شکار تروریست,شکار تروریست,
در سال 2013 وقتی یوبی‌سافت مونترال برای سومین دفعه، ساخت RS جدید را با تیمی جدید آغاز کرد، بنا شد که این عنوان در کنار بخش داستانی، بخش رقابتی یا Multiplayer فوقالعاده خوبی داشته باشد. پس از گذشت مدتی، یوبی‌سافت اذعان کرد که بخش داستانی به دنبال نمایش‌های کاذب نیست و بخش رقابتی مرکزیت کار را برعهده دارد. این باز دلگرم‌کننده بود ولی زمانی که آشکار شد RS: S بخش داستانی نخواهد داشت، متوجه شدیم که این نسخه از بازی با نسخه‌های قبلی سبک و سیاقی متفاوت دارد. درست است، این بازی تحت‌تاثیر موجی قرار گرفته‌است که اخیراً به راه افتاده و در آن، بعضی از بازی‌ها دیگر بخش داستانی نخواهند داشت. نمی‌شود انکار کرد که موفقیت Titanfall در تسریع بخشیدن به این موج، بی‌تاثیر بوده‌است. البته در RS: S شما خواهید توانست بازی را بصورت یک‌نفره و بدون‌نیاز به اینترنت بازی کنید، اما گفته نشده‌است که Split-Screen در بازی خواهد بود یا خیر.
در بازی چند مُد تعبیه شده‌است که در اکثر آن‌ها «گروه ضد تروریست» به مقابله با تروریست‌ها خواهند پرداخت. یکی از این بخش‌ها که در ابتدا "تِروهانت" نام‌گذاری شده‌بود و سپس به Terrorist Hunt یا شکار تروریست تغییر نام داد بدین صورت است که گروه تروریست‌ها در جایی مستقر می‌شوند و گروه ضد تروریست باید کسانی باشند که حمله می‌کنند و در آخر پیروز مشخص خواهد شد. همه چیز در RS: S آماده‌ی تحویل واقع‌گرایانه‌ترین نوع تجربه نظامی در صنعت بازی‌های رایانه‌ای است، از گرافیک گرفته تا گیم‌پلی که به‌شرح آن می‌پردازیم. ابتدا افراد باید طرف خود را انتخاب کنند، تروریست یا ضد تروریست؟ امکانات و قابلیت‌های متفاوت هر دو سمت سبب شده است که وسوسه‌ی در هر دو سو بودن را دائم به سر داشته باشیم. تروریست‌ها باید از قرارگاهی دفاع کنند که امکان نفوذپذیری از هر سو را دارد و برای عدم نفوذ دشمن باید از امکاناتی استفاده کنند که فقط منحصر به تروریست‌هاست. مانند استفاده از سیم خاردار، بلوک‌های سنگی و فلزی، بمب گذاری و … که هر کدام کافیست تا ضدتروریست ها را از پای دربیاورند، زیرا در بازی هیچ‌گاه نوار سلامتی اتوماتیک‌وار ترمیم نمی‌شود و هر تله‌ی هوشمندانه خود امتیازی بزرگ است. اما در سمت مقابل، گروه ضد تروریست، باید هر چه سریعتر دست به حمله بزند. این گروه امکان برنامه‌ریزی را قبل از هر حمله دارد اما قبل از آن باید ملیت خود را مشخص کند چون دسته‌بندی گروه ضد تروریست بر اساس ملیت انجام شده‌است که شامل واحد ضد تروریستِ پلیس کشور‌های آمریکا، آلمان، روسیه، فرانسه و انگلیس می‌شود. بر اساس ساختاری کاملا واقعی، شما اگر FBI آمریکا یا GIGN فرانسه یا … را تحت کنترل بگیرید، تمام ویژگی‌های آن‌ها را بدست خواهید آورد. از نوع گویش گرفته تا سلاح‌های مخصوصشان. البته بعد از انتخاب ملیت، باید کلاسِ کاری را مشخص کرد. بدین ترتیب که باید Armor و سلاح خود را مشخص سازید که مطابق انتظار، از پَک‌های مشخص شده توسط بازی هستند. برای مثال: در یکی از پَک‌ها، به سپر و هفت‌تیر دست پیدا می‌کنید و در پَکی دیگر صاحب جلیقه‌های سنگین و ضد‌تیر می‌شوید و با شاتگان یا تفنگ‌های سنگین دیگر پیش‌روی خواهید کرد. از دیگر عناصر همکاری، اطلاع یافتن از اکتشافات هم‌تیمی‌های خود در محیط است. اینکار اصولا باعث تقسیم وظایف بین بازیکنان می‌شود و با نقشه‌ای منطقی که قبل از حمله آن را چینش می‌کنید، پیروز میدان خواهید شد.
