اگر رو راست به صنعت بازی نگاه کنیم، این صنعت تقریبا تمام شده است. عناوینی که در یکی دو سال اخیر به آنها برچسب خلاقانه زده میشد هم دیگر کلیشهای شدهاند. در واقع در حال حاضر دیگر موضوعی وجود ندارد که کسی دست روی آن نگذاشته باشد و تنها چیزی که الان در کیفیت بازیها و نمرات آنها تاثیر دارد، نحوه پیادهسازی ایدههای تکراری است. اگر چند ایده تکراری را کنار یکدیگر جمع کنید و هر کدام را در سطح بالایی به اجرا در آورید، یک عنوان موفق خواهید داشت. بحث این نیست که بازیسازان دیگر مثل گذشته خلاق نیستند، اتفاقا آنها خیلی خلاقانهتر و ظریفتر از گذشته کار میکنند. اصل مطلب این است که دیگر موضوع و ایدهای نمانده که بخواهد به کار گرفته شود. با تمام این تفاسیر هنوز هم استودیوهایی را میتوان یافت که در این گیر و دار، حداقل سعی میکنند تا متفاوت جلوه کنند. وقتی اسم منحصر به فرد بودن به میان میآید، نام استودیوهایی که نسلهای قبل با سونی کار میکردند کمی زودتر از بقیه به ذهنمان خطور میکند. نامهایی مانند «اینسامنیاک» و «مدیا مولکول» از بارزترین مثالهایی است که میتوان به آنها استناد کرد. سازنده «رچت و کلنک» که در این سالها در مقاطعی همکاری خود را با سونی قطع کرد و حتی یک عنوان انحصاری برای Xbox One نیز منتشر کرد، حال در صدد انتشار یک عنوان متفاوت دیگر است. (Song of the Deep (SotD عنوانی دو بعدی است که توسط یک تیم کوچک 15 نفره در حال توسعه است و داستان ساده خود را در اعماق اقیانوس روایت میکند.,