استورمی جدید یا شکستی دیگر؟,استورمی جدید یا شکستی دیگر؟,
برنینگ بلاد دارای چهار بخش اصلی برای سرگرم کردن بازیکنان است. «پارامونت وار» که در واقع همان بخش داستانی بازی است، بخش «وانتد» (Wanted) که در آن بازیکن باید به مبارزه با شخصیتهای مختلف برای بدست آوردن پول بیشتر رفته و با چالشهای متفاوتی روبرو شود، «بخش آزاد» (Free Mode) که به شما اجازه میدهد تا قوانین مخصوص به خود را برای مبارزات تعریف کرده و سپس به مبارزه با حریف خود بپردازید و در پایان، بخش آنلاین که اجازه دست و پنجه نرم کردن با سایر بازیکنان را به شما میدهد. بخشهای مبارزات آفلاین (تیمی و تکی) و زمین تمرین هم همانند سایر عناوین سبک از ابتدا در دسترس شما خواهند بود.
بخش داستانی بازی قرار است اتفاقات آرک «مارین فورد» (Marine Ford) را به شکل جدیدی بازگو کند. «لوفی» (Luffy)، «اِیس» (Ace)، «آکااینو» (Akainu) و «شیروهیگه» (Shirohige) چهار شخصیتی هستند که کنترل آنها در مراحل مختلف بخش داستانی به دست بازیکن سپرده میشود تا برای اولین بار در دنیای بازیهای ویدیویی شاهد روایتی کامل و با جزییات از یکی از مهمترین و جذابترین آرکهای داستانی وان پیس باشیم.
یکی از ارکان اصلی سیستم مبارزات بازی استفاده از قدرت میوههای شیطانی و نیروی «هاکی» (Haki) است. برخی از مبارزین بازی همچون «اسموکر» (Smoker) یا «اِیس» (Ace) با توجه به دارا بودن قدرت میوههای نوع «لوگیا» توانایی این را دارند که برای مدت زمان محدودی تمامی ضربات حریف را جاخالی داده و از میان آنها بگذرند، در این مواقع شخصیتهایی که توانایی استفاده از قدرت هاکی را دارند، میتوانند با استفاده از قدرت هاکی ضربات مهلکی را به این نوع از مبارزین وارد کنند و همین مسئله باعث میشود تا انتخاب یک تیم بالانس تبدیل به یکی از مهمترین بخشهای بازی شود، چرا که انتخاب تیمی شامل مبارزین لوگیا (Logia Type) و تکیه بر قدرتهای میوههای شیطانی در مقابل تیمی از نیروهای هاکی نتیجهای جز مشاهده دوباره و دوباره پیغام «K.O» نخواهد داشت، تا جایی که طبق گفته کارگردان بازی مبارزات تیمی بیشتر حالت تاکتیکال داشته و سوییچ سریع بین مبارزین و استفاده از نیروهای مخالف نیروی حریف، کلید اصلی برای پیروزی در آنها است.
برنینگ بلاد از لحاظ بصری عنوان چندان جالبی، حداقل در ویدیوهای منتشر شده از بازی به نظر نمیآید و به هیچ عنوان در هنگام تماشای آن حس و حال یک بازی نسل هشتمی به بیننده منتفل نمیشود، به ویژه اگر آن را با «ناروتو استورم 4» مقایسه کنیم که به راحتی در دسته زیباترین و بهترین بازیهای نسل هشتم از لحاظ بصری قرار دارد. البته استایل کلی گرافیک بازی بسیار وفادار به منبع مورد اقتباس خود یعنی مانگا و انیمه وان پیس است ولی کمبود جزییات، تکسچرهای نه چندان با کیفیت و فقدان افکت ذرات در هنگام اجرای تکنیکهای ویژه باعث میشود تا آن حس و حال حماسی مبارزات کمتر به چشم آمده و آرزو کنید ای کاش بازی بوسیله استودیو «سایبر کانکت 2» و موتور گرافیکی قدرتمند آنها ساخته میشد.
One Piece: Burning Blood