بار پیدا کردن آنها به دو دلیل لذت بخش تر از قبل است. اول اینکه محیط بازی به خاطر Open World بودن از قبل مشخص است و اگر کمی در آن بچرخید کاملا مکان های مختلفش را یاد می گیرید و دفعه بعدی که وارد آن شوید آماده پیدا کردن دست نوشته های جدیدتر هستید. در واقع دیگر مانند نسخه قبل به انبوه محیط های جدید و خطی که ممکن در هر گوشه یک دست نوشته پنهان شده باشد بر نمی خورید. دلیل دوم نشان دادن یک علامت سوال درminimap است. وقتی به محیطی می رسید که در نزدیکی شما دست نوشته ای قرار دارد یک علامت سوال در محل آن چشمک می زند که پیدا کردن آن را راحت تر می کند. همینطور شوهای رادیویی و تلویزیونی بسیار بهتر از قبل کار شده اند. در رادیوها بعضا آهنگ های بسیار زیبایی می شنوید و در تلویزیون ها نیز مدل شخصیت آلن یعنی Ikka Villi خیلی بهتر از قبل در نقش خود بازی کرده و دیدن و شنیدن آنها در میان بازی علاوه بر اینکه جنبه های داستانی را بهتر نشان می دهد، بسیار هم لذت بخش است.American Nightmare همانند نسخه اول از لحاظ بصری بازی زیبایی است. با وجود اینکه محیط بازی تغییر کرده و از جنگل های کاج شمال آمریکا به بیابان های وسیع آریزونا تغییر پیدا کرده، همچنان زیبا و جذاب هستند. هرچند کیفیت بافت صخره ها و زمین کمی نسبت به قسمت اول افت داشته، اما نورپردازی خیره کننده بازی همچنان حفظ شده و هنوز هم برخی اوقات باعث حیرت بازیکن می شود. البته نمی شود از انیمیشن های ضعیف بازی گذشت که هنوز نتوانسته خود را با این نسل وفق بدهد! با وجود اینکه گرافیک American Nightmare بسیار زیبا و به عنوان یک بازی آرکید، خارق العاده است اما در کل که نگاه کنیم، گرافیک بازی نمی تواند آن تاثیری که نسخه اول داشت را بر شما و جو بازی بگذارد. مطمئنا اکثر شما با من هم عقیده هستید که جنگل های تاریک و ترسناک نسخه اول، با مه زیبا و رویایی اطراف درختانش، بیشتر با سبک و سیاق بازی جور در می آید.

گیم پلی بازی همانند نسخه قبل است، اما با این تفاوت که شما مملو از تجهیزات، اسلحه ها و مهمات هستید. در واقع حس ترس، تنهایی و Survival Horror گونه نسخه اول اینجا تقریبا وجود ندارد و آلن بیشتر از یک نویسنده، مانند یک آدمکش قهار حضور دارد و ارتشی از Taken ها را قلع و قمع می کند. در نتیجه بخشی به نام Arcade Mode طراحی شده که وام گرفته شده از Horde بازی Gears of War 2 است. در پنج مپ موجود در بازی، آلن باید موج هایی از Taken ها را نابود کند که هر بار قوی تر می شوند. این مُد که Fight till dawn(مبارزه تا سپیده دم) نام دارد واقعا جذاب است. هر چقدر اسلحه های بیشتری در بخش داستانی آزاد کرده باشید اینجا کار شما راحت تر می شود. همینطور اگر از حملات دشمنان جاخالی دهید و بدون ضربه خوردن به کشتن آنها ادامه دهید سرعت امتیاز گرفتن شما نیز چند برابر خواهد شد. هر راند 10 دقیقه بیشتر طول نمی کشد و در نهایت با فرا رسیدن سپیده دمی زیبا (واقعا زیبا و چشم نواز!) تمام دشمنان از بین رفته و امتیاز شما محاسبه می شود و در صورت دلخواه می توانید آن را در Leaderboard لایو به اشتراک بگذارید. البته نباید انتظار چیزی در حد Horde داشته باشید و در واقع این مُد چیز خاص یا جدیدی از این لحاظ ندارد. بعد از یکی دو ساعت نیز ممکن است کمی تکراری شود و بعید است که بتوانید بارها و بارها آن را تکرار کنید. شاید اگر این مُد Co-op داشت بسیار جذاب تر می شد و می توانستید دفعات متعدد با دوست خود آن را بازی کنید. ولی در کل که نگاه کنیم به عنوان یک بخش اضافه شده در کنار مُد داستانی باارزش است و می تواند بهانه ای باشد تا هر ازگاهی به دنیای زیبا و ترسناک Alan Wake قدم گذاشته و حساب چند Taken را برسید!

AN یک بازی دانلودی است و به همان اندازه نیز از آن انتظار می رود. بازی دنباله ای بر Alan Wake اصلی نیست و داستانی مستقل دارد که با وجود مشکلاتش همچنان جذاب است. ولی بیشتر از داستان،AN تمرکزش بر اکشن و مبارزات هیجان انگیز است و رمدی نشان می دهد گیم پلی بازی با وجود ساده و سرراست بودن چه پتانسیل بالایی دارد. اگر از طرفداران AW هستید و خیلی روی جو تنها و ترسناک بازی حساسیت ندارید مطمئنا از خرید AN پشیمان نخواهید شد. حتی اگر نسخه اول را نیز بازی نکردید باز هم خرید AN توصیه می شود چون با وجود بخش داستانی خوب و آرکید مُد جذاب، ارزش بالایی در قبال پول خود دریافت می کنید و بازی می تواند برای مدتی شما را سرگرم کند. با وجود اینکه داستان سرایی بازی اصلا قابل قیاس با نسخه اصلی نیست ولی با پیشرفت هایی که در گیم پلی آن ایجاد شده قطعا ارزش امتحان کردن را دارد و همانند نسخه اول تجربه لذت بخش و منحصر به فردی است و خیلی بعید است کسی از بازی کردن آن پشیمان بشود.