باز هم یک بازی از بلیزارد و باز هم یک اعتیاد جدید. برخلاف گذشته که باید سالها منتظر آمدن یک بازی بزرگ از سوی بلیزارد مینشستیم، این روزها بلیزارد بر روی عناوین کوچک و F2P نیز سرمایهگذاری میکند. اما اجازه ندهید عبارت کوچک شما را گول بزند چون Hearthstone میتواند به اندازه بازی بزرگی مانند World Of Warcraft لذت بخش و اعتیاد آور باشد و هر کسی با بازی کردن چند ساعت از آن به جذابیت ذاتیش، در عین سادگی پی خواهد برد.
Hearthstone بازی کارتی دو نفره است که هر کدام به نوبت کارتهایشان را رو کرده و بازی میکنند. هر کارت نیز ویژگیهای مخصوص به خود را داراست که برای سبک خاصی از بازی کردن مناسب است. به همین علت بازی دارای 9 کلاس جداست که بازی با هرکدام از آنها سبک خاص خود را میطلبد. برای نمونهPaladin و Priest بیشتر روی تقویت نیروهای خودی تمرکز میکنند و هنگام بازی با آنها باید بیشتر از کلاسهای دیگر نگران مینیونهای خودتان باشید. اما از طرف دیگر Warlock ارزشی برای مینیونهایش قائل نیست و بر پایه فداکردن بازی میکند. کلاسهایی مانند Hunter یا Warrior نیز مستقیم Hero رقیب را هدف قرار میدهند. همین متنوع بودن کلاسها و سبکهای بازی باعث شده تا برای مدتهای طولانی Hearthstone ارزشمند باشد و از تکراری شدنش جلوگیری کند. نکته دیگر این که هیچ کدام از این سبکها به صورت قطعی نیست و هرکسی با تغییر چینش کارتها میتواند نحوه دیگری با کلاس مورد نظرش بازی کند. به عبارت دیگر در بازی میتوان هر سی کارتی که در یک دور بازی استفاده میشود را خود گیمر انتخاب کند و به اصطلاح Deck مورد نظر خود را بچیند. هر چند ترتیب آمدن کارتها در بازی تصادفی بوده و ممکن است تا آخرین لحظه یک کارت حیاتی در دست گیمر قرار نگیرد. همین تغییر Deck یکی دیگر از عوامل جذابیت بازی است که با بازی کردن زیاد میتوان متوجه اشکالات ترکیب چینش کارتها شد و سعی در رفع آن کرد.
البته در ابتدای کار، کارتهای بسیار کمی در اختیار گیمر قرار میگیرد و بازیکن باید مابقی را از طریق خرید بستههای کارت یا ساخت آنها و ارتقا کلاسها بدست آورد. کارتهای بازی به پنج بخش با ارزشهای متفاوت تقسیم میشوند و بالاترین درجه را کارتهای Legendary دارند که در خیلی از موارد با داشتن آنها میتوان نتیجه یا جهت بازی را عوض کرد.
ظاهر بصری Hearthstone نیز مانند دیگر بخشهای آن فریبنده است و جزییات فراوانی در آن به چشم میخورد. از صفحه بازی گرفته تا قرار گرفتن کارتها بر روی آن، همه این موارد با دقتی که تنها از شرکتی مانند بلیزارد انتظار میرود، طراحی شده است. کافیست نظارهگر رو شدن کارتهای Legendary مانند Tirion Fordringیا King Krush باشید تا متوجه این جزییات لذت بخش شوید. صفحه بازی نیز درخور توجه است و به نوعی همه اشیا و ساختمانهای تزیینی چهارگوشه آن تاثیر پذیر بوده و برای مواقعی که در مقابل حریفی کند قرار میگیرید امتحان کردن هر کدام از اینها سرگرمی مناسبی است.
اما برخلاف قسمتهای دیگر، منو بازی بسیار ساده و مختصر است که سه حالت بازی را به نمایش میگذارد.؛ یکی بازی کردن با Deck مورد نظرتان در مقابل حریفی زنده و تصادفی، دیگری تمرین در مقابل هوش مصنوعی به نام Inkeeper و در نهایت جذابترین قسمت بازی به نام.Arena قسمتی که با پرداخت مبلغ اندکی میتوان به آن وارد شد و با برد بیشتر جوایز بیشتری نیز گرفت. نکته متفاوت Arena در این است که همه چیز آن از انتخاب کلاس تا کارتها تصادفیست و ممکن است شانس بازی با کارتهایی که تا به حال نداشتهاید را به دست بیاورید.
