باز هم Ubisoft و بازهم یک AC دیگر. به نظر می‌رسد دیگر همگان به دوشیده شدن عناوین محبوب Ubi عادت کرده باشند. پس از موفقیت اعجاب انگیز Assassin’s Creed و دنباله موفق آن تحت عنوان AC II، یوبیسافت اقدام به انتشار حداقل یک عنوان از این سری به طور سالانه کرده است. اما بحثی که پیش می‌آید این است که هیچکدام از این عناوین به جرعت می‌توان گفت که موفقیت نسخه دوم را تکرار نکرده‌اند و این باعث شده‌است که یوبیسافت با از راه رسیدن نسل جدید کنسول‌ها پا فراتر از هرآنچه پیش از این گذاشته‌بود، بگذارد و بهترین Assassin’s Creed این سری را روانه بازار کند.
Unity در سال 1789 در بحبوحه انقلاب فرانسه و در شهر مسحور کننده پاریس اتفاق می‌افتد. جایی که مردم تنگ دست و گرسنه دست به دست هم داده و برای آزادی، عدالت و برابری می‌جنگند یا کشته می‌شوند. شخصیت اصلی بازی مردی به نام Arno Dorian است که در میان این آشوب به طرز مشکوکی پدر خود را از دست می‌دهد و برای دفن این زخم بزرگ در سینه خود راهی را برای رستگاری در پیش می‌گیرد. تعقیب و گریز آرنو برای پیدا کردن جواب‌ها او را در میان هرج و مرج و اوضاع خشونت باری می‌اندازد که سرنوشت یک ملت را تعیین می‌کند و و از یک اشراف‌زاده معمولی قاتلی بالفطره می‌سازد.
به یمن ورود به نسل هشتم Ubisoft موتور Anvil را به طور کامل ارتقا داده و چون این بازی تنها برای کنسول‌های نسل جدید به علاوه PC عرضه می‌شود دست Ubi برای خلق بهترین AC به شدت باز است.همانطور که گفته‌شد پاریس بزرگترین و پرجزییات‌ترین شهری است که تابحال در سری AC دیده شده است و بازیباز می تواند تمام نقاط شهر و حتی تونل ها و مکان‌های زیرزمینی و مکان‌های تاریخی شهر یا همان Landmarkهای پاریس را زیرپا بگذارد و برای این کار هیچ محدودیتی وجود نخواهد داشت. حتی ساختمان‌های خالی نیز دارای اتاق‌های مخفی هستند که درون آنها صندوقچه‌های مختلفی وجود دارد که هرکدام Reward های مخصوص به خود را داراست.
گیم‌پلی بازی دچار تغییرات فراوانی شده و می‌توان گفت بهبود نسبی داشته و به سمت واقعی شدن هرچه بیشتر مبارزات و حرکات پیش رفته است. Haystackها به منظور دادن آزادی عمل به بازیباز برای تعیین نحوه فرود خود از سقف ساختمان‌ها به صورت کلی از بین رفته‌اند. کنترل Freerunning به سمت بالا یا پایین نیز از صورت خودکار خارج و از هم جدا شده‌است. Stealth Mode یا همان حالت مخفی کاری نیز بهتر از قبل کار شده و جالب اینجاست که بازیباز در این بازی بیشتر به سمت مخفی کاری سوق پیدا می‌کند تا مبارزات نزدیک. در واقع دیگر از آن Assassin بتمن- جان سینا مانندی که از هیچکس کتک نمی‌خورد و در کسری از ثانیه یک گردان را از پا در می‌آورد خبری نیست و در صورتی که بی‌گدار به آب بزنید به سرعت از پا در می‌آیید و از نشانه‌های آن هم حذف شدن کلی Counter Kill است.
شخصی‌سازی که پیش از این نیز در عناوین این سری دیده می‌شد در این بازی نیز حضور دارد اما نقش پررنگ تری به خود گرفته‌است. بازیباز در طی بازی با انجام کارهای مختلف XP کسب می‌کند که می‌تواند در 4 بخش از آن استفاده کنند: Melee ( حمله )، Health ( دفاع )، Ranged ( جهت‌یابی ) و Stealth. به عنوان مثال Arno می‌تواند قابلیت Eagle Pulse را فعال کند که به وی اجازه می‌دهد تعداد گاردهایی را که در محل مورد حمله وی وجود دارد به او نشان دهد. برای مثال قابلیت تغییر چهره‌ای وجود دارد که با استفاده از آن می‌توان به سادگی از چشم گاردهای در حال تعقیب به دور ماند. واضح است که Arno با استفاده از XP هایی که به دست می‌آورد می‌تواند این قابلیت‌ها را Upgrade کند. همه‌عی قابلیت های Arno در طول بازی قابل ارتقا خواهد بود تا وی به هدف خود در بازی که تبدیل شدن به یک Master Assassin دست یابد.