از دیگر مُدها می‌شود به Hostage Rescue اشاره کرد، مُدی که نمایش‌های اولیه‌ی بازی از آن بود و در آن، گروه ضدتروریست در جدالی سخت و نفس‌گیر باید برای نجات دادن گروگان‌ها از دست تروریست‌ها تلاش کنند که همین کار را باید در مُدی دیگر به‌نام Protect Hostage انجام داد، منتهی با تفاوت هایی. شما در مُد Protect Hostage باید از جان اشخاص مهم (VIP) در مقابل هوش مصنوعی محافظت کنید. Disarm Bombs نام بخش دیگر است که شباهت‌هایی به عنوان کلاسیک "کانتر-استرایک" دارد. از نام مُد پیداست، شما باید بمب‌ها را پیدا کرده و در زمانی محدود آن‌ها را خنثی کنید. یوبی‌سافت اعلام کرده است که اگر بازی موفقیت داشته باشد و مورد توجه قرار گیرد، سراغ دیگر مُد‌های محبوب نسخه‌های قبلی خواهد رفت و آن‌ها را عرضه خواهد کرد.
پیش از این اشاره کردم که اصالت این بازی از لحاظ تاکتیکال بودن، بیش از نسخه‌های قبلی خواهد بود. بی‌راه نیست زیرا موفقیت در حین درگیری، وابستگی بالایی به کار تیمی و چیدن تاکتیک دارد. زیرا نوار سلامتی در بازی، خطی محدود است و هیچ‌گاه نمی‌توانید آن را ترمیم کنید و یک حرکت اشتباه می‌تواند مرگ و خارج شدن از رقابت را در پی داشته‌باشد. نبود Respawn در بازی، فقط یک دلیل دارد و این است که یوبی‌سافت می‌خواهد افراد کار تیمی و اهمیت آن را درک کنند و هیچکس با تک‌روی جان دیگران را به مرگ محکوم نکند. علاوه بر این، زمان هر رقابت محدود خواهد بود و کنار دقت باید سرعت را به کار افزود. این واقع‌گرایانه‌ترین نوع عملکرد در جهان واقعی‌ست که به دنیای بازی‌ها منتقل شده‌است. از این حیث، به معنای تاکتیکال احترام گذاشته شده‌است.
به نظر می‌رسد که با گذشت زمان، تخریب‌پذیری در شوترها به یک استاندارد تبدیل شده‌است و این خود، حرکتی شایسته است زیرا آزادی عمل بسیاری به گیمر می‌دهد. چیزی که از همان ابتدای نمایش‌های RS: S خودنمایی می‌کرد، تخریپ‌پذیری به شدت بالای آن بود. به طرزی که هیچ نقطه‌ای از نقشه‌ی نشان داده شده امن نبود و هر ثانیه امکان داشت که با حمله‌ای، آواری بر سر بازیکنان فرو بریزد. این تخریب‌پذیری، مکانیزم و ساختاری بود که «اندرو ویتز» (طراح بازی) آن را هدف اولیه‌ی یوبی‌سافت می‌دانست و به مدد موتور گرافیکی Anvil Next توانسته‌اند تخریب‌پذیری را در راستای پیش‌روی، بهینه کنند. البته به گفته‌ی ایشان تخریپ پذیری، گستردگی زیادی در نقشه دارد اما همچنان نقاطی از محیط وجود دارند که قابل تخریب نیست. به‌طور کلی گرافیک بازی رنگ و لعاب زیبایی دارد و با توجه به ویژگی‌های خاص بازی، یوبی‌سافت تمام تلاش خود را برای ارائه اثری زیبا به کار گرفته است. تعداد مپ‌های RS: S در هنگام عرضه 11 مپ خواهد بود که از لحاظ کمیت بسیار خوب‌است ولی خبر بهتر از آن، اضافه شدن مپ‌های دیگر به صورت DLC است که همه‌ی آن‌ها رایگان خواهد بود.
و در آخر، این بازی یک بازی کاملا نسل هشتمی است و پلتفرم پایه‌ی آن PC خواهد بود که با 60 فریم بر ثانیه آماده‌ی استقبال از طرفداران است. البته کنسول‌ها هم در Player Vs Player (رقابت بازیکن‌ها با یکدیگر) از 60 فریم پشتیبانی خواهند کرد ولی در مقابله با هوش مصنوعی در بخش Terrorist Hunt، بازی به‌صورت 30fps اجرا خواهد شد. این بازی برای PC، Xbox one، PS4 در 10 آذر، عرضه خواهد شد.
” alt=”” />