با وجود این نکات مثبتی که گفته شد، بازی خالی از ضعف نیست و گاه باگهای آن با این که مخرب نیست اما آزاردهنده میشود، برای مثال با برگشتن یک کارت به دست حریف ممکن است کارت به جای اصلیش باز نگردد و میان صفحه گیر کند. هرچند پس از خارج شدن بازی از مرحله بتا، این باگها نیز به حداقل رسیده و انتظار میرود با ارائه آپدیتهای بیشتر این باگها نیز تمام شوند. در زمینه موسیقی نیز Hearthstone با این که مشکلی ندارد اما چندان چشم گیر و متفاوت نیست و در قیاس با قسمتهای دیگر در سطح پایینتری قرار می گیرد. اما از سوی دیگر، صدا گذاری بازی دل نشین است؛ با این که صحبت کردن کارتها و Inkeeper در بازی بسیار کوتاه و تنها به گفتن چند کلمه خاص محدود میشود، اما همین کلمات نیز بسیار حرفهای ادا شده و صدای کارتهایی مانندArmorsmith یا Argent Commander بسیار دلنشین است. در این قسمت نیز جزییات ظریفی قرار گرفته که ممکن است تا کارتی را کنار کارت دیگر یا مقابل کلاسی مخصوص بازی نکنید، از آنها بیخبر باشید. کافیست صحبتهای Illidan در حالت عادی و هنگامی که در مقابل برادرش Malfurion قرار میگیرد را با هم مقایسه کنید تا ذرهای به این نکات پیببرید.
با وجود این که Hearthstone برای همه افراد عنوانی لذت بخش است اما مسلما برای کسانی که با جهان و شخصیتهای Warcraft آشنایی داشته و البته چندین سال را با آن سپری کرده باشند، رنگ و بوی دیگری دارد. دیدن چهرههای محبوب و منفور آشنا، بررسی قدرتهای هر کدام و توضیحات خندهداری که برای همه آنها نوشته شده است، لذتی وصف نشدنی دارد. هرچند جای کلاس محبوب Death Knight به وضوح حس میشود، اما میتوان امیدوار بود با افزوردن کارتهای جدید کلاسهای جدیدی نیز به بازی اضافه شود.
در نهایت Hearthstone عنوانیست که شاید کسی جز بلیزارد توانایی ساختش را نداشت؛ عنوانی بسیار ساده که برای همه اقشار قابل بازی کردن است اما در عمل برای رسیدن به درجات بالایش باید وقت بسیار زیادی صرف کرد.
به تازگی بخش تک نفره جدیدی نیز به نام Curse of Naxxramas برای بازی معرفی شده که نشان میدهد که کار بلیزارد با Hearthstone تازه شروع شده و باید منتظر بخشهای جدیدتری نیز بود. بلیزارد در اولین عنوان F2P خود ثابت کرد مانند همیشه یکهتاز است و چیزی جز شاهکار نخواهد ساخت. طرفداران نیز بی صبرانه منتظر عنوان F2P بعدیش، یعنی Heroes Of the Storm نشستهاند.
,مجانی بازی کن,مجانی بازی کن,
باز هم یک بازی از بلیزارد و باز هم یک اعتیاد جدید. برخلاف گذشته که باید سالها منتظر آمدن یک بازی بزرگ از سوی بلیزارد مینشستیم، این روزها بلیزارد بر روی عناوین کوچک و F2P نیز سرمایهگذاری میکند. اما اجازه ندهید عبارت کوچک شما را گول بزند چون Hearthstone میتواند به اندازه بازی بزرگی مانند World Of Warcraft لذت بخش و اعتیاد آور باشد و هر کسی با بازی کردن چند ساعت از آن به جذابیت ذاتیش، در عین سادگی پی خواهد برد.
مجموع امتیاز - 8
8
امتیاز بازیسنتر
نقاط قوت: بسیار ساده و اعتیاد آور طراحی بسیار زیبا کارت ها توانایی بدست آوردن همه کارت ها بدون هزینه کردن مبلغی صداگذاری کم نظیرنقاط ضعف:باگ های آزاردهنده عدم حضور شخصیت هایی مانند Arthas یا Tyrande