Arno همانند شخصیت‌های قبلی این بازی می‌تواند از ارتقای ابزار آلات جنگی خود نیز بهره ببرد. به طور کلی 200 انتخاب برای جنگ افزار پوشیدنی Arno وجود دارد که به عنوان مثال شنل‌ها ( Hoods ) می‌توانند سرعت عکس العمل گاردها را کاهش دهند و بُرد Eagle Sense را نیز افزایش دهند، آیتم‌های زره ( Chest Items ) مربوط به لباس خاص Assassin ها است می‌تواند مدت زمان Blend ماندن آرنو و شک کردن گاردها را افزایش دهد، آیتم‌های دست ( Arm Items ) ظاهر Hidden Blade را تغییر می‌دهند؛ میزان Damage آنرا بالا برده و یا مهمات Phantom Blade را افزایش می‌دهند اما در عین حال می‌توانند مدت زمان Revive کردن هم‌تیمی‌ها را نیز طولانی‌تر کند، کمربندها ( Belts ) می‌توانند تعداد معجون ها و آیتم‌های مورد حمل را افزایش دهد، شلوارها و چکمه‌ها ( Pants and Boots ) هم در کاهش Damage سقوط از ارتفاعات و صدای دویدن و افزایش میزان Health آرنو نقش دارند.
بازگشت به دوران حال نیز در بازی وجود خواهد داشت اما نه آنطور که در Black Flag دیدیم. این بار بازیبازها در نقش خودشان ظاهر می‌شوند و توسط سایر Assassin ها به صورت مستقیم مورد تماس واقع شده و از آنها درخواست می‌شود تا بخش های مختلفی از خاطرات Arno را کندوکاو نمایند.
” Assassinها تنها به دنبال مأموریت‌های خود نمی‌روند، آنها باید – می‌توان گفت – بدهی‌های خود را به انجمن Assassinها پرداخت کنند. پس بازی‌کنندگان باید مأموریت‌هایی را تحت عنوان Brotherhood Missions به انجام برسانند، به صورت مشترک و چندنفره، تا وظیفه‌ی خود را نسبت به انجمن ادا کنند. ” – Alex Amancio در مورد بخش Co-op
Unity اولین بازی در سری AC بعد از Brotherhood است که از بخش آنلاین بهره نمی‌برد. به دنبال موفقیت Wolfpack در Assassins Creed III و AC: Black Flag، این بازی یعنی Unity اولین بازی در این سری است که از Campaign به صورت Co-op بهره می‌برد. 4 نفر همزمان می‌توانند مأموریت‌های داستانی بازی را با هم به پیش ببرند، مأموریت‌هایی از قبیل Sabotage و تعقیب و گریز از میان بردن یک هدف. گرچه، مأموریت‌های Co-op به صورت اختیاری هستند، همه وابسته به داستان، اما می‌توان به صورت تکنفره هم به انجام آنها پرداخت. برای انجام مأموریت‌ها به صورت Co-op باید به Tavernها مراجعه کرد. جایی که روحی از بازیکنی دیگر که در حال انجام مأموریتی است وجود دارد و بازیباز با نزدیک شدن به وی می‌تواند یک درخواست برایش ارسال کند و در صورت قبول درخواست توسط فرد مذکور هر دو با هم به نزدیک ترین Checkpoint آن مأموریت برده می‌شوند. Amancio انتظار دارند بازیکنان بیش از یک سوم وقت خود را صرف این بخش نمایند.
Side-Mission ها در این بازی نیز به قوت خود حضور دارند و اینبار Ubisoft برای ترقیب بازیکنان به انجام آنها، به این مأموریت‌ها جزییات داستانی وارد کرده‌است. به طوری که بازیباز با انجام این مأموریت‌ها جزییات بیشتری از داستان و مأموریت اصلی خود به دست می‌آورد. نقشه کلی بازی دارای نقاطی به نام Paris Stories است که شامل قتل‌های مرموز و دزدی‌های کلان پاریس و تحقیق در مورد آنها می‌شود. این مأموریت‌ها و حواس‌پرتی‌هایی که از داستان اصلی برای بازیباز ایجاد می‌کنند به همراه شخصیت‌ها و مکان‌هایی که با خود به دنبال دارند در القا کردن حس واقعی بودن پاریس نقش پررنگی دارند و این حس را در بازیکن ایجاد می‌کند که این شهر ساختگی نیست بلکه جایی است که بر سر مردم آن اتفاقاتی می‌آید که معمولاً انواع مختلفی از مرگ است!
Ubisoft با Unity سعی دارد دوباره به همگان ثابت کند که سری Assassin’s Creed صرفاً جهت درآوردن پول نیست و آنها دوباره قادر هستند تا نام AC را به عنوان یک بازی نوآورانه و خاص در دنیای بازی‌های رایانه‌ای مطرح کنند و این کار با اختصاصی کردن Unity برای کنسول‌های نسل هشتم راحت‌تر از همیشه به نظر می‌رسد چرا که دست Ubi از همه جهت باز است و دیگر محدودیت‌های آزاردهنده کنسول‌های نسل قبل مانع ارتقا بازی‌های این سری نخواهد بود.
