حمله به دزدان

بازی های ایرانی را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد، بازی های مستقل و بازی هایی که قصد دارند از همان ابتدا خود را در حد عناوین مطرح خارجی نشان دهند. معمولا دسته دوم علاوه بر اینکه نمی توانند خود را به گرد پای بازی های خارجی برسانند، وقت و هزینه ای که سازنده صرف آن ها کرده اند را نیز به هدر می دهند. مبارزه با خلیج عدن جدیدترین بازی ایرانی است که سعی نموده خود را از سایر عناوین ایرانی جدا کرده و نامی برای خود دست و پا کند ولی متاسفانه این عنوان نیز راهی را رفته که پیش از این اکثر بازی های ایرانی رفته اند!

داستان بازی از جایی آغاز می شود که دزدان دریایی سومالی به کشتی های ایرانی حمله کرده و با کشتن خدمه، کشتی و اموال آن را به یغما می برند. شما در نقش یکی از سربازان ویژه ارتش باید به کمک اعضای گروه خود سردسته دزدان را از بین برده، خطر آن ها را رفع کنید. داستان بازی به همین چند خط محدود شده و در واقع بازی فاقد داستان و شخصیت پردازی خاصی است. صحنه های سینمایی به وسیله تصاویر واقعی و به کمک یک راوی، روایت می شود که برای یک مخاطب بازی های رایانه ای جذابیت چندانی ندارد.,,بازی از همان اصول FPS های مدرن، به خصوص سری معروف Call of Duty تبعیت می کند. ورود به یک مرحله، کشتن دشمنان، تعدادی صحنه سینمایی و سپس پایان آن مرحله. هیچ نوآوری خاصی در طول بازی وجود ندارد و همه چیز همانند سایر FPS های موجود در بازار است. البته گیم پلی بازی در مقایسه با سایر عناوین شوتر ایرانی در سطح بالاتری قرار داشته و حداقل شاهد یک بازی واقعی هستیم! مبارزات بازی در ابتدا جذاب هستند، ولی به مرور تکراری و خسته کننده خواهند شد. مشکل اصلی مبارزات، هوش مصنوعی نه چندان جالب بازی است. نیروهای خودی صرفا به عنوان صفحه پرکن حضور داشته و حرکت مثبتی از آن ها سر نمی زند، نیروهای دشمن نیز به محض ورود به صحنه در سر جای خود ایستاده و به سمت شما شلیک می کنند، با ذکر این نکته که شلیک های بسیار دقیق و کشنده ای دارند! این سیستم هوش مصنوعی و نحوه چینش دشمنان باعث می گردد گیم پلی بازی فقط در ابتدا جالب به نظر بیاید و با وجود کوتاه بودن بازی، مبارزات به امری کسل کننده تبدیل شود.,,یکی از بخش هایی که باعث کاسته شدن از جذابیت گیم پلی می شود، طراحی ضعیف مراحل و کم تجربه بودن سازنده در ساخت مراحل است. در اولین مرحله شما باید همانند باز ی های مخفی کاری راه خود را به اتاق ناخدای کشتی پیدا کنید، ولی کیفیت مخفی کاری بازی به قدری پایین است که در همین مرحله ابتدایی شاهد کشته شدن پیاپی شخصیت اصلی خواهید بود. سپس مرحله آموزشی فرا می رسد، معمولا در مراحل آموزشی به بازیکن کلیدهای اصلی و کاربرد آن ها نمایش داده می شود. در این بازی در طی مرحله آموزشی هیچ کدام از کلیدها نمایش داده نشده و فقط از روی تجربه می دانید که هر کلید چه کاری را انجام می دهد! سایر مراحل بازی نیز طراحی معمولی داشته و هیچ نکته جالبی در طراحی مراحل به چشم نمی آید. نکته عجیبی که در برخی مراحل وجود دارد این است که اگر شما به آثار باستانی موجود در آن مرحله شلیک کنید از بازی خارج شده و به آخرین چک پوینت بازی می گردید. این حرکت را می توان یک نوآوری جدید در بازی های شوتر به حساب آورد، توصیه می کنیم در هنگام بازی کردن یک کارشناس آثار باستانی در کنار خود قرار دهید تا در میانه یک نبرد سنگین و شلوغ، آثار باستانی را از آثار غیرباستانی تشخیص داده و به شما منتقل کند! بازی فوق العاده کوتاه است و به سرعت پایان می یابد. در حقیقت اگر شما بازی را همزمان با یک مسابقه فوتبال آغاز کنید، بازی شما زودتر از مسابقه فوتبال به پایان می رسد! این مدت زمان گیم پلی برای یک بازی شوتر که هیچ بخش اضافه ای نیز ندارد، کاملا ناامید کننده بوده و به شدت از ارزش های بازی می کاهد.,,از نکات مثبت بازی می توان به بخش گرافیک و فنی بازی اشاره کرد که از این نظر، یکی از بهترین بازی های ایرانی به حساب می آید. طراحی بصری بازی کیفیت خوبی داشته و انیمیشن ها در سطح بالایی قرار دارند. به علاوه افکت های به کار رفته در بازی با توجه به محدودیت های موجود، قابل تقدیر است. موسیقی بازی نیز زیبا بوده و با توجه به ضعف در سایر بخش های بازی، یک نکته برجسته به حساب می آید.

مبارزه در خلیج عدن چیزی فراتر از سایر بازی های ایرانی به شما ارائه نمی دهد. شاید بخش فنی بازی را بتوان پیشرفته تر از سایر عناوین ایرانی برشمرد، ولی کماکان عمده مشکل این بازی و دیگر بازی های ایرانی تلاش برای طی کردن یک شبه، ره صد ساله است!